ผู้เขียน หัวข้อ: เคยเป็นกันไหม?? อยู่ดีๆก็รู้สึก"เบื่อชีวิต"จัดการกับความรู้สึกแบบนี้อย่างไรครับ  (อ่าน 24298 ครั้ง)

ออฟไลน์ นายพรานจ๋าหมีมาแล้ว

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 2,873
  • เส้นขอบฟ้า
เคยเป็นกันไหมครับ แบบว่าอยู่ดีๆก็รู้สึกเบื่อทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต มันรู้สึกไม่อยากพูดกับใครเลย ไม่อยากทำอะไรเลยอยากอยู่เงียบๆคนเดียว

อยากปลีกตัวออกมาจากทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่อยากเจอเพื่อน ไม่อยากเจอหน้าคนที่บ้าน อยากหนีไปที่ไหนไกลๆซักแห่งที่ไม่มีใครที่รู้จักเรา

อยากทิ้งงานทิ้งทุกสิ่งอยากไว้ข้างหลัง (บ้างทีก็มีความคิดอยากฆ่าตัวตาย) แต่พอนั่งเงียบๆดึกสติซักพักก็ดึกตัวเองกลับมาได้ พยายามลองสวดมนต์นั่งสมาธิ

ก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้มากนักเพราะผมคิดว่าใจตัวเองไม่นิ่งไม่สงบพอ ตอนนี้รู้สึกอึดอัดสับสนมากๆครับมือแปดด้านไปหมดไม่รู้จะทำไงดี

นี้เลยมาลองนั่งพิมพ์ตั้งกระทู้ดูเผื่อ สมช.ท่านอื่นจะเคยผ่านมาแล้วมีทางออก รู้สึกช่วงนี้ชีวิตไม่มีความสุขเลยครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 09, 2017, 21:13:42 โดย F&O »

ออฟไลน์ kiwiwi

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 4,839
ส่วนตัวผม ผมเป็นคนชอบเอาชนะ ชอบค้นหา

ผมก็เคยมีอาการนี้ในสมัยช่วง 33-35 นะครับ

แต่ด้วยความชอบเบื้องต้น + กับงานอดิเรกและกีฬาหลายๆอย่างที่ผมเล่น มันก็พอทำให้อากรพวกนี้เพลาๆลงได้

ตอนนั้นนี่บ้าถึงขั้นไปออกรอบสนามกลางคืนคนเดียว
ไปหาที่นั่งตกปลาริมแม่น้ำคนเดียว
หรือบางอารมณ์ก็ไปเล่นโบว์ลิ่ง แต่หนี่ไปเล่นช่วงที่ไม่มีคนอยู่

แต่ช่วงที่ตกปลานี่ เป็นอะไรที่ทำให้สมองผม ใจจดใจจ่อกับสิ่งที่ทำได้ดีกว่ากีฬาอีกครับ

ผมขับรถไปแถวบางแสนบ้าง เกาะช้างบ้าง ไปนั่งตกปลาริมตลิ่ง ได้ปลาแปลกๆแบบที่ไม่เคยเจอก็ตื่เต้นดี

แต่เวลามีอาการนี้ สำหรับผม มันน่ากลัวมากครับ ผมจะขับรถช้าลงครึ่งนึง และประหยัดน้ำมันมาก แต่...ไม่มีสติเลย

ยังไงก็อให้หายจากโรคซึมเศร้านี้โดยไวนะครับ
ถ้าหากิจกรรมทำไม่ได้

ผมแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์นะครับ

ออฟไลน์ Dark Overlord

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 4,804
  • Hail to the darkside
ถ้านึกอะไรไม่ถูกว่าจะทำยังไงกับชีวิตตัวเอง
ลองทำอะไรให้คนอื่นดูครับ

ผมว่าหลายคนก็เคยรู้สึก แต่พอมีลูก ต้องทำเพื่อลูก
โอ้โห ทุกอย่างอย่างเคลียร์ เป้าหมายชัดเจน แผนการรบพร้อม

แต่ผมว่าคุณยังไม่มีครอบครัว ไม่มีลูก
ดังนั้นลองใช้วิธี หาเรื่องอะไรทำเพื่อคนอื่นดูครับ ผมว่าได้ผล และได้มอง
ชีวิตคนอื่นไปในตัวด้วย ยอมช่วยคนอื่น จ่ายเพื่อคนอื่น เสียเวลาเพื่อคนอื่น
อาจจะเป็น ญาติ พี่น้อง เพื่อน หรือคนที่รู้จักผิวเผิน ลองดูครับ อาจจะพบความหมายของชีวิต

สวดมนต์นั่งสมาธิก็ดี แต่นิ่งๆ มีสมาธิทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ก็ได้ผลเท่ากันครับ
อะไรที่ทำแล้วจดจ่อ คือสงบ มีสติ บางคนอาจจะไม่พึ่งศาสนาก็ได้ถ้ารู้จักคุมจิตได้ดีครับ

ออฟไลน์ SaiXaiZai

  • Sr. Member
  • ****
  • กระทู้: 588
เคยครับ
งดสังคมกับคนรอบข้าง นอนดูหนังในห้องนอน หิวเมื่อไรก็ออกมากิน ถึงเวลาก็ไปทำงาน เลิกงานก็ไม่ไปไหน กลับบ้าน นอนดูหนัง หิวก็ออกมากิน ไม่กี่วันก็ปกติ เคยอยากตายแต่กลัวว่าต้องไปตกนรกหมกไหม้เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในนั้นหลายร้อยปีมากกว่า ประเด็นนี้เลยตกไป ของผมนอนดูหนังทำให้ไม่ฟุ้งซ่าน แล้วได้พักผ่อนมากขึ้น ร่ายกายมันได้พักจิตใจก็เริ่มดีมีสติขึ้น อย่างไรก็ตาม สู้ๆ ครับ 

ออฟไลน์ Dark Overlord

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 4,804
  • Hail to the darkside
จู่ๆ ก็นึกถึงหนังเรื่องนึงเมื่อกี้ครับ
ผมไม่เคยดูเรื่อง Pay it forward แต่แค่ดูหนังตัวอย่าง
ผมเดาทางว่าน่าจะประมาณนี้

สมมติ คุณไปเดินห้าง คุณเจอเด็กคนนึง อาจจะดูมีปัญหา ลองสังเกตุลองเข้าไปถาม
แล้วก็ช่วยเหลือเด็ก อาจจะเป็นเพื่อนเล่น ให้คำปรึกษา สอนการบ้าน เป็นติวเตอร์ให้
เลี้ยงหนัง Spider-man home coming เป็นโคชชีวิตให้เขา ทั้งๆ ที่ตัวเราเองก็มีปัญหา
แต่เราสามารถแก้โจทย์ปัญหาให้คนอื่นได้ เพราะเรายืนมองปัญหาจากข้างนอก
ซึ่งคุณกับเด็กคนนั้นไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ประมาณนี้ครับ ผมว่าถ้าทำได้ ก็จะพบคุณค่าของชีวิต
อะไรที่เสียไป กลับได้สิ่งที่มีคุณค่าอีกสิ่งกลับมาแทน

คุณอาจจะมีมุมมองอะไรเจ๋งๆ รู้อะไรดีๆ มีความสามารถบางอย่างช่วยคนอื่นได้
นั่นก็จะทำให้คุณรู้สึกดีกับตัวเองที่ได้ pay it forward พอพบกับคุณค่าของชีวิต ก็จะพบ
กับเป้าหมายของชีวิต จากนั้นก็เกิดความมุ่งมั่นต่อชีวิต แล้วรู้ว่าตัวเองต้องการทำอะไร
คุณจะเจอสิ่งที่อยากจะทำ มันอาจจะดูเป็นไปไม่ได้ แต่ก็สนุกที่จะทำ

ในสภาวะตอนนี้คุณเหมือนกำลังค้นหาตัวเอง แต่หาไม่เจอ ชีวิตเหมือนว่างเปล่า
ก็ไม่ต้องดันทุรังหามันครับ ออกมาจากตัวเอง นึกถึงตัวเองให้น้อยลง อย่าจดจ่ออยู่กับตัวเอง
ให้จดจ่ออยู่กับใครสักคน คนที่เราสามารถช่วยเหลือจัดการเขาได้ และทำอะไรๆ อย่างที่บอกไปข้างต้น
ชีวิตก็จะสนุกขึ้น และเป็นอะไรที่ไม่เคยเป็นมาก่อนครับ คุณจะมีรอยยิ้ม คุณจะมีเป้าหมาย
แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วครับ ดังนั้น ต้องออกมาจากตัวเองให้ได้ครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 09, 2017, 21:23:56 โดย Dark Overlord »

ออฟไลน์ Dark Overlord

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 4,804
  • Hail to the darkside
ที่ผมเขียนไปมันเป็นทางลัด เป็นสิ่งที่ผมเข้าใจและหาคำตอบได้อย่างชัดเจนให้ได้ครับ
แต่กว่าที่จะมาถึงวันนี้ ผมผ่านเรื่องอะไรมาเพียบเหมือนกัน และความรู้สึกแบบ
ที่คุณเป็นผมก็เคยเป็นครับ โรคซึมเศร้าก็เป็น เป็นมาหมด พอดีความซวยความทุกข์ในขีวิต
มันเยอะ แต่ผมตู๊ๆ มาเรื่อย (หมายถึง ทนๆ มาเรื่อย เชื่อในบางสิ่งมาเรื่อย)
ย่อๆ คือ
-ผมรู้ว่าฆ่าตัวตายมันบาปหนา ตอนเด็กผมเลยภาวนาแทนว่าขอให้ชีวิตตรูสั้นๆ ก็แล้วกัน
-ร้องไห้ทุกคืน มีความสุขที่ได้ร้อง ดราม่าได้ตลอด
-ต้องขยัน อย่างเก่งเพื่อแม่ แต่เรียนโคตรโง่
-เชื่อมั่นในความดี ขอพร กราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ตอนนั้นงมงายสุดๆ
-ไปเรื่อยๆ เพื่อแม่
-มีความรัก เริ่มจะดี ได้คู่ดี โชคดี
-เริ่มเก่ง ความคิดเริ่มเจ๋ง เริ่มฉลาด
-ล้มเหลวบ้างอะไรบ้าง แต่มีสติ เยี่ยม!
-มีการวางแผนชีวิตดี ยิ่งมีลูกยิ่งโคตรวางแผน
-สนุกในการเป็นโคชให้ลูก พูดอังกฤษ 100% กับลูก สำเนียงเป๊ะ ทำได้ไงไม่ใช่เด็กนอก ต้องฝึกน่ะสิ
-ตอนนี้อ่านดิคท์ญี่ปุ่นทั้งเล่ม เตรียมต่อด้วยจีน ฉันจะทำให้ลูกพูดได้ 4 ภาษา
-เป้าหมายชีวิตอย่างเคลียร์ ไฟแรงผึบผับ สนุกคิดกลยุทธ
-สรุป เพราะไม่ได้คิดถึงตัวเองเลย ทำไมสมัยก่อนคิดอยู่กับตัวเองมากจัง

การคิดอยู่กับตัวเองคือสิ่งหมกมุ่นครับ เราจะไม่สามารถหาทางออกได้เจอ
เราต้องออกมาก่อน หยุดคิด อะไรๆ ที่เกี่ยวกับเรา ตัวเรา คำว่าอยากอยู่คนเดียวเพื่อค้นหาตัวเอง
ฟังดูเผินๆ เหมือนจะดี แต่มันมีข้อดีก็มีข้อเสียครับ คือความฟุ้งซ่าน ความฟุ้งซ่านเกิดจากการคิดอยู่
กับตัวเองมากเกินไปครับ ความฟุ้งซ่านเกิดขึ้น สติและปัญญาก็จะไม่เกิด
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 09, 2017, 22:01:21 โดย Dark Overlord »

ออฟไลน์ Activehybrid

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 2,554
มันต้องมีสาเหตุ จากความไม่พอใจในอะไรสักอย่าง ปัญหาบนเส้นทางทียาวไกล ท้อใจ
ต้องทำใจยอมรับ ค่อยเป็นค่อยไป โฟกัสความสุขวันต่อวันให้เยอะ พักบ้าง อย่าให้ถึงขั้นคิดสั้น หากยังไม่อยากตายเป็นเศษผง
แค่ไม่มีโรคก็ประเสริฐแค่ไหน สัตว์หรือสิ่งมีชีวิตอื่นๆลำบากกว่าเราหลายพันเท่า ต่อสู้ตลอดเวลา เพื่อเอาชีวิตรอด เกิดมาเป็นคนแค่ชาติเดียว จนไรก็ได้ อย่าจนความคิด
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 09, 2017, 22:05:06 โดย Activehybrid »

ออฟไลน์ tarahlm

  • Sr. Member
  • ****
  • กระทู้: 920
คล้ายๆอาการของโรคซึมเศร้าครับ

ขอแนะนำให้พบจิตแพทย์โดยด่วน(โดยเฉพาะเมื่อมีความคิดไม่อยากอยู่เช่นนี้)

ในขั้นตันไม่แนะนำให้ใช้วิธีการรักษาด้วยตัวเอง ขอให้พบจิตแพทย์ก่อน

โรคนี้อาจเกิดขึ้นได้เอง รักษาหายขาด ชีวิตกลับมามีความสุขมีคุณค่าเช่นเดิมครับ

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ....


ลองอ่านบทความ และการประเมินตัวเองจากข้างล่างนี่นะครับ

ถ้าใช่ก็กล้าเผชิญความจริงและรีบเข้ารับการรักษา ย้ำอีกที ...หายขาดครับ

http://med.mahidol.ac.th/ramamental/generalknowledge/general/09042014-1017



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 09, 2017, 22:52:05 โดย tarahlm »

ออฟไลน์ sabuy

  • Jr. Member
  • **
  • กระทู้: 116
ตามคุณ tarahlm แนะนำเลยครับ

จิตแพทย์ ไม่ใช่แพทย์สำหรับคนโรคจิต หรือ คนบ้านะครับ สังคมไทยยังเข้าใจผิดอยู่มาก
ท่านเป็นแพทย์ที่ดูแลอาการที่เกี่ยวกับจิตใจ ความรู้สึก

ผมมีเพื่อนสนิทคนนึง มีอาการอย่างคุณเป๊ะเลยครับ
เหมือนอย่างคุณบรรยายทุกข้อ
แรกๆ ก็ไม่ยอมไปหา ผมกับเพื่อนๆคนอื่น หาทางพากันเจอจิตแพทย์จนได้
ไปตรวจครั้งแรก หมอมีนัด ก็คอยจัดการให้ไปตามนัดทุกครั้ง
ตอนเจอหมอ ผมไม่ได้เข้าไปนะ แค่พากันไปส่ง กะให้เห็นกับตา ว่าเพื่อนไปเจอหมอจริงๆ
กลัวเขาไม่ยอมไป

ตอนนี้ หายดี กลับมาเป็นคนเดิม เฮฮา เหมือนเดิมแล้วครับ

ได้โปรดไปพบจิตแพทย์เถอะครับ
ผมนึกถึงเพื่อนผม ถ้าวันนั้นไม่หาทางลากกันไป วันนี้ผมคงเสียใจครับ

ออฟไลน์ นายพรานจ๋าหมีมาแล้ว

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 2,873
  • เส้นขอบฟ้า
ขอบคุณทุกคนมากๆครับ เมื่อเช้าผมไปนั่งเล่นที่วัดมาทำให้รู้สึกสงบขึ้น เลยได้ลองคิดว่าเพราะอะไรนะเราถึงได้ไม่มีความสุข

คิดทบทวนไปมาหลายๆข้อหลายๆสิ่ง แล้วคุณแม่ก็ได้โทรมาถามสารทุกข์สุกดิบว่าเป็นอย่าไงบ้างอ้ายเราก็ได้บอกว่าโอเคๆไม่อย่าให้ไม่สบายใจ

แต่เหมือนทานจะรู้นะครับว่าเราคงมีเรื่องอะไรไม่สบายใจอยู่เลยไม่กลับบ้านมานานเลย ท่านก็ได้บอกว่าไงก็กลับมาบ้านเราก่อนนะลูกพ่อกับแม่คิดถึงนะ

ใจผมก็คิดนะอยากกลับไปที่บ้านไปหาท่านตอนนี้เลย แต่กลัวกลับไปแล้วจะไปไปทำให้ท่านไม่สบายใจเลยยังคิดอยู่ว่าจะกลับบ้านดีมั้ย

ส่วนเรื่องไปพบจิตแพทย์ผมว่าจะหาเวลาลองไปดู เผื่อจะเป็นทางออกให้ชีวิตช่วงนี้ที่หาความสุขไม่เจอ ไงก็ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงช่วยเข้ามาให้คำแนะนำนะนครับ

ออฟไลน์ Dark Overlord

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 4,804
  • Hail to the darkside
การไปหารจิตแพทย์ก็มีทั้งการคุย ใช้ยา และสะกดจิตครับ
ในเบื้องต้น ถ้าอาการนั้นเกิดจากความคิดของเราเอง สามารถแก้ได้โดยไม่ต้องพึ่งยา
แต่ถ้าตรวจดูแล้วมาจากสารเคมีในสมองหลั่งสารอะไรผิดปกติ อันนี้ต้องใช้ยา
หวังว่าจะไม่ใช่อย่างหลังครับ ส่วนสะกดจิตนี่ ไม่ได้แก้ที่ต้นตอ แต่เป็นการแก้แบบบังคับให้
เป็นในแบบที่ต้องการโดยการสะกดจิต นี่ก็ดูผิดธรรมชาติไป
แต่เชื่อผมครับ คุณอยู่กับตัวเองมากเกินไป คงไม่ใช่ว่ามีเวลาให้กับตัวเองน้อยเกินไป
คำว่าฟุ้งซ่านไม่ใช่ผมเขียนด่านะครับ แต่มันเป็นข้อมูลทางเทคนิคจริงๆ แต่ผมจำที่มาไม่ได้
มันเป็นด้านจิตวิทยานี่แหล่ะ ผมชอบศึกษาและสนใจด้านจิตวิทยาครับ
กลัวอ่านที่ผมเขียนแล้วนึกว่าผมมาด่า ไม่ใช่ครับ
ขอให้โชคดีครับ
(ที่ผมเขียนเล่าของผมไปนั่นผมก็อายนะนั่น คนเป็นโรคซึมเศร้าไม่ค่อยมีใครมาเข้าใจหรอกครับ)

ออฟไลน์ นายพรานจ๋าหมีมาแล้ว

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 2,873
  • เส้นขอบฟ้า
การไปหารจิตแพทย์ก็มีทั้งการคุย ใช้ยา และสะกดจิตครับ
ในเบื้องต้น ถ้าอาการนั้นเกิดจากความคิดของเราเอง สามารถแก้ได้โดยไม่ต้องพึ่งยา
แต่ถ้าตรวจดูแล้วมาจากสารเคมีในสมองหลั่งสารอะไรผิดปกติ อันนี้ต้องใช้ยา
หวังว่าจะไม่ใช่อย่างหลังครับ ส่วนสะกดจิตนี่ ไม่ได้แก้ที่ต้นตอ แต่เป็นการแก้แบบบังคับให้
เป็นในแบบที่ต้องการโดยการสะกดจิต นี่ก็ดูผิดธรรมชาติไป
แต่เชื่อผมครับ คุณอยู่กับตัวเองมากเกินไป คงไม่ใช่ว่ามีเวลาให้กับตัวเองน้อยเกินไป
คำว่าฟุ้งซ่านไม่ใช่ผมเขียนด่านะครับ แต่มันเป็นข้อมูลทางเทคนิคจริงๆ แต่ผมจำที่มาไม่ได้
มันเป็นด้านจิตวิทยานี่แหล่ะ ผมชอบศึกษาและสนใจด้านจิตวิทยาครับ
กลัวอ่านที่ผมเขียนแล้วนึกว่าผมมาด่า ไม่ใช่ครับ
ขอให้โชคดีครับ
(ที่ผมเขียนเล่าของผมไปนั่นผมก็อายนะนั่น คนเป็นโรคซึมเศร้าไม่ค่อยมีใครมาเข้าใจหรอกครับ)

ไม่ได้เข้าใจผิดว่าทาจะมามาว่าผมเลยครับ กลับต้องขอบคุณด้วยครับที่อุส่ามาแชร์ประสบการณ์แล้วช่วยหาทางออกครับ
ไงผมก็ต้องขอบคุณทุกคนครับที่มาช่วยเหลือ

ออฟไลน์ Dark Overlord

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 4,804
  • Hail to the darkside
การไปหารจิตแพทย์ก็มีทั้งการคุย ใช้ยา และสะกดจิตครับ
ในเบื้องต้น ถ้าอาการนั้นเกิดจากความคิดของเราเอง สามารถแก้ได้โดยไม่ต้องพึ่งยา
แต่ถ้าตรวจดูแล้วมาจากสารเคมีในสมองหลั่งสารอะไรผิดปกติ อันนี้ต้องใช้ยา
หวังว่าจะไม่ใช่อย่างหลังครับ ส่วนสะกดจิตนี่ ไม่ได้แก้ที่ต้นตอ แต่เป็นการแก้แบบบังคับให้
เป็นในแบบที่ต้องการโดยการสะกดจิต นี่ก็ดูผิดธรรมชาติไป
แต่เชื่อผมครับ คุณอยู่กับตัวเองมากเกินไป คงไม่ใช่ว่ามีเวลาให้กับตัวเองน้อยเกินไป
คำว่าฟุ้งซ่านไม่ใช่ผมเขียนด่านะครับ แต่มันเป็นข้อมูลทางเทคนิคจริงๆ แต่ผมจำที่มาไม่ได้
มันเป็นด้านจิตวิทยานี่แหล่ะ ผมชอบศึกษาและสนใจด้านจิตวิทยาครับ
กลัวอ่านที่ผมเขียนแล้วนึกว่าผมมาด่า ไม่ใช่ครับ
ขอให้โชคดีครับ
(ที่ผมเขียนเล่าของผมไปนั่นผมก็อายนะนั่น คนเป็นโรคซึมเศร้าไม่ค่อยมีใครมาเข้าใจหรอกครับ)

ไม่ได้เข้าใจผิดว่าทาจะมามาว่าผมเลยครับ กลับต้องขอบคุณด้วยครับที่อุส่ามาแชร์ประสบการณ์แล้วช่วยหาทางออกครับ
ไงผมก็ต้องขอบคุณทุกคนครับที่มาช่วยเหลือ

กลัวไว้ก่อนน่ะครับ  คำพูดมันดูล่อแหลม

jaesz

  • บุคคลทั่วไป
ผมเป็นอยู่ทุกวัน กลัวตาย
ไม่ได้กลัวว่าตัวจะตาย กลัวว่าตายแล้วจะไม่จบสิ้น มีเวียนว่ายตายเกิด ตายแล้วลืมชีวิตนี้ไป ตายแล้วอะไรที่เคยมีก็ไม่มี กลัวว่าตายแล้วดับสูญ กลัวไปหมด

เพราะไม่รู้

หาทางออกไม่ได้เหมือนกัน พอมีสติทีไรคิดทุกทีเรื่องตาย

ปล่อยสมองว่างๆไปตามลมก็เบาไปได้ไม่นานก็กลับมาเป็นอีก ตื่นมากลางดึกก็เล่นเอานอนไม่หลับ

ออฟไลน์ Dark Overlord

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 4,804
  • Hail to the darkside
ผมเป็นอยู่ทุกวัน กลัวตาย
ไม่ได้กลัวว่าตัวจะตาย กลัวว่าตายแล้วจะไม่จบสิ้น มีเวียนว่ายตายเกิด ตายแล้วลืมชีวิตนี้ไป ตายแล้วอะไรที่เคยมีก็ไม่มี กลัวว่าตายแล้วดับสูญ กลัวไปหมด

เพราะไม่รู้

หาทางออกไม่ได้เหมือนกัน พอมีสติทีไรคิดทุกทีเรื่องตาย

ปล่อยสมองว่างๆไปตามลมก็เบาไปได้ไม่นานก็กลับมาเป็นอีก ตื่นมากลางดึกก็เล่นเอานอนไม่หลับ

ความกลัวจะนำไปสู่ดาร์คไซด์นะครับ 555
ขำๆ น่ะครับ



แต่ตามจิตวิทยาคือห้ามสั่งสอนเด็กด้วยความกลัวจริงๆ ครับ
แต่วัฒนธรรมเวลาสอนเด็กเราคือการพูดเพื่อให้เด็กไม่กล้า ขู่ให้เด็กกลัว
ซึ่งเป็นผลร้ายมากครับ แต่มันใช้สอนเด็กง่ายไม่ต้องคิด

เรื่องความกลัว โยดาพูดไว้ถูกต้องจริงๆ ครับ ไม่รู้เอามาจากคำสอนศาสนาไหน
ผมก็ติดเรื่องกลัวๆ เพราะที่บ้านก็สอนมาด้วยความกลัว

ออฟไลน์ PAN

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 1,934
ผมว่าพี่มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคซึมเศร้าสูงมากนะครับ ทางออกที่ดีที่สุดคือไปหาจิตแพทย์ครับ เล่าทุกอย่างให้เขาฟังเหมือนเพื่อนคนนึงครับ แต่พี่อย่าโทษตัวเองนะครับ โรคนี้มันเกี่ยวกับความผิดปกติของการหลั่งสารเคมีในสมองและเรื่องของสิ่งแวดล้อมครับ ชีวิตเรายังมีสิ่งสวยงามรออยู่อีกมากมายครับ สู้ๆนะครับ :D เบื่อๆก็ออกไปเที่ยว ชมธรรมชาติ หากิจกรรมที่ยังไม่เคยทำใหม่ๆ เช่น ดำน้ำ เรียนทำอาหาร เรียนร้องเพลง ฯลฯ หาเพื่อนใหม่ๆ  :D

ออฟไลน์ punn

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 1,588
  • may the force lead your way ...
ประเด็นเลยคือ จขกท ต้องหาคุณค่าของตัวเองให้เจอก่อนครับ
คุณค่าของเราต่อตัวเอง
คุณค่าของเราต่อครอบครัว(พ่อ แม่ พี่น้องฯลฯ)
คุณค่าของเราต่อสิ่งแวดล้อม (เช่นที่ทำงานหรือเพื่อนบ้าน)

และลองพิจารณาดูว่าช่วงนี้เราเจออะไร ถึงทำให้คิดแบบนี้ครับ
ถามตัวเองไปเรื่อยๆว่าเป็นเรื่องนี้จริงๆ หรือมีนัยยะแอบแฝง
ถ้าคิดว่ามี ก็ลองถามลึกลงไป ให้มันลงไปจนถึงความรู้สึกครับ
ว่าที่แท้เรากลัวอะไร ...

เมื่อได้คำตอบก็กลับไปดูคุณค่าตัวเองอีกครั้งครับ  :o

แล้วพิจารณาว่าปัญหาที่เกิดมันอยู่นานเพียงใด
ก่อนนี้เคยมีมั้ย แล้วต่อไปข้างหน้าจะมีแค่ไหน
คนที่ยิ่งกว่าเราเค้าแก้ยังไง

*คือถ้าไม่ใช่ปัญหาปัจจัย 4 มักจะเกิดจากความคิดเราซะมากกว่าครับ
ซึ่งเมื่อความคิดเราเปลี่ยน โลกก็เปลี่ยนไป

ลองหาหนังสืออ่าน ท่องเที่ยว หรือทำอะไรที่มันแปลกไปจากเดิมดู
ขอให้ผ่านมันไปได้ด้วยดีครับ  :)

-------

อันนี้จากนิยายจีน

ช : ดอกไม้บาน เกี่ยวอะไรกับตัวข้าฯ
ญ : ดอกไม้ปกติก็อยู่ของมันอย่างไร้สีสัน
พอท่านมองดูมัน  ท่านเติมสีสันความรู้สึกให้กับมัน
แสดงว่าดอกไม้ได้อยู่ในใจท่านแล้ว
เป็นคนโลกปกติธรรมดา :)
ไม่โลกสวย และไม่โลกมืด อยู่กับความเป็นจริงและพลังงานบวก ..

ปราชญ์สอนสิ่งไหน คนก็จะจำสิ่งนั้น
ประสบการณ์เจอแบบไหน คนก็จะคิดทางนั้น
ต่างคนต่างประสบการณ์เรียนรู้สิ่งเดียวกัน ก็จะออกมาแตกต่างกันไปครับ

ออฟไลน์ Devil13

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 4,985
ลองคิดดูครับว่าเบื่อเพราะอะไร?
เช่น เบื่องานเพราะงานเครียด งานเครียดเพราะอะไร ?
งานเครียดเพราะมีปัญหา ปัญหาอะไร ?
ปัญหาคืองานไม่เสร็๋จตามแผน ทำไมงานไม่เสร็จตามแผน ?
งานไม่เสร็จเพราะลูกน้องทำงานช้า ทำไมลูกน้องทำงานช้า ?
ลูกน้องทำงานช้า เพราะรอคนสั่งซื้อของ ไม่มีของทำงานไม่ได้...

แล้วจะรู้ว่าจะต้องแก้ตรงไหนครับ
ความทุกข์อยู่ในใจ ต้องแก้จากในใจให้ตรงจุด
เหมือนนิทานที่ยายทำเข็มหายในบ้าน แต่ไปเดินหาที่ข้างถนนเพราะไฟข้างถนนมันสว่างดี ทำแบบนี้หาอย่างไรก็ไม่เจอ เหมือนกับความทุกข์เอะอ่ะก็เข้าวัดนั่งสมาธิ พอกลับมาก็ทุกข์เหมือนเดิม เพราะคุณไม่ได้แก้ปัญหา แต่คุณหนีปัญหา

มีปัญหา หากแก้เองไม่ได้ ก็หาคนอื่นแก้ครับ
บางถึงเราแค่ต้องการคำแนะนำบางคำ พอได้ยินก็ปิ้งไอเดีย กลับไปแก้ได้อย่างราบรื่น
บางทีเราต้องการกำลังใจ กลับบ้านไปหาพ่อแม่ กำลังใจและพรจากท่านประเสริฐที่สุด พระที่วัดไหนก็ให้ไม่ได้

มีปัญหาให้สู้ครับ ปัญหาเป็นอะไรที่ยิ่งหนีมันจะยิ่งตามหาเรา
ถ้าเราชนะมันได้ เราก็มีความมั่นใจและแก้ปัญหาต่อไปได้ครับ

ยกตัวอย่างเคสผม
ผมเบื่องาน งานเครียด เงินเดือนน้อย ทำไปก็ไม่เติบโต
ผมลาออก หางานใหม่ เงินเดือนดีกว่า เครียดมากกว่า แต่มีโอการเติบโต
งานผมถึงจะเครียด แต่ไม่น่าเบื่อ มีอะไรให้เรียนรู้ตลอด และได้เงินเดือนกับโบนัสพอประมาน
ผมเรียนรู้จากความเครียดในที่ทำงานใหม่ ค่อยๆเอาชนะทีละปัญหา จนเป็นที่ยอมรับในที่ทำงาน จากคนที่เค้าจะไม่ให้ผ่านโปรด้วยซ้ำ
พอผมชนะได้ผมเริ่มหย่ามใจ วางแผนอนาคตต่อมีบ้าน มีรถ มีครอบครัว สร้างทุกอย่างจากมือผมเอง และตอนนี้ผมมาไกลจนผมเองก็นึกไม่ถึง
จากคนๆหนึ่งที่เรียนโรงเรียดวัด คนๆหนึ่งที่คิดว่าคงไม่มีเงินจะซื้อรถยนต์ชาตินี้คงใช้แต่มอเตอร์ไชค์ คนๆหนึ่งที่คิดว่าเงินหลักหมื่นก็เยอะแล้ว ตอนนี้ผมมาได้ไกลกว่าที่ผมเคยคิดไว้มาก

ออฟไลน์ Dark Overlord

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 4,804
  • Hail to the darkside
สำหรับเรื่องปัญหาชีวิต บางอย่างมันแก้ไม่ได้ครับ
เช่น บุคลิกลักษณะ สูง ต่ำ ดำ ขาว หน้าตา ตาดุ ปากเสีย
เพื่อนไม่รัก (แบบไม่รู้สาเหตุ) คนหลอกง่าย นิสัยไม่เข้ากับผู้คน
เป็นพวกชอบเก็บตัว โลกส่วนตัวสูง พ่อแม่ทำร้ายจิตใจ ปมเยอะ

คือถ้าจะเอาจริงๆ ต้องหาจิตแพทย์ครับ
แก้ได้นะผมว่า แต่ถ้าไม่หา คิดว่าตัวเองเอาอยู่ก็ลองทำแบบที่ผมว่าครับ
บังคับจิต (อันนี้แนวพุทธครับนึกออกแล้ว) ให้ไม่คิดถึงตัวเองให้มากที่สุด
ไม่คิดถึงตัวกูของกู (คำพระ) เช่น ทำไมเราแบบนั้นแบบนี้ เรานั่นนี่
แล้วลองดู ลองมองคนอื่น หันไปช่วยแก้ปัญหาให้คนอื่น รักคนอื่น แคร์คนอื่น
วิธีนี้ช่วยได้ครับ มันเป็นวิธีธรรมชาติตามหลักจิตวิทยาของคนครับ

ออฟไลน์ SM.

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 27,363
หาอะไรทำครับ เช่น เล่นกีฬา หาคนคุยด้วยแบบสนุกๆนะครับ ไม่ใช่ดราม่ากัน เป็นต้น อย่าจมกับความรู้สึกอะไรก็ไม่รู้ครับ มันจะเป็นโรคซึมเศร้าได้ครับ

ออฟไลน์ Ruksadindan

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 12,041
เห็นด้วยว่าทำอะไรให้เป็นประโยชน์ครับ ทำให้ตัวเรามีค่ามีความหมาย

ออฟไลน์ นายพรานจ๋าหมีมาแล้ว

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 2,873
  • เส้นขอบฟ้า
ช่วงที่ผ่านมาผมไปทำอะไรมาเยอะมากๆ ไปทำบุญไปช่วยเหลืองานมูลนิธิ ไปออกกำลังไปงานวิ่ง และอีกหลายๆอย่าง

พยายามทำให้ตัวเองไม่คิดมากให้มุ่งอยู่กับสิ่งที่ทำ รู้สึกตัวเองดีขึ้นมาเยอะแล้ว อาทิตย์นี้กำลังจะไปหาพ่อแม่ครับ ขอบคุณที่มาเสนอแน่และให้กำลังใจครับ

ออฟไลน์ YenChar

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 5,179
เค้าเรียก mid-life-crisis หรือเปล่าครับ

ของผมก็เป็นเหมือนกัน ทางแก้คือ เข้าฟิตเนสครับ
อัดหนักๆ เอาให้ตาย
ประเภทว่า เล่นขาจนเดินลงบันไดไม่ไหว เล่นกล้ามไหล่จนสระผมไม่ได้
เล่นกล้ามแขนจนแปรงฟันแทบไม่ได้
สุดท้าย หายครับ หายเบื่อ กลายเป็นโฟกัสที่การใช้ชีวิต(ที่แสนจะลำบากแทน)

ออฟไลน์ mothsan

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 2,559
แนะนำ ถ้าจิตฟุ้งซ่าน ฟังธรรมะ นั่งสมาธิช่วยได้
แต่ถ้าจิตหดหู่ ห้ามฟังธรรมะเด็ดขาดครับ
ลองหาหนังสือ "ความสุข ณ จุดที่ยืน" มาอ่านดูครับ


ออฟไลน์ Sit: )

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 2,453
    • อีเมล์
ถ้ารู้สึกไม่สบายใจ ขอให้บอกแม่ไปตรงๆครับ
ท่านจะรับฟัง และคุณจะไม่มีทางเจอใครตั้งใจฟังแบบท่าน ถ้าได้เจอกันจะดีมาก ผมรู้สึกอุ่นใจ ดีใจทุกครั้งที่เราได้เจอกัน