สรุปแล้ว ไม่ว่าจะ กทม หรือ ตจว. ก้ขับรถ แย่ จนถึงขั้นเลว พอๆกัน พอเจอคนขับรถแย่ใน ตจว ก้จะมีคนบอก กทม. ขับดีกว่านี้เยอะ แต่พอเจอขับรถแย่ใน กทม. ก้จะมีคนบอก ตจว.แหละขับดีกว่า สรุปคือมันก้พอๆกันน่ะแหละผมว่า ตามนิสัยคนไทย 
เอาจริงๆแย่กันคนละแบบครับ กทม ที่แย่อาจจะเพราะรถเยอะจึงมีการแก่งแย่งแข่งขันกันสูง ทุกคนต่างพิทักษ์รักษาตำแหน่งของตัวเองยังกับฐานที่มั่นในสงคราม ใครจะมายึกฐานที่มั่นนี้ไม่ได้ หรือถ้าคันหน้าขับรถเก้ๆกังๆ ช้าอืดอาดเกินกว่าจะรับได้ก็จะหัวร้อน เพราะทำให้เราช้าไปด้วย แต่โดยรวม คน กทม จะขับรถชำนาญ หูไวตาไว ตัดสินใจแม่นยำ และอ่านจังหวะเก่งครับ
ส่วนต่างจังหวัดแย่ในเรื่องของทักษะในการขับรถ เข้าใจว่าเพราะรถน้อยจึงไม่จำเป็นต้องเร่งรีบและสนใจคนอื่นมากนัก (มีบางคนซื้อ/ไม่ต้องสอบก็ได้ใบขับขี่มาด้วย อย่างน้อยก็ญาติผมคนนึงครับ) ขับตามสบาย ใช้ความเร็วไม่มาก โฟกัสกับการขับรถน้อยกว่า จะออกก็ออกเลย จะเลี้ยวก็เลี้ยวเลย ไฟเลี้ยวไม่เปิด รถหลังไม่ดูให้ดี ใครขับตามหลังไม่สนใจหลบให้ ประมาณนี้ครับ แต่โดยรวมจังหวัดส่วนใหญ่ที่ผมเคยไปในภาคเหนือ และภาคอีสาน พวกเขาขับแบบอาจจะขับรถไม่เก่ง แต่สัมผัสได้ถึงความมีมีน้ำใจหลบให้ ขอโทษ หยุดให้เราไป ถ้อยทีถ้อยอาศัยครับ
แต่ประสบการณ์ที่เจอที่ภาคไต้คือ ไฟเลี้ยวไม่เปิด 99% (กทม. ยัง 50/50 หรืออย่างน้อยที่สุด 20/80 ก็ยังพอมี) ขับเลนขวาแล้วไม่มีวันหลบซ้าย 100% รถสิบล้อแซงสิบล้อกันตลอดทาง แถมสิบล้อไม่สนเราที่กำลังจะแซงด้วย เห็นเราขับกำลังจะแซงเขาปาดออกมาเลยควับ เราเบรคหน้าทิ่ม แล้วไม่ได้แซงทันทีนะครับ ไกล้ถึงโค้งพอดี ผ่านโค้งแรกต้องเบาแซงไม่ได้ ผ่านโค้งที่สองก็ต้องเบาแซงไม่ได้ พอพ้นโค้งที่ 2 ถึงจะเริ่มแซง แล้วสิบล้อแซงสิบล้อก็จะใช้เวลาแซงนานหน่อย นับรวมระยะเวลาตั้งแต่หักออกมาแล้ว ถ้ายอมให้เราไปก่อนคือ ไปไกลหลาย กม. แล้วครับ ผมเจอแบบนี้ตลอดทางจนรู้สึกว่า กทม ที่ว่าแช่ขวาๆ ที่ว่ากั๊กๆนี่ เบาไปเลย เพราะอย่างน้อยก็ยังมีเกรงใจไม่ออกถ้าคันหลังมาเร็ว หรือถ้ากั๊กก็ยังมีช่องให้พอหาทางแซงได้ครับ
ปสก ขับรถสายไต้ทำให้ผมรู้ว่า ถ้าอยากขับรถสนุกๆ หรือเอาความสุนทรีย์ ให้ไปเหนือ ไปอีสานครับ ถ้าเป็นคนที่ขับเร็วกว่า 90 อย่าได้ลงไต้ครับ มีแต่ความหงุดหงิดรำคาญใจแน่นอน หรือผมเองอาจจะซวยพอดี ไปเจอหลายๆเหตุการณ์ในครั้งเดียวก็ได้นะครับ เพราะผมเพิ่งลงไต้ครั้งแรกเลยครับ
