ถ้าเอาเฉพาะตัวโปรดักส์
GM มี platform มากเกินไปครับ และใน platform ที่มากมายนี้ ไม่ focus ในตลาดพวงมาลัยขวาเลย
ถัดมาคือคุณภาพ
GM ได้ชื่อว่าเป็นบริษัทรถที่การเมืองภายในดันฝั่ง การเงิน มาเป็นหัวเรือบริษัทมาได้ 30 ปี ดังนั้นโปรดักส์ยุคทองแบบในยุค 70 จึงแทบไม่เห็นอีกเลยในยุค 80 ถึงปัจจุบัน เพราะการพัฒนารถ จะถูกคิดที่กำไร บนความคิดแบบ consumer research มากกว่าการ invent หรือ lead ตลาดด้วย engineering/design แบบ Honda, Mazda, BMW, Volkswagen group จึงจะเห็นได้ว่า GM ทำ products มาไม่ต่อเนื่อง และแถมไปกดต้นทุนด้านคุณภาพ และบริการ ก็ทำให้รถไม่ทนทาน (ที่อเมริกาก็บ่นกันเยอะตั้งแต่ยุค 80-90 ละครับ)
สุดท้ายคือการบริหาร
ปัญหาของการบริหารแบบ GM คือ Centralize ที่ Detroit ที่ให้ผู้บริหารหมุนเวียนมาประจำตามประเทศต่างๆ เพื่อไปต่อในประเทศที่ tier สูงกว่า ปัญหานี้จึงทำให้ผู้บริหาร GM ที่ผลัดกันมาประจำแต่ละประเทศเป็นช่วงสั้นๆ จะมีวิธีทำงานแบบหวังผลระยะสั้น เช่นลดราคาเพื่อเพิ่มยอด ลดคุณภาพสินค้าเพื่อบดต้นทุน ลดงบการพัฒนา service เพื่อเหลือเงินเก็บส่งกลับสำนักงานใหญ่
ต่างจากทางญี่ปุ่น และเยอรมัน ที่จะมีทั้ง supplier และส่วนพนักงานประจำที่อยู่ยาวๆที่เป็นชาติเดียวกันมาร่วมตัดสินใจ นอกเหนือจากแค่พนักงานระดับบริหาร ที่เวียนมา แล้วก็เวียนไป ไม่เกิดการพูดคุย หรือผูกพันจนเข้าใจตลาดนั้นๆครับ