เคยอ่าน พรบ.จราจรทางบก ดูเล่นๆครับ
เลยสังเกตเห็นว่า แทบทุกมาตรา ในวงเล็บสุดท้าย มักจะเขียนว่า "ขึ้นอยู่กับดุลพินิจของเจ้าหน้าที่"
ผมมองว่ากฏหมายที่บัญญัติมาแบบนี้ มีทั้งข้อดี ข้อเสียครับ
ข้อดี - ตัวกฏหมายจะมีความยืดหยุ่นสูง ใช้ได้ทุกยุคทุกสมัย ไม่ต้องปรับแก้กันบ่อย เพราะเทคโนโลยีสมัยนี้เร็วมากครับ
ตัวพรบ. หากไม่บัญญัติไว้ให้ใช้ ดุลพินิจของเจ้าหน้าที่มาช่วยในการตัดสิน มันคงต้องปรับแก้กันวันเว้นวัน แน่ๆเลย
เพราะ รถยนต์มันก็พัฒนารุ่นต่อรุ่น ไฟหน้ารถก็เหมือนกัน จะไปแก้กฏหมายตามทันได้อย่างไร เดี๋ยวโคมลูกแก้ว เดี๋ยว HID เดี๋ยวก็เปลี่ยนอีกแล้ว
แต่ประเด็นสำคัญมันอยู่ตรงนี้ครับ
หากเจ้าหน้าที่ไม่มีความรู้ในเรื่องที่ตนรับผิดชอบอยู่อย่างเพียงพอ เจ้าหน้าที่ผู้ถือกฏหมาย มันก็ไม่ต่างอะไรกับ คนตาบอดถือมีดเลยครับ
แกว่งมีดไปมั่วๆ แกว่งมีดไปสุ่มๆ เพราะเจ้าหน้าที่ไม่มีความรู้เหมือนคนตาบอด มันจะโดนใครบ้างก็ไม่รู้
พอมามองเป็นชีวิตจริง ก็นี่ไงครับที่ จขกท.เล่ามา บางครั้งเราไม่ได้ตั้งใจจะทำผิดอะไร แต่กลับผิด เพราะดุลพินิจเจ้าพนักงาน เค้าว่าอย่างนั้น
ถ้าเจ้าหน้าที่มีความรู้ในเรื่องรถยนต์มากกว่านี้ อีกสักนิด ผู้ขับขี่รถยนต์บนท้องถนนจะมีความสุขมากกว่านี้ อีกเยอะครับ
ปล. ข้อความนี้ว่ากันเฉพาะเรื่องนี้ กรณีนี้นะครับ ไม่ได้เหมารวม ส่วนตัวผม ผมยังเห็นใจอาชีพตำรวจครับ
เพราะอาชีพนี้ เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการทำดีโดยไม่มีใครเห็นจริงๆ
