ไม่รู้จะเหลาให้อ่านยังไงดี มันยาวน่ะ 5555
เอาเป็นว่า คนลงทุนไม่ได้ไปประมุล คนประมุลเป็นลูกจ้างกำเงินไปช๊อบ
นายสั่งมาคือต้องได้รถเข้าเต้นท์ xxx คัน คนประมูลก็ยกป้ายสนุกเลย เพราะไม่ใช่เงินตัวเอง รถสวยไมล์น้อย เท่าไรก็สู้
ที่เคยได้ยินว่า ยกป้ายกันแพง ราคาไปไกล ก็ทุนพวกนี้แหละ และไม่ได้มีบริษัทเดียว มีหลายเจ้าแข่งกันยก ราคาเลยไหล
สุดท้าย พอรับรถเข้าเต้นท์ ราคารถมันร่วง ถูกกว่าที่ประมุลมา ตามราคาไม่ทัน ก็ตามข่าวเลย ทำไปก็ขาดทุน ....
ส่วนเต้นท์ที่อยู่ได้ คือ รู้ว่า ซื้อเท่าไร และขายเท่าไร ถ้าราคาลงเร็ว หาที่ตัด หาที่ปล่อย กำไรหาย ดีกว่าขาดทุน ...อยู่รอด
ผมเองก็คิดไว้ตั้งแต่ต้นแล้วว่า ไม่รอดแหงๆ
ธุรกิจบางอย่างก็ไม่สามารถทำในรูปแบบบริษัทโดยการจ้างพนักงานดูแลได้
ผมมีเพื่อนทำเต้นท์อยู่ 4 คนย่านบางแค-บางบัวทอง ดูก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไหล่กับสถานการณ์ตอนนี้ แค่บ่นว่าอืดๆ
มี 3 คนเป็นเถ้าแก่ อีกคนเป็นมือขวาเจ้าของ
เคยคุยเรื่องของเจ้าที่ปิดตัวไปเหมือนกัน ทำให้นึกถึง ค่ายรถตลาดที่มาทำมือ 2 เลย ใช้มาตรฐานเช็ครถบลาๆๆๆๆๆ แต่ภายในแต่ละคัน เน่าสนิท