เนี่ยล่ะครับคือสัตว์ สัตว์มันไม่ว่าจะเสียขาเสียแขน หรือเสียตา ยังไงมันก็ยินดีกับการได้มีชีวิตอยู่ และพยายามจะปรับตัวให้ใช้ชีวิตอยู่ได้ ผมว่ามันน่าชื่นชมมาก
ขณะที่มนุษย์บางคน สูญเสียอะไรนิดหน่อย บางทีก็ฆ่าตัวตายแล้วซะงั้น
ป.ล.ผมว่ามันไม่น่าสงสารนะครับ เพราะมีคนดูแลมันดี
วันนั้นผมขับผ่าน BTS อโศก มุ่งหน้าสยาม ลูกแมวลายวิเชียร พยายามจะวิ่งข้ามถนน (ถนนมันมี3เลนมั้งถ้าผมจำไม่ผิด) แค่เลนแรกก็โดนแท๊กซี่ชนกระเด็นมานอนชักอยู่เลนสอง ตาหลุดออกมานอกเบ้ากองบนพื้น (คือมันดิ้นเหมือนแบบว่า ตายแน่ๆอ่ะครับ ชักอยู่กลางถนน) เลนกลางเบรคกันตัวเก่ง ผมโคตรหดหู่เลยวันนั้น สงสารมากๆ >_<
