เรือนแรกที่มีคือ TAG Heuer Carrera Chrono ได้มาตอน ม5 ครับ ตอนเด็กก็ไม่ค่อยรักษาของเป็นรอยเต็มไปหมด ใส่ไปเขาชนไก่สมบุกสมบันจนสายยางขาด
เรือนต่อมาเป็นPAM88 ได้มาตอนเอนท์ติด ADขายสองแสนกว่าแต่ฝากสจ๊วตหิ้วมาได้มาแสนแปด ดีใจมากๆ มีแต่คนอึ้งราคาว่าทำไมถูกจัง
เรือนนี้เริ่มดูแลเป็น จับสวมสายกันนี่ตามสมัยนิยม จากนั้นก็ไปได้เบรนทลิงค์ คอสโมนอท24hr Vintage มาเป็นสมบัติอีกเรือน
พอแพมมันชักโหลราคาลงหลักแสนต้นๆคนใส่กันเยอะ ก็เลยไปหาแกรมดีกว่า แต่ไปๆมาๆได้312ของพี่มายืมอีกเรือน
ตอนนี้กำลังหา AP15300 หน้าน้ำเงินครับ เพื่อนใส่หน้าขาวอยู่เลยชักอยากได้ เลิกผลิตแล้วด้วย
แต่ละเรือนของท่านนี้ แบบว่าสุดยอดไปเลย 
ไม่เลยครับ กระจอกมากๆ เพราะว่าทุกเรือนดูแล้วว่าขายออกไป เสียไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นค่าใช้งาน
อย่างแพมนี่ซื้อมือสอง บางทีซื้อมา ปล่อยออกได้แพงกว่าที่ซื้อครับ ยกตัวอย่างอย่างPatek รุ่นราคาหลักล้าน ซื้อถูกรุ่น ขายต่อได้มากกว่าซื้อมาเป็นแสนนะครับ
โรเล็กซ์เหมือนกัน ซื้อถูกรุ่นมา ใส่ยี่สิบปี ขายได้เงินห้าเท่าสิบเท่ามาเยอะแล้วครับ
ต้องพวกเก็บนาฬิกาสวิสแบบ Alain S., JLC, VC, AP นี่สิครับ ราคาตก ซื้อเพราะใจชอบจริงๆ
