พวกผู้ใหญ่รุ่น 50-65 ขวบเขาชอบพูดว่ารถใหญ่สมรรถณะดีกว่า ผมเข้าใจนะ แต่ถ้าลองคิดดู ตอนที่คนเหล่านี้อายุเท่าๆพวกคุณ มันคือปี 1970 หรือ 1980 ซึ่งในประเทศไทยช่วงนั้นรถใหญ่อย่าง W123, E28, Volvo Turbo มันใช้เครื่องโตๆ 2.0-2.3 ไม่ก็พกโบ ในขณะที่ยุคนั้นรถเล็กคืออะไร Fiat, KE30, KE70, AE85 ซึ่งถ้าเป็นฝั่งญี่ปุ่น (และไม่ต้องไปนับพวก Fairlady หรือ Celica) รถเก๋งส่วนมากยังทำมาเพื่อคนหมู่มาก ที่ใช้งานรถเหมือนใช้ Vios ในทุกวันนี้ แน่นอนสิครับว่ารถใหญ่ พลังสูง วิ่งนิ่ง ผู้ใหญ่วัยนั้นพูดคำว่าสมรรถณะดี เขาไม่ได้นึกถึงคลองห้า เทพนคร หรือจิมคาน่า หรือดริฟท์ 90% ที่ผมเห็นคือพูดถึงรถที่วิ่งนิ่ง แน่น เข้าโค้ง(แบบปกติ)แล้วรถเกาะดี มั่นใจ แค่นั้น
นี่คือพูดถึงผู้ใหญ่ส่วนใหญ่นะ แต่ถ้าคุณยกอาจารย์ศิริบูรณ์ หรืออากมล จันทร์เพ็ญประสานมาเป็นตัวอย่าง ผมจะกราบแกก่อนแล้ววิ่งหนี (เพราะแกไม่ใช่ผู้ใหญ่ธรรมดากันเลย)
ยุคนี้สมัยนี้ต่างกัน คำว่าสมรรถณะดีไม่ใช่แค่วิ่งทางตรงนิ่งๆ แต่ยังต้องออกตัวแรง แซงเร็ว เข้าโค้งนิ้ง ซอกแซกไปมาได้ง่ายในความเร็วต่ำและมั่นคงในความเร็วสูง ความนุ่มนวลไม่นับเป็นสมรรถณะ ความนุ่มนวลคือความสบาย ถูกมั้ย หรือจะเถียง? ถ้าโจทย์มีอยู่แค่นี้ เอา Swift มาให้ผมคันนึง ของบอีกสองแสนบาท ผมก็ทำรถที่สมรรถณะดีให้คุณดูได้ ไม่ต้องใช้ความใหญ่เข้าช่วยแต่ประการใด
