ขออนุญาตนำคำพระมาพูด ถ้าเรายึดติด ตัวกู ของกู รถกู ถนนกู
อะไรๆ มันก็ไม่ถูกใจเราไปหมดล่ะครับ แต่ถ้าเราคิดว่าถนนมันเป็น
ของส่วนรวม เราแค่มาอาศัยใช้ขั่วคราว ใช้ผ่านไปแล้ว คนอื่นก็เข้ามา
ใช้ต่อ ใช้ด้วย ดังนั้น แซงได้ก็แซงไป แล้วก็ลืมๆ มันไปซะ
หรือคิดอีกที บางที บางเวลาที่พ่อแม่เราที่อายุเยอะแล้ว ขับรถงกๆ เงิ่นๆ
ลูก เมีย น้องสาวเราที่ขับรถยังไม่แข็ง ก็อาจทำให้คนอื่นหงุดหงิด
เรายังแอบนึก ขอให้คนอื่นให้อภัย ไม่เอาเรื่องคนของเราเลยไม่ใช่เหรอ?
แล้วเราจะไม่คิดให้คนอื่นเขาบ้างล่ะ?