ไม่ต้องถึงสำนักข่าวหรอกครับเรื่องสะพัดไปไกลแบบนี้ไม่นานเดี๋ยวสาวไปถึงตัวเจ้าของเอง ดูอย่างกรณีโปรตรอนกร่างซี่ยังรู้ทั้งชื่อจริงทั้งประวัติหลอกขายของในเว็บหลายๆแห่งเลย เจอคนแบบนี้ผมไม่กลัวครับจะถอยไปจอดเลยแล้วเถียงกับมันให้หนำใจ พอมันเดินไปจองรูอื่นก็เลื่อนออกให้คนอื่นจอดมันจะได้ไม่มาขูดรถฮ่าๆๆๆๆๆ
เรื่องราวของการแซงคิวผมเจอมากับตัวก็เยอะ อยากจะบอกว่าการที่มีคนแบบนี้ในสังคมเพิ่มมากขึ้นทุกทีๆๆๆเป็นเพราะว่าคนดีอ่อนแอนี่แหละ เวลาเจอเรื่องแบบนี้คนส่วนใหญ่จะกลัวหนียอมมันแล้วได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าปล่อยมันไปๆๆๆๆ ใช่ครับระยะแรกปล่อยมันไปได้เพราะโอกาสเจอกันอีกมีน้อย แต่ในตอนนี้ความเป็นจริงคนหน้าด้านมันมีเกินกว่า60%ของประชากรที่มีมารยาทดีแล้ว เราจะหนีไปไหนได้อีก? คนมักจะชอบอ้างกันว่าอย่าไปยุ่งกับมันเดี๋ยวมีปืนเดี๋ยวมีเรื่องเดี๋ยวเสียเวลา แต่จากการกระทบกระทั่งของผมที่เจอกับพวกปาดเข้าตามคอสะพานและเลนกลับรถเนี่ยไม่มีสักคนที่เที่ยวพกอาวุธกร่างไปกร่างมาทำให้ผมตายได้เลย ดูหน้าคนขับก็มีแต่ลุงแก่ๆป้าหง่อมๆหรือไม่ก็เด็กมหาลัยผอมแห้งแรงน้อยไม่มีทีท่าว่าจะพกอาวุธหรืออะไรที่ถึงแก่ชีพเลย
ผมเคยเจอพวกเห็นแก่ตัวที่เซี้ยวๆทีนึงเมื่อหลายเดือนที่แล้ว ก่อนหน้าที่สายแบริ่งจะเปิดใช้4วันได้มั้ง วันศุกร์ตอนนั้นฝนตกหนักมากผมกับแฟนยืนรอต่อคิวแท็กซี่ข้างใต้รถไฟฟ้าอ่อนนุชเกือบๆชั่วโมงได้เพราะแท็กซี่มีน้อย คนที่เคยผ่านไปแถวนั้นคงจะนึกออกว่าแถวมันเป็นยังไงและมีการจัดคิวไว้เรียบร้อยเป้นที่รู้กันแล้วว่าจะขึ้นแท็กซี่คุณต้องมาที่นี่ มองไปหัวแถวมีคนหน้าด้านจำนวนมากที่เดินไปเรียกแท็กซี่เลยจากคิวไปไม่ถึง50เมตร เห็นแก่ตัวอย่างร้ายแรงซึ่งผมก็เดินไปด่าสิครับ ซึ่งสิ่งที่ยายป้าหน้าด้านนั่นพูดขึ้นมาก็คือไม่รู้ค่ะว่าต้องมาต่อแถวตรงนี้.......แหมคนสายตาสั้นเค้ายังเห็นแต่ไกลเลยว่าคิวรอแท็กซี่ยาวเหยียดเด่นเป็นสง่าข้างหน้าเนี่ย ซึ่งพอไล่พวกหน้าด้านไปได้แล้วกลับมาต่อคิวต่อแป๊บเดียวเท่านั้นเองมีเด็กประมาณมอปลายมั้งย้อมหัวทองใส่กางเกงขาเดฟเสื้อยืดแขนขาแห้งเล็กคอยๆเดินล้วงกระเป๋าปรี่มาหาผมเลยนะ แต่มันเหมือนกล้าๆกลัวไม่พูดอะไรให้มันรุ้เรื่องได้แต่บ่นพึมพัมของมันเบาๆครับๆๆๆ คงกะว่าจะขู่ผมให้กลัวกระมังแต่บังเอิญว่าผมเองก็เป็นประเภทที่พร้อมจะฟาดฟันทุกเมื่ออยู่เหมือนกัน ทีนี้พอมันขู่แล้วผมไม่กลัวมันทำไง? ก็ถอยออกไปนิดๆเอามือล้วงกระเป๋ายีนส์ขาเดฟที่มันทั้งรัดและล้วงยากเต็มทีของมันอยู่แค่นั้นแหละ ส่อให้เห็นถึงความกลัวในใจเหมือนกันที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะเล่นกับมันยังไง เพื่อนฝูงของมันก็ค่อนข้างงงที่อยู่ๆทำไมเพื่อนของมันถึงได้บ้ามาหาเรื่องผมแล้วก็ลากเพื่อนมันแบบถูลู่ถูกังไปทางรถป้ายรถเมล์แยกย้ายกันคนละทาง
ไม่ได้สนับสนุนให้หาเรื่องต่อยตีกับคนอื่นนะครับ เราต้องถามตัวเองกันแล้วว่าเรายอมคนกันง่ายไปไหม? อย่างตัวอย่างที่ผมยกมาก็เป็นแค่ไอ้พวกมารยาททรามธรรมดาทั่วไปพอเราไม่ยอมยกสิทธิของเราให้มันก็ทำอะไรไม่ได้ อย่างเก่งก็แค่ด่าเถียงข้างๆคูๆ กลัวในเรื่องที่ควรกลัวและกล้าที่จะยืนหยัดในสิทธิของตัวเองครับ นี่เป้นพื้นฐานของการปรับปรุงสังคมให้ดีขึ้นซึ่งรวมไปถึงการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองที่ดีกว่านี้ด้วย