เชื่อไหมว่า จนป่านนี้ ก็ยังไม่จบ ปริญญาตรี สักใบ
จบมาแค่ ม.6 กรุงเทพคริสเตียน
ทำแต่งาน มาตั้งแต่ปี 1 ออกจาก ม.กรุงเทพ นิเทศศาสตร์ ตอน ปี 3 แต่ผมชอบที่นั่นนะ
ทุกวันนี้ ก็ยังลงรามฯ อยู่ ยังไม่จบสักที
และต่อให้จบ ผมก็ไม่รู้ว่าจะเอาปริญญาไปทำอะไรนอกจากเอาไปแปะฝาบ้าน ที่ค่อนข้างรกอยู่แล้ว แค่นั้นเลย
สิ่งที่ผมเชื่อ ก็คือ ความรู้ส่วนใหญ่หนะ มันอยู่นอกห้อง
ทฤษฎี มักจะสอนกันอยู่แต่ในห้อง
คนที่รู้ทฤษฎีเยอะ ก็เลย จะมีความคิด ที่ ไปไหนไม่ได้ไกลกว่าห้องสี่เหลี่ยม
ผมขอแค่ว่า อ่านให้เยอะ ดูให้เยอะ ฟังให้เยอะ คิดให้เยอะ พูดเท่าที่จำเป็น พูดแต่สิ่งที่ดี ผมว่า ผมก็มีชีวิตที่มีความสุขได้
แต่อยากจะบอกว่า อย่ามาใช้ชีวิตตามอย่างพี่เลย น้องอาจจะไมได้เจอในสิ่งดีๆที่พี่เจอเสมอไป
ดังนั้น หาตัวเอให้เจอ เชื่อในความคิดของตนเองเอาไว้ แต่ อย่าเชื่อมากไป จนอีโก้สูง และไม่ฟังใคร
ครับ
พี่จิมมี่พูดเหมือนในเนื้อเพลง มหาลัย ของ คารบาวเลยครับ
พ่อแม่บางคนจับแต่ลูกไปเรียนพิเศษ เสาร์-อาทิตย์ ไม่มีเวลาได้พัก พอลูกจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนก็แทบจะไม่ให้ เพื่อนคนนั้นสอบติดมหิดลต้องไปอยู่หอ มาเจอกันอีกทีเขาบอกว่า ชีวิตจริงภายนอกเมื่อได้ร่วมงานกับเพื่อน ใช้ชีวิตด้วยตัวเองมันยากกว่าในบทเรียนเยอะ ทุกๆวันนี้แม่เขาก็โทรจิกให้อ่านหนังสือ จะออกไปไหนก็ต้องโทรรายงานตลอดครับ
เข้าสู่วงการได้
ก็เพราะเข้าไปเล่นใน pantip ห้องรัชดา นั่นละครับ มีนาคม 1998 อยู่ในนั้น ถึงราวๆ ตุลาคม - พฤศจิกายน 1998
ก่อนอื่น พี่หมอ สุรพงษ์ อนุรักษ์เลขา ชวนไปเขียนเว็บรถยนต์ของตน
จากนั้น พี่บอย วรพล สิงห์เขียวพงษ์ ไปเจอในเน็ต ก็เลยดึงเข้ามาทำ GM Cars เล่ม หลังๆ ก่อนที่จะย้ายพร้อมกับพี่บอยและทีมงาน
ไปทำที่ Thaidriver จนถึงทุกวันนี้ครับ (มีแวะ ไปทำ Auto Bild อยู่พักนึง ช่วงครึ่งหลังของปี 2004 แล้วก็ออกมา)
คุณอาขี้อิจฉาบอกว่า "ไม่รู้ว่าใครไปพูดอย่างไรกัน กลายเป็นว่าเด็กคนนั้นได้ขับก็เพราะตัวเขาเอง ไม่ใช่เพราะอาศัยชื่อเสียงและองค์กรณ์ของผม"