ผมหลับใน เมื่อเรียนจบมหาวิทยาลัย มาทำงานใหม่ๆครับ ไฟแรงโหมงานหนักไป นอนดึก
รู้ว่าง่วง แต่พยายามดึงขนจมูก ร้องเพลง ตบหน้าตัวเอง
จะหาปั้มล้างหน้า แต่มันไม่ถึงครับ
ตื่นมาอีกที ล้อซ้ายลงกรวดข้างถนน พอประครองขึ้นมาขวา
ล้อมันปัดเสียการทรงตัว ส่ายไปมาบนถนน เห็นพื้นถนน เอียงๆๆๆ แล้วรถก็คว่ำไม่รู้สึกตัว หลับต่อ
มาตื่นอีกที รถพลิกตีลังกา กลับมาตั้งเหมือนเดิม
เปิดประตูออกมาแบบงงๆ โคตรเฮง รถสมัยนั้น ไม่มี seatbelt. ให้คาด
ดีที่ไม่บาดเจ็บรุนแรง หรือเสียชีวิต ทั้งที่ความเร็วตอนนั้นคือ 110km/hr
บทเรียนครั้งนั้น บอกผมว่า
1. เมื่อเลยจุดนึงของความง่วง คุณจะไม่รู้เลยว่าขับไปได้ยังไง และฝืนไม่ได้
2. อย่ารอให้ถึงจุดนั้น อย่ารอปั้มเพื่อพัก ควรมีกาแฟกระป๋อง หรือ M150 อย่างน้อย 2 ขวดเสมอ
เพื่อประครองอาการให้ไปถึงปั้มแล้วนอน
3. อย่ากินกาแฟ ประจำ เพราะเมื่อจะใช้แก้ง่วง มันจะไม่ได้ผล
เติมอีกนิด
1. วันก่อนเดินทาง ผมจะนอนเร็วเป็นพิเศษ ปกติผม นอนมี ตี 1 กว่าตลอด เพราะตื่น 7 โมงเช้า ถ้าจะเดินทาง คืนก่อนหน้า สัก 5 ทุ่มผมก็นอนละ
2. ปกติ ผมจะดื่มกาแฟ เช้า กลางวัน บางวันก็แถมเย็น แต่วันเดินทาง (ถ้าเดินทางกลางคืน) ผมไม่ดื่มกาแฟเลย กลางวันถ้าง่วงก็งีบที่ทำงาน มาดื่ม คือ ตอนเดินทาง(เดินทาง 4 - 5 ทุ่ม)
3. ก่อนเดินทางจริงๆ ทานมื้อเย็น แล้วก็งีบสัก 1 - 2 ช.ม. ตื่นมา อาบน้ำ แล้วล้อหมุนได้เลย
4. ผมจะง่วงสัก ตี 4 - 5 ซึ่งก็จะหาปั๊มจอดนอน ชอบนอนช่วงนี้ เพราะพอสายหน่อย แสงมา ก็จะตื่น และยังไม่ร้อน จอดไหนก็ได้ แต่ถ้า ไปนอนปั๊มกลางวัน ต้องมานั่งหาร่มเงานอน
5. จอดนอน จะลดกระจกไม่ให้พ้นกันสาด (ยุงจะไม่เข้า) ดับเครื่อง ล็อครถ
