Headlight Magazine : community
General => Relax & Photoshop Room => ข้อความที่เริ่มโดย: น้าเดช ที่ มิถุนายน 17, 2011, 09:47:28
-
คือกำลังจะลงจากหัวโขนครับ จาก ผู้จัดการโรงงาน (เกี่ยวอาหาร อะไรโภคๆๆนี่ละ555) มาทำธุระกิจส่วนตัว จากพนักงานที่มีบริษัทจ่ายเงินให้ทุกๆเดือน หลักแสนบาท แต่ตอนนี้ต้องหากินเองอยากจะบอกว่าหวิวๆยังไงไม่รู้ จากเป็นผู้ใช้อำนาจและอารมณ์กับเซลขายของ จะต้องมาเป็นคนขายที่ต้องมารองรับอารมณ์ลูกค้า แล้วผมจะไปรอดมัยนี่
ใครเข้ามาอ่านก็ ช่วยโพสเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ (คืออยากได้กำลังใจดีๆจากพี่น้องที่นี่ครับ)
-
เศร้าจังอ่านกันเยอะ แต่ไม่แม้สัก ข้อความให้กำลังใจดี ๆๆ ฮือๆๆๆ
:)
-
สู้ๆๆครับ สู้ต่อไป ครับ การเปลี่ยนแปลงแบบนี้ มันเป็นเรื่องยิ่งใหญ่จริงๆ
-
1. เป็นกำลังให้แล้วกันครับ ทำไมไม่ลองทำสองอย่างควบคู่กันดูก่อนล่ะครับ แน่ใจหรือเปล่าว่าสิ่งที่เรากำลังจะทำ ใช่ตัวเราเอง ถ้าใช่ก็เดินหน้าต่อเลยครับ
2. กระทู้ตั้งผิดหมวดนะครับ
-
อาจจะเพราะจากวงเล็บมั้งค่ะ ว่าแบบส่วนตั๊ว ส่วนตัวไรงี้ เลยไม่ค่อยมีคนเม้นท์ เหอเหอ...
เอาใจช่วยนะค่ะ เป็นนายตัวเอง ความเสี่ยงมันก็ต่างกัน ดังนั้นความสุขมันก็ย่อมต่างกันด้วยนะค่ะ
ขอให้ประสบความสำเร็จนะค่ะ @^____^/
-
สู้ๆ ครับ
ยินดีด้วยครับได้หลุดจากการเป็นลูกจ้าง
เป้นนายจ้างตัวเองซะที
;) ;) ;)
-
เห็นด้วยครับ ผมก็กำลังจะหางานใหม่ อยากทำบริษัทใหญ่ๆ ครับ ตอนนี้อยู่บริษัทเล็กๆสวัสดิการน้อย เงินเดือนน้อย
อยากทำงาน HR และ Safety จริงๆ ในโรงงานต่างจังหวัด(เบื่อกรุงเทพมากๆ)
:D :D :Dใกล้ถึงจุดเปลี่ยนเช่นกัน
-
การทำตามความฝัน..ไม่ว่ามันจะดีจะร้าย มันก็จะเป็นสิ่งสวยงามสำหรับเราเสมอ :)
-
คิดถึงวันข้างหน้าครับ ทำงานแบบเดิม อีก 5-10 ปี ก็ยังรายได้ หรือชีวิตซ้ำๆิเดิม
แต่ออกมาแบบนี้อีกแค่ 2-3 ปีอาจได้ขยายกิจการใหญ่โต ซื้อรถคัน 10 ล้านได้สบายๆใครจะไปรู้ครับ
-
อายุเท่าไหร่ล่ะครับ ถ้าอายุยังน้อยก็ลุยเลยครับ แต่ถ้าเกิน45ไปแล้วก็คิดดีๆครับ บางทีคำว่า ธุรกิจส่วนตัว หรือ เจ้าของกิจการ ไม่ได้สวยหรูเหมือนชื่อมันครับ และบางคนเป็นลูกน้องชั้นดีแต่เป็นเจ้านายตัวเองไม่เก่งก็เยอะครับ แต่ถ้าทำดีๆโอกาสขับปอร์เช่ก็เป็นไปได้ล่ะครับ เพราะลำพังเดือนละแสนกว่าจากเงินเดือนก็คงขับได้แค่ระดับ Camry หรือ รถยุโรปตัวล่างๆ ส่วนผมยังไม่กล้าครับ ขอทำงานเก็บเงินอีกซัก 10 ปีก่อน ;D
ยังไงขอให้รวยๆละกันนะคร้าบ เซ็งลี้ฮ้อ ;D ;D
-
ผมกลับอิจฉา จขกท นะครับ ที่เริ่มสร้างธุรกิจของตัวเอง
ตัวผมเอง ก็คิดอยากจะทำธุรกิจส่วนตัวเหมือนกัน แต่ก็คงต้องขอรวมรวมเงินอีกสักระยะ เป็นลูกจ้างเค้าไปก่อน 5555
สู้ๆครับ
-
ชีวิตมันต้องเปลี่ยนบ้างอะไรบ้างมันถึงจะมีรสชาติ ไม่งั้นเกิดไม่คุ้มนะครับ เกิดหนเดียวตายหนเดียว อยากทำอะไรก้อทำครับ ผมอายุ 27 ทำมาหมดแล้วทุกอย่างที่อยากทำ เหลือแต่มีครอบครัวอย่างเดียวจิงๆ สู้ๆครับ
-
เข้าใจความรู็สึกครับ ตอนออกจาก Agency แล้วออกมาทำเอง (เกี่ยวกับการศึกษา)
ความรู้สึกหวิว รายได้ก็หวิว ปีแรก ขลุกขลักมาก สามปีกว่าจะตั้งไข่ได้
ปีนี้ทำเองปีที่ 8 แล้วครับไหลลื่นดี โอเคอยู่ ;D เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
ฟ้า หลัง ฝน ย่อมสดใส เสมอ......
-
เคยทำบริษัทมา รายได้หลักแสน
แสดงว่าคุณมีศักยภาพในตัวสูง ถึงได้ผลตอบแทนระดับนี้
อย่ากังวลไปครับ ตอนออกมาทำเองมันก็เป็นกันทุกคนฃ
ต้องมั่นใจในตัวเอง ทำด้วยความตั้งใจ ทุ่มเท และรอบคอบ
ทุกอย่างก็จะประสบความสำเร็จครับ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ ///
สิ่งที่คุณกำลังทำ ไม่มีใครทราบอนาคตว่าตัดสินใจถูกหรือผิด
(แต่เดาว่าคงตัดสินใจดีและปึ๊กแล้วหล่ะ)
ชีวิตมันต้องเดินไปข้างหน้า ยังมีอุปสรรคให้เจอหรือท้าทายไปยันวันสุดท้ายของชีวิต
เป้าหมายของมุษย์เงินเดือนก็คือได้เป็นเจ้าของกิจการของตัวเอง กิจการจะใหญ่จะเล็กไม่สำคัญ ขอให้เราทำแล้วมีความสุขกับมัน ทุกอย่างก็จะไปได้ดี
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
เคยผ่านจุดเดียวกันมาก่อนครับ เรียนจบ เป็นลูกจ้าง แล้วออกมาทำธุรกิจส่วนตัว แต่ผมโชคดี ที่ออกมาค่อนข้างดี หวังว่าทางคุณจะโชคดีครับ เป็นกำลังใจให้เสมอครับ สู้ๆ ;D
-
ของผมก็เหมือนกับคุณล่ะครับ ตัดสินใจลาออกจากงานเงินเดือนหลักแสน มาเริ่มชีวิตใหม่คนเดียวที่ต่างแดน ช่วงนี้ยัง งงอยู่
ขอให้ประสบความสำเร็จนะครับ
-
เป็นกำลังใจให้เหมือนกัน
มันเป็นการตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่ ยากยิ่งกว่าการขอผู้หญิงแต่งงานอีกนะ ผมว่า
ผมเองก็เคยทำบริษัทมา 10 ปี จากวิศวกร จนเป็นผู้จัดการโรงงาน เงินเ้ดือนหลักแสน มีลูกน้อง 200 กว่าคน
แต่เริ่มรู้สึกอิ่มตัวกับงานบริษัท + พอดีทางบ้านคุณแม่กำลังแยกบริษัทกับน้อง เลยต้องกลับมาช่วยคุณแม่
ตอนออกนี้ก็รู้สึกหวิวๆ เริ่มต้นก็มาทำงานขายก่อน เหมือนคุณ จขกท เลย เคยแต่มีัอำนาจต่อลอง supplier
ตอนนี้ต้องกลับมาง้อลูกค้า ลูกค้าด่า ก็ยิ้มอย่างเีดียว เงินเดือนก็ได้หลักหมื่น เพราะเพิ่งเริ่มต้น และต้องโชว์ตัวเลขกำไรก่อน
ถึงตอนนี้ก็ผ่านมาได้ 3 ปีแล้ว ทุกอย่างลงตัว ได้เงินเดือนกลับมาเท่าเดิม + ปันผลปลายปี
ต้องเรียกว่าคุ้มครับ
แต่จะบอกว่าออกมาทำธุรกิจส่วนตัว มันจะเหนือยกว่าการทำงานบริษัทเป็นสิบเท่า เพราะต้องทำทุกอย่าง (ทุกอย่างเป็นเงินเป็นทองไปหมด)
แถมต้องรับผิดชอบชีวิตลูกน้องอีก 200 กว่าคน
ดังนั้นถ้าคุณพร้อมที่จะทุ้มเท + ประสบการณ์จากการทำงานมา คุณจะประสบความสำเร็จได้ไม่ยากครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ ;)
-
เป็นกำลังใจให้ครับ ตอนเรียนจบใหม่ๆผมเคยทำธุรกิจส่วนตัว ขอเงินมรดกล่วงหน้ามาลงทุน (3 แสน) ปรากฎว่าเจ๊งเกือบหมด ด้วยตอนนั้นยังขาดประสบการณ์ ใครพูดอะไรไม่ฟังจะเอามรดกอย่างเดียว สุดท้ายก็ได้มาทำงานบริษัท แต่ตอนนี้ประการณ์ชีวิตมีมากขึ้นแล้วและก็กำลังเริ่มธุรกิจส่วนตัวใหม่แต่ก็ยังไม่ลาออกนะครับ ไม่กล้วหรอกยังเจ็บฝังใจอยู่เลยต้องให้ปีกกล้าขาแข็งซะก่อน
ผมว่าถ้าตัดสินใจลาออกมาแล้วก็คงมั่นใจในตัวเองพอสมควรล่ะครับ ปัญหาและอุปสรรคนั้นมีแน่ๆ แต่มันเอาไว้แก้ไม่ใช่เอาไว้ล้มเหลว ยังไงก้สู้ๆครับ
-
ยินดีต้อนรับสู่เส้นทางแห่งความลำบากครับ ;D
-
ชึวิตของเรา ทางของเรา เด็กคนหนึ่งที่เข้าใกล้หนทางแห่งการเรียนรู้การทำงานขอเป็นกำลังใจให้ครับ
-
กระทู้นี้ตั้งผิดหมวดนะครับ
แต่เดี๋ยวไว้คืนนี้จะย้ายเข้าหมวด Relax & Photoshop ให้ครับ
อันที่จริง เมื่อ 2 ปีก่อน ตอนตัดสินใจออกมาเปิด headlightmag.com ผมก็เคยหวิวๆแบบนี้ละครับ
มันเหมือนยังไม่รู้หนทางเลยว่า อนาคตจะเป็นอย่างไร เราจะได้รับการยอมรับมากน้อยแค่ไหน
และเราจะอยู่รอดไหม บนเส้นทางที่เราเลือก ให้ความสำคัญกับอุดมการณ์ มากกว่ารายได้
ตอนที่กำลังก้ำกึ่งว่าจะออกดีหรือไม่ออกดีนั้น นั้น รายการวิทยุที่ผมเคยทำอยู่ ถึงขั้นส่ง Fax ไปตามบริษัทรถต่างๆ บอกว่า ต่อจากนี้
การจะยืมรถได้ เขาต้องยืมเองเท่านั้น ไม่เคยอนุญาตให้ใครยืมในชื่อของเขา ก็เท่ากับเป็นการตบหน้าผมอย่างรุนแรง
แต่เพราะ พี่ๆ ที่ผมรัก หลายๆคน เหมือนกันนั่นละครับ ที่บอกกับผม ว่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น นั่นละ ฟางเส้นสุดท้าย
ที่ทำให้ผม ไม่เสียดายการตัดสินใจของตัวเองในบ่ายวันนั้นเลย
จนถึงทุกวันนี้ ก็ไม่เคยเสียดายเลยจริงๆ รู้สึกดีมากๆด้วยซ้ำ
จากเดิมที่เคยรับเงินฟรีแลนซ์ มาบ้าง ไม่มาบ้าง ไม่แน่นอน
มาวันนี้ มันก็ยังไม่ถึงกับแน่นอนเท่าไหร่นัก แต่ ตัวเลขที่เพิ่มขึ้น เยอะกว่าก่อนมาก
มีน้องๆ ที่มาช่วยงาน ด้วยใจ ผมก็ยังพอมีเงินจ่ายให้พวกเขาในแต่ละเดือนได้ตามอัตภาพ
ไม่ถึงกับร่ำรวยนัก แต่ก็พอเกื้อหนุนจุนเจือกันได้
นี่ถือว่าโชคดีมหาศาลแล้ว กับเว็บที่ไม่ค่อยง้อสปอนเซอร์ อย่างเรา
เว็บที่เรื่องมากๆ ในการเลือกผู้สนับสนุน เรื่องมากอย่างน่าถีบ ในการจัดการกับเรื่องเหล่านี้
แล้วยังมีเงินไหลเข้ามาได้ต่อเนื่อง และมากขนาดนี้
ถ้าไมได้น้องๆในทีมที่ช่วยกันอย่างดี โดยเฉพาะ ตาหน่อย หัวเรี่ยวหัวแรง ด้านการดูแลการเงินของผม
ก็น่าจะเหนื่อยกว่านี้แน่นอน
ผมอาจจะโชคดี ที่ได้ทีมที่ดี ผมอาจจะโชคดี ที่ได้รับการอบรมสั่งสอนจากคุณพ่อคุณแม่มาดี
แต่สำคัญที่สุด เหนือสิ่งอื่นใด คือ เราต้องคิดแต่สิ่งดีๆ ให้กับคนอื่น ต่อให้โดนเอารัดเอาเปรียบขนาดไหน
ก็อย่าไปท้อ
ถ้าต้องสวมหมวก คนค้าคนขาย การดูแลลูกค้าคือสิ่งสำคัญที่สุด มีศิลปะในการมัดใจพวกเขา
ให้ความรู้เขา และทำยังไงก็ได้ เอาชนะใจเขาให้ได้ ผูกสัมพันธ์ อุดหนุนกันยาวๆ นั่นละ เจ๋งที่สุด
โชคดี ตอนนี้ ผมยังไม่ได้สวมหมวกใบนั้นครับ
ขอให้โชคดีครับ กับถนนเส้นใหม่ ที่รออยู่ข้างหน้า
-
อยากบอกเฮียว่า เฮียแมนมากๆ
สู้ๆ ครับ ขอให้ประสบความสำเร็จสมดังตั้งใจครับ ;D
-
กำลังใจเพียบ
-
เป็นลูกจ้างเงินเดือนหลักแสน
เป็นเจ้าของธุรกิจเอง ขอให้ได้รายได้หลักล้านนะครับ
สู้ๆๆๆ เป็นอีกกำลังใจให้ครับ ^____^
-
ผมก็ทำธุรกิจส่วนตัวเล็กๆ กับแฟน 2 คน แต่จะเป็นอาชีพเฉพาะนิดหน่อย ล้มลุกคลุกคลาน มาตั้งแต่เรียนจบใหม่ เกือบไม่รอดก็หลายครั้ง วันหยุดเหรอ ไม่เคยมีกำหนดว่าจะมีเมื่อไร ถ้าจะไปเที่ยวก็กำหนดล่วงหน้าเป็นเดือนๆ เสาร์-อาทิตย์ วันหยุดเทศการต่างๆ ไม่ใช่วันหยุดของผมกับแฟนเลย (ไม่ได้ไปเที่ยวกับทางพ่อแม่นานแล้วเพราะหยุดไม่ตรงกัน)
แต่เดียวนี้ชินแล้วละครับ กับการเป็นเจ้านายตัวเอง ว่ามันเหนื่อยกว่าเป็นลูกน้องหลายเท่านัก (ผมกับแฟนเคยเป็นลูกจ้างคนละนิดหน่อย) บางทีคนเป็นลูกน้องชอบมองว่าเจ้านายรวย ขับรถคันเป็นล้านๆ แต่เขาไม่รู้หรอกว่าเจ้านายเขานะนอนหลับเต็มตาใหม่ถ้าเศษฐกิจไม่ดี ขายของไม่ได้ ออเดอร์ไม่มี มีเรื่องให้คิดทุกวัน มากกว่าพนักงานในไลท์เยอะ
แต่ความเสียงนั้นมันก็ให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่า เพราะผมเองก็กำลังหาธุรกิจใหม่ๆ ทำควบคู่ไปอีกสักอย่างเหมือนกัน (ธุรกิจเดิมเริ่มอิ่มตัวไม่โต) แต่ก็หาอยู่ครับ อิอิ สุดท้ายขอให้โชคดีครับรวยมีเงินเดือนเป็นล้านๆ เร็วๆ นะครับ ;D
-
พลิกบทบาทเลยนะครับเนี่ย สู้ๆๆครับเชื่อมั่นครับ ;) ;)
-
การเริ่มต้นใจเราว่ามันยาก แต่ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ครับ
-
จุดที่ยากที่สุดไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามอยู่ที่ตอนเริ่มต้นครับ ผมคิดว่าการที่พี่เคยเป็นถึงผู้จัดการโรงงานมาก่อน มันทำให้พี่เก๋าพอตัว
การวางแผนการตัดสินใจต่างๆพี่ถูกฝึกจุดนี้มาอย่างดี แต่อย่างที่พี่บอกคือเคยเป็นผู้ใช้อำนาจมาก่อนแต่ต้องมารองรับอารมณ์ลูกค้า พี่จะทำได้มั้ยในจุดนี้ คงต้องเปลี่ยนตัวเองครับ เพราะสถานะเปลี่ยนไปแล้ว อยากจะอยู่รอดเติบโตต่อไปก็ต้องทำตาม
แบบที่นายห้างเทียม โชควัฒนา ผู้ก่อตั้งเครือสหพัฒน์เคยกล่าวไว้ว่า
คนที่จะก้าวขึ้นสู่จุดที่สูงกว่า ก็เปรียบเสมือนคนเดินขึ้นเขา เวลาคนเราเดินขึ้นเขาจะก้มหน้า เปรียบได้กับการอ่อนน้อมถ่อมตน คนพวกนี้มักจะมีแต่ความก้าวหน้า แต่คนที่เดินลงจากเขาจะเชิดหน้า เปรียบได้กับคนที่ถือตนไม่เคยก้มหัวให้ใคร มีแต่ชีวิตจะถดถ่อยลงมา
ผมยึดถือคำนี้มาตลอดเพราะถือว่า ขนาดท่านเป็นถึงเจ้าสัว ประสบความสำเร็จสูงขนาดนี้เพราะท่านเป็นคนเดินขึ้นเขามาโดยตลอด
ก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่ครับ ทำธุกิจเอง มันมีปัญหาให้เจออยู่ทุกวันครับ คุณตันเคยพูดว่า ให้คิดว่าปัญหามันคือเพื่อนสนิทเรา อย่าไปคิดว่ามันเป็นปัญหาครับ ตอนนี้เพิ่งเริ่มต้นมันยังไม่เป็นระบบ ปัญหาทุกอย่างมันจะเข้ามาหาพี่หมด แต่ถ้าเติบโตจนเป็นบริษัทแล้ว มีระบบที่ดีเข้ามาจัดการแล้ว ก็จะเหนื่อยน้อยลงครับ
ผมเชื่อว่าพี่ทำได้อยู่แล้ว ส่วนเมื่อไรที่รู้สึกท้อ ที่นี้มีกำลังใจให้พี่เสมอครับ ;D
-
ความรู้สึกเดียวกับผมเมื่อ 7 ปีก่อนเลยครับ
-เป็นแค่ R&D Engineer ตอนจบใหม่ๆ เรื่องซื้อรถเป็นเรื่องที่ไกลตัวมากๆ เลี้ยงตัวได้อย่างเดียว แม่กับน้องเอาไว้ก่อน ทำงานได้ 6 เดือน ไม่ไหวอยากจะออก ตอนจะออกก็ลังเลและมีความรู้สึกเหมือนกันเลย คือ ไม่รู้ทางที่เลือกเดินมา มันจะมืดมั้ย มันจะขุขระหรือเปล่า แต่มันก็ต้องลอง
-เป็นเจ้านายตัวเองมา 7 ปี ล้มบาง ลุกบาง กระโดดบาง ตามสภาวะการบ้านเมือง มีเรื่องให้ดีใจและกลุ้มใจทุกวัน แต่มันก็คุ้มค่ากับทางที่เราเลือกเดินมา ผมได้ในสิ่งที่ผมต้องการครบแล้ว ผมเลี้ยงแม่และส่งน้องเรียนได้ จากนี้ไป ผมจึงไม่กลัวที่จะเลือกเดินเส้นทางไหน เพียงแค่เราใส่ใจลงในการเดินตามทางนั้น มันก็รอดมาได้ทุกทางครับ
สู้ๆครับ... ;) ;)
-
มาให้กำลังใจครับ
เพราะผมก็คล้ายๆ จขกท.
ทำงานประจำควบคู่กับเปิด บ. ของตัวเอง
เหนื่อยครับ แต่ถ้า บ อยู่ตัวเมื่อไหร่
ก็ออกมาทำเต็มตัว
-
เป็นกำลังใจให้ จขกท. ครับ เข้าใจเลยครับว่าการที่ออกมาเปิดบริษัทเองมันคือจุดเปลี่ยน แต่จุดเปลียนนั้นความสำเร็จทุกอย่างอยู่ที่เราครับเพียงแค่ทุ่มเทให้กับมันมากๆครับ ตอนแรกๆอาจจะ ไม่ได้ราบรื่นอะไรมากมายแ่ต่ถ้าอยู่ตัวเมื่อไรก็สบายขึ้นเยอะครับยังที่พี่ๆท่ายบนได้บอกไว้ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ...สู้ สู้ ครับ :D
-
ทำแล้ว ได้ผลยังไง จะล้มลุกครุกคลาน หรือ รุ่งสุดๆ ก็รบกวนมาเล่าประสบการณ์ ให้เด็กรุ่นหลัง ที่กำลังจะต้องออกไปผจญโลกกว้าง อย่างผม กับอีกหลายๆคนในเว็บฟัง ไว้เป็นแนวทางในการเลือกเส้นทางในอนาคตต่อไปด้วยนะครับ สู้ๆครับ ^^
-
เงินทองไม่ใช่เรื่องใหญ่ครับ
ออกมาแล้วรายได้อาจไม่เท่าสมัยเรารับเงินเดือน
ที่เราได้คือความภูมิใจครับ..
ต่างกับตอนทำงาน ต้องคอยรับคำสั่งที่ต้องทำทั้งๆที่บางทีก็รู้ว่ามันผิดทาง
ผมหยุดการทำงานกินเงินเดือนตอนอายุ35
หันมาทำกิจการเล็กๆที่ได้เงินเท่าเดิม
แต่ได้รายได้พิเศษเล็กๆน้อย..จาการลงเสียงโฆษณาบ้าง อ่านสารคดีบ้าง
เวลามันผ่านมา1ทศวรรษแล้ว ผมได้อะไรหลายๆอย่างกลับมา
ผมมีเวลาดูลูกที่กำลังเติบโตอย่างใกล้ชิด
มีงานส่วนตัวที่อยากจะหยุดทำตอนไหนก็ได้...
ทุ่มเวลาทั้งหมดให้ครอบครัวได้สบายๆ....
เด็กมีEQ จนล้น...ถึงแม้ 2คนจะเรียนเก่งไม่เท่ากัน
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ครับ....สู้ๆ
-
กับข้าวยังมีหลายรสชาติ+คุณค่าทางอาหารไม่เหมือนกันเลย ชีวิตก็เหมือนกันค่ะ เดิมทีเราเคยกินอาหารที่แพงหรือมีคุณค่า สุดท้ายอาจจะ ติดใจกับกับข้าวราคาไม่แพง แต่เรากินบ่อยๆก็มีค่ะ....
เป้นกำลังใจให้เหมือนกันค่ะ...
-
สู้ๆนะครับพี่ ;D
-
ผมก็คิดว่า ถ้าผ่อนรถสองคันนี้หมดเมื่อไหร่ ก็จะเริ่มเดินตามทางที่ตัวเองต้องการแล้วเช่นกัน
สู้ๆนะครับ อย่ายอมแพ้ แม้พบอุปสรรค