Headlight Magazine : community
General => Discussion Forum => ข้อความที่เริ่มโดย: NS ที่ กรกฎาคม 08, 2014, 12:04:09
-
ผมท่อง YouTube เมื่อกี้ เห็นแล้ว แต่ละคันสวยๆ น่าใช้ทั้งนั้น แถมราคาจับต้องได้ (ไม่รู้ว่ามีค่าอะไรอีก นอกจากราคารถอ่ะนะ) ท่านที่เคยไปชม แล้วกะชมเล่นๆแล้วอดใจไม่ได้ เอากลับบ้านเลย แบบนี้มีไม๊ครับ
-
Junk จะมีอยู่อย่างน้อยจังหวัดละหนึ่งแห่ง เอาไว้รอแยกส่วน ทำลาย รีไซเคิล
สภาพส่วนใหญ่จะไม่ดี จนไม่อยากเอาไปเข้าประมูล หรือไม่ราคาถูกมากๆ พวกรุ่นเก่าๆ ไม่คุ้มที่จะเสียค่าธรรมเนียมต่างๆในการส่งลงประมูล
คนไทยตามเซียงกงก็นิยมถิดมาเป็นอะไหล่จาก Junk นี่แหละครับ ค่าใช้จ่ายถูก
ถามว่าไปเดินเองแล้วอยากตัดเป็นอะไหล่เอากลับ ทำได้ครับ แต่ก็ต้องบริหารจัดการเรื่องการขนส่งเอาเอง ถ้าไม่ทำเพื่อค้าขายผมมองว่าไม่คุ้มที่จะเอามาใช้เองนะครับ
-
สิ่งที่ชอบที่สุดเวลาไปงานประมูลพวกนี้ก็คือ
"การกินฟรีครับ"
5555+
เคยไปขับรถวนเล่นแถว ไซตามะ อยู่ครั้งหนึ่ง
วกไปดูร้านคนไทย คนญี่ปุ่น พวกอาหรับตะวันออกกลาง คนมาเลย์
ผมกลับชื่นชมฝีมือการขับรถขนของที่นู่นนะครับ
ซอยแคบแค่ไหนพี่เค้าก็เข้าไปส่งได้
อีกอย่างที่น่าสนใจครับ
พวกเครื่องใช้ไฟฟ้าแปลกๆ
ผมเคยเจอชุดลำโพง JBL ทั้งชุด เห็นแล้วแทบอยากจะอุ้มกลับมาด้วย
แต่เจอค่าขนส่งแล้วก็ต้องปล่อยมันไว้ที่เดิม
-
คนในทีมฟุตบอลที่ผมเตะ ก็ไปอยู่นี่ เดือนนึง สิบกว่าวัน ไม่รู้ทุกวันนี้ ไปอยู่หรือป่าว
ไปประมูลซาก แล้วก็ถอดชิ้นส่วนส่งมาเชียงกงบ้านเรานี่แหละครับ
วีซ่าทำงานก็ไม่มี แต่ตำรวจไม่มาจับ เพราะเหมือนๆว่า ถ้าไม่มีเรื่องอะไรตำรวจก็จะไม่มายุ่ง และคนที่ไปส่วนใหญ่ ก็ค่อนข้างคัดสรรคนไป จะได้ไม่ไปก่อเรื่องที่โน่น
-
ไปมาเมื่อปลายปีที่แล้ว ที่ ท่าเรื่อ kobe ลานจอดประมาณ 4 สนามบอล กับตึกจอดรถ 7 ชั้น 4-5 ตึก เดินดูยังงัยก็ไม่หมดครับ คนนอกเข้าไม่ได้นะครับต้องเป็นบริษัทสมาชิก เวลาประมูลมีเวลาเลือกดูไม่เกิน 5 วิ ครับ ช้าอด เสร็จ แขกกับพวกรัสเซีย
พวกที่ไปตัดนี่แอบกันทำครับ ถ้าตำรวจจับก็ติดคุกครับ ไม่มีใบอนุญาติ
-
ฟังดูยิ่งใหญ่มากครับ :D
-
ว่าแต่ มีใครพอจะพาเข้าไปเดินเล่นได้บ้างมั้ยครับ :D
แถวๆคันโตได้จะดีเลยครับ
-
ขอเข้ามาเสริมอีกนิดหน่อยนะครับ ดูจะมีบางท่านยังเข้าใจคลาดเคลื่อนนิดหน่อย
1. รถในลานประมูลแต่ละที่ ถ้าคนธรรมดาๆ นักท่องเที่ยว อยากเข้าไปเดินดูรถด้วยตัวเอง ทำได้นะครับ โดยติดต่อกับโบรกเกอร์แต่ละบริษัทได้เลย และก็ไม่ได้หมายความว่าต้องซื้อนะครับ เราสู้ราคาคันที่อยากได้แพ้คนอื่น เค้าก็ไม่ว่าอะไรเรานะครับ แต่ต้องวางมัดจำกันนิดหน่อยตามราคารถที่เราสนใจอยู่
2. ลานประมูลแต่ละที่จะมีโปรแกรมการประมูลอยู่ ดังนั้นจะมีเวลาให้เข้าไปดูล่วงหน้าครับ จะเดินดูหมดเลยยังได้ ถ้าไม่ยอมแพ้ซะก่อนนะ
3. เวลาในการประมูลทางออนไลน์ เวลาจบแต่ละคันสั้นมากครับ 10 - 15 วินาทีก็จบแล้ว แต่ทราบมั๊ยว่า เค้าจะยังไม่จบประมูลจริงๆ จะเผื่อเวลาให้กับคนที่ลานประมูลสู้กันต่ออีกนิดหน่อย ดังนั้นคนที่ทำตรงนี้จริงๆจะมีเทคนิควิธีการมากมายครับ
4. หลังจากประมูลเสร็จ ก็จะมีการจองรถเทรลเลอร์เพื่อขนส่งไปท่าเรือหลัก โกเบ โยโกฮาม่า โบรกเกอร์ทำงานกันวุ่นเลยครับ
5. เซียงกงบ้านเราส่วนใหญ่จะอยู่ที่ ไซตามะ กับ อิบารากิ ดังนั้นจะเลือกประมูลหรือตาม Junk แถวนั้นมากกว่าครับ เพราะค่าขนส่งถูกกว่า
6. ราคาจบประมูลถ้ารถอยู่ไกล เช่น ฮอกไกโด หรือ โอกินาว่า ราคาจะถูกหน่อย ดังนั้นถ้าอยากได้รถที่มีราคาสูงหน่อย ส่วนใหญ่จะเลือกลานไกลๆ จบถูกกว่า บริหารจัดการค่าขนส่งของเจ้าใหญ่ๆ ทำกันมานาน ก็แทบไม่ต่างจากรายย่อยที่ประมูลจาก โกเบ หรือ โยโกฮาม่า เลยครับ
7. บริษัทรับประมูลในปัจจุบัน มีคนปากีสถานไปทำตรงนี้กันมาก อาศัยจากเมื่อก่อนย้ายไปอยู่ในญี่ปุ่น ทำธุรกิจทั่วๆไป จนไปรู้จักกับมาเฟียท้องถิ่น แล้วมีโอกาสหันมาทำรถประมูล จึงขยับขยายมาเป็นเจ้าใหญ่ๆหลายบริษัทเหมือนกัน ส่วนคนรัสเซีย เพราะว่าท่านปูตินเพิ่งจะเปลี่ยนแปลงภาษีนำเข้าใหม่ ธุรกิจรถมือสองส่งไปรัสเซียแทบจะจบ เพราะแพงขึ้นมาก บริษัทที่ทำกันมาจึงจะต้องหาตลาดใหม่ๆเพื่อเลี้ยงคนในองค์กรให้อยู่ได้ ตลาดใหม่ๆจึงเริ่มมีการแข่งขันกันมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นประเทศเพื่อนบ้านเรา หรือแม้แต่ช่วงปีก่อนที่บ้านเราทำรถจดประกอบกัน ออเดอร์ช่วงนึงสูงมาก จนมีบริษัทประมูลในญี่ปุ่น ทั้งแขกและรัสเซียเดินทางมาติดต่อหาคู่ค้ากันเยอะเลย ทั้งที่เมื่อก่อนไม่อยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำ
จนตอนนี้อวสานรถมือสองในบ้านเรา ก็ต้องเริ่มเบนไปหาตลาดอื่นๆ เช่น แอฟริกา
ตอนนี้คนต่างชาติก็สามารถไปเปิดบริษัทประมูลเองได้นะครับ ไม่ได้มีข้อแม้ยุ่งยากแบบหลายๆปีที่ผ่านมาแล้ว ปัญหามันอยู่ที่ว่า คุณจะส่งไปขายที่ไหนมากกว่า ยอดขายก็ต้องมากพอที่จะหล่อเลี้ยงบริษัทได้ ซึ่งตรงนี้ต่างหากที่ยาก ส่วนอื่นๆ มันมีเส้นทาง วิธีการให้เดินกันอยู่แล้ว เรียกว่า ทำงานอยู่ที่บ้านได้เลย ใช้โทรศัพท์ติดต่อกันก็จบกระบวนการง่ายๆแล้วครับ