Headlight Magazine : community
General => Discussion Forum => ข้อความที่เริ่มโดย: Odrecranon ที่ มิถุนายน 09, 2025, 23:08:48
-
ผมเองมี Ford Focus ปี 2007 ได้มาตอนเข้าปี 1 ครับ
ผมเองไม่ค่อยได้ เลยให้เพื่อนเอาใช้เกือบ 10 เดือน
เพื่อนใช้ไป 15K ได้ ตอนนี้ไมล์อยู่ที่ 95K ครับ
ตอนได้คืนมาลมยาง 11 PSI ผมแอบตกใจมาก
สภาพตอนนี้รถค่อนข้างโทรม (ปกติผมถนอมรถมาก)
เสียงช่วงล่างหลังดัง สั่น ยาง PS4 ใกล้ครบรอบเปลี่ยน
ฟิล์มครบรอบเปลี่ยน
กำลังช่างใจว่าควรไปต่อหรือปล่อยแยกร่างดีครับ
ปกติผมเช็คศูนย์ตลอด
ผมว่าจะลองเอาไปให้อู่เนาะที่ซ่อม Ford/Mazda ประเมินทั้งคันก่อน
แต่กะแค่ยาง กับฟิล์มก็น่าจะเกินมูลค่ารถแล้ว
แง่งบประมาณผมคิดว่าพอจะ OK
แต่ด้วยอายุรถขนาดนี้ปกติมีใครเขาซ่อมต่อกันไหมครับ
ผมเองตอนนี้มีรถในมือหลายคันมาก เลยยังก้ำกึ่ง
เพราะเป็นรถคันแรก และมีความทรงจำหลายอย่างช่วงเรียนมหาลัยกับคันนี้
ขอบคุณครับ
-
ไม่แปลกครับ
อย่างคันเก่าผม CR-V G3 2.0 ออกป้ายแดง ปี 2011 ปีหลังๆ ก็เจอค่าซ่อม เฉลี่ยปีละแสนนะ ขายต่อเพื่อนไป 2.7 แสนเอง ลองดูเล่นๆนะ
ปี 19
- ยาง 4 เส้น 3.7 หมื่น
- คิ้วรีดน้ำประตู + เช็คระยะ 8 พัน
- ลูกหมากกันโคลงหลัง + เหล็กยึดปีกนกหลัง + ถอดประกอบโช้คหลัง + เช็คระยะ 1 หมื่น
- แร็คพวงมาลัย + ลูกหมากแร็ค 4 หมื่น
ปี 20
- ลูกหมากกันโคลงหน้า 4 พัน
- ไดชาร์จ 2 หมื่น
- โช้ค Tein + ส่วนควบทั้งหมด 3 หมื่น
- ลูกรอกสายพาน + หัวฉีด 4 หัว + เช็คระยะ 2.5 หมื่น
ปี 21
- ผ้าเบรค Dixcel 4 ล้อ + จานเบรค 4 หมื่น
- คาลิปเปอร์เบรค 4 ล้อ + สายอ่อนเบรค 4 ล้อ 5.4 หมื่น
- ยาง 5 เส้น (รวมยางอะไหล่) 2.2 หมื่น
- ล้อ weds ขอบ 18 3.6 หมื่น
- เช็คระยะ + ท่อน้ำทุกเส้น + วาล์วน้ำ + ฝาหม้อน้ำ + สวิทช์แรงดันน้ำมันเกียร์ 2 หมื่น
รถผมเข้าศูนย์หมด เบิกศูนย์ เบิกใหม่ทุกชิ้น ดังนั้น ราคาแรง อะไหล่บางตัว บางทีหาสาเหตุไม่เจอ ผมรำคาญ ผมก็ยกชุด .. ผมถือว่า ผมซื้อป้ายแดงคันละล้านกว่า ผมก็ซ่อมแบบคนใช้รถคันละล้าน ออกป้ายแดง ใส่ผ้าเบรค Dixcel หลายหมื่น พอมันหมด ถึงรถจะอายุเยอะ ผมก็ยังยัด Dixcel เหมือนเดิม ไม่มีลดเกรดไปใช้ผ้าธรรมดาครับ
-
ต้องแยก คำว่า เงินค่าซ่อมบำรุง กับ เงินบูรณะ นะครับ
ซ่อมบำรุง มันเรียกแนวๆ ว่า ซ่อมบำรุงแบบสะสมทุกอย่าง ตลอดมา
ซึ่งโดยปกติ ผมเชื่อว่า จำนวนเงินซ่อมบำรุงตลอดอายุรถที่ใช้งานมา เทียบกับ ราคารถ ณ ตอนนั้น(ต่ำเรี่ยดินมาก) ยิ่งรถอายุเยอะๆ ราคามือสอง ก็ต่ำมากแล้ว มันแทบจะมากกว่า ราคารถแทบทั้งนั้นนะ อันนี้เรื่องปกติครับ
ถ้ารถ 5 ปี 4 ปี ยังไม่เท่าไหร่ เพราะราคารถอาจจะยังสูงอยู่ คุ้มค่าซ่อม แต่ถ้าเกิน 10 ปี แล้ว หลายๆ อย่างมันเริ่มเสื่อม เริ่มเรียงหน้ากันมาเรื่อยๆ ละ
อะไหล่ถูกก็ดีไป แต่ถ้าอะไหล่แพง นี่ต้องตัดสินใจละ ว่าจะเอาไง
แต่....การบุรณะ โดยการทำครั้งเดียว ใช้เงินเยอะกว่า ราคารถ นั้น
บางคนเรียก รีสโตร์
บางคนเรียก ปั้น
บางคนเรียก ล้มคัน
บางคนเรียก ท่วมคัน
บางคนเรียก ล้มช้างเอางา
หรือจะเรียกอะไรก็แล้วแต่
ผมว่าน้อยคนที่จะทำ ขายทิ้ง แล้วไปซื้อมือ2 คันใหม่ ที่ไม่ต้องซ่อม ซื้อมาได้ขับเลย ดีกว่าซะอีก
นอกซะจากว่า รักคันนี้เป็นชีวิตจิตใจ ต้องการเก็บไว้ใช้ต่อเป็นรถคู่กาย เหมือนเมีย เหมือนลูก อันนี้ เรียกว่า ทำใจรับสภาพ ครับ
-
มันเป็นเรื่องของใจและเงินครับ
มีใจ มีเงินก็ทำเก็บไว้
มีใจ ไม่มีเงินก็ต้องขายหรือจอดทิ้งไว้
มีเงินไม่มีใจ ก็ไม่รู้จะจ่ายไปทำไม
ของผมเคย restore รถเก่าหมดไปราคา eco car คันนึง ทำเสร็จก็จอดไว้เฉยๆไว้ดูแล้วสบายใจ
-
คนส่วนใหญ่ ถ้าไม่ได้จะรักรถมากๆหวังใชัเองยาวๆ คงไม่เอาอะไหล่ดีๆราคาสูงไปลงครับ
ถ้าปรกติไม่ได้ใช้งาน มีรถหลายคัน และมีรถที่ใช้ประจำอยู่แล้ว ผมแนะนำให้ขายครับ จริงอยู่ว่างบในการบำรุงรักษาเขาอาจไม่ได้สูงมาก แต่พอซ่อมบำรุงเสร็จก็อาจไม่ได้ใช้ครับ
ถึงจะเป็นรถคันแรก แต่เขาไม่ได้มีอะไรที่พิเศษกว่าคันอื่นในตลาด เมื่อถึงเวลายังไงก้อต้องลาจากกันอยู่ดีครับ
แต่ถ้าชอบ อยากเก็บอยากซ่อมก็ไม่ได้แย่ครับ ในยุคของเขา focus ก็เป็นรถที่ดีมากๆในกลุ่มของเขาครับ อะไหล่มีหลายเกรด อาจเลือกได้ประมาณนึงครับ ใช้งานน้อย ยาง ฟิล์ม ลดมาเกรดกลางๆ ก้อประหยัดได้หลักหมื่นแล้วครับ
-
ผมก็เคยมีความคิดแบบนี้แหละ สมัยที่ซื้อ Mazda3 BK ปี 2010 คือชอบมาก รักมาก กะว่าใช้จนแก่ตายไม่ขายแน่นอน (ความคิดตอนนั้น)
ต่อมาใช้เค้ามาได้ถึงปี 10ปี ค่าซ่อมต่างๆมันตามมา ซ่อมแล้วมันสำคัญตรงมันไม่เหมือนเดิมครับ แม้ว่าเราจะใช้อะไหล่แท้ก็ตาม
พวงมาลัยความแม่นยำ กำลังเครื่องหายไป และช่วงล่าง โอเคล่ะมันยังแน่นแต่มันมีเสียงอื่นๆเข้ามาด้วย
สุดท้ายผมก็ตัดสินใจขาย ที่ขายเพราะเราคิดว่า เราไม่สามารถจะรักษาเค้าไว้ให้เหมือนเดิมได้ เพราะความเสื่อม และ สังขาลไม่เที่ยงครับรถยนต์ก็เช่นกัน จุดที่เราซ่อมเค้าไม่ได้ ทำไม่ถึง มันทำให้ความสุขในการครอบครองหายไป
ไม่มีอะไรอยู่กับเราได้ตลอดไป ถ้าไม่อยากเป็นภาระ ปล่อยเค้าไปครับ
-
ของผมคล้ายๆที่เจ้าของกระทู้และเพื่อนๆสมาชิกบอกมาเลยครับ
คือ เป็นรถที่ใช้เมื่อสมัยก่อน นานแล้ว เป็นคันแรกที่ใช้และมีความทรงจำ
รถผมเป็น toyota dx ได้มาตอนเป็นรถเก่า ไม่ได้ซื้อป้ายแดง ตอนได้มา รถก็อายุสิบกว่าปีแล้ว
จนหลายปีผ่านไป ได้ใช้และขายคันอื่นๆเปลี่ยนคันไปเรื่อยๆ แต่ยังเก็บ dx ไว้อยู่ ใช้บ้างนิดหน่อย อะไรเสียก็ซ่อมไป
ช่วงหลังๆมานี้ ราคาตลาดก็เหลือไม่เท่าไหร่ ถ้านับรวมทุกๆ 4 ปี ค่าซ่อมก็แพงกว่าราคาตลาด
ค่าซ่อมแต่ละครั้ง เมื่อคิดเป็นสัดส่วนของราคาตลาด ก็เยอะอยู่
จนไม่กี่ปีมานี้ มีคนรู้จักที่สนิทกันมาขอซื้อไป เค้าตามขอซื้ออยู่หลายปี
เห็นว่าขายให้คนรู้จักที่ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลต่างตอบแทนครอบครัวกันมาตลอด เลยขายไปแค่ 3 หมื่น
ถ้ารวมค่าซ่อมแค่ซัก 3-4 ปี ก่อนที่จะขาย ก็เกินราคาที่ขายอยู่ครับ
(ยังไม่ต้องไปเทียบรถที่มีในปัจจุบัน ที่เชื่อว่าก็เหมือนเพื่อนสมาชิกหลายๆท่าน
คือ ซ่อมแต่ละครั้ง บางทีก็เกิน 3 หมื่นไปแล้ว)
จริงๆถ้าไม่ใช่คนรู้จักมาตามขอซื้อ ผมก็ตั้งใจจะเก็บไปเรื่อยๆครับ
(https://img2.pic.in.th/pic/IMG_289342cd6ce5f804f0a0.jpeg)
-
ผมซื้อ saab 93ss มือสองที่ราคา ห้าแสนเก้าหมื่น..
ปีนี้ อยู่กับผมมา 13 ปี และค่าซ่อมบำรุง ค่าใช้จ่ายในการแต่งสารพัด คงเกินค่าตัวแล้วครับ ไม่เก็บมาคิด ขอให้รถสมบูรณ์ดี ก็พอ
-
รถคนชอบรถเก่ายุค90 ยกตัวอย่างเช่นw124 นี่ถ้าคนชอบ ซื้อรถแสนสาม ซ่อมสามแสนเป็นเรื่องปกตินะ
แต่ไม่ค่อยจะซ่อมเพื่อใช้งานประจำวันรถติดๆซักเท่าไหร่ กินน้ำมัน อะไหล่บางทีบางชิ้นก็หาลำบาก
แต่ทุกคนคือได้ขับมันแล้วมีความสุข
เค้ามีงบเท่ากันไปซื้อคันอื่นขับไม่ต้องมากังวลว่าจะพังแถมกินน้ำมันน้อยซ่อมถูกกว่า แต่เค้าก็ยังเลือกจะทำคันนี้ให้สมบูรณ์ที่สุด
อันนี้ขึ้นอยู่กับว่าเราประทับใจมันแค่ไหน
-
แบบไหน มีความสุขกว่ากัน เลือกแบบนั้น
1. บูรณะให้กลับมาดีใกล้เคียงเดิม เรื่องความคุ้มค่า/ราคาขายต่อ ไม่ต้องคิด คิดแค่ว่า จ่ายได้ไหม? เดือดร้อนไหม?
2. ขายตามสภาพ ราคาถูกๆ คนที่ซื้อไป ถึงไม่ได้ซ่อมจนเนี้ยบ ก็คงต้องหมดอีกหลายหมื่น
3. แยกชิ้นส่วนขาย อาจจะได้เงินเยอะหน่อย แต่ยุ่งยาก เสียเวลา
-
จากคนใช้รุ่นนี้
ตอนนี้ อะไหล่แท้หลายตัวมันหาเบิกไม่ได้แล้วนะซิครับ
ยกตัวอย่าง แรคพวงมาลัย ศุนย์เบิกให้ไม่ได้ล่ะ เพลาขับ ณ เพลานี้ยังพอหาได้คู่ล่ะ 3 หมื่น (2รายการนี้ แท้จากจีนยังมีเข้ามาบ้างเป็นรอบๆสั่งได้) บูชคานหลัง ไม่ผลิตแล้วแต่ยังมีสต็อกตามร้านอะไหล่
ผมคิดว่า ถ้าจะเก็บแบบเอาใช้อะไหล่แท้ อาจจะยากเกินไปหน่อยครับ แต่ถ้าไม่คิดมาก เอาของเทียบได้
ฟอร์ดตัวนี้ทนไม่แพ้ค่ายสามห่วงเลย ผมยังซ่อมบำรุงใช้งานตามปกติ
ถามว่าอยากเก็บไหมบางอารมณ์เจอรถยุค 90 เค้าก็ขับกัน ไม่มีไรต้องห่วง รถก็ไม่ได้งอแง พาไปกินข้าวลิง ระบบแอร์ ระบบไฟก็โคตรทน
บางครั้งก็ท้อใจอะไหล่ของแท้เริ่มทยอยหายไป กลับกันมามองรถในบ้านยุคใหม่ๆหน่อย Focus Mk3 ซ่อมบ่อยกว่าอีก CX30 อะไหล่หลายตัวก็ทนทานน้อยกว่า
อารมณ์ก้ำกึ่งคล้ายๆกันครับ
-
จากคนใช้รุ่นนี้
ตอนนี้ อะไหล่แท้หลายตัวมันหาเบิกไม่ได้แล้วนะซิครับ ...
อะไหล่หนัก ๆ ผมเก็บไปหมดแล้วครับ หมดไปเกือบ 5 หมื่น เพลาขับ กับ struts หลัง
ผมเองมี Focus 3 คันครับ MK2 MK2.5 MK3
มันไม่จุกจิกเลย แต่ผมชอบ MK2 มากที่สุด มันดิบ ๆ แบบรถบ้านยุโรปดี
มันทำให้ผมคิดถึง VW passat, Seat toledo, Audi A4 ช่วงสมัยมัธยมครับ
เดี๋ยวผมรอราคาประเมินก่อน ถ้าไม่แพงมากไป คงเก็บไว้ก่อนครับ
แต่สุดท้ายคงเหมือน desktop PC ผม คือลงไปเท่าไหร่ ซื้อใหม่จบสุด
-
ซ่อมมากกว่ามูลค่ารถ ผมว่า คุ้มอยู่ ถ้าซ่อมแล้ว จบ
คุ้มกว่า ซื้อรถคันใหม่ และ ผ่อนใหม่
-
จุดแตกหัก จะอยู่ต่อร่วมกัน หรือแยกทาง คือขายออกคันใหม่ ส่วนใหญ่น่จะอยู่แถวๆปีที่ 10
โดยส่วนใหญ่ รถตลาด ไม่น่าเกินราคารถ แต่ถ้าซ่อมให้ดีก็หนักอยู่ ผมพึ่งผ่านจุดนั้นมา
รถยังใช้งานปกติ แต่ช่วงล่างเริ่มกรอบๆแกรบๆ โดนไปเบาะๆ 3หมื่นกว่า ปีหน้าโดนโช๊คใหม่อีกชุด
น่าจะ สองหมื่นกว่า แต่ทั้งนี้ ยังไงก็ถูกกว่าซื้อรถใหม่มากๆ
-
ผมใช้ fiesta มือเดียวตั้งแต่ป้ายแดง ปีนี้ปีที่ 12 ละ
ที่ผ่านมาก็ซ่อมตามระยะ มีเปลี่ยนก่อนจะเสียบ้าง (พวกระบบน้ำ/ความร้อน)
มันเริ่มเสื่อมพร้อมๆ กันตอน แสนโล/10 ปีพอดี
ถ้าเอาค่าซ่อมจริงๆ ช่วงปีที่ 10-11-12 ก็เกินมูลค่าขายตอนนี้ไปแล้ว
แต่พอพ้น cycle ซ่อมใหญ่นี้ไปแล้ว ก็ไม่มีรายการแรงๆ ละ
ชั่งใจจะเปลี่ยนรถเหมือนกันครับ แต่ผ่อนคันใหม่ก็จะตึงมือไป เลยใช้ต่อก่อน ยังใช้ได้ดี
จขกท ใช้ ford หลายคัน น่าจะคุ้นเคยกับการซ่อมหรือแหล่งอยู่แล้ว ถ้ามีคุณค่าทางใจจะเก็บไว้ก็ได้ครับ
ค่อยขายถ้าไม่มีที่จอดแล้ว หรือไม่ได้ใช้เลยจริงๆ ดีกว่า
-
ซ่อมแล้วจบก็โอเคครับ
ซ่อมกับเปลี่ยน ราคาก็ไม่เท่ากัน
อะไหล่เบิก อะไหล่มือสอง ราคาก็ไม่เท่ากัน
ทำเองกับอู่ทำก็ คนละราคา
อยู่ที่เลือกครับ เลือกใช้รถเก่า ถ้าเงินไม่เยอะมากก็ต้องคุมเอาครับ
-
ผมเองเมื่อหลายปีก่อนก็ซ่อม nissan neo รถตอนนั้นขายได้หลักหมื่นแล้ว แต่ผมยกเครื่องออกมาบูรณะตอนแรกตีกันไว้หลักพัน ยกออกมาเครื่องพังซะงั้น ซ่อมไปร่วม 80,000 บาทและยังไม่จบ ยกเลิกการบูรณะต่อ รู้สึกเสียดายเงิน และไม่คุ้มเวลาปวดหัวหลายเดือนที่หาอะไหล่เองมาก นี่ยังไม่นับรวมค่าบำรุงรักษาปกติอีก ถ้านับรวมซื้อรถรุ่นเดียวกันได้สามสี่คันแล้ว
-
จะคิดว่าเอาค่าซ่อมไปซื้อใหม่ มันก็ไม่ถูกซะทีเดียว
ราคาที่เห็นมือสองซื้อมามันก็ต้องซ่อมอีกอยู่ดีครับ