กุญแจรถจะเป็นกุญแจแบบธรรมด๊าาาา ธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษ เหมาะสมกับช่วงยุคและราคาดี ไขๆบิดๆ
มาดูภายในกันบ้างนะครับ
ภายในตัวไทยนี้ อยากจะถามฮอนด้าหน่อยว่าทำไม่ไม่เอาภายในตัวยุ่นมาาาาาาาา
จากภายในตัวยุ่นที่ให้ความรู้สึกสดใสวัยรุ่น กลายมาเป็น ทึมๆ หมองๆบ้านๆ
ด้วยสีโทนเดียวกันทั้งเบาะ คอนโซล พวงมาลัย และอื่นๆอีก ทำให้ภายในดูถูกไปทันตาเห็นเมื่อเทียบกับตัวญี่ปุ่นแล้ว
พวงมาลัยจะเป็นแบบสามก้านธรรมดาๆ ไม่มีแอร์แบ๊คมาให้แม้สักลูกเดียว ไม่เหมือนตัวสี่ประตูที่มีมาให้กับพวงมาลัยอ้วนๆตันๆ
ทางด้านปปุ่มต่างๆของรถคันนี้ จะมีปุ่มเปิดกระจกแบบ วันทัชสำหรับฝั่งคนขับ ปุ่มล๊อคกระจกฝั่งผู้โดยสาร บนฝั่งขวาสุดของคอนโซลจะมีปุ่มปรับองศากระจกแบบไฟฟ้า ซึ่งดีขึ้นมาเย้อะะะเลย
ที่วางแขนค่อนข้างพอดี ไม่ใหย่ไม่เล็กไปสำหรับผม ไว้วางเวลาเมื่อยๆได้ ข้างล่างที่รองแขนนั้นจะมีช่องเก็บของ บังด้วยพลาสติก ไม่เหมือน เจ้ารถเอ็มบริโอ้ มาเป็นเหล็กเปลือยๆเชียว
แผงประตูข้างนี้นั้นเคยมีปัญหาเรื่องหนังเทียมที่หุ้มไว้มันพอง อันเนื่องมาจากความเก่าของแผงประตูทำให้กาวที่ติดไว้มันเสื่อมจึงหลุดและดูเหมือนมันพองออกมา จึงต้องถึงขั้นเข้าศูนยืไปเปลี่ยนเลยทีเดียว
ทางด้านคอนโซลกลางจะไม่มีอะไรมากมายเลยนอกจากแอร์ วิทยุ ซึ่ง แอร์จะเป็นแบบแมนน่วล ปรับเอง ซึ่งใช้งานง่ายและง่ายต่อการเข้าใจ
วิทยุ และลำโพงผมได้ไปเปลี่ยนมา ทำให้เสียงเวลาเปิดเพลงมัน บูมบูมบูมกัลวาลไปทั้งคันรถเลยทีเดียวเชียวแหละ
ทางด้านเบาะหลัง ออกแบบมามีที่วางแขนหน้าตาคล้้ายโซฟาเมื่อดูโดยรวม
และจะมีเข็มขัดนรภัยแบบสามจุดมาให้ด้วย
เบาะหลังนั้นจะสามารถพับได้ แต่ต้องพับทันอัน ไม่สามารถพับแยกเป็นแบบ 60:40 ได้
เหมาะเวลาขนของไปนู่นไปนี่ (เคยแล้ว)
leg spaceนั้น แทบไม่ค่อยมีหากปรับเบาะในตำปแหน่งที่ขับถนัดสำหรับผมในเบาะหลัง
ประมาณว่านั่งเข่าชิดเบาะเลยทีเดียว ยิ่งคนขายาวๆนี่ไม่ต้องพูดถึง แต่เห็นอย่างนี้ก็เถอะ รถผมเคยขนเพื่อนไปข้างนอกกันมาแล้วถึงเก้าคนด้วยกัน!!
ประมาณมีครั้งนึงจากลาดกระบังมาพระรามสองเลยทีเดียว ลงรถไปทีนี่ขาชาตะคริวกินกันเป็นแถบๆ
มีที่เขี่ยบุหรี่มาให้สำหรับคนนั่งเบาะหลังด้วย แต่อยู่รู้จริงๆ่าจะสูบยังไง เปิดหน้าต่างหลังก็ไม่ได้ กลายเป็นสโมคกี้ไบท์กันพอดี (ฮา)
เข็มขัดนั้นไม่สามารถปรับสูงต่อได้ เพราะโผล่มาจากซอกหลืบลึกลับเลย
จากการทีไ่ด้ใช้มานั้น ทำให้ได้ค้นพบว่าเจ้าคันนี้นี่มัน ประหยัดมากๆ เคยวิ่งประมาณสามร้อยหาสิบโล โดยขับแบบเหยียบบรื้นๆบ้างๆ ธรรมดา
ยังสามารถได้ระยะทางขนาดนี้จากน้ำมันถังเดียว ซึ่งถือว่าเยอะอยู่มากสำหรับรถรุ่นเก่า
และรถคันนี้ไม่ค่อยที่จะจุกจิกสักเท่าไหร่เพราะเท่าที่ใช้มาแล้วยังไม่ค่อยพบปัญหาอะไรสักเท่าไหร่
ปัญหาที่เคยพบก็มีแค่ พลาสติกเริ่มจะเหลืองไปตามเวลาหนังเทียมที่ปูแผงประตูพอง และล่าสุดๆนี้ คอมเพรสเซอรืแอร์พึ่งตายไป และพึ่งได้ซ่อมมาไม่นานนี้
เลยอยากจะขอสรุปแต่เพียงเท่านี้ว่า
ข้อดี - ประหยัด
ใช้ทน
ไม่ค่อยงอแง
สวยเก๋
ข้อเสีย
-เบาโหวงไปหน่อยเวลาขับเร็วๆ
พื้นที่ข้างหลังแคบและสั้นไปนิดนึง
ภายในเช้ยเชย
ไม่มีแอร์แบ้ก
เท่านี้แหละครับที่พอคิดมาได้
ขอบคุณมากเลยนะครับที่เข้ามาชน มีอะไรติเตียนหรือ พิมพ์อะไรพลาดไปต้องขออภัยใน ณ ที่นี้ครับ
