รีวิว เที่ยวโซล ฉบับดูรถ+ชมเมือง+ชวนชิม

[pop]

 

[pop]

 

[pop]

ขอจบด้วย Hyundai ท้าย accord กันอีกครั้ง

และคันสุดท้ายครับ กับ hyundai veloster ที่
"เมืองไทยก็มี กรีดดดดๆๆ"
 

[pop]

เดี๋ยววันพรุ่งนี้ เราเดินเล่นแถวอีแทวอน จะมีรถแหล่มๆมาให้ชมกันอีกเพียบ ขารถอดใจก่อนนะครับ
 

[pop]

หลังจากที่เราเดินเล่นที่ ฮงแดจนทั่วแล้ว เราก็นั่นรถไฟใต้ดินกลับเข้า CBD ย่านใจกลางเมือง
เพื่อไปเดินเล่น และซื้อของฝากที่ตลาดนัมแดมุน
จริงๆตามแผนของเราจะต้องแวะ ย่านอีแด ก่อน แต่ปรากฏว่าสี่โมงเย็นแล้วยังอยู่ที่ฮงแดอยู่เลย
และก็ฟ้าครึ้มเชียว ผบ.จึงต้องเปลี่ยนแผนเข้าเมืองเลยดีกว่า

ฟ้าครึม ยามเย็น ที่ประตู Sungnyemun
ในรูปติดรถ Ford taurus สวยแกร่ง แบบอเมริกัน เดี๋ยวเรามีรูปใกล้ๆให้ดูกันด้วย

[pop]

ตลาดนัมแดมุน (Numdaemun Market)

แม้จะเย็นแล้วผู้คนก็ยังคึกคัก ตลาดนี้เหมือนตลาดขายส่ง ที่มีสินค้าทั้งเสื้อผ้า กระเป๋า
จนไปถึงอาหารแห้ง อาหารยอดนิยมสำหรับเป็นของฝาก เช่น จำพวกสาหร่ายทะเล กิมจิ เห็ด โสม ฯลฯ
เสื้อผ้า กระเป๋า ติดยี่ห้อ Hi-street แต่ราคาแค่ 1ใน5 ของshop
แต่ก็ยังแพงเมื่อเทียบกับซื้อที่เมเจอร์ฯ รัชโยธิน หรือประตูน้ำ

ที่ตลาดนี้ส่วนใหญ่เป็นสินค้าเกรดธรรมดา ราคาก็ไม่ได้ถูกมากมาย อย่างสาหร่ายทะเลแพ็คใหญ่ๆ
ก็ราคาเท่ากับซื้อในบ้านเราตอนลดราคา แต่มีให้เลือกมากรสชาติกว่า และบางร้านก็มีให้ชิมด้วย

[pop]

ระหว่างชมตลาด เราก็พบร้านซาลาเปาและแป้งนึ่ง สีบานเย็นร้านนี้เข้า!
ร้านเป็นเพียงห้องเล็กผนังกระจกให้เรามองเห็นผ่านในห้องครัวว่ากำลังปั้นใส้และนึ่งซาลาเปากันอย่างขะมักเขม้น
ส่วนหน้าร้านก็มีเพียงคุณป้าท่านนี้กำลังบรรจงแยกซาลาเปาร้อนๆใส่ถุง ชุดละ6ลูก
บรรจุใส่ในกล่องโฟมเก็บความร้อนไว้รอขาย

[pop]

เราใช้เวลาสังเกตอยู่พักหนึ่ง ประมาณ2นาที ก็พบว่าร้านคุณป้านี้ขายดีไม่ใช่เล่น
แม้ว่าจะมีที่นั่งเพียงสองโต๊ะหน้าร้าน แต่ก็มีคนแวะเวียนมาซื้อกลับบ้านตลอดเวลา
ไม่ว่าจะเป็นซาลาเปา หรือแป้งหวานนึ่ง

ว่าแล้วโต๊ะว่าง ผมก็ไปเข้าไปซื้อซาลาเปา1ชุด พร้อมหย่อนก้นนั่งพักหม่ำในทันนี้

[pop]

แล้วก็อร่อยตามคาด!
ซาลาเปาแป้งบางเกือบจะเป็นเกี๊ยว ใส่หมูสับ+วุ่นเส้น+ผัก แต่บางลูกเป็นหมูแดง
จิ้มซอสเปี้ยวคล้ายๆจิกโฉว (ผมแอบมองโต๊ะข้างๆเขาจิ้มกัน เลยเอาบ้าง)
หมดอย่างรวดเร็วอีกตามเคย
 

[pop]

กินเสร็จยังไม่ทันหายเหนื่อย(กินก็เหนื่อยนะ 6ลูกแน่ะ)

ผมก็ต้องกรีฑามาราธอน รายการอุ้มวิ่งวิบาก 1x400ม. ชายเดียว ไม่มีผลัด ไม่มีผสม
(เพราะผบ. ยังต้องถือกระเป๋าแดงอยู่ ซึ่งหนักกว่ามาก!!)
เพื่อพาหนูเพียรไปห้องน้ำอย่างเร่งด่วน

ถ้าเป็นตลาดจตุจักร ผมก็คงตาเหลือก แต่ตลาด.... ป้ายห้องน้ำสาธารณะบอกทางชัดเจน
ห้องน้ำอยู่ไม่ไกล ไม่มีคิว และสะอาดกว่าที่คิด

[pop]

โฉมหน้าต้นตำหรับ ผู้คิดกรีฑามาราธอน เกมส์ดังกล่าว
ยิ้มร่า หลังจบเกมส์...

ในขณะที่ผม แทบจะคลาน 

[pop]

อากาศเย็นลงเรื่อยๆ เนื่องจากเข้าเวลาผลบค่ำแล้ว อีกทั้งด้วยฝนที่โปรยปรายลงมาอย่างไม่ขาดสาย
บรรดาร้านค้าในตลาดก็เริ่มทยอยปิดกันแล้ว
เราจึงต้องหลบฉากมาเข้าใต้ตึก หลบฝน หลบหนาวกันเสียก่อน

[pop]

หลังจากเข้ามาใต้ตึก เราก็เดินวินโดส์ช็อปปิ้งกันพักหนึ่ง
แต่พอเดินเยอะๆเข้า ระดับช็อกโกแล็ตในเลือดก็ต่ำลง จนต้องหา(เรื่อง)มาเติมตามภาพ
กินไอศกรีมกันแบบ ไม่กลัวหนาวด้วย!

กินจนเสร็จ จะทิ้งซองอยู่แล้ว ยังอุตสาถ่ายรูปเก็บไว้อีก
 

[pop]

ส่วนตัวเล็กบอกว่า ต้องแบบช็อกโกแล็ตโคนเท่านั้น เป็นแท่งแบบ ป่าป๊า น้อยไป ไม่สะใจ!

กินเสร็จ ระดับช็อกโกแลตในเลือดเข้าสู่สภาวะปรกติ
พวกเราก็คึกคักกันต่อ

[pop]

และหลังจากช็อปปิ้งกันเรียบร้อย ก็ได้เวลาดินเนอร์ ซึ่งเราไม่ได้หาร้าน หรือเลือกกันไว้ก่อน
เพราะคิดว่าจะต้องกินอาหารแบบที่คนเกาหลีเขาทานกัน ร้านไหนคนเยอะ เมนูมีรูป ก็ลุยเลย

ก็ไปเจอร้านอาหารเกาหลีร้านนี้เข้าให้ระหว่างทางกลับโรงแรม บรรยากาศคล้ายๆผับ
มีคนในร้านพอสมควร ตัวอย่างอาหารดูน่ากิน

[pop]

แล้วเราก็สั่งอาหารตามรูปที่อยากกิน ได้นี้จานนี้มา
เป็นจานร้อนซีฟู๊ด ผัดกับแป้งและซอส ราดหน้าด้วยชีสเยิ้ม หรือ"ต๊อกโปกี อบชีส"

จานนี้รสจัดจ้าน เผ็ด มัน อร่อย หอย ปลา ปลาหมึก ฯลฯ ว่ายกันเต็มจาน กินกันเกือบไม่หมด

[pop]

จานที่สอง(แต่มาก่อน) เป็นอาหารเพื่อสุขภาพ เพราะรู้สึกผิดจากอาหารตามใจปากที่สั่งในจานแรก

เป็นกิมจิรสจัด ต้องบอกว่าจัดมากๆ เผ็ดจนลิ้นชา เสริฟคู่กับเต้าหู้เกาหลี นุ่มจืด เข้ากันดี
ความอร่อยพอใช้ แต่ด้วยความเผ็ดนี้สิ กินกันได้แค่ครึ่งจานก็ต้องยอมแพ้

[pop]

นี้เป็นความผิดพลาดในการสั่งอาหารจริงๆ มาเที่ยวทั้งที ต้องเอาอร่อยสุดเข้าว่า ต้องไม่กลัวสุขภาพ!
กินไปก่อน ผ่อนที่หลัง กลับไปบ้านค่อยวิ่งเอา! 

[pop]

อิ่มท้องกันแล้วเราก็กลับโรงแรม จบวันอย่างเหน็ดเหนื่อย แต่ก็เต็มอิ่ม ทั้งเที่ยวและกิน

[pop]

ระหว่างเดินกลับแวะกิน ไก่กรอบเจ้าเมื่อวานอีกรอบ (ไหนว่าอิ่มแล้วไง!!)

[pop]

วันนี้ หนูเพียรได้ลูกสมุนมาเพิ่ม ตามภาพ
โปโรโร่ เป็นสมุนมือขวา ฉายา ตาแว่นมหาประลัย
โตโตโร่ เป็นสมุนมือซ้าย ฉายา จอมเขมือบ (เพราะเป็นกระเป๋าจุๆ)
 

[pop]

และเสบียงที่ได้มาจากตลาดนัมแดมุน และเซเว่น
สตอเบอรรี่ ลูกโต ที่หวานกรอบ เหมือนสตอเบอรรี่จากญี่ปุ่น ซึ่งถ้าใครได้ชิมก็จะรู้ว่า
ด้วยรสชาติที่หวานกว่า ไม่เปรี้ยว และเนื้อแน่นกรอบ ทำให้ราคาขายในซุปเปอร์มาเก็ตบ้านเรา
จึงขายได้แพงกว่า สตอเบอรรี่ไทย ถึงสอง-สามเท่า

[pop]

นม น้ำแร่ ขนมเพรสเซส และไอศกรีม (อิ่มอย่างไรหว่า??)

[pop]

และเมนูที่หลายคนแนะนำให้ไปลอง
นมกล้วย! ราคาขวดละ1000-1200วอน
ผมลองแล้วไม่ถูกปาก แต่ผ.บ.ชอบ และนี้ก็เป็นขวดที่สองแล้ว!!
(วันแรก มาถึงสนามบิน ท่านก็จัดนมกล้วย+ข้าวห่อไปแล้วหนึ่งชุด)

[pop]

ข้าวปั้นหน้าต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นแซลม่อนมายอเนส, แซลม่อนเผ็ด หรือทูน่า ก้อนละ 1500วอน
ราคาไม่ต่างจากเมืองไทยเลย
รสชาติก็ดี ใช้เป็นสเบียงในยามเช้า และป้อนเพียรเวลาเร่งรีบได้ (ก้อนที่เห็นนี้เป็นก้อนที่4ของทริปแล้ว!!)

[pop]

และชีสแท่น เอาไว้เติมพลังเพียร มื้อของว่าง ระหว่างวัน!!

[pop]

และกาแฟเย็นสำเร็จรูป แพ็คเกจน่าดื่ม เลยจัดมาลองทั้ง3รสเลย อร่อยใช้ได้ครับ

[pop]

แล้วก็จบไปอีกวัน เที่ยว ช็อป ดูรถ กิน อิสระตามใจ
ได้ประสบการณ์ไปอีกแบบ ได้สัมผัสชิวิตของชาวเมืองโซลทั้งย่านวัยรุ่น และตลาดแบบคุณป้า
ครอก.. ฟ.ฟ..ฟี้

[decptt]

หน้าน้องตอนทานเต้าหู้ ให้ความรู้สึกดีมากเลย 555+

ชีสแท่งใช้ดูดเอาเลยเหรอครับ หรือว่ามันคล้ายๆครีม หรือหลอดยาสีฟันที่บีบแล้วออกมา

[pop]

DAY THREE

ชมวิว Seoul Tower, เดินเล่นถนนอีแทวอน, ช๊อปปิ้งย่านเมียงดง, CO-EX mall ย่านคังนัม, ไปดูย่านคลินิกศัลยกรรมความงาม อัพกูจอง

เมื่อคืนเราอยู่กันดึกมาก เดินเยอะสุดๆ กลับถึงโรงแรมก็นอนแช่น้ำ หัวถึงหมอนกว่าจะได้หลับกันก็เที่ยงคืนกว่า ผบ จึงออกคำสั่งไว้ตั้งแต่ก่อนหลับว่า ห้ามออกเดินทางก่อนลูกตื่นโดยเด็ดขาด ห้ามalert ห้ามaction แต่เช้าทั้งสิ้น ตื่นกันสายๆ สบายๆสไตล์วันอาทิตย์เท่านั้น!

ไอ้เรามันประเภทได้มาเที่ยวทั้งทีแล้ว ก็อยากต้องเที่ยวให้สุดเสียด้วย เลยออกอาการเซ็งจิต นอยๆแต่เช้า เพราะตื่นมาแล้วก็อยากจะออกไปลุยให้คุ้มค่าเวลา แต่เจ้าตัวเล็กก็ยังนอนอย่างเมามันอยู่เลย

พอไม่มีอะไรทำ อาบน้ำแต่งตัวก็เสร็จแล้ว กระเป๋าก็จัดพร้อม เสบียงก็รองท้องเรียบร้อย ก็ยังไม่รู้จะทำอะไรอีก ก็เลยเปิดทีวีดูกันไป
ดูสิว่าคนเกาหลีเขาดูอะไรกันบ้าง

เปิดไปก็เจอะช่องรายการทีวีช่วงเช้าที่มีรายการต่างๆที่ออกจะละหม่ายคล้ายคลึงบ้านเรา เพียงแต่เยอะช่องกว่าหน่อย ก็คือ

มีสอง-สามช่องเป็นข่าวสารบ้านเมืองทั่วไป

มีสองช่องเป็นรายการหนังดังวันหยุด ตามสไตล์ก็คือ เอาหนังฮอล์ลีวูล เก่าออกโรง2ปี มาเวียนฉายกัน
แล้วก็มีช่องหนึ่งเป็นการ์ตูนเด็ก

แล้วสุดท้าย ที่ขาดไม่ได้ ก็คือ ช่องพระเจ้าจอร์จ มันยอดมากๆ!! ขายสินค้าออนไลน์ ช่วงเวลาที่ผมดูอยู่ มีแม่บ้านฝรั่งที่สวยอย่างกับนางแบบ
กำลังขายชุดมีดทำครัวทีคมมากขนาดหันแผ่นกระดาษที่ถือด้วยมือเดียวได้อย่างง่ายดาย แถมยังเลื่อยแผ่นสังกะสี กระดูกวัว ได้ชิลๆ
ไม่ต้องใช้เวลามากนัก (ดูแล้วนึกถึงตาลุง John Kramer ใน SAWเลย กลึ๋ย!)
เท่าที่ผมดูโฆษณาไปนี้ได้ประมาณ3นาที ก็เริ่มเกิดความเชื่อว่า มีดชุดนี้มันเทพจริงๆ คือตัดได้ทุกอย่าง เลื่อยก็ได้ ประกอบร่างเป็นกรรไกรได้อีก
และทุกชิ้นในชุดก็ดูมีอานุภาพสุดยอดกันทุกเล่ม คมขิงๆ ชนิดที่กระบี่เทียน กระบีเหลยยังอาย แต่ไม่วายแถมที่ลับมีดให้ด้วยนะ

ผมถึงกับหันไปบอก ผบ. ว่า "หนึ่งชุดมีห้าเล่ม เราซื้อกระบี่ เอ๋ยมีดทำครัวชุดนี้กลับบ้านดีไหมจ๊ะ" พร้อมชวนให้คุณเธอนั่งดูสรรพคุณ
โดยที่ผมโน้มน้าวให้เห็นถึงความมีประโยชน์ของมัน โดยประเมินความคุ้มค่า อรรถประโยชน์ทางเศรษฐกิจ และมูลค่าเหมาะสมของอาวุธทำครัวชุดนี้ขนานใหญ่

ไม่อยากจะเชื่อ แต่ว่าช่องแบบนี้มีจริง มีกันทุกประเทศ ต้นตำหรับของรายการพวกนี้ก็มาจากทีวีไอ้กันเขาหละครับ
มอมเมาแม่บ้าน เด็กเล็กดูกันได้ทั้งวัน
(ตอนผมวัยรุ่น 10ปีที่แล้วก็มีฉายกันแพร่หลายแล้วครับ)

แต่เอ.. ผมกดช่องทีวีวนไปวนมา กลับไม่เจอรายการเล่าข่าวแบบช่องน้อยสีบ้านเราเลยนะ สงสัยคนเกาหลีคงไม่ชอบ