ผมเล่าประสบการณ์ความผิดพลาดที่เกิดจากตัวผมเอง จริงๆก็ซักพักแล้วหละครับพึงจะว่างเลยเอามาเล่าให้ฟัง
เรื่องมีอยู่ว่าวันอาทิตย์ก่อนหน้านี้หลายสัปดาห์ ผมพาลูกชายแฝด พร้อมภรรยาและคุณแม่ไปเที่ยวซื้อของที่เซ็นทรัลชลบุรี เวลาประมาณบ่าย 2 โมงกว่าๆ
ถ้าใครอยู่แถวนี้จะรู้ได้ว่าที่จอดรถหายากมากๆๆๆๆ มีเรื่องทะเลาะกันประปรายเรื่องที่จอดรถ วันนั้นก็เช่นกัน ซ้ำร้ายคือมีฝนตกอีก ผมวนรถอยู่หลายรอบ ทั้งที่ลานจอดของเซ็นทรัลและใต้บิ๊กซีที่ติดกัน
แต่ก็ไม่ได้ซะที จนจะถอดใจส่งลูกๆ คุณแม่ และภรรยาลงก่อน แล้วไปจอดที่ลานกลางแจ้ง ผมค่อยกางร่มเดินมาเอา
จนวนรอบสุดท้ายมาที่ลานจอดรถใต้บิ๊กซีก็มีรถเก๋งคันนึงตีไฟเลี้ยวออกจากซองที่จอดพอดี ผมก็ชะลอรถ และเปิดไฟฉุกเฉินเตรียมจะรอเข้า
แต่เลยไปข้างหน้าก็มีกระบะสีดำคันนึงจอดเปิดไฟกระพริบเช่นกัน พอรถเก๋งออก ผมก็ให้ภรรยาเดินไปถามรถกระบะคันนั้นว่าจะจอดไหม
ภรรยาผมให้สัญลักษณ์คือยกนิ้วโป้งให้ ผมก็นึกว่าจอดได้ ก็จัดการเข้าจอดซะ แต่ก็เห็นลักษณะการขยับของรถกระบะก็รู้สึกแปลกใจ แต่ก็จอดจนเสร็จ
ภรรยาผมก็เดินปรี่มาที่รถ แต่ทันใดนั้นก็มีชายรูปร่างบึกบึน 2 คนลงมาจากรถกระบะ คนนึงอายุมากกว่า สีหน้านี่โกรธมากๆๆ เดินตรงมาหารถผมเลย
ผมตกใจรีบออกจากรถ และภรรยาผมก็บอกว่า "ลุงเขารอจอดอยู่นะ" ผมก็ตกใจยิ่งกว่าเดิมอีกหลายเท่านัก คือ ที่จอดรถตอนนั้นคงเปรียบได้กับการซื้อหวยแล้วถูกรางวัลแต่โดนใครก็ไม่รู้ดึงออกจากมือแล้วไปขึ้นรางวัลต่อหน้าต่อตาแหละครับ ลุงแกคงวนมาหลายรอบแล้ว และร้อนใจเหมือนกัน เมื่อกำลังจะได้ที่จอดที่หายากแสนยาก แต่โดนฉกไปดื้อๆ เป็นใครก็ต้องโกรธแหละครับ
ผมรีบยกมือไหว้ลุงแกก่อนเลย ขอโทษที่ผมเข้าใจผิด และบอกแกไปว่าถ้าลุงจะเข้าผมจะออกให้ ลุงแกก็มีสีหน้าเป็นมิตรขึ้นนิดหน่อย
แต่แกก็ถามว่า "จะรีบอะไรนัก คนอื่นก็มีธุระ ต้องการที่จอดเหมือนกันนะ" ผมก็เล่าไปว่าพาลูกๆ และคุณแม่มาเที่ยว บลาๆ
พอแกได้ฟังที่ผมเล่า ก็มีสีหน้าดีขึ้น และสั่งลูกน้องให้ไปทำธุระ ก่อนแกจะเล่าว่าแกมาทำธุระที่ธนาคารในห้าง แต่ให้ลูกน้องไปทำแทนแล้ว เดี๋ยวแกรอในรถได้
จากนั้นลุงก็เป็นธุระช่วยโบกรถให้คุณแม่ และภรรยาของผม จูงเจ้าลูกชายแฝดจอมดื้อ เดินเข้าบันไดทางขึ้นบิ๊กซี แถมเอาลูกโป่งในกระบะแกมาให้ลูกผมด้วยคนละลูก
ผมเองเป็นคนใจร้อนมากนะครับ แต่ถ้าอะไรผิดก็ยอมรับและขอโทษเถอะครับ เรื่องร้ายๆอาจกลายเป็นเรื่องดีๆ แบบนี้ และก็เป็นเครื่องเตือนสะติผมจนวันนี้ ถ้ามีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น แม้จะเพียงเป็นเรื่องทะเลาะกัน หรือลงไม้ลงมือเล็กๆน้อยๆ เหตุการณ์นั้นคงฝังใจลูกชายผมแน่ๆ เป็นเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยกว่าการแย่งที่จอดรถซะอีก สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดมีเสมอครับ นึกถึงสิ่งเหล่านั้นไว้ให้มากๆ อย่าแค่คะนองหรือมีศักดิ์ศรีแบบไร้สมอง ไร้ความรับผิดชอบต่อผู้อื่น
