ปกติผมจะระวังมากในการเปิดประตูรถ ไม่ให้โดนคันอื่น ใจเขาใจเราครับ
แต่ก็มีหลายครั้งที่โดนคันข้างๆ เปิดมากระแทก ที่รู้เพราะชอบรอบนรถครับ
พยายามทำให้คันข้างๆ รู้ว่า กูอยู่บนรถนะเฟ้ย ...
ส่วนใหญ่ เขาก็จะขอโทษ ก็จะเอากระจกลง แล้วบอกว่าระวังหน่อยนะครับ มันโดนรถผม แล้วทำหน้านิ่งๆ
แต่มีอยู่ที ผมนอนรอแถวสองในรถตู้ มีสเปซวากอน มาจอดข้างๆ ที่จริงก็ช่องก็กว้างอยู่ แต่ดันมาชิดรถผม
เปิดประตูมาโดนรถผมเต็มๆ สะเทือนเลย ผมรีบเปิดประตูบานเล็กโผล่หัวออกไป เผื่อจะได้ยินคำขอโทษ
ปรากฎว่าแค่มองหน้าผม แล้วเดินไปเฉยเลย ผมเลยเปิดประตูเรียก พี่แกเดินหนีเฉย ด้วยความตกใจ
ทำอะไรไม่ถูก ผมเลยเผลอหยิบที่ตัดสายเบลล์ ที่ด้านนึงมีหัวเหล็กแหลมๆ ทุบไปที่จุดเดียวกับที่รถผมบุ๋มไป2ที ปุ๊ ปุ๊
แล้วก็ถีบกระจบมองข้างเบาๆทีนึง พับไปข้างหน้า ไม่รู้ว่าหักหรือเปล่า เห็นห้อยๆ พอตั้งสติได้ก็หยิบเปปซี่ขึ้นมากิน
นั่งรอ กะว่าจะรอขอโทษพี่แก แต่พอดีภรรเมียกลับมาก่อน เลยต้องรีบไป
ปกติ ผมไม่เป็นแบบนี้ ขอโทษได้ ก็อภัยได้ ทำใจได้ นี่แบบทั้งรู้มันเดินหนีเฉยเลย
ผมรอรับลูกที่โรงเรียน เห็นเรื่องแบบนี้บ่อยมาก ครั้งนึง มีผู้ปกครองถือร่มวางบนหลังคารถตัวเอง กะลังจะเปิดประตู ลมมันแรง
แล้วร่มดันปลิวใส่ BM ป้ายแดงของผมตอนนั้น เป็นรอยแทบจะทุกจุดที่ก้านร่มกระแทก สีกระเทาะ1จุด ที่ประตู รถสีดำ เซ็งมาก
ผมลงมา เธอก็ขอโทษใหญ่ จะให้รับผิดชอบก็ได้ ผมก็บอกไม่เป็นไร แต่คราวหน้าให้ระวัง ...
ผมเห็นรถเธอจอดที่ไหนผมจะจอดห่างๆ เทอมต่อมา ลูกสาวเธอกับลูกสาวผม เรียนห้องเดียวกัน
เป็นเกิลแกงค์ในห้องอีกตะหาก
ปล ไม่แนะนำให้ถีบกระจกรถแบบผมนะ เด๋วเขาจะมองรถข้างๆไม่เห็น