มีเรื่องแปลกเรื่องนึงที่ผมเคยประสบมาครับ
เรื่องนี้นานมากแล้วตั้งแต่สมัยผมยังเด็ก แต่ก็ยังจำภาพในอดิตได้ติดตา
ตอนนั้นผมอยู่ที่อัมพวาครับ ผมมีพี่ชายซึ่งได้มาเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์หาดใหญ่
หลังจากที่พี่ชายผมเป็นอาจารย์ได้สักพัก แกก็ซื้อรถยนต์มือสองมาคันนึง เป็นรถเก๋งมาสด้าแฟมิเลีย สีเหลืองส้ม
แล้วแกก็ขับกลับมาเยี่ยมบ้านที่อัมพวา ขับรถคันนี้มาเลย
ก็ชวนผมกับคุณแม่เข้า กทม มาเที่ยวเขาดิน เที่ยวกันสามคน สนุกเพลิดเพลินครับ รถจอดอยู่ริมถนนด้านนอก
พอเที่ยวเสร็จ กลับออกมาปรากฎว่ารถหาย...
เสียใจกันมากครับ คิดว่าคงไม่ได้คืนแน่ แต่ก็ไปแจ้งความไว้ สีหน้าพี่ชายผมแย่มาก ๆ คุณแม่ก็เหมือนกัน
วันนั้นก็เลยต้องขึ้นรถเมล์ จะกลับไปอัมพวา แม่ก็ปลอบใจพี่ชายตลอด
แต่แล้ว เรื่องที่มันไม่น่าเป็นไปได้ครับ ระหว่างทาง ผมก็จำไม่ได้แล้วว่าบริเวณไหน แม่ผมเห็นรถพี่ชายจอดอยู่ข้างทางครับ
แม่ตะโกนให้คนขับรถเมล์จอด แม่ว่าใช่ ๆๆ รถเรา ๆ พี่ชายก็บอกว่าใช่ ๆๆๆ แล้วก็ลงจากรถ ไปดู
ก็ใช่จริง ๆ ด้วยครับ ในรถถูกงัดเครื่องเสียงออกไป แต่อย่างอื่นไม่มีอะไรเสียหาย
ก็ตามช่างกุญแจมา ขับรถออกไปได้ ก็ไปที่โรงพักไปแจ้งให้เจ้าหน้าที่ตำรวจทราบว่าเจอรถแล้ว ตำรวจก็ งง แปลกใจกันทั้งโรงพัก
พอทุกอย่างเรียบร้อย แม่ก็บอกในรถว่า แม่บนพระแก้วมรกตไว้ขอให้เจอรถครับ
กลับมาบ้านวันรุ่งขึ้นแม่ก็แก้บน
มันก็แปลกเนอะ... จะว่าบังเอิญ ก็อาจจะบังเอิญ จะว่าสิ่งศักดิ์สิทธิท่านคุ้มครอง ก็เป็นได้
ไปไหนมาไหนก็ควรเคารพสิ่งศักดิ์สิทธิกันนะครับ แต่ก็อย่าคิดทำชั่วหรือทำอะไรไม่ดีด้วยแล้วกัน
ขับรถก็มีน้ำใจให้กัน อย่าใจร้อนครับ
