อีกหน่อยคงมีหนังหุ้มหลังคาแบบเก๋งสมัยก่อน
เพดาน แผงประตูปักไหมลายดอกเหมย แต่ดาวน่าจะจัดเป็นกลุ่มดาวจะดูดีกว่า
เพราะดาราศาสตร์จีน มีกลุ่มดาวที่ต่างจากของฝรั่งเยอะ
ของนางฟ้าจะใช้ไยแก้วต่างขนาดกัน ทำให้ไม่ดูเหมือนหลังคารั่ว
เพดานแบบนี้เพิ่มเงินหลายแสน ทำดีๆ แจ่มๆ คนก็อยากเพิ่มเงิน
พวงมาลัยทรงนี้ใช้กันหลายยี่ห้อ ตั้งแต่ถูกยันแพง
การใช้สีไม่ด้อยกว่านางฟ้า พอเห็นสีขี้ม้าปนสังขยาแล้วบอกว่าปั้นเป็นปี
รู้สึกเสียดายเงิน สีเขียวไม่ใกล้กับเครื่องกระเบื้องต้นแบบของยุ่นเลย
ถ้าเป็นเครื่องเปลือกไข่สีฟ้าครามยามหลังฝน ของซ่งเหนือ ที่หายากมากที่สุด
หลงเหลือเพียง70ชิ้น
แม้แต่เฉียนหลงฮ่องเต้ทุ่มทุน สร้างเตาเผาตามที่เจอฐานรากที่ไคเฟิง
ยังทำเลียนแบบไม่เหมือน ฝรั่งทำเป็นสีรถคงออกมาดูไม่จืด
เครื่องเปลือกไข่สีฟ้าครามยามหลังฝน ซ่งเหนือ ใบนี้ประมูลที่ฮ่องกงไป 35ล้านเหรียญสหรัฐ
ตอนม้า ทำรถสีขาวลายกระเบื้องแตกไปโชว์ที่ปักกิ่ง คนแถบเจียงซีปล่อยก๊าก ลิเกสุดๆ
รอยแตกของกระเบื้อง เกิดจากเคลือบ ไม่ได้เกิดจากเนื้อกระเบื้อง
รอยแตกลายงา เกิดจากการเปิดเตาก่อนกระเบื้องจะสุก
อากาศที่เข้าไปทันทีทำให้เคลือบเกิดราน เพราะอุณหภูมิ ความดันลดอย่างรวดเร็ว
กระเบื้องต้องเคลือบสองครั้ง เผาสองครั้ง เพื่อให้เคลือบคนละสี คนละเนื้อ ซ้อนทับกัน
จนเกิดเป็นสีใหม่ ลวดลายใหม่ ค่าความโปร่งแสงใหม่ คล้ายๆสีมุกใส่กากเพชร แต่สวยงามกว่ามาก
สูตรลับ กรรมวิธีสุดซับซ้อนนี้ ฝรั่งก็รู้ไม่มาก เพราะเตาเผาเลียนแบบไม่เหมือน
แต่แร่ต้องสั่งจากอาหรับ มีแต่คนจีนที่รู้สูตร ขนาดใช้เครื่องวิเคราะห์ก็ไม่รู้อัตราส่วน
ออกจากเตาหลังเผาสามวันสามคืน เติมฟืนทุกหนึ่งชั่วยาม ทุบทิ้งหมด
เพราะเอาไปขายก็ไม่ได้ราคาแพง ของเกรดรองก็เสียราคา
ถ้าออกมาแจ๋ว ก็แพงจนจับไม่ลง เพราะสำเร็จยากพอๆกับถูกหวยรางวัลที่1
ถ้ารถหรูจีน ขายดีมากขึ้นเรื่อยๆ งานฝีมือชั้นดีคงแถมมากับรถจนล้นคัน
รถฝรั่งจะได้เลิกโม้ซะที่ว่าแต่งด้วยของวิเศษวิเสโส ชาวบ้านแถวนี้ดีกว่า ถูกกว่า
ถ้าราคาพอกัน ก็เกรดฮ่องเต้ใช้ แต่ชาวบ้านได้สัมผัส
ส่วนใหญ่ได้มาใส่ตู้โชว์ไม่กล้าใช้กัน เสียดายของ
