ตอนเด็กเห็นพยาบาลขับเปอร์โย 504 แล้วคิดว่า รถอะไรขี้เหล่มาก ท้ายตัดๆหักลงไปเอาดื้อๆ
และก็พวกรถอเมริกันคันโตๆมีปีกมีอะไรยื่นออกมาด้านข้างๆ
โตขึ้นมาก็ ไม่ชอบ toyota soluna ที่มีไฟด้านท้าย(น่าจะเป็นไฟเบรกมั๊ง)แยกตัวออกมาจากชาวบ้านเค้า
หนึ่งคู่
honda city ตัวป้อมๆ ตัวก่อนปัจจุบัน
นิสสัน ทีด้า 4 ประตู
นิสสัน bigM ตัวแรก รถอะไรหน้าหักๆ บอดี้ก็เชย
โตโยต้า วีโก้ และฟอร์จูนเนอร์ ไม่ชอบไฟหน้า และก็ไม่ชอบไฟท้ายฟอร์จูนเนอร์ มันบานเบอะ
ไม่ชอบไฟท้ายแคปติว่า ทำไมต้องมีไฟกลมๆในโคมไฟหลักด้วย
civic ตัวปัจจุบัน ยอมรับว่ามันก็ดูสวย แต่มันดูล้ำจนดูเบื่อเร็ว ผมกลับชอบอัลติสมากกว่าทั้งๆที่
ส่วนตัวไม่ชอบโตโยต้า
จริงๆก็มีอีกเยอะมาก ทั้งแบบหาเรื่องติให้กิเลสที่มันกำลังเกิด ยุบๆลงไปก็มี
และก็จำพวกตอนแรกดูไม่ชอบ แต่ต่อมากลับยอมรับ หรือคิดว่าสวยก็มีครับ อย่างเช่นโคโรล่าสามห่วง
ตอนแรกมองว่าด้านหลังตูดตัดแบนๆไม่มีศิลปะเลย สู้ มิสซู อีคาร์ในตอนนั้นก็ไม่ได้ ตอนหลังเกือบหา
มือสองมาครองด้วยซ้ำไป ดันไปได้ฮอนด้าแอคคอร์ท ตาเพชรมา ซึ่งคันนี้เห็นตอนแรกก็ไม่ชอบ ตอนหลัง
ซื้อมาแล้วมันก็สวยสุดล่ะครับ