ขออนุญาตมองกว้างๆ นะครับ ผมเองขับทั้งรถและมอเตอร์ไซค์ เรียนตรงๆ เห็นคนทั้งขับดีและแย่จากรถทั้งสองแบบ แต่โดยรวมก็ต้องยอมรับว่าสัดส่วนคนที่ขับไม่ดีมอเตอร์ไซค์เยอะกว่าจริงๆ ครับ และด้วยขนาดรถแล้ว เวลาเกิดอุบัติเหตุมักจะทำให้มีผู้บาดเจ็บ
ส่วนตัวเวลาจะหยุดรถที่ทางม้าลาย ผมมองทั้งกระจกหลังและกระจกข้างเพื่อดูว่าไม่มีอันตราย บางทีก็ช่วยคนข้ามด้วยการตีไฟเลี้ยวดักมอเตอร์ไซค์ คือถ้าจะมีคนโผล่มาจากทางซ้าย ผมตีไฟเลี้ยวขวาเลย เวลามอเตอร์ไซค์วิ่งขวามา เห็นไฟเลี้ยวเรา เขาจะได้ชะลอรถ หรือระวังมากขึ้น
ถ้ารถยนต์ตีไฟเลี้ยว แล้วมอเตอร์ไซต์เขาระวังจริงอย่างที่คุณว่า นี่จะดีมากเลยครับ
แต่ประสบการณ์ขับรถยนต์ในกรุงเทพฯ ตลอด 12 ปีที่ผ่านมา ที่ผมเจอคือ มากกว่าร้อยละ 95 ไม่ได้ระวังผมเลย
ผมเปิดไฟเลี้ยวปุ๊บ ต้องตะบี้ตะบันเร่งเข้ามา มีทั้งจี้ท้าย ไม่ก็เปิดไฟฝั่งไหน มันก็ต้องเข้ามาแทรกฝั่งนั้น
ทั้งที่ตอนแรกขี่นวยนาดอยู่ ถ้าคงความเร็วเดิมคือผมก็เข้าได้ปกติ ต้องเร่งมาปิดมาดัน เป็นอะไรกันมากไหม
ไฟเลี้ยวมอเตอร์ไซต์ก็ไม่อยากเปิดกัน อยากกลับรถหรือตัดตรงไหน
ทั้งที่ไม่ใช่ทางให้ทำก็ทำกัน ผมละเบรกหัวทิ่ม ไม่ก็ต้องหักหลบเองหลายทีละ
วิ่งย้อนศร ทุกคนเคยเจอแน่ๆ ละ ยิ่งกลางคืน วิ่งสวนทางแล้วเปิดไฟสูงใส่คนที่ขับถูกทางมานี่
ผมละอยากหักพวงมาลัยเข้าไปหา แล้วบอกว่าตาพร่าจนมองไม่เห็นนี่ละ
ช้าแช่ขวา วิ่งคร่อมเลน พอผมหาจังหวะแซงได้ พร้อมเปิดไฟเลี้ยว (สาบานว่าผมไม่ได้ปาด)
พวกต้องแล้วต้องแซงกลับ + มองหน้า เพื่อที่จะมาวิ่งช้าเหมือนเดิม
จอดรถขนานเหลือช่องให้ออกหน้าหลัง กลับมาอีกที สองล้อมาปิดทั้งหน้าหลัง
แถมต้องชิดกันชนแบบไม่ต้องออก ทั้งที่มีพื้นที่เขยิบออกไปนิดนึงเป็นวา
Are you f*cking serious?
เรื่องพวกนี้ ด่าทั้งวันก็ไม่หมด ผมขอเหมารวมเลยละกัน
เชื่อว่ามีมอเตอร์ไซต์ที่ดีในกทม เหลืออยู่ แค่ผมไม่เคยเจอแค่นั้นละ