Headlight Magazine : community
General => Discussion Forum => ข้อความที่เริ่มโดย: mick ที่ มีนาคม 01, 2013, 10:10:11
-
ถามเล่นๆว่าทุกท่านให้รถมีความสำคัญกับชีวิตมากแค่ไหน แบบว่า ความสุขที่ได้ ความภูมิใจ ความชอบในการขับ คลอดจนค่าใช้จ่ายที่ต้องเสียเพื่อมัน
สำหรับผม คงประมาณ 30 % ของชีวิตเลยเพราะชอบมาก เวลาขับรู้สึกอิสระมาก
-
สำคัญมากสำหรับผมครับ ..ไม่มีรถ ผมก็ไม่มีวันนี้ครับ รถเป็นสิ่งเดียวที่ผมคุยกับคนอื่น
แล้วรู้สึกว่าทันชาวบ้านชาวช่อง
แต่พูดในเชิงปรัชญา มันสำคัญแค่ไหน ผมคงต้องตอบว่าอะไรล่ะที่ทำให้ผมเล่นรถได้แบบนี้
1. พ่อแม่-สำคัญที่สุด พ่อกับแม่ไม่ทำการบ้านวันนั้น วันนี้ก็ไม่มีผมครับ
2. น้าผม - นี่คือคนที่ชอบซื้อหนังสือรถมาอ่านๆโยนๆไว้บ้านผมตอนเด็กๆ
การที่ผมไปหยิบมาอ่าน นั่นล่ะครับจุดที่ทำให้เริ่มชอบรถ
3. การเรียนภาษาอังกฤษ- อ.สอนพิเศษชาวอังกฤษของผม คุณ Arnold Campen
อยู่แถวหลังม.เกษตร เขาคนนี้ทำให้ผมเลิกเกลียดภาษาอังกฤษ กล้าอ่าน และชอบอ่าน
ทำให้สามารถตักตวงเอาความรู้เรื่องรถจากรอบโลกได้มากขึ้นอีก
ถ้าลำดับกันตามตรรกะ นี่คือ 3 สิ่งที่ปูพื้นฐานให้มันเกิดความสัมพันธ์กับรถจนทุกวันนี้
แน่นอน..สำคัญกว่ารถใดๆในโลกสำหรับผม
-
สำหรับผม รถ = ของเล่น ที่เล่นได้จริง
ฟังดุเหมือนเล็กน้อยสำหรับผู้ใหญ่ แต่ ...
บังเอิญว่าผมยังติดนิสัยเด็กๆ ติดของเล่นด้วยซิ ทำไงดี 55+
รักครับ รักมันมาก แต่รักทีละคันนะ อิอิ
-
ผมอยู่กับการเดินทางโดยรถยนต์ส่วนตัว เดือนละ 72 ชั่วโมง มันสำคัญมากๆ
เป็นพาหนะที่ผมพาไปถึงจุดหมายได้อย่างปลอดภัย ให้ติดต่อธุรกิจ ดำเนินงานได้ลุล่วง
พาครอบครัว ไปสังสรรค์ ท่องเที่ยว พาลูกผมไปโรงเรียนอย่างสะดวกปลอดภัย
-
ต้องมีครับ!!
แต่เฉยๆครับกับความสุขที่ได้ครับ หรือความภูมิใจ
ส่วนใหญ่ซื้อรถ เลือกรถ ก็เพราะครอบครัวมากกว่าครับ เลือก SUV คันเพราะมีลูกน้อย เลือก ECO Car คันไว้ให้เมียขับในเมือง
ผมมีความสุขเรื่องบ้านมากกว่า
-
ตรรกกะของผม
1. รถ = เอาชีวิตไปเสี่ยงบนท้องถนน 50%
2. รถ = เพื่อความสะดวกในการเดินทาง 50%
ตามข้อ 1 จึงให้ความสำคัญกับชีวิตด้วยการเลือกรถที่ปลอดภัย ควบคุมการขับขี่มั่นใจไว้ก่อน ในงบประมาณที่หาซื้อได้
ตามข้อ 2 จึงเลือกรถที่ใช้เดินทางจริงๆจังๆ มากกว่าความสวยงาม ความประหยัด ศูนย์บริการ หรือราคาขายต่ออะไรทั้งหมด
-
ต้องมีครับ!!
แต่เฉยๆครับกับความสุขที่ได้ครับ หรือความภูมิใจ
ส่วนใหญ่ซื้อรถ เลือกรถ ก็เพราะครอบครัวมากกว่าครับ เลือก SUV คันเพราะมีลูกน้อย เลือก ECO Car คันไว้ให้เมียขับในเมือง
ผมมีความสุขเรื่องบ้านมากกว่า
เหมือนกันครับ >_<
-
ตรรกกะของผม
1. รถ = เอาชีวิตไปเสี่ยงบนท้องถนน 50%
2. รถ = เพื่อความสะดวกในการเดินทาง 50%
ตามข้อ 1 จึงให้ความสำคัญกับชีวิตด้วยการเลือกรถที่ปลอดภัย ควบคุมการขับขี่มั่นใจไว้ก่อน ในงบประมาณที่หาซื้อได้
ตามข้อ 2 จึงเลือกรถที่ใช้เดินทางจริงๆจังๆ มากกว่าความสวยงาม ความประหยัด ศูนย์บริการ หรือราคาขายต่ออะไรทั้งหมด
ถูกใจครับ ใช่เลย ไม่มีก็ไม่ได้ด้วย
-
มี 100 ให้ 100 เลยครับ เวลาเครียด ผมขับรถ เวลาไม่มีอะไรทำ ผมขับรถ เวลาผมคิดอะไรไม่ออก ผมขับรถ
การขับรถผมทำให้โลกผมกว้างขึ้น ถ้าเครียดๆ ก็จะขับเร็วสัก 5-10 นาที หลังจากนั้นก็ขับรถชมวิว
มองสิ่งรอบตัว บางครั้งก็เจอไอเดียใหม่ๆ เจอประสบการณ์ใหม่ๆ เจอกิจกรรมใหม่ๆ
:) :)
-
รถคือสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นสิ่งเดียวที่ผมใช้เวลาเป็นวันๆกับมันดดยไม่มีเบื่อ...
-
รถสำคัญกับชีวิตผมมากครับ มีแฟน มีเมีย ก็ทิ้ง แต่รถไม่เคยทิ้งเราครับ
ถ้าเอาแบบเหตุผลจริงๆคือ ผมชอบรถ ผมมีความสุข มีอิสระ ที่ได้ขับรถ
ที่ผมรักนะ ผมไม่สนว่ารถคันนั้นจะใหม่หรือเก่า มันเป็นคุณค่าทางจิตใจ รถที่ผมรัก
อายุ17ปีแล้วนะ ใช้มันจนรักมาก เอาเป็นว่าผมถอยCayman มือสองได้สบาย
กับเงินที่ลงไปกับรถคันนี้ มันเป็นความผูกพันแบบบอกไม่ถูก ผมเองเวลามีเรื่องไม่สบาย
ใจ คว้ากุญแจรถ กดให้บูสต์ดีดไป2บาร์สัก2ดอก ผมก็น้ำ(เหงื่อ)แตก สบายตัว สบายใจ
แล้วครับ
-
ความสำคัญต่อชีวิต = สำคัญมาก ถ้าไม่มีรถผมคงเบื่อตาย
ความสุข ความชอบ = แค่นั่งมองรถตัวเองที่พึ่งล้างเสร็จใหม่ๆ นั่งมองมันอยู่เฉยๆ ก็สุขแล้ว
บางคนคงคิดว่าไอ่นี่ท่าจะบ้า วันๆเอาแต่นั่งมองรถตัวเอง
-
สำหรับผม ให้ความสำคัญในแง่ ความปลอดภัย และ ความสะดวก เวลาซื้อรถจะซื้อดีที่สุดเท่าที่เงินในกระเป๋าจะเอื้ออำนวย
ปกติแค่ ชอบ แต่ไม่ถึงขั้น รัก และไม่เคยมองมันเกินกว่า "เครื่องจักร ไร้จิตใจ" ที่ทำหน้าที่เป็นพาหนะเท่านั้น
-
เป็นเหมือนบ้านขนาดย่อมที่เคลื่อนที่ได้ช่วยกันแดดกันฝนได้ :) รถผมมีแม่ย่านางครับ :)
-
สำหรับผมความสุขคือการขับรถครับ 8)
-
ผมไม่มีม้าขี่ ต้องขับรถไปทำงาน
-
ถ้าไม่มีรถ มาทำงานไม่ได้ครับ บ้านลึกมาก
ความสุขมากๆ เวลาขับอย่างน้องก็บังแดดกันฝน มีแอร์เย็นๆ มีเพลงฟัง ถึงแม้จะเล็กและถูกอย่างน้อยก็พาถึงจุดหมายได้โดยไม่พาเราลำบาก
ความชอบ ชอบตรงที่มีอะไรให้เราทำบ่อยๆ ชอบเวลารถเงา
ถ้าให้ความสำคัญ ผมให้ 90% ของทั้งหมด ต่อวัน ทำงาน และ 30% ของวันหยุด(พิเศษ) เพราะไม่ชอบขับรถวันหยุดที่ไม่ใช่เสาร์อาทิตย์เท่าไร
ตอนนี้ของใช้อะไรพังก็ได้แต่อย่าให้รถพัง
-
ผมเฉยๆคับ เพราะไม่ค่อยจำเป็นต้องใช้รถเท่าไหร่ ผมองว่ามันเป็นตัวการสร้างมลภาวะตัวเอ้มากกว่าคับ
-
ตอนผมยังเป็นม.ต้น พี่ชายผมเข้ามหาลัยและชอบซื้อหนังสือรถยนต์มาก
ผมก็ลองเปิดอ่าน ยิ่งอ่านก็ยิ่งสนุก ทั้งเรื่องแต่งรถ ทั้งเรื่องซ่อมรถ
ก็เก็บข้อมูลมาเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่มีรถของตัวเองสักที
จนมาถึงวันที่ผมไปซื้อรถ
ไปคนเดียว ไม่มีช่าง ไม่มีใครตามไปทั้งนั้น (ดูรถก็ไม่เป็น)
และผมสะดุดกับเจ้าคันนี้ ผมจึงขอลองขับ และในที่สุดผมก็ลงเอยกับเจ้านี่
ตอนแรกผมหวังเพียงว่า
ผมจะใช้บรรทุกแม่ เดินทางไปไหนมาไหนได้สะดวก อยากไปเที่ยวไหนก็ได้ไป
หรือ ใช้นั่งกันแบบหลวมๆ เดินทางไปกับครอบครัวในบางครั้งที่โอกาสอำนวย
นานๆเข้าผมเริ่มอยากรู้ประวัติรถผม
อยากรู้ระบบต่างๆ ของรถยนต์ทำงานอย่างไร มีวิธีดูแลรักษารถที่ถูกต้องเป็นอย่างไร
เริ่มหาสิ่งละอัน พลันละน้อยแต่งเติมให้รถยนต์ผม เริ่มอ่านเรื่องที่เป็นเทคนิคต่างๆนานา
หรือ สนทนากับช่างตามอู่ต่างๆที่ไปแวะเวียน รู้จักร้านของแต่ง อันไหนดีไม่ดีอย่างไร
หรือ สอบถามผู้รู้และผู้เชี่ยวชาญ แนวทางการแต่ง แนวทางวิเคราะห์และแก้ปัญหา
ความรู้และประสบการณ์ต่างๆเริ่มซึมซาบเข้าไปสู่จิตใจ อย่างสนุกสนาน
จนบางทีผมอยากให้รถมันเสียซะบ้าง จะได้ไปเที่ยวอู่กัน(แต่อย่าเป็นหนักเกินไปล่ะ)
ถ้าไม่ได้ซ่อมรถ หรือทำรถ ชีวิตมันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง
สำหรับผมความดีของมัน มันมากกว่าราคาค่างวดของมันเยอะครับ
ผมมีเหตุการณ์หลายอย่างที่ผ่านมาด้วยกันเยอะมาก
ทุกครั้งที่ผมจอดรถ(ถ้าไม่รีบจนเกินไป)ผมจะหยุดชมเชยมันตลอด
อยากดูแลมันให้สุขภาพดีอยู่เสมอครับ
สำหรับเรื่องรถกับผมแล้ว มันเรื่องที่ไม่สามารถแยกออกจากกันครับ
-
รถนอกจากจะเป็นพาหนะที่พาผมและครอบครัวไปไหนมาไหนแล้ว มันยังเป็นเพื่อนที่แสนดีและซื่อสัตย์ของผมด้วยครับ เพราะผมใช้มันจนกระทั่งซ่อมไม่ไหว ใช้เป็นสิบๆปี และมันอาจจะเป็นคนที่เจ็บ (พัง) แทนผมและคนที่นั่งไปกับมันด้วย แต่ถ้าเอามันไปทรมานมากๆ มันก็คงพาผมไปตายด้วยกัน
-
ตอนเด็กๆ ชอบเล่น เกม หุ่นยนต์ รถบังคับ รถทามิย่า ตอนโตแล้วก็คงต้องรถจริงๆ เนี่ยแหละครับ
เวลาแต่งรถเสมือนความสุขได้แต่งแต้มจินตนาการลงบนรถอะครับ การมีรถขับก็ทำให้ชีวิตสบายขึ้นพอสมควรครับ
-
ให้เต็ม 100% เลยครับ รถทำให้ครอบครัวผมมีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น และ มีเวลาอยู่กับพ่อ แม่ ที่ ปทุมธานีมากขึ้นใน 1 สัปดาห์
โดยเฉพาะเวลาที่ต้องไปรับพ่อ มาหาหมอที่ จุฬา พอพบหมอเสร็จก็ขับไปส่งพ่อที่ บ้านปทุมธานี อีก ในขณะที่งานประจำก็ไม่เสีย
สำหรับผม เงินที่จ่ายไปเพื่อรถ แค่ประโยชน์สำหรับครอบครัวผม ก็คุ้มค่าแล้วครับ
ส่วนด้านอื่นๆ ถือว่าเป็นของแถม เช่น ความสุขเวลาได้ขับรถชมวิว ความมันส์เวลานึกอยากซิ่ง ( ในระดับพอประมาณนะ ;D ;D )
-
สำคัญ 1 สำหรับครอบครัว ดีกว่า ขับมอเตอร์ไซค์ ปลอดภัยกว่าครับ
2 ได้ขับแล้วมีความสุข ได้ขับรถที่ชอบ
ปล.ตอนนี้ ยังขับไม่เป็นเลย555+ อายุก็ยังไม่ถึง ถ้าทำงานเมื่อไหร่ก็คงจะเก็บเงินซื้อมาเป็น รางวัลชีวิต สักคัน
-
สำหรับบางคน อาจไม่สำคัญมาก เช่น บ้านใกล้ที่ทำงาน รถดี รถไม่ดี ขับก็เฉยๆ
แต่สำหรับผม สำคัญมาก รถดีรถไม่ดี ผมรู้สึกได้เต็มๆ ผมขับรถเยอะ ขับทุกวัน
รถจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นมากๆสำหรับผมครับ
-
ชอบรถตั้งแต่ 3 ขวบครับ พ่อจะซื้อรถ ขนแคตตาล็อกมาบ้าน ผมนั่งดูนอนดูยิ่งกว่าหนังสือเรียน จนทุกวันนี้
ตอนนี้ขอรถที่แอร์เย็นเพลงเพราะแต่งต่อได้ระดับนึง ความปลอดภัยตามงบประมาณที่มี ไม่จุกจิก ผมพอใจแล้วครับ
-
สำคัญมากครับ ที่บ้านกะที่ทำงานไกลมาก ไม่มีนี่ลำบากครับ
-
สำคัญมากๆครับ
ความสุขที่เราไม่ต้องเหนื่อย ไม่ต้องเสียเวลา ไปไหนก็ไปได้เลยครับ
-
รถจักรยาน นับไหมครับ แหะๆ ;D
เงินลงกับจักรยานหมดเลยครับ
เวลาขี่แล้วไม่ว่าจะขี่ออกไปถนนใหญ่ หรือขี่ในซอย รู้สึกดีมาก : )
-
70-80 %
-
ตอนเด็ก ผมเห็นคนอื่นเขามีรถกระบะ รถเก๋ง สวยๆ ผมอยากได้
โตมา มาขับเอง ผมมีความสุขทุกครั้งที่อยู่หลังพวงมาลัย โดยเฉพาะการขับเดินทางไกล หรือชมวิวบนทางด่วน
ในแง่การใช้ประโยชน์ คนต่างจัดหวัด จะรู้ครับว่า รถยนต์สำคัญแค่ไหน จะไปไหนมาไหนแต่ละที ถ้าไม่มีรถ ต้องแบกหน้าไปยืมรถญาติมันลำบากมาก
การมีรถทำให้ชีวิตคนบ้านนอก มันง่ายขึ้นมากครับ
รถคือแรงบันดาลใจในการต่อสู้และใช้ชีวิตของผมครับ เพราะมันเป็นเป้าหมายที่ทำให้ผมวางแผนการใช้ชีวิต ว่าจะทำงานอะไร ใช้เงินแบบไหน สร้างเม็ดเงินขึ้นมาได้อย่างไร เพื่ออตอบสนองการได้มาของรถในฝัน ถ้าวันนั้นมาถึง ผมคงฟินมากเลย
แต่ก่อนฝันผมจะเป็นจริง ผมต้องทำให้หวังของพ่อแม่และคนรอบข้างต่อผมเป็นจริงก่อน คือการได้ ดร. นำหน้าชื่อ และต้องมั่นใจว่าครอบครัว มีความสุข สมหวัง และภูมิใจในตัวผม และผมต้องมีที่อาศัยที่เหมาะสมก่อน ผมจึงจะเริ่มทำฝันผมให้เป็นจริง
-
สำหรับผมทุกอย่างคือรถครับ
ของเล่นทุกอย่างคือเกี่ยวกับรถ
อ่านแต่หนังสือรถ
เล่นแต่เกมรถ
วันๆส่วนใหญ่คิดแต่เรื่องรถ
ชอบนั่งร้านอาหารแล้วมองออกไปเห็นรถวิ่ง
สะสมโมเดลรถ
สะสมการตูนรถ
ห่วงรถมาก
ชอบขับรถมาก
แต่ยังไงก็แล้ว พ่อแม่ ครอบครัว ก็สำคัญกว่ารถครับ
-
ถ้าผมอยู่กรุงเทพผมจะไม่ซื้อรถหรอก
เอาไว้ใช้ทำงาน แล้วซื้อกับข้าว ไปไหนมาไหนสะดวกไม่ต้องรอรถเมล์ ก็แค่นั้น
แต่ยอมรับ ชอบขับรถ ขับนานๆ 4-5 ชมก็ไม่เบื่อนะ มีความสุขที่ได้ขับรถ
-
ตอนเด็ก ผมเห็นคนอื่นเขามีรถกระบะ รถเก๋ง สวยๆ ผมอยากได้
โตมา มาขับเอง ผมมีความสุขทุกครั้งที่อยู่หลังพวงมาลัย โดยเฉพาะการขับเดินทางไกล หรือชมวิวบนทางด่วน
ในแง่การใช้ประโยชน์ คนต่างจัดหวัด จะรู้ครับว่า รถยนต์สำคัญแค่ไหน จะไปไหนมาไหนแต่ละที ถ้าไม่มีรถ ต้องแบกหน้าไปยืมรถญาติมันลำบากมาก
การมีรถทำให้ชีวิตคนบ้านนอก มันง่ายขึ้นมากครับ
รถคือแรงบันดาลใจในการต่อสู้และใช้ชีวิตของผมครับ เพราะมันเป็นเป้าหมายที่ทำให้ผมวางแผนการใช้ชีวิต ว่าจะทำงานอะไร ใช้เงินแบบไหน สร้างเม็ดเงินขึ้นมาได้อย่างไร เพื่ออตอบสนองการได้มาของรถในฝัน ถ้าวันนั้นมาถึง ผมคงฟินมากเลย
แต่ก่อนฝันผมจะเป็นจริง ผมต้องทำให้หวังของพ่อแม่และคนรอบข้างต่อผมเป็นจริงก่อน คือการได้ ดร. นำหน้าชื่อ และต้องมั่นใจว่าครอบครัว มีความสุข สมหวัง และภูมิใจในตัวผม และผมต้องมีที่อาศัยที่เหมาะสมก่อน ผมจึงจะเริ่มทำฝันผมให้เป็นจริง
เห็นด้วยครับ
-
ผมเลิกเล่นการพนันได้ ก็เพราะหันมาสนใจรถเนี่ยละครับ
-
ตอนเด็ก ผมเห็นคนอื่นเขามีรถกระบะ รถเก๋ง สวยๆ ผมอยากได้
โตมา มาขับเอง ผมมีความสุขทุกครั้งที่อยู่หลังพวงมาลัย โดยเฉพาะการขับเดินทางไกล หรือชมวิวบนทางด่วน
ในแง่การใช้ประโยชน์ คนต่างจัดหวัด จะรู้ครับว่า รถยนต์สำคัญแค่ไหน จะไปไหนมาไหนแต่ละที ถ้าไม่มีรถ ต้องแบกหน้าไปยืมรถญาติมันลำบากมาก
การมีรถทำให้ชีวิตคนบ้านนอก มันง่ายขึ้นมากครับ
รถคือแรงบันดาลใจในการต่อสู้และใช้ชีวิตของผมครับ เพราะมันเป็นเป้าหมายที่ทำให้ผมวางแผนการใช้ชีวิต ว่าจะทำงานอะไร ใช้เงินแบบไหน สร้างเม็ดเงินขึ้นมาได้อย่างไร เพื่ออตอบสนองการได้มาของรถในฝัน ถ้าวันนั้นมาถึง ผมคงฟินมากเลย
แต่ก่อนฝันผมจะเป็นจริง ผมต้องทำให้หวังของพ่อแม่และคนรอบข้างต่อผมเป็นจริงก่อน คือการได้ ดร. นำหน้าชื่อ และต้องมั่นใจว่าครอบครัว มีความสุข สมหวัง และภูมิใจในตัวผม และผมต้องมีที่อาศัยที่เหมาะสมก่อน ผมจึงจะเริ่มทำฝันผมให้เป็นจริง
เห็นด้วยครับ
เหนด้วยครับ คนตจว เข้ามาทำงานในกรุงเทพไม่มีรถนี่อย่างลำบากครับ
-
ตอนเด็ก ผมเห็นคนอื่นเขามีรถกระบะ รถเก๋ง สวยๆ ผมอยากได้
โตมา มาขับเอง ผมมีความสุขทุกครั้งที่อยู่หลังพวงมาลัย โดยเฉพาะการขับเดินทางไกล หรือชมวิวบนทางด่วน
ในแง่การใช้ประโยชน์ คนต่างจัดหวัด จะรู้ครับว่า รถยนต์สำคัญแค่ไหน จะไปไหนมาไหนแต่ละที ถ้าไม่มีรถ ต้องแบกหน้าไปยืมรถญาติมันลำบากมาก
การมีรถทำให้ชีวิตคนบ้านนอก มันง่ายขึ้นมากครับ
รถคือแรงบันดาลใจในการต่อสู้และใช้ชีวิตของผมครับ เพราะมันเป็นเป้าหมายที่ทำให้ผมวางแผนการใช้ชีวิต ว่าจะทำงานอะไร ใช้เงินแบบไหน สร้างเม็ดเงินขึ้นมาได้อย่างไร เพื่ออตอบสนองการได้มาของรถในฝัน ถ้าวันนั้นมาถึง ผมคงฟินมากเลย
แต่ก่อนฝันผมจะเป็นจริง ผมต้องทำให้หวังของพ่อแม่และคนรอบข้างต่อผมเป็นจริงก่อน คือการได้ ดร. นำหน้าชื่อ และต้องมั่นใจว่าครอบครัว มีความสุข สมหวัง และภูมิใจในตัวผม และผมต้องมีที่อาศัยที่เหมาะสมก่อน ผมจึงจะเริ่มทำฝันผมให้เป็นจริง
เห็นด้วยครับ
เหนด้วยครับ คนตจว เข้ามาทำงานในกรุงเทพไม่มีรถนี่อย่างลำบากครับ
คนบ้านนอก จะเข้าตัวเมือง ทำธุระที่อื่นไกลๆ เจ็บไข้ได้ป่วย ดึกๆดื่นๆ หรือแม้แต่ไปเที่ยวส่วนตัว ถ้าไม่มีรถนี่ ชีวิตลำบากขึ้นเยอะคับ
-
เมื่อก่อน ผมเรียนเอแบค เพื่อนฝูงรวยๆทั้งนั้น มีรถ แต่งตัวดีๆ
ผมไม่เรียน เกเรไปวันๆ เล่นเกม เที่ยวหญิง เที่ยวกลางคืน โดดเรียน
พอเริ่มชอบรถ อยากได้ชุดช่วงล่างเจ๋งๆ(ตอนนั้น Tein กำลังบูม)
อยากได้ชุดท่อญี่ปุ่น อยากได้ชุดแต่ง อยากขยายจาน เปลี่ยนผ้าเบรค
อยากทำเคฟล่าภายใน อยากนู้นนี่ไปหมด
จะทำยังไง??
เรียนให้เก่ง ขยันทำงาน คือคำตอบ
พอคิดได้
ปัจจุบันนี้ ผมอายุ 24 ปี กับอีก 5 เดือน
เงินเดือนผม เกือบ 28k และกำลังจะเรียน ป.โท (นิด้า) เรียนไปทำงานไป
มั่นใจว่า อายุไม่เกิน 30 ต้องเป็นผู้ช่วยผู้จัดการให้ได้
จากเด็กเกเร ทำพ่อแม่กลุ้มใจทุกวัน
ปัจจุบันนี้ ผมอยากเล่นอะไร ทำอะไรเกี่ยวกับรถ ป๊าผมสนับสนุนเต็มที่
รถ คือ กำลังใจ ครับ
-
ผมขับรถมา 38 ปี ใช้รถมาก็น่าจะ 8-9 คัน แล้วมั้ง เรียน ทำงาน เที่ยว รับส่งเมียตอนยังไม่มีลูก หลังจากนั้นก็ไม่เคยรับส่งเมียเพราะต้องรับส่งลูกแทนเมีย ส่วนเมียก็ต้องหัดขับรถเองและใช้ส่วนตัวไปไหนก็ขับเอง ฉนั้นรถมีความสำคัญต่อผมมากไม่มีรถก็ลำบากแหละครับ
-
สำหรับผม รถสำคัญมากครับ
ผมมีความสุขเมื่อได้ขับรถ
มีความสุขเมื่อได้ล้าง ได้เคลือบเงา แล้วก็นั่งจิบกาแฟชมมัน
มีความสุขเมื่อได้คุยแลกเปลี่ยนเรื่องรถกับคนอื่น ๆ
และสะดวกสบายเวลาเดินทางไปทำงานหรือท่องเที่ยว มีอิสระดีครับ
ผมชอบรถมาตั้งแต่เด็ก พี่ชายจะซื้อรถของเล่นคันเล็ก ๆ ของ match box อาทิตย์ละคัน
( เดียวนี้ไม่มีแล้ว เป็นรถเหล็กคันเล็ก ๆ ของอังกฤษ ที่ทำได้ละเอียดดีครับ )
ผมสะสมไว้ สามร้อยกว่าคัน เล่นแบบทนุถนอม ไม่มีรอยถลอกเลยซักคันครับ