ต้องกลับไปดูที่จุดเริ่มต้นของ Nano ก่อนครับ
รถคันนี้ ทำขึ้นมาเพื่อจุดประสงค์หลักเพียงสองข้อ
1. ยกระดับคุณภาพชีวิตให้คนอินเดีย ให้สามารถซื้อรถเก๋งใช้งานได้ภายใต้รายได้จำกัด
ประหนึ่งรถยนต์แห่งชาติ ย้อนรอย เฟอร์ดินาน ปอร์เช่ ตอนออกแบบ โฟล์ค บีทเทิล ในเยอรมันี
2. แสดงความก้าวหน้าทางวิศวกรรมของอินเดียให้โลกได้รับทราบ เพราะภายใต้ข้อจำกัดมากมาย
ทั้งต้นทุนที่ต้องต่ำ ขนาดที่ต้องไม่ใหญ่โต แต่ต้องตอบสนองการใช้งานของครอบครัวคนอินเดียได้
หลากหลายรูปแบบ ดังนั้น รถคันนี้จึงประกอบไปด้วยเทคโนโลยีสิทธิบัตรมากมาย
ที่เป็นเรื่องใหม่ของวงการยานยนต์บนโลกนี้
ดังนั้น จึงไม่แปลกครับ ที่ Nano จะมีขนาดไม่ใหญ่ ใส่เครื่องยนต์เน้นประหยัด
แต่รูปร่างสูงโปร่ง เพื่อให้สามารถใช้งานได้หลากหลายรูปแบบ เรื่องรูปทรงมาทีหลังความเอนกประสงค์
และหลายหลายท่านที่หวังอยากจะให้ Nano อัดอุปกรณ์มาเพียบ ตอนเข้าตลาดเมืองไทยนั้น
ผมก็ยังสงสัยว่า ท่านต้องการอะไรจากรถเล็กราคาประหยัดแบบนี้กันแน่ เพราะลองคิดดูว่า
แทนที่เด็กแว้นวัยรุ่นมีลูกอ่อนจะสามารถซื้อรถเก๋งพาลูกไปไหนมาไหนได้ ซึ่งปลอดภัยกว่าเนื้อหุ้มเหล็กเห็นเห็น
พอมาเจออุปกรณ์พะเรอเกวียนเพื่อตอบสนองความต้องการของท่านทั้งหลาย แล้วคนเหล่านั้นยังจะสามารถ
เอื้อมถึงรถยนต์ Nano ได้อีกหรือไม่ ในเมื่อต้นทุนคงบานไปไกลกับออพชันที่ไม่มีความจำเป็นพวกนั้น
ของอำนวยความสะดวก ใครใครก็อยากได้ แต่เราก็ต้องแบ่งแยกให้ชัดเจนด้วย
ว่าผลิตภัณฑ์ไหน ทำมาเพื่อลูกค้ากลุ่มไหน และจะทำอย่างไรให้เค้าซื้อมาใช้งานได้ง่าย ไม่ต้องติดหนี้ติดสิน
ถ้ารถทุกคันมีออพชันเหมือนรถหรูหมด ต่างกันแค่ปริมาณเหล็กที่นำมาใช้ผลิตรถให้คันใหญ่หรือเล็ก
ราคารถทุกรุ่นคงกองอยู่ระดับล้านบาท +/- กันหมด แล้วใครกันล่ะจะซื้อ....
