เนื่องจากใครๆ ก็พูดถึงไอ้เจ้าไอศกรีมนี่เสียเหลือเกิน ไหนทั้งแคมเปญโฆษณาที่อารมณ์แบบว่าหรูหราอู้ฟู่สุดวิเศษราวกับกินแล้วเป็นคนชั้นสูงรสนิยมดี ผมก็เลยหาเรื่องรีวิวเจ้านี่เสียเลยดีกว่า (ตอนแรกเกือบเขียนหัวให้งงเล่นๆ เป็นคำว่า User Review แล้วเชียว แต่มันขัดๆ)
Wall's Magnum Classic

ไอ้เจ้าไอศกรีมแม็กนั่มนี่มันคืออะไร? ทำไมมันฮือฮาได้ขนาดนี้
เมื่อสิบกว่าปีก่อน (จริงๆ ต้องเกือบยี่สิบปีได้แล้ว) วอลล์เคยเอาไอศกรีมเคลือบช็อคโกแล็ตมาขายสำหรับตลาดเด็ก นั่นก็คือแพ็ดเดิลป๊อบ แต่ก็ขาดไอศกรีมที่ให้มีความรู้สึกของผู้ใหญ่กินได้ เลยส่งแม็กนั่มมาขายตามตู้ไอศกรีมต่างๆ อย่าลืมว่าสมัยก่อนเกือบยี่สิบปีที่แล้วเซเว่นยังไม่แพร่หลาย โชห่วยจะเป็นแหล่งกระจายสินค้าที่ดีที่สุดอยู่ การวางแผนการตลาดสำหรับสินค้าตัวนี้ ตั้งไว้สำหรับผู้ใหญ่เป็นหลักๆ จึงตั้งกำแพงราคาได้หวาดเสียวสำหรับเด็กๆ ในตอนนั้นเป็นอย่างมาก นั่นคือ 20 บาท
(เท่าที่จำได้ เริ่มจาก 20 แล้วมันเด้งไป 25 ก่อนที่จะจบราคาลงที่ 30 บาทซะงั้น)
เงินแค่ยี่สิบบาทมันแพงกันแค่ไหนเชียว? ถ้าคุณเป็นเด็กตาดำๆ ที่โตมาในยุค 2533 - 2543 แล้วได้ยินราคานี้ในขณะนั้น คงเหมือนกับควักเงินไปห้าร้อยบาท ทั้งๆ ที่มันก็เป็นอีแค่ของกิน แถมต้องรีบกินก่อนมันละลายอีกต่างหาก (บ้าไปแล้ว!!!) ทำให้ถึงกับกลายเป็นของหรูหราไปในสายตาทันที สมัยผมเรียนอยู่ ใครเดินไปร้านโชห่วยแล้วออกมาพร้อมกับโชว์ไอ้เจ้าแม็กนั่มนี่ ถึงกับมีกราบกรานยอมศิโรราบกันทั้งโรงเรียน (มันแพงบรรลัยจริงๆ)
ปัญหาใหญ่ของมันก็คือ "ทำไมมันแพงได้ชิบหายวายวอดเยี่ยงนี้!" (โดยเฉพาะสำหรับเด็กๆ ในตอนนั้น) คำตอบมันอยู่ที่ช็อคโกแล็ต ปกติแล้วช็อคโกแล็ตที่เราซื้อกินตามร้านขายของทั่วไปนั้นราคาถูกแสนถูก (แทบจะเขวี้ยงหัวเล่นได้เลย โดยเฉพาะช็อคโกแล็ตรูปลูกบอล) แต่นั่นเป็นเพราะว่ามันคือช็อคโกแล็ตไขมันปาล์มผสมกับผงโกโก้และมีช็อคโกแล็ตแค่นิดหน่อยพองาม มันก็เลยมีราคาที่ถูกแสนถูก ผิดกับช็อคโกแล็ตแท้ๆ ที่ใช้ส่วนผสมอย่างอื่นที่ไม่ใช่ไขมันปาล์ม (อันนี้ผมไม่รู้จริงๆ ว่ามันเอาอะไรผสม)
เพื่อนสนิทผมเคยบอกว่า ถ้าเป็นช็อคโกแล็ตแท้ๆ จะละลายเร็วมากโดยเฉพาะอยู่บนฝ่ามือ ส่วนช็อคโกแล็ตที่มีไขมันปาล์มเป็นส่วนผสมหลักมันจะแข็งตัวอยู่อย่างนั้น ละลายในปากเร็วกว่าบนฝ่ามือ (รู้นะกำลังนึกถึง M&M แต่อย่าลืมว่าไอ้นั่นมันเคลือบเปลือกนอกเลย) ทำให้ช็อคโกแล็ตแท้ๆ มันราคาแพงบรรลัยบัดซบสำหรับเด็กๆ เป็นอย่างมาก
เท่าที่จำได้ของการดำรงอยู่ของไอ้เจ้าไอศกรีมอร่อยเหาะราคากระชากเลือดเด็กๆ เหมือนผมเห็นมันครั้งแรกตอนปี 38 แล้วหายวับไปตอนปี 40 ไม่ก็ 43 ทำให้เป็นที่โจษจันท์สำหรับคนที่ได้เคยลิ้มรสความอร่อยของช็อคโกแล็ตแท้ๆ บนไอศกรีมราคาแพงบัดซบว่า "ชีวิตนี้กูขอได้ลิ้มรสไอ้แม็กนั่มบ้างเห๊อะ อย่าเลิกขายมันสิฟะ" (ก่อนที่ฮากเกนดาสมาทำตลาดในไทยกับไอศกรีมที่มันจะแพงได้อีก!!!)
แล้วสักพัก เมื่อกลางๆ เดือนมิถุนายนที่ผ่านมา (บอลยูโรกำลังเตะเมามัน และ บาโลเตลี สไตร์คอะเกน) ก็มาเจอแคมเปญโฆษณาไอศกรีมราคาแพงบรรลัยสมัยเด็ก แต่คราวนี้มันแพงบรรลัยสำหรับคนวัยทำงานอย่างพวกเราด้วยราคา 40 บาท (ฟัคยูววววววววว) โอเค ถ้าคุณเป็นคนมีเงินอาจจะบอกว่า "โอ๊ย สี่สิบบาท เทียบกับไอศกรีมฮากเกนดาสถ้วยละสามร้อย โมเวนพิคถ้วยละสี่ห้าร้อย จิ๊บๆ" แต่ผมมันพวกคนทำงานหาเช้ากินค่ำ ยังมีชีวิตเป็นมนุษย์เงินเดือน ราคาเยี่ยงนี้สามารถกินข้าวอิ่มได้หนึ่งมื้อเชียว!!!!
หน้าตาของไอ้เจ้าไอศกรีมราคาแพงบรรลัยมันเป็นอย่างนี้

หน้าตามันไม่ได้ต่างไปจากเดิมหลังจากที่สร้างความเจ็บแสบให้กับกระเป๋าสตางค์ของผมเมื่อตอนสมัยเด็กเลยสักนิด แถมงวดนี้มีการอวดสรรพคุณว่า "ช็อคโกแล็ตเคลือบเป็นช็อคโกแล็ตแท้จากประเทศเบลเยียม" ตอกย้ำความหรูหราอู้ฟ่าไปกว่าเดิมยิ่งหนัก
แล้วใส้ในล่ะ ทำไมผมไม่พูดถึง ก็เพราะมันก็แค่ไอศกรีมวานิลลาน่ะสิ แต่ความพิเศษของมันก็คือ มันนุ่มละมุนลิ้นมากกว่าไอศกรีมวานิลลาแบบถ้วยของวอลล์แค่นั้นเอง

แล้วเจ้าช็อคโกแล็ตที่เคลือบนี้เป็นอย่างไรบ้าง ถ้าเทียบกับเมื่อก่อน ผมขอบอกไว้อย่างเดียวเลยว่า มันไม่เคยต่างสักนิด อย่าริอาจกัดแค่เปลือกนอกแล้วเอาลิ้นเลียแผล่บๆ เหมือนไอศกรีมทั่วๆ ไปอย่างเด็ดขาด ไอ้เจ้านี่เวลากินต้องกัดกร้วมไปเต็มๆ แล้วสักพักช็อคโกแล็ตมันจะละลายในปากถ้าคุณอมมันอีกสักพัก แล้วรสชาติของมันจะผสมลงไปกับเนื้อไอศกรีมวานิลลาของมัน ฉะนั้นใครเสียวฟันอาจไม่ชอบมันอย่างมากแน่ๆ กรุณาไปรักษาอาการเสียวฟันก่อนมากัดเจ้านี่จะดีที่สุด
ช้าก่อน! อย่าดูถูกอากาศเมืองไทย! เพราะอากาศบ้านเราเอื้ออำนวยต่อการละลายของไอศกรีมอย่างมาก โดยเฉพาะคนที่ชอบซื้อมาจากเซเว่นแล้วโยนเข้าตู้เย็นในช่องธรรมดา มันละลายเร็วมากๆ โดยเฉพาะเนื้อไอศกรีม ผมเคยพลาดมาแล้ว ใส่ช่องปกติเอามากัดกร้วม มันละลายอยู่ข้างใน ปรากฏต้องเอาทั้งแท่งยัดเข้าปากแล้วแหงนหน้ามองฟ้า ต้องสู้กับการละลายของทั้งเนื้อไอศกรีมและช็อคโกแล็ตข้างนอก แล้วต้องทนกระเดือกไอศกรีมในท่านั้น (ช่างเป็นภาพที่โคตรอดสูจริงๆ)
ก่อนจากไป เรายั่วภาพด้วยสิ่งนี้

อาห์ สี่สิบบาท ไอศกรีมเคลือบช็อคโกแล็ตการตลาดเทพที่ราคาแพงบัดซบ ทำร้ายกระเป๋าเงินในอดีต ปัจจุบัน ดีไม่ดี อนาคตด้วย