ผมว่าเกี่ยวนะครับ ทั้งคาน ทั้งโครงสร้าง ทั้งเสป็กเหล็ก
แต่เอาจริง ถ้าเหตุการณ์อะไรที่ทำให้บริโอ้คันนั้นเป็นขนาดนั้นได้ ผมว่าน้องแลม น้องเฟอมาก็ไม่รอดครับ แต่อาจเยินไม่เท่านี้
ปล. เล่าประสบการณ์ตรงให้ฟังนิด
ตอนมหาลัยปี 1 ผมขับ Ford explorer ครับ เพราะที่บ้านบอกว่าเหล็กมันแข็งดี ปลอดภัย ผมก็ไม่เคยคิดอะไรครับ คิดว่ามันก็พอๆกับ ฟอร์จูน ซีอาร์วีอะไรพวกนี้ ด้วยความที่ตอนนั้นยังเด็ก และคึกคะนองก็ขับซิ่งๆ ไม่สนใจไรมาก
จนวันนึงขับไปทำบุญที่อยุธยา ไปเจอทางเบี่ยงที่ต้องตัดข้ามถนนหลักอีกเส้น มีป้ายบอกด้วยว่าเป็นแยกอันตราย ให้ทางหลักไปก่อน ผมก็ไม่สนใจ (หลังจากนั้นจำเหตุการณ์ไม่ค่อยได้ครับ) สรุปคือโดนรถทัวร์ชนข้างฝั่งคนนั่งที่ความเร็วประมาณ 100km/hr (อันนี้คนขับรถทัวร์บอก) ซึ่งแฟนผมก็นั่งอยู่ฝั่งนั้น แต่โชคดีที่รัดเข็มขัด รถไถลไปประมาณ 20กว่าเมตรได้ ล้ออีกฝั่งระเบิด แต่ "ไม่คว่ำ" พอได้สติลงรถมาดูนี่อึ้งครับ ยับทั้งคัน รอยไถลจากยางทั้งสี่เส้นนี่สวยงาม เหล็กฉีกเป็นแถบเลยครับ แต่เหล็กตรงโครงประตู ขอบประตูพี่แกหนาเป็นนิ้วเลยครับ เหล็กอื่นๆก็หนาเป็นเซนได้อยู่
ส่วนผมกับแฟนไม่เป็นอะไรเลยครับ แผลเดียวที่ได้คือตอนลงจากรถเท้าไปเหยียบเศษกระจก
ได้ใจความจากมูลนิธิที่มาที่เกิดเหตุว่า ปกติตรงนี้ชนกันแบบนี้บ่อย เพราะถนนมันมืด แล้วรถทางตรงมาเร็ว แต่ไม่ค่อยจะรอดกัน ส่วนมากนี่รถคว่ำกันเลยทีเดียว ยังมาถามอยู่เลยห้อยพระอะไร
ประกัน ตำรวจกับผมก็วิเคราะห์กันว่าที่รอดเนี่ย นอกจากเหล็ก แล้ว ช่วงล่างก็มีส่วนเยอะมั้งครับ เพราะโดนชนขนาดนี้แต่ไม่คว่ำ รถมันคงหนักมากถึงถ่วงไว้ไม่ให้คว่ำได้ แต่สุดท้ายก็คงเป็นดวงล่ะครับ
สรุปคือ จะขับอะไรก็ไม่ควรประมาทครับ วันนั้นถ้าผมขับรถญี่ปุ่น ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันนี้จะได้มานั่งพิมพ์ตอบอยู่ไหม
ปล. กันดราม่า ตอนนี้ผมก็ขับรถญี่ปุ่นนะครับ Teana J32 ครับ แต่ไม่ประมาทแล้วครับ
