ความเห็นคนไม่ศึกษากฎหมายไม่มีความรู้รอบตัวเรื่องกฎหมายและรัฐศาสตร์ ก็เหมือนคนที่เคยขับรถอยู่รุ่นเดียวแล้วนั่งมโนไปว่ารถตัวเองการขับขี่ดีกว่ารถรุ่นอื่นทั้งๆที่ยังไม่เคยลอง คือเอาแค่ประสบการณ์ที่มีจำกัดของตัวเองไปตัดสินเรื่องอื่นสิ่งอื่นที่ตัวเองไม่เคยสัมผัสไม่เคยลองและไม่เข้าใจ
ผู้พิพากษาต้องตัดสินคดีตามพยานหลักฐานที่ปรากฎ จะเอาความรู้สึกส่วนตัวมาใช้ไม่ได้ ประกอบ ป.วิ.อ มาตรา 192 สั้นๆว่าห้ามมิให้ผู้พิพากษาพิพากษาเกินคำขอ สรุปง่ายๆว่า ในคำฟ้องโจทก์ โจทก์ไม่ได้บรรยายฟ้องถึงเหตุลักษณะสาหัสขอให้ลงโทษจำเลยแค่เพียงเจตนาทำให้ผู้อื่นถึงแก่อันตรายแก่กาย แต่ในทางพิจารณาได้ความว่าเจตนาทำให้ผู้อื่นอันตรายแก่กายสาหัส อย่างนี้ศาลก็พิพากษาได้เพียงข้อหาอันตรายแก่กายธรรมดาเพราะถือว่าโจทก์ขอมาแค่นั้น จะลงโทษตามอำเภอใจแบบสังคมคุณตะพาบเรียกร้องไม่ได้ กฎหมายท่านห้ามไว้ แล้วผู้พิพากษาผิดอะไร
?
ผู้พิพากษากฎหมายไม่ใช้คนออกกฎหมาย ไม่พอใจกฎหมายไปด่านักการเมืองไปด่าฝ่ายนิติบัญญัติ เหมือนรถสมองกลเกียร์เสียคุณด่าคนขับหรือด่าค่ายรถที่ผลิตออกมาหละ
?
ระบบลูกขุนมีการคิดมาเป็นร้อยปี แล้วได้ข้อสรุปไปนานมากตั้งแต่รัชกาลที่ 5 แล้วว่าไม่เหมาะสมกับคนประเทศนี้ นึกดูเอาคนที่ชอบตามน้ำและชอบดราม่าเรื่องชนชั้นรวยจนแบบคนไทยไปเป็นลูกขุนในคดีที่ฝ่ายหนึ่งรวยมาก แล้วมีอะไรรับประกันว่าจะไม่มีอคติจะไม่เฮโลกันเอาผิดคนรวยกว่าแล้วเข้าข้างคนจนน่าสงสาร ทุกวันนี้ยังมีคนเสล่อคุยเรื่องตายายเก็บเห็ดว่าแค่เก็บก็ติดคุกอยู่เลย อนาจมากสังคมไทย
