มาทีหลัง งูกินเด็ก แล่นเสีย สามง่าม เฟียต ทั้งคู่
ชื่อชั้น ประวัติ ไม่ได้เหนือกว่า และระหกระเหินกว่าจะมาตั้งไข่ได้ในทุกวันนี้
อิตาลี ต่างจากชาติอื่นตรงที่ บ.รถถูกรวบเป็นรัฐวิสาหกิจ สมัยมุสโสลินี
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เฟียตกุมบังเหียนไว้หมด บ้านเมืองถังแตก มาเฟียเป็นใหญ่
แต่จิตวิญญาณมอนซ่าไม่เคยดับ ม้ากับ กระทิงมาเกิดในยุคนี้ รวมทั้งสวยแต่รูปจูบไม่หอม
คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า หรือของเล่นคนรวย ตอนหลังยิงมุกยิ่งเก็บยิ่งแพง(บางรุ่นบางคัน)
ม้า เจ้าของสุดโต่งกับรถแข่ง แต่กับรถบ้านคนละเรื่อง เดิมทำแต่เครื่อง ตัวถังจ้างฟิรินฟารีน่า
วันนี้ไม่ต่างกัน ช่วงล่างทำบางส่วน เบรคเบรมโบ จุดระเบิดแมคเนติคมาแรลลี่ บอช
รุ่นเอนโซ่ทำเอง เน้นสูบเยอะ ความจุน้อย รถบ้านรุ่นแรกๆ เครื่องวางหน้า ต่อมาวางกลาง
พอไปอยู่กับเฟียต อะไรๆก็เอาของเฟียตมาใส่ มีแต่ตัวถัง เครื่อง เกียร์ ช่วงล่างเป็นม้า ไฟฟ้าของเฟียต
ทำให้คนรวยหลายคน เซ็งว่าสวิชต์ในรถตัวเดียวกับรถบ้าน แต่ขายแพงกว่าเยอะ คอนโซลลอกง่าย
วิทยุไม่มี เพราะเสียงเครื่องเพราะที่สุด เบรค คันเร่ง เกียร์ แข็ง หนัก จะได้เหมือนรถแข่ง สาวขับไม่ไหว
ความจริงคือ ระบบไฟฟ้ายังไม่ดีพอจะมาช่วย เกียร์ต้องมีราง เข้าผิดเกียร์พังที่รอบสูง เดินเบาแรง ไม่เรียบ
แต่ยังถอยเข้าออกง่ายกว่าหลายยี่ห้อ บริการไม่ถอดทิ้งลูกค้า เพราะเงินจากที่แข่งได้มาเลี้ยงพอไหว
พอมายุคเกียร์กึ่งออโต้355 โชคดีมาได้ชูมี่ปรับปรุงรถ คลำอยู่หลายปีแต่สำเร็จ เพราะมิก้าไปอยู่กับสามแฉกแล้ว
รถขับง่ายขึ้นเป็นกอง แถมเครื่องวางหน้า เกียร์ขับหลังนำกลับมาใช้ใน550 แต่รถกลับไม่ดังทั้งที่ดีมาก
ชาวบ้านก็ลอกกันไปเยอะ db7 lfa gtr 599ถูกๆอยู่ในอัลเฟตต้า จูเลีตต้า ขับดีเปลี่ยนอะไหล่บ่อย
ทำให้ของที่ใส่ในม้าบางตัวจะมีในสามง่าม และงูกินเด็ก แต่ราคาอะไหล่ต่างกันทั้งที่ตัวเดียวกัน
เครื่องมากสูบที่มีทั้งวี และนอนยัน ตอนนี้เหลือแค่วีอย่างเดียว
ม้ารถบ้านจะให้บางอย่างจากรถแข่งมาบ้างแต่ไม่ครบนัก ไม่เครื่องก็ตัวถัง แต่ไม่เคยยกทั้งคันมาตีทะเบียน
เพราะเครื่องรุ่นเก่ามักขายให้ทีมแข่งประจำ เช่น วัวแดง
แต่อะไหล่และการประกอบแบบf1 จะใส่มาในเครื่องรถบ้าน รุ่นแพงๆ เวลาซ่อมต้องส่งกลับไปทำที่โน้นด้วย
เช่น ชิ้นหนึงแช่แข็ง ชิ้นหนึงอบร้อน ประกอบกันได้พออยู่ตัวแกะไม่ออก
ยุคแยกตัวจากเฟียต หลังจากเฟียตไปรวมกับไครเลอร์ ประธานม้าไม่เป็นสุขคงเพราะกลัวสุกสนิท
เหมือนที่สามแฉกเคยพลาดมาแล้ว ยังไม่ทันรวมเฟียตสั่งให้ม้าทำรถยกสูง สี่ประตูแบบกบบ้าง
แทบไม่ต้องคิด เพราะเอนโซ่วางม้าให้เป็นร่างทรงรถแข่ง แค่ทำตูดเป็ดขับสี่ก็เสียวจะแย่
แต่ลูกค้าอยากได้ที่ขับได้ทุกวัน และพาลูกเมียไปด้วยได้ ไม่ใช่รถคนโสดจีบดะ ต้องขอตังค์เมียมาซื้อ
ต้องดูประธานคนใหม่ว่าจะเอาไงต่อ แต่แนวนั่งสี่คนสบายทุกคนมาแน่ หลังจากทำรุ่นเล็กมาหลายสิบปี
สมัยนั้นมีบางคนเรียกรุ่นเล็กว่า ม้าคนจน แต่ถ้าไม่ทำขายวันนั้นม้าเจ๊งแน่ คนที่พูดไม่ได้มาช่วยให้รอด
ไม่ต่างจากนางฟ้า ปีกบิน ที่ต้องทำวิญญาณเงินมาขายแทน ผี6ถึงแพงจริงแต่เลี้ยงพนักงานไม่ไหว
สามร้อยกว่าคันทำคันหนึงเป็นปี กำไรหายหมด เป็นของสุดหรูให้คนนั่งภูมิใจแต่คนทำร้องไห้
กระทิง เจ้าของเป็นยอดนายช่าง แถมจับอาการม้าที่ไม่ใส่ใจได้ เลยลองทำเองจนกลายเป็นมิอูร่าพี่ใหญ่
ที่น้องรองคูทาร์คไม่ได้ลอกตัวถังมา เพราะจ้างมาเชลโล่ แกนิรี่มาออกแบบ จนกลายเป็นทรงบังคับแบบกบไปแล้ว
ทำให้แนวการออกแบบแต่แรกหายไป เป็นแนวคิดของเจ้าของคนถัดมา ซึ่งไม่ใช่แนวทางนายช่าง
ที่สร้างรถไถนา แทร็คเตอร์จนขายดี ซ่อมไม่ยาก ระบบเข้าใจง่าย กลายเป็นม้าอีกตัว ที่มีแต่เครื่องวีองศาเดียวแต่ต่างเม็ดกัน
เครื่องวี12 ลากขายนานมากในวงการ ไม่ต่างจากM120 ของสามแฉกในปากานี่ แต่ระบบด้อยว่าเยมาก
สมัย2-3คาร์บิว น้ำมันท่วมง่าย แม้ใส่หัวฉีดไดอะโบได้ แต่แรงผิดกัน วาล์วธรรมดา หม้อลมเบรคไม่มี
ประตูกรรไกร สุดเก๋แต่เข้าออกยาก ต้องมาเซอร์ลาโก้ถึงเข้าง่ายหน่อย
ยุคอิเหนา เมกก้าเทคเป็นเจ้าของ โดยลูกหลานซูฮาโต้ เป็นต้นแบบนโยบายเขียนคิ้วทาปาก จำกัดการผลิต
เพราะบ.ไม่มีเงินพัฒนารถแบบใหม่หมด ทำได้แค่แต่งตามงบที่ได้ จนเกิดการทำตามสั่งสาวกกระเป๋าหนัก
ทำให้ไดอะโบลากขายนานมาก แต่มีรุ่นย่อยบานตะไท จนมาปั่นราคากันทุกวันนี้ แถมใช้อะไหล่โยกไปถึงคูทาคได้
แต่กระนั้นก็มีแต่เกียร์กระปุก แต่แป้นเท้า พวงมาลัยเบาขึ้น มองหลังไม่เห็นเหมือนเดิม
แนวทางทำตามสั่งจึงเป็นต้นแบบให้บ.อื่นๆลอกไป และช่วยให้พออยู่ได้
มีนางฟ้าลอกไปทำได้ดีสุดเพราะใบพัดทุ่มไม่อั้นในทุกขั้นตอน
สมัยก่อนรถหรู สปอร์พันธุ์แท้ถือเป็นงานศิลปไม่ต่างจากภาพเขียน อาหารมิชลิน คนซื้อต้องง้อคนทำ
คนต้องเรียนรู้รถ ความปลอดภัยด้อยกว่าความแรง แบบเดียวกับกรังด์ปรีซ์ ที่นอร์บูริง
คนทำจะทำอะไรห้ามก้าวก่าย ไม่ต่างจากไปหาปิกัสโซ่แล้วสั่งให้วาดรูปตัวเองนั่นแหล่ะ
เฮนรี่ ฟอร์ด กล่าวว่า รถแค่สีดำก็พอ พอบ.อื่นทำสีอื่นมาแข่งพลิกลิ้นแทบไม่ทัน
ม้า กระทิง สีรถมีให้เลือกน้อยมาก และมีสีที่ไม่รับเด็ดขาด เช่น ชอคกิ้ง พิงค์ สงสัยกลัวกลายพันธุ์
ทั้งที่ตามศัพท์เพศ รถเป็นตัวเมียเหมือนเรือ ไม่รู้ทำไมต้องตัวผู้ สงสัยกลัวสูญพันธุ์ ยี่ห้ออื่นก็ไม่ขนาดนี้
ยุคมหาชน เป็นเจ้าของ ใส่ของหน้าห่วงไปเต็มๆ เครื่องตัวเดิมอีกแล้วครับท่าน แต่ไส้ใหม่หมด
เป็นเหล้าเก่าในขวดใหม่ ที่เปิดง่าย เทง่าย เก็บง่าย ที่สาวกรอมานาน เกียร์ออโต้สาวขับได้
ระบบช่วยเหลือทำให้หมุนยากขึ้น แต่ยังพยศบ่อยถ้าเหยียบไม่เป็น จนกลายร่างมาเป็นอาแปะในเวลาต่อมา
สมัย90 เคยส่งเครื่องลงf1 คือ Lambo 291 แต่ไม่ได้ลงรถบ้าน วิ่งปีเดียวเลิก
พอรุ่นใหญ่ขายดี รุ่นเล็กก็ตามมา ปล่อยให้ม้ารวยคนเดียวได้ไง วี10 ประตูทั่วไป
คนที่จ่ายไหวจะได้มีกระทิงน้อยไว้ในบ้าน ช่วยสร้างกำไรให้ไม่น้อย เพราะใครๆก็ขับได้ด้วยระบบไฟฟ้าผ่อนแรง
พอทำยกสูง สี่ประตูไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร คนก่อนตั้งเขาทำมาก่อนแล้ว ไม่กลายพันธุ์แต่อย่างใด
ส่วนยุ่น เย มีแต่ปล่อยผีมาบ้างไม่ให้ลืมกัน และมีน้องใหม่โผล่มาประชันอีกเพียบเพราะระบบไฟฟ้าที่ก้าวหน้าขึ้น
บรรดาร่างทรงทำรถแรงออกมา ได้หลากหลายมากกว่าแต่ก่อน ขนาดอาหรับยังเอาด้วย
ม้า กระทิง มีอะไหล่เทียบแต่ต้องตกรุ่นเกินสิบกว่าปีถึงออกมา ไม่ต่างจากสามง่าม ราคาแพงกว่าชาวบ้าน
ถ้าคิดว่าสั่งอะไหล่งูกินเด็ก สามง่าม แล่นเสียจากอังกฤษ เมกาได้ทุกชิ้น งานนี้ไม่ยาก
ไฟledตามท่อแสงแบบใบพัดใส่แล้วแจ่มมาก สวยกว่าของติดรถเยอะ แปลงใส่เป็นเดย์ไลท์แบบรุ่นใหม่
แต่รุ่นเก่าจะเอามาขับ ลำบากไม่แพ้ขับกิ๊ปลี่ ชาแมล วงเลี้ยวกว้าง แรงบิดอยู่ที่เท้า เกียร์ออโต้เป็นภาระ
เกียร์กระปุกขับมันแต่ปั้มคลัชต์ต้องแปลง ตูดไว ถ้าขับเรื่อยๆไม่ยาก แต่บางคนว่าไม่มัน
ขับปรู๊ดปร็าดจะไม่ต่างจากmr2 ลูกไก่ ที่มักไปฟาดเสาไฟฟ้า ถ้าไม่คิดโชว์สาวตกใจ กวาดตูดโดนัทหายนะจะไม่เกิด
ระบบเข้าd รถไม่ไหลต้องเหยียบคันเร่ง ถ้าไม่เคยเท้าโอกาศพุ่งมีสูง 6-7ร้อยม้าพื้น ไม่ใช่ฟลายวิลล์
อ่านเพลินเลย รู้จริงครับ
Ferrari สนใจแต่ F1 จริงๆ
ผมใฝ่ฝันถึง Ferrari มาตลอด
จนได้มีโอกาสลองขับ 430 Scuderia
รู้สึกว่ารถมันมีความเป็นงานศิลปะ มากกว่าจะเป็นรถที่เอามาขับไล่หวดรถซิ่งบนถนนแบบหวังผลได้
และเทียบกับพวกรถ performance ของเยอรมันแล้ว
รู้สึกได้ ว่ามันเปราะบางกว่าเยอะ
ให้เลือกจริงๆระหว่าง Ferrari กับ Lambo ผมคงจิ้มที่
Huracan performante ครับ
