ปรู๋
เป็นห่วงคุณภาพคนรุ่นใหม่มาก
อ่านน้อย คิดน้อย ไม่รู้จักแยกแยะคิดย่อย และ ไม่รู้จักคิดรวมภาพกว้าง
ไม่รู้จักเรื่องปริมาณและคุณภาพอย่างแท้จริง
ไม่รู้ว่าการเปลี่ยนสภาพของคุณภาพจะเป็นไปอย่างฉับพลันเพียงใด
การเปลี่ยนสถานะของน้ำเหลวเป็นไอ คือตัวอย่างการเปลี่ยนคุณภาพ ครับ
คุณภาพคน เปลี่ยนจากด้อยเป็นเก่งได้ ด้วยการศึกษา โดยตัวเอง
หวังอะไรกับ โรงเรียน ครู อาจารย์ ไม่ได้ครับ
ไม่มีใคร รู้ทุกเรื่อง แต่ คนรุ้ต่างกัน มาแลกความรู้กัน ทุกคน ก็จะเพิ่มความรู้แบบทวีคูณ
ทำงานเป็นทีม แบบ ไวรัส นั่นแหละครับ เก่งที่สุด ดีที่สุด
คนเก่งทางวิชาการจริง คือ คนทีได้รับ รางวัลโนเบิล
คนเก่งทางธุรกิจจริง คือ คนที่สร้างตลาดใหม่ แบบ บิลเกตต์ สติฟ จอปส์ และพวกเซิร์สเอนจิ้น ซอฟแวร์ ทั้งหลาย
ธุรกิจใหม่ที่ทำกำไรสูงสุด คือ ธุรกิจยา กำไรกว่าเท่าตัว มากกว่า ซอฟแวร์เยอะครับ
ไฟเซอร์ เป็นบริษัทยาที่ใหญ่มาก ทำกำไรต่อทุน เหนือกว่า ไมโครซอฟท์เยอะ
ประเทศไทย มีความหลากหลายทางชีวิภาพเหนือกว่า ยุโรป ญี่ปุ่น จีน
คนไทยถ้าเก่งด้าน เทคโนโลยี่ชีวภาพ จะเป็นการเสริมจุดแข็งของประเทศตัวเอง ครับ
เก่งแล้ว ตั้งบริษัทเอง ผนึกกับ บริษัทยาข้ามชาติ ต่อแขน ต่อขา ให้ โยงไปทั่วโลก
โต พร้อม บริษัทยา บริษัทเทคโนโลยี่ชีวภาพระดับโลก
คุณภาพคนไทย คุณภาพประเทศไทย จะเปลี่ยนแบบก้าวกระโดด
แล้ว ลูกหลานรุ่นต่อไป จะ ชื่นชม คนรุ่นที่ เปลี่ยนประเทศไทย ไปอยุ่หัวแถวของโลก ได้ครับ
แล้วค่อยฝัน จะใหญ่กว่าบริษัทข้ามชาติอีกที
คุณปรู๋ มีแนวความคิดที่เยี่ยมมากผมขอชื่นชม
ผมคิดแบบคุณเลยว่าการศึกษาในโรงเรียนมันไม่มีคุณภาพ
วันๆ ไปโรงเรียน ก็นอน ฟังเพลง กินหนม คุย เล่น กินข้าว นั่งห้องแอร์เล่นไปวันๆ
วันไหนอยากหยุดก็หยุด วันไหนอยากไปก็ไป พอ มส. ก็เสียเงินแล้วก็ได้สอบ
ถามว่าครูสอนไหม? เขาก็สอนนะครับ แต่เด็กมันไม่เอากันเองเขาจะทำอะไรได้
ถ้าตี ก็โดนหักเงินเดือน ครูก็เลยปล่อยว่าง
ไม่บอกชื่อโรงเรียนนะครับ แต่เป็นโรงเรียนที่สวยมาก
ผมเลยไม่เรียนมันเลย ออกมาดูแลครอบครัว และธุรกิจของที่บ้าน เพราะพวกเขาก็อายุมากแล้ว เป็นห่วงด้วย
และหาความรู้จากอินเตอร์เน็ตเองดีกว่า
ผมเห็นด้วยนะครับ ว่าประเทศไทยควรพัฒนาให้ได้มากกว่านี้
แต่การพัฒนาแบบก้าวกระโดดนั้น ผมเป็นห่วงเรื่องนี้มาก
เพราะการศึกษาและประสบการณ์ของคนไทยส่วนใหญ่ในภาพรวมทั้งประเทศประมาณ 63 ล้านคน มันไม่ได้สูงมากนัก
การพัฒนาประเทศไทยในภาพรวมนั้น เราควรพัฒนาแบบค่อยเป็นค่อยไปมากกว่า
เราควรกระจายความเจริญจากเมืองให้ออกไปสู่ชนบทมากขึ้น เพื่อความเท่าเทียมกันของสังคม
แล้วชาวชนบทหรือต่างจังหวัด ก็จะค่อยๆ เรียนรู้วิถีชีวิต วิชาการ สังคม เองไปเลื่อยๆ
คนไทยน่ะมีนิสัยที่ไม่ดีอยู่ไม่กี่อย่างหรอกครับ มีขี้เกลียด ขี้โม้ ขี้โอ้ขี้อวด และก็ขี้อิจฉา
ถ้าแก้นิสัยพวกนี้ได้ประเทศไทยเราจะเจริญมากครับ
และผมอยากให้นักการเมืองทุกวันนี้ไม่ใช่นักการเมืองครับ ผมอยากให้พวกเขาเหล่าเป็นผู้นำมากกว่าการเป็นนักการเมือง
และผมมองว่า ไม่ใช่แค่ยารักษาโรคอย่างเดียวที่อีกหน่อยประชากรโลกจะต้องการ
แต่มีอีกสิ่งที่ประกรโลกต้องการ นั่นคือ ?อาหาร?
ประเทศเราเหมาะมากในการทำพืชผลทางการเกษตร แค่เราจัดทำชลประทานให้ดี ไม่ให้เกิดความแห้งแล้ง
และให้รัฐบาลสร้างห้องแลปวิจัย การเพิ่มผลผลิต การทนทานต่อศัตรูพืช และฤดูกาล เน้นให้เป็นของรัฐที่ไม่ให้เอกชนแทรงแซง
เพียงเท่านี้ประเทศเราก็ไม่อดตายแล้วครับ แล้วส่วนที่เหลือก็ส่งออกนอกประเทศเพื่อทำกำไร
โดยส่วนตัวผมเชื่อว่าอีกหน่อยอาหารคงต้องแพงมากแน่ๆ
