ทุกวันนี้อยู่ยากขึ้นมากครับ จนสับสนไปหมดละว่าตัวผมหรือเปล่าที่ขับรถไม่ดีเอง
** สถานการณ์จำลอง ถนน 2-3 เลน มีรถทุกเลน แซงซ้ายไม่ได้ในทันที จนเกิดการจี้ท้ายขึ้น **กรณีที่ 1: กฏหมายกำหนด 90 ผมขับ 100 รถคันหน้าขับ 90 วิ่งขวา ผมจี้ท้ายเพื่อหาจังหวะแซงซ้าย
ไม่ได้เปิดไฟสูง ไม่ได้กดแตร ไม่ได้เปิดไฟเลี้ยวขวา จังหวะได้ออกซ้ายพ้นเกิน 5 เมตร เปลี่ยนเข้าเลนขวา ไม่เบรคใส่หน้า
(จี้นานแค่ไหน ขึ้นกับว่าทางซ้ายว่างเมื่อไหร่)
กรณีที่ 2: กฏหมายกำหนด 120 ผมขับ 120 รถคันหน้าขับ 90-110 วิ่งขวา ผมวิ่งมาจนจี้ท้ายและจำเป็นต้องเบรค
เปิดไฟเลี้ยวขวา นับ 1-10 ถ้าซ้ายว่างออกซ้าย
ถ้าออกไม่ได้เปิดไฟสูง นับ 1-10 ถ้าซ้ายว่างออกซ้าย
ถ้าออกไม่ได้กดแตรไล่ ถ้าซ้ายว่างออกซ้าย
(ตอนหลังจี้ท้าย เปิดไฟเลี้ยวขวายาวๆ ถ้าออกซ้ายไม่ได้ก็จี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าเขาจะหลบหรือออกซ้ายได้)
(ถ้าถึงขั้นกดแตรแล้ว จะพยายามไม่แซงซ้ายเพราะจะเผลอปาดหน้าเล็กๆทุกที แต่ไม่เบรคใส่หน้า)
กรณีที่ 3: กฏหมายกำหนด 120 ผมขับ 120 มีรถทางซ้ายเข้ามาในเลนแบบไม่เร็วเท่าไหร่
เปิดไฟสูงแล้ว กดแตรแล้วก็ยังเข้ามาจนได้ ทำให้เราเบรคตัวโก่ง
จากนั้นก็มาหมด จี้ท้าย กดแตรยาว จนกว่าเขาจะหลบออกซ้าย
(ตอนหลังจี้ท้ายอย่างเดียว ถ้าเขาแซงพ้นแล้วไม่ยอมหลบซ้าย ถึงจะเปิดไฟสูงและกดแตรตามลำดับ)
(พยายามไม่แซงซ้าย เพราะจะเผลอปาดหน้าเล็กๆทุกที แต่ไม่เบรคใส่หน้า)
ส่วนตัวขับรถเร็ว แต่ก็พยายามไม่เกินที่กฏหมายกำหนด และเข้าใจคนขับรถเร็วเช่นกัน
เวลาโดนจี้ท้าย ถึงแม้เราจะวิ่งที่ความเร็วสูงสุดตามที่กฏหมายกำหนดแล้ว
ก็จะเปิดไฟเลี้ยวซ้ายบอกและเราจะออกซ้ายทันทีที่ว่าง
ไม่เคยโกรธเคืองใดใด เพราะเขาอาจจะรีบจริงๆก็ได้ เราไม่มีทางรู้
เชิญร่วมแชร์ความคิดเห็นกันครับ
ปล. กรณีที่ 1 พยายามแก้ไขตัวเองให้ไม่ทำอีก แต่ยากจริงๆครับ
ต้องไปขับรถที่เร่งไม่ค่อยขึ้นแทน ใจเย็นขึ้นเยอะ