รถราคาต่างกันสามเท่า เอามาเทียบกันยังไงคันที่แพงกว่าก็ไม่น่าเล่น
หรูกว่ายังไง สวนใหญ่คิดเอง เออเอง สรุปเองทั้งนั้น คนที่ไปนั่งขับเทียบกัน
ส่วนใหญ่ซื้อรถยุ่นเสียมาก เพราะเดี๋ยวนี้ภายในต่างกันไม่มาก
ยิ่งเบาะหนัง สามแฉกไม่ได้ใช้หนังนับปาแบบs class หรือตัวแพงนำเข้า
ส่วนเบาะรองน่อง หาคนที่เข้าใจยิ่งน้อยลงไปอีก เห็นแต่ซื้อไว้อวดมากกว่า
ค่าแร็คเทวดา เลี้ยวล้อหลังไฟฟ้า แบตสองลูกฟันๆ ไม่เปลี่ยนรีเลย์ร้อนรวน
จนละลาย จอดบุ๊ปติดเครื่องได้บ้างไม่ได้บ้าง ศูนย์จะเปลี่ยนยกชุดลูกเดียว
หม้อน้ำขอบพลาสติกถึงปีรั่ว สั่งร้านตีใหม่ดีกว่าถูกกว่า
ใครเจอทีแทบขายรถตอนหมดประกัน ถ้ามีอู่ทำก็ขับไปซ่อมไป
ยังไม่นับค่าน้ำมันเกียร์ และวิธีเติมที่ต้องวัดอุณหภูมิเสื้อเกียร์ก่อนเติม
น๊อตอ่างเป็นมิเนียม ต้องเปลี่ยนทุกครั้ง กรองเกียร์สุดแพง
หลังคาแก้ว เปิดประทุน เวลาขายต่อหาคนรับยากมาก เวลารั่ว ฝนตก
เสียงอย่างกับอยู่ในเพิงสังกะสี คนที่รู้ปัญหาไม่อยากเอาคอไปขึ้นเขียงหรอก
ค่าประเก็นยาง สักหราดรีดน้ำบางคันเกือบแสน
ถ้าหมดประกันแล้วขายก็ไม่เหนื่อยมาก แต่ที่ต้องลากใช้เกินสิบปีจะเล่นไม่กี่รุ่น
ส่วนใหญ่เล่นมือสอง หรือสิบปีไปแล้วมาปลุกผี แต่หลังๆรถยุ่นพัฒนาไปมาก
ซื้อยุ่นป้ายแดง ดีกว่า ยุโรปมือสอง ถึงเหล็กบางกว่า แต่โครงสร้างช่วงล่าง
ระบบไฟดีกว่า ซ่อมง่ายกว่า อะไหล่ถูกกว่า ยกเว้นไฮบริดที่ยุ่นแพงกว่าน้ำมัน
แค่พรีอุส โดนชนหัวขาด ถ้าหาหัวตัดไม่ได้ สามแสนไม่อยู่
แค่ไฟหน้า ฝากระโปรงมีเนียม เบิกห้างเกินแสน
บางคนโวยหาว่าแพง นี่ขนาดหนีภาษีชิ้นส่วนช่วยแล้ว ถ้าเสียเต็มๆ
ราคารถแพงกว่าคัมรี่เสียอีก อยากใช้รถไฮเทคแต่จะจ่ายค่าซ่อมเท่าไฮทอร์ค,สามห่วง
ยิ่งพวกรถสปอร์ตแพงเวอร์ตัวดี แค่ออกแบบท่อคายไอเบนซินยังไม่เสร็จ
ก็ออกขายแบบตีหัว คนซื้อก็เทิดทูนบูชา พอไฟไหม้ ไม่ยักโทษโรงงาน
หรือของแต่งที่ใส่เพิ่มแบบผิดๆ ขับรถไม่เป็นไม่ไปอบรบ ทำในสิ่งที่วิศวกร
ไม่คิดว่าจะทำ รถไฟไหม้ เสียหาย ประกันสอบแล้ว รู้ว่าเกิดจากคนขับ
จะไปโยนบาปให้คู่กรณีก็มี เพราะคนขับกับเจ้าของเป็นคนละคน
จึงไม่จำเป็นต้องใส่ใจเรื่องความคุ้มค่า เอาแต่ตัญหาราคะที่เขายั่วยวน
เจอค่าน้ำมันเกียร์แปดหมื่นถึงแสน ตั้งครัชหลักหมื่น รีเซ็ทระบบไฟอีก
น้ำมันเครื่องแพงพิเศษ ใช้ข้างนอกหมดประกัน เพราะเป็นรถคนพิเศษ
ค่ายางสองสามแสน เลือกยี่ห้อแทบไม่ได้ เขาว่าบ้านเราขายน้อยเลยไม่มีตรงสภาพอากาศ
เลยไม่รู้ว่ารถพวกนี้กากแต่แพง หรือรถเจ้าตลาด
ขายดีเกินไปบางคนดูถูกสารพัด หาว่าแท๊กซื่บ้าง รถคนจนบ้าง
ลองไปดูขั้นตอนการประกอบดีกว่า รถแพงเวอร์การประกอบไม่ได้ดีกว่ารถตลาด
มุดท่อหาไม่ยาก รถทำปีละคัน สู้รถคันละนาทีไม่ได้ ความแม่นยำต่างกันมาก
แต่ขายแพงยังไงก็ต้องทดสอบจนจบ ไม่งั้นโดนฟ้องเจ๊งไม่ยาก
รถตลาดออกไปก่อน ค่อยแก้ แต่หลุดมากๆก็เจ๊งไม่ยาก
ยิ่งรุ่นใหม่บอกใส่คาร์บอนไฟเบอร์มาในรถ แบบสปอร์ตแพงเวอร์
เอาเข้าจริงมีแต่โครงหลังคาสองชิ้น ขนาดรัฐบาลเยอรมัน ช่วยลดต้นทุนให้แล้ว
ถ้าคว่ำมา ชิ้นหนึ่งน่าจะเกินห้าหมื่น หมดหลังคาแสนกว่า ต้องหารถเก่าตัดหลังคามาเปลี่ยน
ดีที่ช่วงล่าง ซุ้มล้อยังมีเนียม ไม่งั้นชนทีรถแตกซ่อมไม่ได้ เครื่องเชื่อมไม่ได้
ต้องตัดตามตะเข็บแล้วเชื่อมมีเนียมเบิกใหม่ ถึงจะมีที่ยึดคาร์บอนไฟเบอร์
ชนทีแทบทิ้งรถเขาว่าปลอดภัย แต่ติดไฟ หนีไม่ทันทำไงดี
ถึงแค่ใช้บางส่วน ไม่ได้ทั้งคันจนต้องแถมถังดับเพลิงแบบในรถแพงเวอร์
รถยกสูง ขับสี่ยุโรป วันนี้ถ้าไม่ทำหรูเวอร์คงเจอรถยุ่นตีตายหมด
ลุยไม่เหนือกว่า เจอโคลน น้ำลึก ก็ไปไม่ไหว ต้องรุ่นกลไกก็หายากเต็มที่
ถ้าดาวลูกไก่ประกอบ ยกสูงดีเซล ขับสี่ออโต้ในไทย ราคาพอๆกับเจ้าตลาด
รองรับว่าจะสะอื้นอีกหลายยี่ห้อ เพราะเดิมๆขับก็ไม่เหนือกว่าดาวลูกไก่เท่าไหร่
ยิ่งอะไหล่ไม่ต้องรอ ประกันยาว ศูนย์ดี ที่แพงเวอร์จะอยู่ยังไง เหลือแต่ไว้หลอกตัวเองมั้ง
+10
ดีกว่าเกิน 10 เท่าไหม ก็ไม่ เท่าที่เคยอยู่กับมันมาสิบปี จะกลับไปอีกไหม ก็เฉยๆ ตอนนี้ใช้ญี่ปุ่น ได้ความสบายใจ เหลือเงินใช้ในกระเป๋า
เมืองนอก ออกไปศึกษาข้อมูลจากต่างประเทศแล้วเห็นอะไรอีกเยอะแยะมากมาย คนทั่วไปก็คิดไปสารพัด ญี่ปุ่นทำรถสู้ยุโรปไม่ได้ เอาเข้าจริงๆ หลายๆรุ่นตามทันแล้ว หรือดีกว่าด้วย
ฺฺผมว่าความต่างตอนขับมัน 20 % ไม่ได้ต่างแบบมากมายเหมือนราคาที่ตกไป หรือส่วนต่างค่าอะไหล่ + ราคารถ
เท่าที่รู้จากคนรอบๆตัว คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า สายมโนก็เยอะ คิดว่าต้องดีอย่างนั้น เจ๋งขนาดนี้
ถ้าผมจะซื้อ Premium Mid size ส่วนตัว ขอเอาเงินไปออก D Seg ญี่ปุ่นในวันเบาๆ คันนึง แล้วออก FT86 ในวันซ่าๆ อยากสนุกอีกคันดีกว่า วันที่เดินทางหลายๆคน แล้วคนในครอบครัวนั่งด้วยคงไม่ได้มีอารมณ์อยากสนุกอะไรเท่าไหร่นัก
เหลือ Lexus นี่ละที่ยังไม่ได้ลองในระยะยาวๆ แต่เท่าที่เคยนั่งแปปๆ ผมไม่แปลกใจทำไมยอดขายมันถึงสูงนักในอเมริกา ถ้ามันถึกทนแบบพี่โตแต่วิ่งดีได้แบบยุโรปแบบนี้ในราคาพอดีๆ
มันเป็นอะไรที่จบเลย