ถนนในไทยที่พอจะนึกออกกับสถานการณ์นีั
ตาก-แม่สอด
ท่าขนุน-สังขละ
เถิน-ลี้
น้ำเลียง-ห้วยโกร๋น
ปัว-บ่อเกลือ
หล่มเก่า-ด่านซ้าย
ชุมพร-ระนอง
ราชกรูด-ตะกั่วป่า
พัทลุง-ตรัง
คลองแงะ-นาทวี
ศรีสาคร-ดุซงญอ
พวกนี้เป็นถนนที่ขับสี่แสดงพลังได้ แต่กระบะเดิมๆตามไม่ไหวสมาธิหลุดก่อน
แต่....
เจอเจ้าถิ่นขับรถคอก ขับสี่ไร้ความหมายตามไม่ทันแน่นอน 1.9ddiกับxv แรงม้าพอกันแต่กล้าบอกเลยเจ้าถิ่นนำยาว
หล่มเก่า-ด่านซ้าย เส้นนี้ ผมขับกลับบ้าน ที่ อ.ภูเรือ (กรุงเทพ-ภูเรือ) ทุก 2 อาทิตย์ (เดือนละ 2 ครั้ง) ค่อนข้างขับยาก
บางเส้นโค้งเยอะ โค้งหักศอก แต่ด้วยถนนที่กว้าง มีไปกลับฝั่งละ 2 เลนบ้าง มีไหล่ทางเผื่อเข้าโค้งแล้วบานบ้าง (เผื่อหลบพวกที่เข้าโค้งกินเลนด้วย)
ผมว่ามันขับยากกว่าหลายๆ เพราะ
1. ถนนค่อนแคบ ไป 1 เลน กลับ 1 เลน ช่วงค่อนข้างยาว
2. มันเป็นโค้งค่อนค้างแคบ(รัศมี) ดังนั้น พวกที่วิ่งเข้าโค้งข้ามเลน เข้าโค้งกินเลน จะจบไม่ค่อยสวย (ผมกลับบ้านเจอเหตุการณ์รถตกข้างทางบ่อย)
3. แผนกกับข้อ 2 คือ รัศมีโค้งแคบไม่พอ แถมเป็นป่าผสมกับเขา ผา หรือเผนินดิน ดังนั้น ทัศวิสัย ค่อนข้างจำกัด กลางคืนมืดสนิท คนไม่ชำนาญทาง จะค่อยข้างต้องระวัง ห้าวมาก เปรี้ยวมาก เดี๋ยวได้นอนข้างทาง
4. สุดท้าย ข้อนี้สำคัญที่สุด โซน หล่มเก่า-ด่านซ้าย มีการขนน้ำยางพารา และ ก้อนยางพารา(เรียกว่า ก้อนขี้ยาง) มันทำให้ถนนลื่น เวลาฝนตก หรือ หมอกลง ผ่านไปมา จะได้เจอเหตุการณ์บ่อยๆ
เพิ่มเติมอีกเส้น อ.เมืองเชียงใหม่ - อ.ฝาง อันนี้ก็คดเคี้ยวน่าดูครับ