ก่อนอื่น เนื่องจากว่า
บทความนี้ เป็นสิ่งที่ Zipboy น้องของผมคนหนึ่ง ประสบมากับตัวเอง
และผมคิดว่า เป็นบันทึกเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง จากมุมมองของคนที่ทำถูกต้องตามกฎกติกาของสังคม
คือการเข้าคิว แต่กลับได้รับผลตอบแทน อันน่าทุเรศ จากพวกสถุลที่ชอบใช้กฎหมู่
แล้วอ้างว่าเป็นประชาธิปไตย ด่าคนที่ทำถูกต้องว่าเป็นพวก สองมาตรฐาน
ผมเลยขออนุญาตเจ้าตัว เอามาโพสต์ให้อ่านกันที่นี่ ในห้อง Relax นี้
แม้มันจะเป็นเรื่องไม่ Relax เท่าไหร่ แต่อยากให้อ่านกัน แล้วหวังว่าจะไม่เกิดเรื่องบ้าๆ
ทุเรศๆ ที่สุดแบบนี้ขึ้นอีกในประเทศนี้
ผมได้แต่หวัง เพราะเชื่อว่า เดี๋ยวมันก็จะเกิดขึ้นอีกอยู่ดี...
-----------------------------------------------------------
by Zipboy Donlakul on Monday, September 12, 2011 at 2:24am
ผมยังจำได้ว่า ตอนผมสี่ขวบ ณ โรงเรียนประถมแถวบ้านผม ผมเคยถูกคุณครูตี
เพราะผมแซงแถวเพื่อนซื้อเยลลี่ คุณครูสอนผมตอนนั้นว่า "มารยาทที่ดีในการรอ
คือการต่อคิวตามลำดับก่อน หลัง"
20 กว่าปีหลังจากนั้น
ผมได้ทำตามสิ่งที่คุณครูตอนเด็กสอนเรื่องการต่อแถว นั้นคือการซื้อโทรศัพท์ลดครึ่งราคาพิเศษ กับงาน dtac 3G expo ณ. Royal Paragon Hall Siam Paragon
โปรโมชั่นดังกล่าว ให้กับลูกค้า 100 ท่านแรกของแต่ล่ะวัน โดยงานมีในวันที่ 3 และ 4 กันยายน พร้อมกับให้กับเฉพาะลูกค้า dtac รายเดือน ที่ใช้มากกว่า 3 เดือนขึ้นไป สำหรับลูกค้าแบบเติมเงิน Happy ต้องเป็นซิมการ์ดที่เปิดใช้งานไม่ต่ำกว่าหนึ่งเดือน และลงทะเบียนซิมการ์ดเป็นชื่อเจ้าของคนที่ซื้อก่อนอยู่แล้ว สำหรับโทรศัพท์ที่นำมาลดราคา มีทั้ง iPhone 4 / BlackBerry / Nokia /HTC / Samsung
แน่นอนว่า โปรโมชั่นดี ล่อใจขนาดนี้ มีคนอยาก(มาก)แน่นอน การต่อคิว จึงเป็นกติกาสากลที่ยังคงใช้ได้กับทุกงาน คนมาก่อน ควรได้สิทธิก่อน การต่อคิวรอแบบข้ามคืนจึงเกิดขึ้น โดย dtac แจ้งว่า จะแจกบัตรคิวต้องลานจอดรถทางเข้าลิฟท์ฝั่ง South คิวแรกที่มาต่อ มาตอนสองทุ่มของวันพฤ และ 100 คนที่มาต่อก่อน เต็มตอนประมาณ 10 โมงเช้าวันศุกร์ หลังจากนั้น คิวที่ 101 ถึง 200 เพื่อยอมนอนข้ามคืนวันศุกร์ วันเสาร์ เพื่อไปซื้อวันอาทิตย์ ก็มาต่อคิวรอกัน และเต็มครบ 200 ในช่วงบ่ายโมงนิดๆ โดยแถวคิวทั้งหมด ต่อที่ทางเดินเลียบกับห้างตรงฝั่งเดียวกับวัดปทุมฯ
การต่อติวของทั้ง 200 คน มีการทำบัตรคิวเก็บไว้กันเอง เพื่อให้เป็นเครื่องระบุตำแหน่งคิวได้ แต่มีเงื่อนไขว่า ห้ามไปจากคิว นานเกิน 15 นาที รวมถึงห้ามหาคนนั่งแทนนานเกินไปเช่นกัน
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ หลังจาก 200 ไปแล้ว dtac ยังไม่มารับคิวที่มีการต่อ รวมถึงดูแลคิว ในขณะเดียวกันหลัง 200 คนไป แสดงความไม่พอใจที่ต่อคิวไม่ทัน มีความรุนแรงย่อมๆ เกิดขึ้น เพราะไม่พอใจ และการต่อคิวคือ การยืนรวมกันเป็นกลุ่มก้อน เพื่อจดจ้องว่า จะทำให้ได้สิทธิในคิวตรงนั้นบ้าง
บ่ายสาม 200 คนแรก เป็นไปอย่างสงบ แต่ระหว่างเวลา ก็มีบรรดาพวกพยายามเกาะรั้วด้านนอกที่พยายามเล็งว่า คนที่อยู่ในคิว ออกไปแล้วพอเสียบได้ จะเข้าไป แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะส่วนใหญ่ คนที่มาต่อคิว มีเพื่อนมาส่งเสบียง รวมถึงอาสานั่งแทนให้เพื่อไปเข้าห้องน้ำ
การเกาะรั้ว มีทั้งการมองด้วยสายตาดูถูก มีทั้งคนที่พยายามโวยวาย แต่ทุกอย่างในคิวก็มั่นคงกันต่อไป จนถึงช่วงหกโมงเย็น จุดพลิกผันจึงเกิดขึ้น
Siam Paragon ทำการย้ายคนที่ต่อติวตรงทางเดินทั้งหมด พามานั่งที่ฟุตบาทหน้าห้างตรงโซนทางลง BTS ที่ติดหน้าธนาคารกรุงเทพฯ โดย Paragon พาคนนั่ง พร้อมกับล้อมรั้วให้แค่พอกั้นให้รู้เฉยๆ แต่ด้านหลังไม่มีรั้วมาปิด และทางลงบันได BTS ก็ไม่มีคนมาปิด ผลที่เกิดขึ้น คนที่มา พยายามไปกองรวมกันให้ใกล้กับคิว 200 คนแรกที่ต่อคิวอยู่
สี่ทุ่ม ห้างปิด รั้วถูกยกมากั้นไว้หน้าทางออกของรถที่หน้าห้าง พร้อมกับจำนวนผู้มาสมทบที่รั้วด้านหน้าทางออกของรถ ที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ บางคนเลือกที่จะไปอ้อมมาเนียนต่อด้านหลังของคิว 200 คนแรก เพื่อให้พอหาโอกาสแทรกไปได้ รวมถึงหลัง BTS ปิด ก็ไม่มีการนำรั้วมากั้นทางลงบันไดของ BTS ทำให้นอกจากกองคนที่เป็นกลุ่มฝูงชน ยังมีกลุ่มที่มานั่งรวมกับคิว 200 คนแรก
สถานการณ์ตอนหลังเที่ยงคืนไป ทาง dtac จัดห้องน้ำเคลื่อนที่มาให้สองคัน ตรงลานจอด Taxi หน้าห้าง การแบ่งรั้วออกเป็นสองกลุ่ม Paragon เอาสลิงเหล็กมาคล้องรั้วเอาไว้ให้แน่นหนาขึ้น พร้อมกับแจกเอกสารขอเปลี่ยนจุดรับบัตรคิว ในขณะที่กลุ่มที่อยู่อีกรั้ว ก็มาเพื่อสมทบเรื่อยๆ
กลุ่ม 200 คนแรก มีการให้กำลังใจกัน ปรมมือเข้าจังหวะแก้เครียด แต่เหมือนเป็นการยั่วยุให้อีกรั้วโมโห โดยมีการโห่กลับ ด่าคิว 200 คนแรกว่าโกง ว่าสองมาตราฐานบ้าง รวมถึงเขย่ารั้วที่กั้น ทำให้ยามของ Siam Paragon ต้องนำเชือกสลิงโลหะมาทำการคล้องรั้วทั้งหมดให้แน่นหนาขึ้น สร้างความไม่พอใจกับกลุ่มที่อยู่รั้วด้านนอก หลังจากนั้น มีการแกะสลิงออก ทำให้ยามต้องมาพันสลิงใหม่ แบบเอาให้แน่นหนาขึ้น ยิ่งสร้างเสียงโห่+อาฆาตให้กับกลุ่มที่รอมากขึ้น
หลังตีสองไป มีตัวแทนจากยาม ลงมาแจ้งว่า ทาง dtac กำลังประชุมหาข้อตกลงในการจัดโปรโมชั่นให้กับลูกค้า เพราะเนื่องจากเห็นว่ามารอกันเยอะ ซึ่งทั้งสองฝั่ง ไม่มีปฎิกริยาอะไร และดูจะรอว่า dtac จะเอาอย่างไรต่อ
ตลอดช่วงหลังเที่ยงคืนไปจนถึงตีสี่ ในรั้วของ 200 คนแรก บางคนไม่นอน รอเวลาไปเรื่อยๆ บางคนก็หลับนอนกับเสื่อที่พกมา หรือบางคนก็เลือกที่จะไปหาอาหารรับประทานรอเวลา ในขณะที่อีกฝั่ง จะนั่งอัดๆ รวมกัน พร้อมกับรอเวลาเป็นหลัก
ข่วงตีห้า คนเริ่มสมทบในรั้วด้านนอก มากพอที่จะเป็นการจลาจลได้ ในขณะที่การกั้นรั่วที่ไม่เรียบร้อยแต่แรก ทำให้คนลงมาปนกับกลุ่ม 200 คนแรก เยอะขึ้นเรื่อยๆ เยอะพอให้ทุกอย่างดูกลมกลืนกันเรียบร้อย ยิ่งเมื่อมีการตั้งป้ายบอกถึงเวลารับบัตรติว ยิ่งทำให้ฝ่ายที่มาทีหลัง เหมือนเตรียมถล่มเมื่อถึงเวลา
ในขณะเดียวกัน ช่วงตั้งแต่ที่ออกมารอที่รั้ว ไปจนถึงตีห้า แกนนำของ 200 คนแรก แกนนำก็พลาดที่หละหลวมในการเช็คชื่อ ในการเช็คจำนวนคนเรื่อยๆ เพราะต่างคนต่างล้า จนแถวแปรสภาพเป็นกองหมู่เอง เพราะตามที่แกนนำเล็งไว้ ว่าจะเช็คชื่อตอนเช้าอีกรอบ ดูจะไม่ทันการณ์อันเนื่องมาจากรั้วที่ไม่มีการกั้นด้านหลัง กับกั้นด้านบันไดทางลง BTS คิวของ 200 จึงเละตามที่กล่าวไปในย่อหน้าก่อนหน้าทันที
หกโมงเช้า ความตึงเครียดกลับมาชัดเจน เพราะเมื่อข้างในมีการเคลื่อนไหว ฟ้าเริ่มสว่าง ทุกคนต่างยืนขึ้นเพื่อรอดู และการจัดคิวของ 200 คนแรก เริ่มไม่สามารถทำได้ เพราะด้วยจำนวนคนที่มากขึ้นแล้ว พอแกนนำจะจัดคิวจริงๆ แถว 100 คนแรก ยังพอได้ แต่ 100 คนหลัง ที่อยู่ด้านเดียวกับบันไดรถไฟฟ้า ที่รองรับคนมาทีหลังเต็มๆ ไม่สามารถแยกแยะได้ว่า 101-200 คือคนไหน อย่างไรกันแน่
เมื่อทุกอย่างเคลื่อนไหว การไหลอัดรวมกัน จนทั้งสองรั้ว ดูไม่ออกแล้วว่า ไหนคือแถวมาก่อน ไหนคือแถวมาหลัง ทุกอย่างถูกรวมแล้ว ถึง 100 คนแรก จะประกาศเช็คลำดับก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถต่อแถวได้ แถมถูกคนดันเข้าไปเรื่อยๆ จนคนที่อยู่หน้า Siam Paragon กลายเป็นก้อนๆ เดียวกันทั้งหมด
เจ็ดโมงเช้า คุณชัยยศ จิรบวรกุล ตัวแทนจาก dtac ออกมาเป็นคนรับหน้า ด้วยการให้เงื่อนไขเพิ่มส่วนลดค่ารายเดือน 2,000 บาทกับ 101 ถึง 1,000 คนถัดมา โดยคุณชัยยศกล่าวด้วยว่า คนมาก่อน 100 คนแรก ควรได้สิทธิก่อน สร้างความไม่พอใจให้กับกลุ่มที่มารอทีหลัง โห่ไล่ ด่าทอ พร้อมขว้างปาทุกอย่างที่อยู่ในมือใส่คุณขัยยศ
คุณขัยยศหลบไปตั้งหลักสักครู่ เพื่อให้เหตุการณ์สงบขึ้น จึงออกมาประกาศว่า จะให้สิทธิ 50% จาก 100 เครื่อง เป็น 1,000 เครื่อง และส่งไม้ต่อให้พี่แอน ผู้ดูแล Event ประจำ dtac เป็นไม้ต่อในการพาคนเข้าไป แต่ทุกครั้งที่เปิดรั้วให้คนเข้า กลุ่มคนที่อยู่รั้วใกล้กับฝั่งทางออกรถของ Siam Parago จะดันตัวเองเข้ามาก่อนทั้งหมด ทำให้ฝั่ง 200 คนแแรก ไม่สามารถเข้าไปได้ รวมถึงเมื่อมีการดันกัน พี่แอนจะสั่งปิดประตูเป็นระยะๆ
คนที่มารอชุดแรก 200 คน เข้าไปได้หมด ผสมกับคนที่ดันไปดันมาที่อยู่แนวหน้ารั้ว ก็ครบ 1,000 คน ตามที่จัดเงื่อนไขไว้ ผู้ที่ต่อติว จะค่อยๆทยอยเข้าไปโดยหางแถมเริ่มจากกำแพงข้าง Siam Paragon ฝั่งเดียวกับที่เริ่มตั้งคิวเมื่อวานนี้ ทุกคนได้รับแจกขนมปัง น้ำดื่มจาก dtac และทยอยเดินเข้าไปที่คิว
ในขณะที่เข้าคิวอยู่ เมื่อหันมองกลับไปด้านหลัง สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เสียงโห่เล็กๆ รวมถึงผู้คนที่พยายามเบียดเข้าไปให้ตัวเองมีสิทธิเข้าไปซื้อ ก็ยังคงดำเนินต่อไป ในขณะที่พี่แอน ยังคงปล่อยคิว สลับกับปิดรั้ว และระหว่างนี้ มีคนเป็นลมจากการเบียด ทำให้ต้องช่วยออกมาจากกลุ่มฝูงชน
เมื่อใกล้ครบ 1,000 คนผู้คนยิ่งดันกันมากขึ้น เมื่อ dtac ประกาศครบ 1,000 คนแล้ว เกิดควาไม่พอใจอีก ด้วยคนที่ยังไม่ได้เข้าไปในคิว ยังไม่พอใจ ต่างต้องการให้ตัวเองได้สิทธิซื้อเช่นกัน แต่ด้วยในวันอาทิตย์ สิทธิ 100 เครื่องที่มีอยู่ หากให้เป็นการต่อคิว คงสร้างความไม่พอใจแน่นอน ทำให้ dtac ถามกับฝูงชน ว่าจะให้ทำไง ซึ่งผลที่ได้คือ ให้จับฉลากสิทธิซื้อ 50% จำนวน 100 สิทธิ และสิทธิส่วนลด 10% จำนวน 1,000 สิทธิ แต่ก็ยังสร้างความไม่พอใจกับคนบางกลุ่ม ในขณะที่เวลาการเปิดห้าง ก้ใกล้เข้ามาแล้ว
ตำรวจ เลยขอรับช่วงจัดการต่อ โดยประกาศให้ผู้ชุมนุมถอยออก เพื่อเปิดห้าง ไม่งั้นจะใช้การสลายด้วยมาตราการเดียวกับที่ตำรวจใช้ ทาง Siam Paragon เริ่มคลายความแน่นของรั้ว โดยกลุ่มฝูงชนเริ่มวิ่งไปตามทางของคิว 1,000 คนแรกบ้าง สลับกับวิ่งเข้าห้างเพื่อขึ้นไปตรง Royal Paragon Hall เพื่อหวังว่าไปเอาบัตรคิว ณ จุดนั้น
กลับมาที่คนเข้าไปรอรับคิว บรรยากาศที่เกิดขึ้น เต็มไปด้วยคนที่ต่อก่อนหน้าเยอะมาก มากจนคนที่มา 200 คนแรก กลายเป็นคิวท้ายๆ โดยส่วนมาก จะได้แถวๆ 500-800 กัน ในขณะพวกที่มาเขย่ารั้วเอาสิทธิ 50% กลับสามารถเป็นคิวที่ 300 คิวแรกสำเร็จ
พื้นที่ๆ ต่อคิว เป็นพื้นที่ ที่ทาง dtac ตั้งใจไว้ตอนแรกว่าจะเอาไว้ให้คนที่มาต่อคิวก่อน ได้พักไว้ กลายเป็นจุดยืนต่อแถวที่เริ่มจากเนินทางลงของรถในชั้นจอดรถขั้น G เมื่อเดินขึ้นไปตามคิว แถวคิวจะขดเป็นงูประมาณสามชั้น ในขณะที่ต่อคิว มีคนวิ่งสวนจากอีกด้าน โดยวิ่งสวนกับรถที่กำลังลงจากลานจอดรถ โดยไม่กลัวรถจะชน เพื่อเข้ามาแทรกแถว โดยที่แทรกขณะที่ทุกคนเข้าอยู่ในแถวที่มีเชือกกั้นไว้แล้ว
ทุกคนในแถวจึงเกาะแขนกันให้แน่นหนา เพื่อป้องกันการแทรก แต่ทุกคน ก็ยังพยายามแทรก โดยอาศัยทำเป็นยิ้ม ส่งสายตากวาน หรือทำหน้าประมาณว่าเป็นมิตร และแทรกทันที ส่วนคนในแถว ก็มีการด่าทอ โห่ไล่ พร้อมกับผลักผู้ไม่ได้ต่อแถวออกไป ในขณะเดียวกัน ผู้มาแซงคิว ก็ต่อว่าคนในคิวว่าไม่มีน้ำใจ ไม่ยอมแบ่งปัน พร้อมกับออกไปเกาะรั้วด้านนอกแบบมองหาความหวังอยู่
การเคลียร์คิวที่ต่อ เจ้าหน้าที่ dtac จะคอยประชาสัมพันธ์เงื่อนไขต่างๆ และระหว่างที่รอการรับบัตรคิวตรงหน้าโต๊ะ หากต้องการออกจากแถว เพื่อไปห้องน้ำ ต้องฝากบัตรประชาชน เพื่อไม่ให้ไปนานจนเกินไป ซึ่งในโซนนี้ ก็มีคนเกาะรั้ว พยายามรอจังหวะเพื่อแทรกแถวเช่นกัน
บัตรคิวที่ได้รับ ได้ที่ 740 บอกตรงๆ เสียความรู้สึกกับสิ่งที่เห็น เพราะนี่เท่ากับ การมานอนรอหนึ่งวัน หนึ่งคืนเต็มๆ ไม่ได้ช่วยให้ได้ก่อนตามกติกา แถมการทนต่อคิวรอ ที่สะสมความล้ามาก่อนนั้น ส่วนตัวแล้ว ผิดหวัง+เสียความรู้สึกอย่างที่สุด เพราะนั้นหมายความว่า คนที่มารอข้ามวันข้ามคืน (ไม่นับพวกมาแล้วฝากคิว กลับหายไปแล้วค่อยมาใหม่) ได้คิวที่ 600 ขึ้นไปทุกคน
สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น หลังจากที่ทุกสิ่งผ่านไปแล้ว บัตรคิวที่ 740 ที่ผมได้รับ ผมเดินพบคนที่ได้บัตรคิวก่อนหน้า ทุกคนยิ้มแย้ม ปกติ เหมือนไม่รู้สึกรู้สากับสิ่งที่ทำไปก่อนหน้า
คนเหล่านั้น มีเสื้อผ้าดีๆ มีบัตรเครดิต มีการศึกษา มีการงานดี มีรถดีๆ มีทุกสิ่งที่ดูแล้ว ไม่น่าจะใช้สันดานกติกาหมู่
พวกเเค้าเหล่านี้ ได้ซื้อของก่อน ได้ใช้กติกาหมู่ ไม่สนคิว ไม่สนอะไรมากไปกว่า "กูต้องได้" และพวกเค้าก็ได้อย่างภูมิใจ โดยไม่ได้สนใจว่า คนที่มาก่อน นอนรอ (ไม่นับพวกมาจองคิวแลัวหายตัว พวกนี้ก็น่าด่าอยู่ ต่อให้อยู่ใน 200 คนที่มาต่อก็ตาม) อดทน ลำบาก เพื่อทำตามกติกา แต่เค้าสนใจแค่ตัวเค้า
สิ่งที่น่าผิดหวังอย่างต่อมา นั้นคือ Siam Paragon ผมไม่เห็นว่า ยามของห้างนี้ จะสามารถจัดการฝูงชน หรือจัดระเบียบช่วยเหลือลูกค้าที่มาเช่าห้างของคุณในการจัดงานครั้งนี้ได้เลย ทุกอย่างเละเทะอย่างที่สุด ตั้งแต่การกั้นรั้ว การหวงที่ รวมถึงการไม่เป็นไปตามสัญญากับ dtac ที่จะให้จัดคิวในลานจอดรถ เพียงเพราะอ้างว่าคนมารอ แล้วไม่สงบ
ทั้งที่การจัดคิวในอาคาร ปิดมิดชิด มีระบบปิดในการจัดคิว มีเจ้าหน้าที่ dtac ช่วยจัดการอยู่ข้างใน ไม่ได้ทำให้ห้างคุณ เวลาถ่ายรูปตอนตีสอง ตีสาม แล้วดูไม่สวยสักนิด การย้ายคนออกไปนั่งหน้าห้าง คือจุดเริ่มต้นของการสร้างความหายนะในยามเช้า ที่ยามที่เก่งนักหนาของ Siam Paragon ได้สร้างขึ้น
คนที่น่าสงสารที่สุด สำหรับผมแล้ว นั้นคือ dtac เพราะไม่ว่าแผนจะดียังไง แต่ก็ถูกห้างดังกลางเมือง บิดพลิ้วเสียรูปทั้งหมด เมื่อทุกอย่างพัง เหตุจลาจลก็เกิด คนเสียคือ dtac ห้างไม่เสียอะไรเลย ในขณะเดียวกัน เงิน 12 ล้านที่ต้องมาจ่ายให้กับความไร้มารยาท dtac ไม่จำเป็นต้องให้กับพวกไร้มารยาทเหล่านี้ด้วยซ้ำ แต่ dtac มีจุดที่ผิดสำหรับผมอย่างเดียว นั้นคือการไม่ส่ง Staff มาดูแลแบบผลัดเวร ต่อให้โดนไล่ไปนอกห้าง ก็ควรมีเจ้าหน้าที่จาก dtac มาอำนวยความสะดวก และสร้างความเป็นทางการให้กับคนที่มาต่อคิว 200 คนแรกได้ชัดเจนกว่านี้
สุดท้ายนี้ ผมขอยินดี กับคนที่ได้ซื้อ โดยไม่ต้องเหนื่อยต่อคิว หรือมาแล้ว แต่อาศัยการรวมกลุ่ม กดดัน และด่าทอคนที่ต่อคิวถูกต้อง พวกคุณทำให้ผมรู้ว่า พวกคุณควรเอาหลักฐานการศึกษาทุกระดับชั้น ไปคืนสถานศึกษาเถอะ คุณได้ทำลายเกียรติของคุณ ทำลายศักดิ์ศรีคุณแล้ว ภูมิใจกับวัตถุเทคโนโลยีในมือ ที่อาศัยสันดานซื้อกันไหมครับ
ผมเชื่อว่าพวกคุณภูมิใจมากๆ เพราะถ้าไม่ คุณคงไม่ทำกันแบบนี้
อีกเรื่องที่ขอประนาม นั้นคือพวกมาต่อคิว 200 คนแรก ที่อยู่แบบ มาต่อไว้ ฝากเพื่อน แล้วหายต๋อม ค่อยกลับมา คิว ไม่ใช่ใบจอง จะได้ไปๆมาๆได้ ถ้าจะต่อคิว สิ่งที่หยวนได้มากสุด คือการไปหาของกิน ไปทำธุระส่วนตัว ทุกคนลำบาก นั่งรอ แต่คุณหลายคน มาๆ ไปๆ ให้คนที่มันอยู่ที่หลังด่าได้ ว่าโกงเค้า นี่ก็ถือเป็นความเห็นแก่ตัวที่คนต่อคิวรอจริงๆหลายคน ถูกคนบางพวก กินแรงในแถวเช่นกัน
เรามีสิ่งที่เห็นได้ด้วยตา จับได้ รับจากประสาทสัมผัสทั้งหกได้ แต่เราขาดสิ่งที่มองไม่เห็นทุกสิ่ง เราใช้เปลือกว่าประเสริฐ แต่แท้จริงแล้ว ก็ไม่ต่างกับเดรัจฉานดีๆ นั้นเอง
ตระกูลผมเป็นคนจีนอพยพ ถูกสอนให้รักประเทศไทย และผมก็รักประเทศไทยจากใจ ทำตามกติกา ทำตามกฎหมาย แต่สิ่งที่ผมได้รับมา ทำให้ผมรู้สึกแล้วว่า
"ผมเกลียดคนไทย"
ขอให้ประเทศนี้ติดกับคำว่า "กำลังพัฒนา" จนกว่าโลกนี้ดับสูญนะครับ
เสียงเล็กๆของผม การทำให้ถูกระเบียบของคนหยิบมือ สู้ไรกับ "กติกาหมู่ชั่วๆ" ไม่ได้หรอกครับ บางที คนเหล่านี้ ลองสลับตำแหน่งกัน แล้วผมทำเลวๆแบบนั้นใส่คุณบ้าง คุณไม่ด่า ก็แปลกแล้ว
แล้วทำไมด่าล่ะ ในเมื่อคุณก็ทำกับคนถูกระเบียบแบบนั้นด้วยกติกาหมู่
ขอไว้อาลัยให้กับคนไทย ประเทศไทย ผมจะจำเรื่องนี้ไว้สอนลูกหลานผม ให้เป็น"คน" ไม่ใช่ "สัตว์" ในร่างคน
