ค่ายยุโรปส่วนใหญ่(ไม่ใช่ทุกค่าย ลองสังเกตุดูจะรู้) เน้นdesigner ที่เก่ง การออกแบบแต่แรกจะเน้นความสวยที่มองเท่าไรก็ไม่เบื่อ เน้นความเป็น art มากๆ
รุ่นไหนที่สวยมากๆ เวลาทำรุ่นต่อไปก็จะพยายามรักษาเอกลัษณ์ที่สวยๆนั้นไว้ ให้รุ่นต่อไปคงความสวย เอกลัษณ์เดิม แต่ทันสมัยขึ้น
ค่ายญี่ปุ่นส่วนใหญ่ เน้นแฟชั่น แปลกตา แปลกใหม่ ปนเป จนหลายครั้ง หน้า-หลัง-ข้าง รถ ดูไม่เข้ากันเท่าไร
มักเห็นบ่อยๆว่า รุ่นนี้ด้านหน้าดูดี ด้านหลังดูแย่ พอทำรุ่นต่อไปก็จะกลับกัน ให้หน้าดูแย่ หลังดูดี เหมือนจงใจให้มีจุดด้อยคงไว้หน่อย
เวลาเปลี่ยนในรุ่นถัดไป จะได้ขายความแปลก สด ใหม่ ได้เรื่อยๆ เน้นแฟชั่นใหม่ๆ แต่มองไปไม่นานก็เบื่อ เพราะขาดความเป็นศิลปะไปมาก
(เบื่อแล้วจะได้อยากเปลี่ยนรถบ่อยๆทุก 2-3 ปีไง ผิดกับรถยุโรปส่วนใหญ่ที่ผู้ใช้ไม่ค่อยรู้สึกเบือ)
รถญี่ปุ่นที่เส้นสายดูดีมากๆก็มี แต่เห็นได้ว่า ถ้าเน้นการทำแบบนี้ จะทำตลาดรุ่นต่อๆไปได้ลำบาก เพราะไม่สามารถคงเอกลักษณ์เดิมๆไว้ได้ (ถ้าคงไว้ ความแปลกใหม่จะลดลง)
ตัวอย่างให้เห็นคือ nissan Z car, honda nsx, toyota soarer, mazda rx-7, หรือแม้แต่ honda civic FD ที่เปลี่ยนเป็น FB แล้วก็มีเสียงติติงมากมาย
ค่ายยุโรปที่เน้นแฟชั่นคล้ายญี่ปุ่นคือ pugeot, citroen, renault, seat, etc.
ค่าเกาหลี เดิมไม่เน้นartสักเท่าไหร่ ช่วงหลังเน้นdesignerเก่งๆทำแต่ละรุ่นออกมาค่อนข้างดีทีเดียว