[pop]

เราเปลี่ยนบรรยากาศมาดูรถกันดีกว่า
การดูรถในkorea tripครั้งนี้ ผมตั้งใจไว้ว่าจะถ่ายรูปแต่รถแปลกๆที่ไม่ค่อยพบเห็นได้ในบ้านเรามาให้ดูกัน
เพราะฉะนั้น อะไรที่บ้านเรามี อันนี้จะไม่ถ่ายไป เว้นแต่เจอรถเทพจริงๆค่อยว่ากัน

[pop]

เริ่มเลย
เหยื่อของเราคันแรก teana J31 (เมืองไทยก็มี! ไหนบอกจะไม่ถ่าย ดันเอามาคันแรกเลย!!)

[pop]

ไม่ใช่แล้ว! มันคือ SAMSUNG ไม่ใช่ Nissan!

SM7 by SAMSUNG MOTOR (SMI) หรือปัจจุบันเป็น Renault Samsung Motors (RSM)
แล้วทำไมหน้าตาเหมือน teana บ้านเราหละเนี่ย

ความมีอยู่ว่า มิสเตอร์ ลี นายใหญ่ samsung group อยากทำรถยนต์กะเขาบ้าง เพราะธุรกิจการผลิตรถยนต์นั้นถือได้ว่าเป็นกิจกรรมที่
รวมเอาหลายๆธุรกิจมากประกอบเขาด้วยกัน ซึ่งจะทำให้samsungนั้นสามารถเข้าถึงเทคโนโลยีและพันธมิตรหลากหลายกลุ่ม
ซึ่งจะยิ่งมายกระดับโปรดักส์ในเครือได้ในระยะยาว ไอเดียท่านบรรเจิดจริงๆ

แต่ชีวิตจริง นายใหญ่เริ่มโดยการจะไปเทค KIA ก่อนแต่ไม่สำเร็จ ต่อมาจึงตั้งบริษัทขึ้นมาเสียเองโดยได้รับการสนับสนุนทางเทคนิคจาก Nissan
และเป็นจุดเริ่มต้นให้ต่อมา Renault ซึ่งเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของ Nissan ตอนวิกฤตเศรษฐกิจ เข้ามาถือหุ้นใหญ่ในบริษัท แล้วเปลี่ยนเอาชื่อ Renault นำหน้าด้วย

อ่านเพิ่มเติมได้จากที่นี้นะครับ
http://en.wikipedia.org/wiki/Renault_Samsung_Motors

[pop]

ตามด้วย SM3 ซึ่งก็คือ Renault Me'gane3 ซึ่งใช้ Renault/Nissan C platform แต่เป็นเวอร์ชั่นซีดานนั้นเอง

[pop]

ถัดมาก็เป็น รถเจ้าพ่อ Hyundai Equus

[pop]

รถรุ่นนี้เป็น Flagship ของ Hyundai เป็นรถรุ่นสูงที่สุดของแบรนด์ที่ถูกกำหนดมาให้เทียบชั้นกับ
Mercedes-Benz S-Class และ BMW 7 Series ในตลาดเกาหลีกันเลยทีเดียว layout ขับเคลื่อนล้อหลัง ติดตั้งขุมพลัง 3.8 และ4.6ลิตร
เวอร์ชั่นลิมูซีนก็มีกันให้เห็นครับ


ขออนุญาตแนบรูปจาก wikipedia

[pop]

จอดข้าง S-Klass w221
equus ก็ทำให้ผู้มาเยือนจากแดนเยอรมันก็ดูหมองเล็กน้อย (สีรถนะครับ แต่เฮ้ย! คันนี้มัน V12เลยนะเฟ้ย)

[pop]

ต่อมาเป็นคิวของ KIA Motor กันบ้าง
KIA K5 หรือชื่อเก่า Optima พบเห็นได้บ่อยที่สุดในบรรดาKIAในเมืองโซล คู่แข่ง Sonataครับ

[pop]

รุ่นนี้มีนวัตกรรมของkiaยุคใหม่ คือ ติดตั้ง Kia UVO หรือ in-car infotainment ที่พัฒนาโดยไมโครซอฟท์ คล้ายๆ Ford Sync
และมีรุ่น Hybrid ออกมาในปี 2011 โดยใช้ขุมพลังเดียวกับ Sonata Hybrid (ก็เจ้าของเดียวกันนีหน่า)

และรุ่นนี้ก็เป็นยอดนิยมของแท็กซี่ เหมือน sonata เช่นกัน

[pop]

หันไปดูนาฬิกาอีกที ตกกะใจ
เดี๋ยวไว้ผมมาต่อ DAYONE ภาค2 นะครับ

ขณะนี้ขอ ราตรีสวัสดิ์ ครับ

[NONT4477]

ขอบคุณครับ ผมเคยไปตอนมีนาคมปีที่แล้วเหมือนกัน ตอนนั้นผมไปกับทัวร์นะ เหมาไปกับญาติๆ เพราะถ้าไปเองอยากหัดไปประเทศที่เค้าใช้ภาษาอังกฤษ
ถ้าเริ่มเชี่ยวแล้วค่อยลองประเทศอื่นๆที่เค้าไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลัก เลยได้เหมาทัวร์ไปแต่ก็สนุกดี กิน ช้อป ถ่ายรูป แค่นั้นเลย
ข้อเสียคือเวลานอนน้อยไปหน่อย ตื่น 6 โมงเช้า เข้าที่พัก3-4ทุ่มทุกวัน ละก็โดนบังคับไปดูร้านค้าเยอะไปนิด ตามกฎการท่องเที่ยวมั้ง
แต่รวมๆก็อยากไปอีก อากาศเดือน มีค. หนาวสะใจมากๆ

ละก็ผมได้ถ่ายรูปรถมา สะดุดกับคันนี้ครับ 

[J!MMY]

แวะมาบอกว่า ต่อนะครับ มันส์ดีๆๆๆ อ่านอยู่ๆๆ

[pop]

แวะมาบอกว่า ต่อนะครับ มันส์ดีๆๆๆ อ่านอยู่ๆๆ

แหมๆๆ พ่อบ้านติดตามเสียด้วย(ตีสองยังอ่านอยู่อีก!! ผมคอพับไปนานแล้ว!)
ก็ต้องต่อแน่นอนอยู่แล้วครับ
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจครับผม

เดี๋ยวคืนนี้มาต่อกัน ตอนนี้ขอทำงานก่อน เดี๋ยวbossดุ
 

[recycleman]

ไปมาเมื่อ2ปีก่อน เท่าที่ได้รู้แล้วสัมผัสกับที่นั้นจะรู้ได้เลยว่าคนที่นั้นรักชาติมากและไม่ค่อยชอบประเทศญี่ปุ่นสักเท่าไร เพราะญี่ปุ่นเคยมาบุกยึดเป็นอาณานิคม ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์กันไปไม่ไช่น้อย (อันนี้ไกด์ที่นั้นเล่าให้ฟัง) เรื่องรถเท่าที่เห็นรถที่เป็นแบรนด์ญี่ปุ่นแท้ๆแทบจะไม่เห็นเลยครับ เห็นโตโยต้าอยู่คันเดียวเป็นคัมรี่ acv30 (ประเทศไทยเจอทุกวันเพราะอยู่ในบ้านก็มีคันนึง 555) ฮอนด้า2-3คันเป็นรุ่นที่ไม่มีขายในไทย แต่ถ้าเป็นแบรนด์ญี่ปุ่นกลายพันธุ์เช่น เลกซัส,อินฟินิตี้ อันนี้เห็นพอสมควรน่ะครับ แต่ก็ยังถือว่าน้อยถ้าเทียบกับแบรนด์ยุโรปที่นั้น แต่แปลกก็ตรงที่ไม่ชอบญี่ปุ่น แต่ทำไมเอารถญี่ปุ่นมาทำเป็นแบรนด์ของตัวเองซะเลย ที่เห็นเยอะๆเลยก็ซัมซุงที่เอานิสสันเทียน่ากับซันนีนีโอมาทำเป็นรถของตัวเองซะงั้น ฮุนไดเก่าๆหน่อยก็มีรถบรรทุกที่ดูยังไงๆก็เป็นมิตซูแคนเตอร์,ฟูโซ่ที่เอามาเปลี่ยนแค่โลโก้เท่านั้นเอง ส่วนของอย่างอื่นที่เกาหลีไม่โดดเด่น,ไม่ถนัดทำเช่นกล้องถ่ายรูปนี้ เหมือนเขาจะยอมรับและใช้แบรนด์ญี่ปุ่นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ถึงแม้ซัมซุงจะทำกล้องก็พอได้แค่กล้องคอมแพค ถ้าเป็นdslrหละก็หนีไม่พ้นแคนอน,นิคอนเหมือนบ้านเรานี่แหละครับ

[pop]

มาต่อตอนที่ค้างจากเมื่อวันก่อนกันเลยนะครับผม ขออภัยที่ให้รอ

เรายังอยู่ในถนนศิลปะย่านอินซาดงกันนะครับ

ตอนนี้ต้องขอหยุดชมรถมาชมเมืองกันบ้าง
เพราะแฟนเริ่มบ่นและ มาเที่ยวแทนที่จะถ่ายรูปคน ดันไปถ่ายรถสะงั้น
(เออ แล้วเราหยุดถ่ายรถแต่ดันไปถ่ายแต่บ้าน คุณเธอยิ่งงอนไปใหญ่)

บริเวณแถวนี้มีอาคาร และหน้าร้านที่ออกแบบตกแต่งได้สวยแปลกตา แต่ละร้านก็พยายามสร้างเอกลักษณ์ให้กับตนเองเพื่อให้ผู้ที่ผ่านไปมาจดจำได้

[pop]

ร้านเสื้อผ้าที่สร้างจัดหวะของช่องเปิด และtextureของผิวอาคารได้อย่างน่าสนใจ

[pop]

"ความขัดแย้ง แต่ก็อยู่รวมกันได้" ร้านค้า3ร้านนี้ ขายของต่างกัน ก็พยายามที่จะสร้างคาแลคเตอร์ของร้านตนเอง
แม้ว่าจะอยู่ใต้ชายคาของอาคารเก่าขนาดเล็กหลังเดียวกัน

[pop]

ร้านนี้ขายพัด หลากลวดลายงดงามทีเดียว สังเกตด้านล่าง มีของที่ระลึกขนาดจิ๋วด้วยนะ

[pop]

ร้านขายเครื่องเขียน มีพู่กันมากมายหลายแบบ หลายขนาดให้เลือกสรร- มีบางร้านพู่กันเยอะกว่านี้2เท่า!
และมีอยู่หลายร้านที่เดียว

ทำให้ผมแอบคิดได้ว่า คนที่นี่ ทำอะไร ก็ทำจริง ทำมันให้ดีไปเลย แม้ขายแค่เครื่องเขียน ก็จะทำให้สุด!

[pop]

ร้าน Starbucks Coffee ใน อินซาดง

สมกับเป็นร้านในย่านศิลปะ
แม้จะเป็น แบรนด์inter แต่ก็แต่งหน้าทาปาก สวมชุดฮันบก ก็ดูเป็นชาวเกาหลีได้เหมือนกันนะ

[pop]

 

[pop]

 

[pop]

เนื่องจากบริเวณนี้เป็นย่านการค้าที่สำคัญแหล่งหนึ่งในโซล จึงเชื่อได้ว่าราคาที่ดินหรือค่าเช่าที่ก็คงต้องแพง
ดังนั้นอาคารพาณิชย์แต่ละหลังที่เราพบเห็น ส่วนใหญ่ก็สร้างกันเต็มพื้นที่ โดยเป็นอาคารรูปแบบกล่อง3ชั้น 5ชั้นบ้างเหมือนๆตึกแถวทั่วไป
ซึ่งมีโครงสร้างเป็นเสาและคานแบบกล่องสี่เหลี่ยมเพื่อให้มีพื้นที่ใช้สอยในอาคารมากที่สุดและประหยัดค่าก่อสร้าง

ดังนั้นการที่จะออกแบบอาคารที่มีโครงสร้างเหมือนๆกันให้ดูแตกต่างกันมากๆและโดยที่ยังคงให้มีพื้นที่ใช้สอยอย่างเต็นที่นั้น
ก็จึงต้องออกแบบ skin หรือเปลือกมาห่อหุ้มอาคารใหม่ เพื่อกลบภาพลักษณ์ความเป็นตึกแถวสี่ห้าชั้นทรงเหลี่ยมๆ ให้หายไป 
และพยายามทำลายภาพการแบ่งอาคารที่เป็นชั้นๆให้หายไป แล้วกลายสภาพเป็นกล่องที่มีผิว และจังหวะของเส้นสายที่ดูแปลกตาน่าสนใจแทน

[pop]

 

[pop]

เสาไฟ และป้ายบอกทางในอินซาดงครับ 

[pop]

และแล้วเราก็มาถึง  ตึก Ssamzie-gil (ตึกซัมจี-กิล) ไฮไลท์ของย่านนี้
หลังจากที่ผมพาไปอ้อม ออกทะเลเสียนาน

[pop]

ภายในตึกซัมจี-กิลนี้มีทั้งแกลลอรี่แสดงงานศิลปะ ร้านอาหาร  ร้านเสื้อผ้า ร้านค้า เครื่องเขียน และสินค้าที่ขึ้นชื่อเรื่องความกุ๊กกิ๊กน่ารัก มีดีไซน์
ในวันที่ไปนี้เป็นวันศุกร์ ยามเย็นบรรยากาศก็คึกคักที่เดียวครับ

เข้าไปข้างในกันเลยดีกว่า

[pop]

ที่เห็นน้องสองคน กอดคอกันหน้าบันไดนั้น คือโพสท่าถ่ายรูป ส่งเมล์กันนะครับ

[pop]

อาคารซัมจี-กิล นี้ออกแบบไว้เก๋ไก๋มาก หลังจากเดินขึ้นบันไดชุดนี้ไปแล้ว การเดินจากชั้น2ไปถึงชั้นสี่
ไม่ต้องใช้บันไดอีกเลย เพราะตัวอาคารถูกออกแบบให้เดินลาดเอียงไล่ระดับขึ้นไปเรื่อยๆ วนขี้นไปที่ละชั้นโดยไม่ต้องใช้บันได

[pop]

ผมคิดว่าน่าจะได้แรงบันดาลใจมาจากผลงานของ Frank Lloyd Wright "Guggenheim Museum" ที่ New York



ซึ่งพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ออกแบบคล้ายก้นหอย ผู้เข้าชมนั้นใช้การเดินวนขึ้นไปเรื่อยจากชั้นล่างสู่ชั้นบนโดยมีการจัดแสดงให้ชมตลอดทาง
เป็นผลงานการออกแบบอาคารพิพิธภัณฑ์ที่ผสมฟังก์ชั่นได้อย่างแยบยล
อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://www.guggenheim.org/new-york/about/frank-lloyd-wright-building

ที่บ้านเราก็มีอาคารพิพิธภัณฑ์คล้ายกันแบบที่นี้ที่ "หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร"
แยกปทุมวัน ตรงข้ามห้างมาบุญครอง และสยามดิสคัฟเวอรี่
http://www.bacc.or.th/

ขอบคุณรูปจากเว็ปดังกล่าว และ www.architecture-student.com ครับ