ว่าแล้วก็ขอพูดถึงการมาเที่ยวกับรถเข็นลูกหน่อยเถอะ
จริงๆแล้วถนนหนทาง และฟุตบาทที่โซลนี้ดีมากนะครับ ไม่แพ้โตเกียว
รถเข็นเด็ก กระเป๋าลากไปได้ทุกที่ครับ ยกเว้น!
รถไฟฟ้าใต้ดิน!
สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินที่นี้ลึกมาก(ก็เหมือนบ้านเราแหละครับ) ลึกเท่ากับตึก3ชั้นสูงๆเป็นมาตราฐาน
บางสถานีเป็นจุดตัดของรถไฟสองหรือสามสาย เช่นสถานนีที่ๆติดกับโรงแรมผมอยู่ เรียกว่าสถานี Jongno GA3 มี3สายมาตัดกัน
แต่ละชานชลาก็ถัดกันไปทีละชั้น รวมกันก็เป็น5ชั้นพอดี
ที่สถานีใหญ่ๆก็มักจะมีลิฟท์ แต่ก็ไม่ใช่หาได้ง่ายๆหรืออยู่ใกล้นะครับ ทั้งสถานีมีตัวเดียว และบางที่ต้องเดินอ้อมเป็นกิโล กว่าจะได้ขึ้นลิฟท์
ส่วนสถานีเล็กๆ ไม่ต้องหาครับ!
บันไดเลื่อนส่วนใหญ่ก็ใช่ไม่ได้นะครับ เพราะเขาจะมีป้ายติดไว้ข้างตีนราวบันไดว่าไม่ให้รถเข็นเด็กขึ้น เท่านั้นไม่พอ
มีแท่นสเตนเลสขวางบันไดทางขึ้นไว้ด้วย! ซึ่งก็ถูกต้องแล้วครับ เพื่อความปลอดภัย เพราะบันไดเลื่อนตามสถานีรถไฟฟ้าเช่นนี้
มีผู้โดยสารเยอะมาก ถ้าใครเกิดอุตริเข็นรถขึ้นไปแล้วประคองตัวเองหรือรถเข็นไม่อยู่ ตกบันได ก็ได้เกิดโศกนาตกรรมหมู่แน่นอน
ส่วนลิฟท์ที่สถานีรถไฟฟ้านั้นปิดช้าาาาาา........... เรียกได้ว่าช้าาาามากกครับ
เข้าใจว่าลิฟท์เขามีวัตถุประสงค์หลักคือเอาไว้ให้คนชราหรือคนนั่งรถเข็นรถลากเอาไว้ใช้บริการ เขาจึงออกแบบให้ประตูลิฟท์ปิดช้ามากกกกๆ
ช้าขนาดไหน ผมกดปุ่มปิดไปแล้ว ยืนนิ่งๆก็แล้ว หายใจยาวๆก็แล้ว หันไปมองแฟนก็แล้ว บ่นแล้ว รวมเกือบครึ่งนาที กว่าประตูมันจะยอมปิด!
นี้ถ้าเป็น Ripley ตอนกดลิฟท์หนีเอเลี่ยนในภาคสอง สงสัยถูกกินเกลี้ยงลิฟท์
ขอภาพของ Sigourney Weaver ที่ไม่ค่อยได้เห็นกันหน่อยจาก alien ภาค1 ปี1979
หลายๆคนอาจไม่คุ้น แต่คอหนัง SI-FI รู้จักเธอกันแน่นอนจาก alien และ Ghostbusters เรื่องหลังๆก็มี
the villege ของ เอ็ม ไนท์ ,avatar
และ ภาคเสียงใน Wall-E ด้วยนะ ภาคเป็นใครไปหาฟังเองครับ
และเธอมาในตอนจบแบบหักมุมแป๊ก ในเรื่อง the cabin in the woods
ขอบคุณภาพหาชมยากจาก billcainonline.com ครับ