ผมสงสัยว่าถ้าถนนมันมีสองเลน แต่ถนนเลนซ้ายมันเน่าจนวิ่งแค่ 40-50 ยังกลัวว่าช่วงล่างจะพัง เลยต้องวิ่งเลนขวากัน
ถ้าเราวิ่งแบบคนปกติคือ 90-110 แล้วโดนรถมาจี้ตูดให้เราหลบให้ เราควรจะต้องไปหลบให้ไหม
ตรงประเด็นเลยคือรถแต่ล๊ะคันรู๊ดทางขรุขระได้ไม่เท่ากัน ใจร้อนใจเย็นไม่เท่ากัน
ความบ้าไม่เหมือนกัน
ถ้าถนนขรุขระ วิ่งลำบากก็ต้องออกขวาเป็นของแน่นอนอยู่แล้ว มาจี้ท้ายจะไปหลบให้ทำไม
ถ้าจะหลบก็หลบขวาให้ชิดเส้นขาวรึเหลื่อมเส้นขาวไหล่ทางไปหน่อย ให้แซงซ้ายออกไป
ผมเองก็ขับรถเร็ว แต่ผมไม่เคยมองคนขับรถที่ ใช้ความเร็วปกติว่า ผิด ในเมื่อคุณทำผิดที่จะวิ่งเร็วเกินไปคุณต้องหาทางไปเอง จะไปบังคับคนอื่นเค้าไม่ได้ ให้หลบ
เจอรถตู้สายเมืองจันทร์ ตู้ก็วิ่งขวาบนเขา เพราะซ้ายขรุขระ แล้วเราจะมีสิทธิ์ไปบังคับเค้ามั้ย เค้าก็แช่เค้าอยู่อย่างนั้น แบบนี้เรียกว่าเค้าเห็นแก่ตัวรึเปล่า ผมก็มองว่าไม่เห็นแก่ตัวในกรณีนี้ ผมก็แซงซ้ายออกไป ล้อ กะโดดถืบเนิน ล้อซ้ายล้อเดียว รู๊ดไปตลอด
เรื่อง เถียงกันเรื่องวิ่งช้าแช่ขวา อยู่ได้ ถ้าเรามองภาพให้กว้างๆ ทุกคนมีเหตุผล
ผมเองเจอประจำ วิ่ง 90-120 วิ่งขวา ผมก็แซงซ้ายออกไป ไม่เห็นจะต้องไป อะไรเค้าเลย
แซงแล้วก็แล้วกันก็ไปให้ไกลเลย ไม่ต้องมานั่ง สอนเค้า ไม่ได้รู้จักกันซักหน่อยจะไปสอนทำไมกัน มีเรื่องเปล่าๆ ต่างคนต่าง เอาความอยู่รอดของตัวเองดีกว่า
รถเราพังใครจะมาซ่อมให้เรา ยางระเบิดใครจะมาช่วย
วิ่งขวาอยากแซงก็แซงซ้ายไป ในเมื่อเรารู้สึกว่าเราปลอดภัย เพราะถนนซ้ายขรุขระ อยู่ในช่วงความเร็วแค่นี้เราว่าเราปลอดภัย ถ้าเวลาเดือดร้อน ใครจะมาช่วย เราต้องช่วยตัวเองทั้งนั้น
ท้ายจริงๆแล้ว ผมว่าทุกคนเห็นแก่ตัวเองทั้งนั้น ซึ่ง มาโยนความผิดให้ ถ้าทำแบบนี้แล้ว ประเทศเราไม่เจริญ คำตอบนั้นแหละต้องกลับไปที่ ตัวบุคคลนั้นแล้ว เพราะต่างคนต่างมีเหตุผลด้วยตัวเองทั้งนั้น กับคำว่า แซงดะไปเรื่อยช้าต้องชิดซ้าย หลบให้รถเร็วกว่าไปก่อน มันไม่ครอบคลุมกว้างเกินไป ก็เพราะถ้าเอาคำจำกัดความเพิ่มเข้าไปอีก ความหมายของกฎหมายอาจเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่นได้อีกที่ไม่ใช่จุดประสงค์หลักจริงๆ
คนเราก็ตีความกฎหมายไปเรื่อย เข้าข้างตัวเองตลอด
รู้หลบเป็นหลีก เมื่อ ทำในสำนึกคิดของตัวเอง แล้ว ภัยอาจมาถึงตัวได้
ผมว่า การหลบ เอาตัวเองรอดนั่นแหละดีที่สุด ท้ายที่สุดแล้วทุกๆคน ทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น
อะไรที่เราคิดว่าปลอดภัย เข้าข้างตัวเองดีที่สุดครับ เพราะบนถนนนั้น มีส่วนผสมหลายอย่างมากๆ
รู้เอาตัวรอดคือยอดคน ผมเจอ คนจะจี้ กำลังจะลงมือ ปล้นร้านเซเว่น รึไปเที่ยวเทคเที่ยวบาร์ คนมีเรื่องกัน ผมรีบเช็คบิล รีบออก ผมจะไปห่วงสังคมมันทำไมกัน จะต้องไปห้ามเค้ารึ ผมเผ่นดีกว่าแน่ๆ ขับรถเห็นคันหน้าวิ่งช้าต้องไปปาดเค้ารึ ไม่ใช่หน้าที่ของเราแน่ๆ
ยิงคนตายผมเห็นเหตุการณ์ จะเอาผมไปเป็นพยาณ์รึ คุณรับรองความปลอดภัยให้ผมมั้ย
เรื่องของ แบบนี้ ไม่ช่วยสังคมแล้วสังคมจะแย่ลง ผมว่าต้องแยกแต่ล๊ะประเด็น
คนขับรถช้า ชิดขวา เค้าอาจจะไม่รู้ตัวเพราะความเคยชิน ก็ได้เค้าอาจจะปรับตัวไม่ได้ มันก็คือเรื่อง ที่มีข้อตำหนิ รึขับรถเร็วไป มันก็ชวิตของเค้า
ข้อตำหนิมีกันทุกคนไม่ว่าใครๆแก่รึหนุ่มมีหมด
มีเรื่องให้ช่วยเหลือสังคมตั้งมาก มาวุ่นกับ ถ้า เห็นแก่ตัวสังคมจะเป็นยังไง
เพราะทุกคนนั้นเห็นแก่ตัวทั้งนั้น ไม่ว่าใครๆ กินเหล้ากับเพื่อนบางคน คำนวนในใจแล้ว ตรูกินน้อยควักเท่านี้ดีกว่า ถ้าเราเป็นเพื่อนกัน จะไปคิดอะไร ถ้ามันมากขึ้นมากขึ้น โดยรู้อยู่แก่ใจเราจะไปคบทำไม เหมือนกับ บนถนนผมว่าน๊ะ ทางใครทางมัน รู้เอาตัวรอดของตัวเองดีที่สุด
