อันนี้เป็นเรื่องราวของคนใกล้ตัวผม เป็นรุ่นน้องทีรู้จักกันมาสมัยเรียน แล้วมาเจอกันอีกทีน้องเขาเห็นผมสนใจเรื่องรถยนต์เลยมีคำถามมาปรึกษา
คือน้องเขาเริ่มทำงานเก็บเงินได้ก่อนนึงกำลังจะซื้อรถคันแรกในชีวิต น้องเขาลังเลกับการซื้อรถมาใช้ เพราะรถที่น้องเขาชอบมันเป็นรถที่คนในครอบครัว
มองว่ามันไม่เหมาะกับการจะซื้อมาใช้เป็นรถคันแรกที่ใช้ในชีวิตประจำวัน แต่น้องเขาชอบและอยากได้มาตั้งแต่เด็กๆ น้องเขาบอกว่าที่บ้านอยากให้ซื้อรถทั่วๆไป
รถใหม่ๆมาใช้ แต่เขาไม่อยากได้รถที่มันเหมือนๆคนทั่วๆไป ถึงรถที่เขาชอบมันจะเก่าแต่เขาก็ชอบจริงๆเขาศึกษาหาข้อมูลกับมันมาหลายปี
จนตอนนี้มีทุนทรัพย์เพียงพอกับการจะซื้อเลยหารถกำลังจะซื้อ แล้วที่บ้านรู้เลยคัดค้านหน้าดูพอสมควรพูดใส่หน้าน้องชายผมมาว่า
"รถมีไว้ใช้แกจะซื้อมาซ่อมทำไมห่ะ" น้องผมรู้สึกแย่มากๆกับคำพูดคนที่บ้านคนรอบๆข้างเขา เขาเลยมาถามผมว่า
เป็นพี่ๆจะเลือกขับรถใหม่ๆที่พี่ไม่ชอบที่พี่ขับมันแล้วไม่มีความสุข หรือพี่จะขับรถที่พี่ชอบพี่ขับมันแล้วมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่หลังพวงมาลัย
น้องพูดประโยคที่สกิดใจผมอย่างนึงตรง "ชีวิตคนเราจะมีโอการได้ขับรถที่เราชอบ ได้มีรถที่เราชอบซักกี่คันกันก่อนเราจะตาย" ผมนี้ก็คิดว่ามันก็จริงนะ
ถ้าเราไม่ได้รวยมากมาย การเก็บเงินซื้อรถแต่ละคันนี้มันไม่ง่าย การจะได้มีโอกาศขับมันก็ไม่ง่าย ถ้าเป็นสมาชิคท่านอื่นจะเลือกอะไรครับ
ผมว่ารถที่น้องจะซื้อๆเขาคงหาข้อมูลมาดีแล้วล่ะ ว่าจะต้องเจออะไรบ้าง มังคงไม่ไม่สบายเหมือนใช้รถใหม่ๆแต่เขาคงรับได้กับมันแหละครับ
