ตอบตามความคิดส่วนตัวของผมเองล้วนๆนะครับ
คือสำหรับผม (ที่เป็นคนชอบรถสีดำ) ผมมองว่า
1) สีขาวกับดำเป็นสีที่คงทนในความรู้สึก นั่นหมายถึงว่า พอเราอายุมากขึ้นอุปนิสัยของเราย่อมเปลี่ยนไป สีที่ชอบก็อาจจะเปลี่ยนตาม ผมจึงเลือกสีดำที่คิดว่า ไม่ว่าจะอีกกี่ปีผมก็คงจะยังโอเคกับมัน
2) สีขาวและดำเป็นสีที่เป็นกลางที่สุด เป็นสีที่คนส่วนใหญ่จะโอเคกับมัน คือถ้าไม่ได้ชอบก็ไม่ถึงขั้นเกลียด แต่ถ้าเป็นสีสดๆอื่นๆถ้าคนที่ไม่ชอบก็คือจะเกลียดไปเลย ค่ายรถไม่ได้มีสีให้เราเลือกมากนัก ส่วนใหญ่จะมีสีสดๆให้เลือกอย่างมากก็ 3 สี (eco car อาจจะเยอะหน่อย) ทำให้รถรุ่นที่ชอบอาจจะไม่ได้มีสีที่ชอบเสมอไป เช่นผมที่รถคันล่าสุดอยากได้รถสีน้ำตาลเข้มมากๆแต่รถรุ่นที่จะซื้อไม่มี จะให้ไปเอาสีน้ำเงินเข้มไม่ชอบ ก็เลยจบที่สีเทาดำแทน แบบนี้เป็นต้นครับ
3) ผมว่าหลายๆคนมองว่าพวกสีสดๆเป็นสีของรถวัยรุ่น ส่วนตัวผมอายุ 24 ปี ยังรู้สึกได้เลยว่าหากจะซื้อรถที่จะขับไปงานพบปะผู้หลักผู้ใหญ่ ติดต่องานสำคัญ ควรเลือกสีรถที่ดูภูมิฐาน ส่วนตัวคิดว่ามันส่งผลต่อภาพลักษณ์ทางสังคมของตัวผู้ขับ (แม้จริงๆแล้วอาจจะมีอีกคันสีเหลืองสดอยู่ที่บ้านก็ตาม)
4) ราคาขายต่อ ก็อย่างที่ทราบครับว่าคนส่วนใหญ่ชอบรถสีขาวกับดำ เพราะงั้นเวลาที่เราขายต่อรถให้กับเต้นรถมือสอง ถ้ารถของเราเป็นสีขาวหรือดำจะทำให้ได้ราคาดีกว่าเพราะเต้นรถก็ต้องการรถสีที่ถูกใจผู้บริโภคเหมือนกัน
5)บางคนมองว่าสีขาว (ไม่แน่ใจว่าดำด้วยไม๊) เป็นสีที่ดูแลง่าย ไม่เลอะเทอะเวลามีฝุ่นเกาะ หรือแม้กระทั่งการเลือกซื้อน้ำยาเคลือบและขัดต่างๆด้วย ข้อนี้ไม่ค่อยแน่ใจนะครับเพราะส่วนตัวไม่ค่อยได้สนใจเรื่องนี้นัก จับโยนร้านล้างดีๆเป็นอันจบ
ประมาณนี้มั้งครับ ยาวนิดนึงแต่คิดว่าตรงประเด็นนะ
