Review : Toyota Corona Exsior 1.6 GXi 5MT ขวัญใจมหาชน ถึกทนข้ามเวลา

[tozmania]

ผมเชื่อว่าหลาย ๆ คนคงจำเรื่องราวในวัยเด็กกันได้ไม่มากก็น้อย ซึ่งต้องมีทั้งสุขและเศร้าปนกันไป
ส่วนที่เรียกว่าความประทับใจแน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องที่ดี และน่าจดจำ ยามเรามองย้อนกลับไป
แล้วคุณล่ะ จดจำเรื่องราวเหล่านั้นได้ไหม

เรื่องประทับใจของผมเรื่องหนึ่ง เกิดขึ้นราวสักสิบปีเศษ ๆ ก่อนหน้านี้
ผมในวัยเด็กมองดูโทรทัศน์ที่กำลังฉายโฆษณาตัวหนึ่ง
มีรถสีเงินวิ่งซิกแซกไปมาหลบหินลูกกลมใหญ่ไปมา พลางคิดในใจว่ามันก็สวยดี
และจำมันได้ในชื่อ โคโรน่า เอ็กซิเออร์

โดยช่วงเวลานั้น หากผมได้เดินทางไปไหนกับครอบครัวด้วยรถแท็กซี่
ถ้าคันที่เรียกได้เป็น โคโรน่า ผมจะมีความสุขกับเบาะหลังที่ใหญ่โตของมันมาก
ทว่า สมัยนั้นรถที่ใช้ทำแท็กซี่มักจะนิยม โคโรลล่า โฉมที่เรียกกันว่า สามห่วง เสียมากกว่า
หลังจากนั้นอีกสิบปีต่อมา ใครเล่าจะรู้ว่า ผมจะมีโอกาสได้เป็นเจ้าของรถคันนี้

[tozmania]

โตโยต้า โคโรน่า เอ็กซิเออร์ คันนี้เป็นรุ่นปรับโฉมสุดท้าย จุดสังเกตภายนอกที่เห็นได้ชัดคือ
ชุดไฟหน้าเป็นโคมตาเพชรมีไฟเลี้ยวสีขาวที่กันชน และเพิ่มไฟเลี้ยวดวงเล็กสีเหลืองที่ตัวถังบริเวณหลังล้อหน้า
แบ่งเป็นรุ่นย่อย 5 รุ่น เป็นเครื่อง 2.0 ลิตร 3 รุ่น คือ 2.0 GXi, 2.0 SE-G และ 2.0 SE-G 4 ECT
และเครื่อง 1.6 ลิตร 2 รุ่น 1.6 GXi และ 1.6 GXi 4 ECT

[tozmania]

ล้อที่ให้มาเป็นกระทะขนาด 14 นิ้ว พร้อมฝาครอบลาย 7 แฉก ใช้ยางขนาด 185/65R14
มือจับประตูเป็นแบบบานพับตามสมัยนิยม มีคิ้วคาดตัวถัง และกันโคลนสีเดียวกับตัวรถ
ล้อมกรอบโครเมี่ยมรอบกระจกหน้าต่างพร้อมทำสีดำที่เสากลาง

[tozmania]

ด้านท้ายไร้ซึ่งเครื่องประดับอย่างสปอยเลอร์ท้าย และเสาอากาศแบบอัตโนมัติอย่างรุ่น 2.0 ลิตร
หากอยากฟังวิทยุชัดๆ คนขับต้องเปิดหน้าต่างดึงเสาอากาศที่แปะอยู่บริเวณเสาหน้าเอง

[tozmania]

แผงประตูทั้งสี่ออกแบบมาแนวเดียวกัน ที่วางแขนตำแหน่งพอพึ่งพิงได้ มีที่ดึงปิดประตูแบบหลุมใส่เหรียญได้
ด้านหน้าเป็นสวิตช์เปิด-ปิดกระจกไฟฟ้า ฝั่งคนขับจะมีระบบวันทัช มีปุ่มล็อกกระจกและประตูมาให้
กระจกหน้าต่างคู่หลังเลื่อนลงได้ไม่สุด ถึงแม้จะคั่นด้วยกระจกสามเหลี่ยมไว้ก็ตาม
ก้านดึงเปิดประตูพลาสติคธรรมดารวมที่ล็อกประตูไว้บริเวณเดียวกัน
ด้านล่างเป็นที่อยู่ของลำโพง และมีช่องวางของด้านข้างเฉพาะบานประตูคู่หน้าพอใส่พ็อกเก็ตบุ๊คเล่มบางได้
การเข้าออกประตูคู่หน้าสำหรับคนสูงเกิน 170 ซม. ยังคงต้องระมัดระวังศีรษะอยู่บ้าง
ส่วนที่ประตูคู่หลัง ยังต้องยกเท้าหลบเสาคู่กลางเวลาลุกเข้า ออกจากรถ

[tozmania]

เบาะคู่หน้าปรับเดินหน้า ถอยหลัง เอนนอนได้ เฉพาะฝั่งคนขับจะมีที่หมุนปรับส่วนรองนั่งกระดกหน้าหลังได้
มีเข็มขัดนิรภัยปรับระดับได้มาให้ทั้งสองฝั่ง
ขนาดเบาะไม่ใหญ่มาก ส่วนรองนั่งสำหรับคนตัวสูง 180 ซม. ยังสั้นเกินไป
และแน่นอนว่าปีกเบาะล้มหายไปหมดแล้ว ฉะนั้นก็จงลืมความโอบกระชับกับรถบ้าน ๆ แบบนี้ไปเถอะ
พนักพิงหลังยังไม่ให้ความสบายนักโดยเฉพาะช่วงไหล่ พนักพิงศีรษะ ปรับสูง-ต่ำได้ ดันหัวหรือไม่โปรดพิจารณาจากรูป
การเดินทางไกลควรจอดพักทุก 1 ชั่วโมง เพื่อลดอาการเมื่อยล้า

[tozmania]

เบาะผู้โดยสารแถวหลังวางตำแหน่งต่ำไปเล็กน้อย ต้องใช้แรงพยุงตัวลุกออกจากรถบ้าง (ยังไม่ต่ำเตี้ยขนาดซีวิคใหม่)
ตัวเบาะหนาองศาการเอนพอได้แต่ส่วนรองนั่งสั้นอีกเช่นกัน ให้เข็มขัดนิรภัย 3 จุด มาสองตำแหน่ง
พนักศีรษะแบบตายตัว อย่างที่เห็นใน Suzuki Ciaz หรือ MG 5 แต่ไม่ให้ความสบายกับคนตัวสูงนัก
ถึงแม้จะหาซื้อหมอนรองคอมาช่วยก็ตาม
พื้นที่ช่วงไหล่พอโดยสารได้ 3 คนสบาย ๆ เพียงแต่ต้องกางขาหลบอุโมงค์กลาง
พื้นที่วางขาแล้วแต่ความกรุณาของผู้โดยสารตอนหน้า มีช่องว่างสามารถสอดปลายเท้าไว้ใต้เบาะคู่หน้าได้
พื้นที่เหนือศึรษะแน่นอนว่ามาก และเหลือเยอะกว่าเบาะคู่หน้าเสียอีก

[tozmania]

ภายในตกแต่งด้วยผ้าสลับหนังเทียม ใช้โทนสีเทาและดำ
แผงบังแดดมีกระจกแต่งหน้ามาให้ที่ฝั่งผู้โดยสาร มีกล่องเก็บแว่นตา
และไฟอ่านแผนที่แยกฝั่งที่เหนือกระจกมองหลังแบบปรับลดแสงด้วยมือ
มีมือจับเหนือกระจกหน้าต่างสามตำแหน่งยกเว้นฝั่งคนขับ
แป้นเหยียบทั้งสามแบบธรรมดา แต่มีที่พักเท้าซ้ายมาให้ยามเดินทางไกล

[tozmania]

แผงคอนโซลจากด้านขวาใต้ช่องแอร์มีที่ปรับกระจกมองข้างด้วยไฟฟ้า ด้านล่างเป็นที่เก็บของขนาดเล็ก
และที่เปิดฝากระโปรงหน้าอยู่ใกล้กัน
ตรงกลางเป็นนาฬิกาดิจิตอลขนาบด้านซ้ายด้วยสวิตช์ไล่ฝ้ากระจกหลังส่วนด้านขวาเป็นสวิตช์ไฟฉุกเฉิน
ต่ำลงไปเป็นช่องแอร์คู่กลางมีวิทยุ-เทปขนาด 1 din และช่องเก็บของด้านล่าง
มีลำโพงที่แผงประตูทั้งสี่บาน บานละ 1 ดอก เสียงที่ออกมาแบบพอทนฟัง
ถัดลงมาเป็นเครื่องปรับอากาศแบบธรรมดาพร้อมฮีตเตอร์ปรับแรงลม 4 ระดับ พร้อมสวิตช์ A/C
ให้ความเย็นได้ดีและเร็ว ยกเว้นกรณีที่แดดแรงต้องปรับแรงลมเพิ่มหากไม่ติดฟิล์มช่วย
ต่ำลงมาเป็นที่จุดบุหรี่และที่เขี่ยบุหรี่ มีช่องเก็บของขนาดไม่ใหญ่นักด้านหน้าคันเกียร์
ซ้ายสุดนอกจากช่องแอร์ฝั่งผู้โดยสารก็มีแค่เก๊ะเก็บของขนาดพอเก็บขวดน้ำดื่ม 350 ซีซีได้ครึ่งโหล

[tozmania]

พวงมาลัยยูรีเทนแบบสี่ก้านฟังก์ชั่นเดียวคือปุ่มกดแตรพร้อมถุงลมนิรภัยไม่สามารถปรับระดับได้
ขนาดรอบวงยังไม่กระชับมือนัก ยิ่งใช้งานมานานยิ่งมีความลื่นมือขึ้น
ที่เสียบกุญแจเพื่อสตาร์ทอยู่ที่คอพวงมาลัยฝั่งขวามีเสียงเตือนกันลืมกุญแจ ก้านสวิตช์ตามมาตรฐานทั้งสองฝั่ง
ด้านซ้ายควบคุมที่ปัดน้ำฝนปรับได้สี่จังหวะ ด้านขวาควบคุมไฟหน้า ทั้งเปิด-ปิด ไฟหรี่ ไฟสูง-ต่ำ และไฟเลี้ยว

มาตรวัดใช้พื้นสีดำตัวอักษรสีขาว และเปลี่ยนเป็นโทนแสงสีเขียวยามค่ำคืน เข็มวัดใช้สีส้ม
วงกลมเล็กด้านซ้ายบอกระดับน้ำมันในถังความจุ 60 ลิตร ด้านขวาบอกอุณหภูมิน้ำหล่อเย็น
ด้านล่างเป็นที่รวมไฟสัญญาณเตือนต่าง ๆ วงกลมใหญ่คู่กลางด้านซ้ายวัดความเร็วสูงสุดที่ 260 กม./ชม.
(ไปถึง 120 ก็ถอนแล้ว เผื่อเยอะเกิน) ด้านล่างเป็นที่วัดระยะทางแบบดิจิตอล (หากเป็น MC แรกจะใช้แบบอนาลอค)
บอกระยะทางรวม ทริป เอ-บี ปรับและรีเซ็ทได้ที่แท่งกลมเล็กข้าง ๆ
ด้านขวาวัดรอบเครื่องยนต์เริ่มเข้าเรดไลน์ที่ 6 พันรอบต่อนาที ตัวอักษรอ่านค่าได้ง่าย

[tozmania]

หัวเกียร์ยูรีเทนเซาะร่องบอกตำแหน่งเกียร์ มีถุงหุ้มเกียร์มาให้ เบรคมือแบบก้านดึงวางชิดฝั่นคนขับ
หลังคันเกียร์มีที่วางแก้วน้ำตื้น ๆ สองหลุมใช้งานจริงได้ไม่สะดวกนัก
ด้านหลังเป็นกล่องเก็บของ ใส่ขวดน้ำดื่ม 350 ซีซี 2 ขวด ในแนวตั้งแล้วยังเหลือที่พอให้ใส่ของได้อีก
แต่สั้นและเตี้ยใช้เท้าแขนได้ไม่สะดวกนัก ด้านท้ายมีที่เขี่ยบุหรี่สำหรับผู้โดยสารด้านหลัง

[tozmania]

ฝากระโปรงท้ายเปิดได้กว้าง ไม่มีการบุวัสดุเพื่อความเรียบร้อยใด ๆ
ช่องทางเข้าออกกว้างและมีพื้นที่พอจะยัดรถเข็นแบบพับของผู้ใหญ่เพื่อการเดินทางของผู้สูงอายุได้
ระดับพื้นห้องสัมภาระเตี้ยกว่าขอบทางเข้าพอสมควร ใช้แผ่นไม้อัดแปะพรมวางปูพื้น
ด้านใต้มียางอะไหล่ขนาดเท่ากับล้อทั้งสี่ และมีพื้นที่เว้นไว้ใส่อุปกรณ์ประจำรถ

[tozmania]

ทัศนวิสัยด้านหน้า คนตัวสูงอาจจะรู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง ด้วยขนาดของแผงคอนโซลที่สั้น
ทำให้กระจกบังลมหน้าอยู่ใกล้ตัวมากขึ้น ด้านบนมีแถบสีเป็น Top Shade มาให้
ซึ่งการขับขี่ในเวลาที่แสงแดดจัด ๆ ยังคงต้องพึ่งแผงบังแดดอยู่
การมองไปข้างหน้า ยังคงเห็นแนวฝากระโปรงหน้าอยู่ ไม่เหมือนรถหลาย ๆ รุ่นในปัจจุบัน

มองมาด้านขวา แนวเสาหลังคายังคงมีการบังเวลาเลี้ยวอยู่บ้าง ถ้าปรับเบาะนั่งใกล้พวงมาลัยมาก ๆ
กระจกมองข้างค่อนข้างเล็ก หากมีกระจกมุมกว้างเล็ก ๆ มาเสริมก็พอช่วยการมองเห็นได้บ้าง
ด้านซ้ายเสาหน้ายังคงบดบังการมองเห็นเวลาเลี้ยวกลับรถอยู่ และกระจกก็เล็กเหมือนกันอีก

[tozmania]

มองมาด้านหลังเสาซีหนา ๆ มีผลในเรื่องความสวยงาม แลกมากับการบังมอเตอร์ไซค์ได้ดี
เวลาเปลี่ยนเลนทั้งซ้ายและขวา ควรระมัดระวังให้มาก

[tozmania]

และแน่นอนว่าฉายาทายโด่งไม่ได้มาเพราะโชคช่วย
การออกแบบรูปทรงแบบนี้ทำให้ช่องที่มองผ่านกระจกเล็กลง ควรถอยรถด้วยความระมัดระวังอีกเช่นกัน

[tozmania]

เครื่องยนต์ที่ใช้เป็นรหัส 4A-FE เบนซิน 4 สูบ ทวินแคม 16 วาล์ว หัวฉีดอิเล็กทรอนิกส์ ความกว้างกระบอกสูบ 81

มิลลิเมตร ช่วงชัก 77 มิลลิเมตร ความจุ 1,587 ซีซี อัตราส่วนการอัด 9.5 : 1 กำลังสูงสุด 116 แรงม้า (PS) ที่

6,000 รอบ/นาที แรงบิดสูงสุด 15 กก.-ม. ที่ 5,200 รอบ/นาที ส่งกำลังผ่านเกียร์ธรรมดา 5 จังหวะ ขับเคลื่อนล้อหน้า

ระบบช่วงล่างแบบอิสระ 4 ล้อ พร้อมเหล็กกันโคลง ด้านหน้าแม็กเฟอร์สันสตรัต ด้านหลังดูอัลลิงก์
ระบบพวงมาลัยแบบแร็กแอนด์พิเนียนพร้อมเพาเวอร์ ระบบเบรกแบบหน้าดิสก์/หลังดรัม พร้อม ABS

อัตราเร่งและความเร็วสูงสุดอะไร ไม่มีตัวเลขและไม่ลองให้นะครับ เข็มแตะ 120 ก็ไม่กล้าไปต่อแล้ว
เวลาขับในเมืองเล่นเกียร์ช่วยหน่อยกดลึกนิดก็พอไปได้ เวลาขึ้นสะพานแรงบิดไม่พอควรใช้เกียร์ต่ำ
หลัง 100 กม./ชม. เหมือนจะไต่ไปเร็วกว่าช่วงออกตัว
แป้นคลัตช์ไม่หนัก ส่วนคันเกียร์ก็เป็นคนละขั้วกับ WRX STi แน่นอน ฉะนั้นอย่าคาดหวังในเรื่องความกระชับ ฉับไว
พยายามขับเนิบๆ ช้าๆ เป็นคุณลุงคุณป้า ยามเคลื่อนตัวไปตามกระแสจราจรจะดีที่สุด

ช่วงล่างพอหาข้อมูลมาเขียนนี่ ผมก็เพิ่งจำได้ว่ามันอิสระสี่ล้อหรอกเหรอเนี่ย
คือรถเดิมๆ แต่อัดโช้คใหม่ เพราะก่อนหน้านั้นเวลาลงเนินหน้าครูดบ่อย
การเข้าโค้ง หากมาด้วยความเร็วมากเกินไป จะมีอาการหน้าดื้อตามแบบของรถขับเคลื่อนล้อหน้า
เวลาขับทางขรุชระความรู้สึกไม่ค่อยต่างกับตอนนั่ง โคโรลล่า โฉมหน้าหมู นัก
มันสะเทือนเข้ามาพอสมควร ถ้าทางเรียบ ๆ ก็พอใช้ได้
เวลาวิ่งทางไกลความเร็วที่เหมาะสมคือ 80 กม./ชม. เกินกว่านั้นจะเริ่มเบาจนไม่มั่นใจ
ถ้าทางเรียบและลมนิ่ง ๆ แบบทางด่วนบางช่วง พอกดไปได้ถึง 120 แล้วถอน
และหากเจอคอสะพานแนวเฉียงควรลดความเร็วและจับพวงมาลัยไว้ให้ดี
ทางแก้แบบประหยัดหากต้องการวิ่งด้วยความเร็วสูงคือ หาคนมานั่งและบรรทุกของเพิ่มน้ำหนักจะช่วยได้มาก
รถจะนิ่งและเข้าโค้งได้มั่นใจมากขึ้น

พวงมาลัยมีน้ำหนักเบา ยังไม่ให้ความมั่นใจในช่วงความเร็วสูงนัก พอรวมกับช่วงล่างแบบบ้านๆ
อาการเอียงของตัวถังทำให้ยิ่งต้องใช้ความระมัดระวังยามเข้าโค้งเพิ่มขึ้น

เบรคเดิมให้หม้อลมแบบชั้นเดียวมา มีความรู้สึกตามแบบฉบับของเบรกโตโยต้าคือ ทื่อแต่ปลอดภัย
ระยะเหยียบไม่มาก หากต้องการหยุดรถกระทันหันต้องออกแรงเหยียบแรงและลึก
สองปีก่อนหม้อลมเดิมลาโลกไปเหยียบเบรกแล้วดัง ทำให้ต้องเสียตังเปลี่ยนเป็นหม้อลมชั้นครึ่ง
อาการตอบสนองจึงดีขึ้น ระยะเหยียบยาวขึ้น แต่ให้ความมั่นใจเพิ่มขึ้น
มีความนุ่มเท้าและดูดเท้าเมื่อเหยียบลงไปเกินครึ่งของระยะทั้งหมด

[tozmania]

อัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิง สภาพอาจล่วงโรยไปตามเวลา แต่ใช้เชื้อเพลิงเบนซิน 95 ล้วนไม่มีแก๊สใดๆ ทั้งสิ้น
หากเดินทางไกลในสภาพการจราจรที่คล่องตัว ความเร็วเฉลี่ยไม่เกิน 120 กม./ชม.
นั่งสองคน (แต่น้ำหนักเกือบสามคน) พร้อมสัมภาระ จะทำตัวเลขออกมาได้ราว 11.5 กม./ลิตร
โดยวิ่งไปเกิน 300 กิโลเมตร เข็มวัดน้ำมันจะหล่นจากขีดแรก ก่อนจะแตะระดับครึ่งถังเมื่อเลย 400 กิโลเมตร
และเมื่อเข็มหล่นเลยขีดสุดท้ายก็จะได้ตัวเลขเกิน 600 กิโลเมตร
ส่วนการใช้งานในเมืองที่การจราจรหนาแน่น นั่งคนเดียวไม่มีสัมภาระ จะทำค่าเฉลี่ยได้ 7.5 กม./ลิตร
โดยไฟเตือนระดับน้ำมันเชื้อเพลิงจะสว่างขึ้นเมื่อวิ่งไปได้ราว 350 - 400 กิโลเมตร
และควรรีบเติมน้ำมันได้แล้ว ตามรูปทรงถังน้ำมันที่ครึ่งถังหลังจะเหลือน้ำมันให้ใช้น้อยกว่า

[tozmania]

การบำรุงรักษาและศูนย์บริการ
แน่นอนว่ารถของเจ้าตลาดแบบนี้ อู่ข้างทางอู่ไหนซ่อมมันไม่ได้ คุณก็ไม่ควรข้องแวะกับเขาอีก
ระบบต่างๆ ค่อนข้างเรียบง่าย การใช้งานประจำวันก็แค่ตรวจความเรียบร้อยทั่วไป
หากรีบมากๆ ก็สามารถกระโดดขึ้นรถแล้วบิดกุญแจสตาร์ทรถออกตัวไปได้เลย
จากประสบการณ์ที่เคยเจอหนักๆ คือเครื่องมีความร้อนสูง ก็แค่พักและรอเติมน้ำ แล้วเดินทางได้อีกราว 20 กิโลเมตร
ก่อนจะไปซ่อมในวันรุ่งขึ้นได้โดยไม่มีความเสียหายกับเครื่องยนต์ แต่ต้องทำระบบระบายความร้อนเกือบทั้งหมด
ค่าใช้จ่ายก็หลักหลายพันถึงเกือบหมื่น นอกนั้นจะเป็นการเปลี่ยนอะไหล่สิ้นเปลืองตามการใช้งาน
ส่วนราคาหากไม่ยุ่งกับศูนย์จะสบายกระเป๋ากว่า โดยเฉพาะอะไหล่ชิ้นใหญ่หรือของที่ไม่ค่อยต้องเปลี่ยน
อย่างล่าสุดเข้าไปเปลี่ยนสลิงดึงฝากระโปรงหน้า รวมค่าแรงโดนไปพันกลางๆ
ถ้าเป็นอะไหล่สิ้นเปลืองราคาเบิกศูนย์ก็ปกติ เช่น ใบน้ำฝนคู่ล่ะ ห้าร้อยกว่าบาท กรองอากาศ ก็ห้าร้อยกว่าบาท
และข้อสำคัญคืออะไหล่ของรถเก่าแบบนี้ ศูนย์จะเริ่มไม่มีให้เบิกแล้ว ทำให้ต้องพึ่งอะไหล่เก่า/เทียบ มากขึ้น
ศูนย์บริการเท่าที่ลองเข้าไปใช้บริการไม่ได้มีปัญหาซ่อมช้าหรือเรื่องน่ากังวลใจอย่างที่อ่านเจอตามเว็บ
มีแค่เรื่องราคานี่แหละที่น่ากลัว

[tozmania]

ถ้าลองมองไปตามท้องถนนในปัจจุบัน คุณอาจจะพบเห็นรถใหม่ป้ายแดงรุ่นเดียวกันซ้ำๆ
แต่รถที่มีอายุมากกว่าสิบห้าปีล่ะ คงมีไม่กี่รุ่นที่คุณจะพบเห็นได้บ่อยในสถานที่ต่างกัน โคโรน่าเองก็เช่นกัน
การที่มันอยู่มาได้นานขนาดนี้นอกจากความทนทานแล้ว ยังแสดงให้เห็นถึงความนิยมในอดีตที่มีพอสมควร

มันไม่ใช่รถที่จุกจิก ที่คุณต้องลุ้นในทุกวันที่ใช้ว่า จะสตาร์ทติดหรือไม่ จะไปเสียกลางทางหรือเปล่า
แล้วก็ไม่ใช่รถที่คุณจะสนุกไปกับมันยามลัดเลาะไปตามโค้งด้วยความเร็ว
แต่เป็นรถที่ทำให้คุณมีเวลากับครอบครัวหรือกับตัวเองมากขึ้น
เพราะไม่ต้องใช้เวลาในวันหยุดไปนั่งเฝ้ามันที่อู่ หรือเสียเวลาเดินหาอะไหล่เองตามเซียงกง

หากคุณเป็นคนที่กำลังสร้างครอบครัว หรือมองหารถคันแรกของตัวเอง ด้วยงบไม่เกิน 1 แสนบาท
และต้องการพาหนะที่คุ้มแดดคุ้มฝนได้ ใช้งานง่ายไม่จุกจิก ไม่เจอการจราจรติดขัดแบบในเมืองมากนัก
ไม่คิดมากหากอะไหล่ที่ใช้กับรถจะเป็นของเซียงกงหรือต้องเทียบ/แปลงใส่
มีความช่างสังเกต หรือมีความรู้เกี่ยวกับการบำรุงรักษารถบ้าง
การหา โคโรน่า ที่มีสภาพสมบูรณ์มาใช้งานสักคันก็น่าสนใจอยู่ไม่น้อยใช่ไหมล่ะ

[tozmania]

ขอขอบคุณข้อมูลด้านเทคนิคจาก coronathailand.com
เชิญแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพชนได้ตามอัธยาศัย
ขออภัยหากข้อมูลข้างต้นมีความคลาดเคลื่อน
โปรดแสดงความคิดเห็นเพื่อแก้ไขที่ความเห็นด้านล่าง

-------------------------------------
ทราบว่าท่านเจ้าของเว็บป่วยมาระยะหนึ่ง จึงลองทำรีวิวรถที่ใช้เอง
เพื่อแสดงความขอบคุณต่อการทำรีวิวรถให้ได้อ่านตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
และขอให้คุณจิมมี่กลับมาแข็งแรงไวๆ
ขอบคุณครับ

[ps000000]

ผมชอบมากเลยของญาติ รุ่น 2 ลิตร สมัยนั้น ดูไฮโซสุดๆ

[Automotive Innovations]

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ รถคันนี้ ตั้งแต่ผมไม่กี่ขวบ ตอนนี้ผม 22 แล้ว มันยังสวยสำหรับผมเสมอเลย เป็นรถที่ผมชอบมากคันนึง ตอนนี้เรียนจบแล้ว อยากจะลองซื้อมาใช้บ้างเหมือนกัน ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะครับ

[e:smart Hybrid]

รถรุ่นนี้เป็นรถคันแรกๆ ที่ผมหัดขับรถคับ

จำได้เสมอ เครื่อง 2.0 แรงเหลือมากๆ

กดแป้บเดียวก็ 120 ละ

คิดถึงนะ เป็น toyota อีกหนึ่งคันที่ชอบคับ

ว่าแต่ราคาตอนนี้ไม่ถึงแสนหรอคับ ถูกมากๆ

[SM.]

เป็นสุดยอดอีกรุ่นนึงของ Toyota เลย

[Tan Int]

เข็มน้ำมันนิสัยเหมือนสามห่วงเลย ถ้าเต็มถังแล้วเวลาเดินทางไกล 200-300 km แรกหล่นขีดเดียว 400 ลงครึ่ง หลังจากนั้นลงฮวบๆ
ตัวนี้ชอบนะ เคยนั่งของเพื่อน ข้างหลังกว้างดีแต่เบาะยวบโหดร้ายมาก ฟองน้ำมันไม่ไหวแล้ว(บางคันนะ) ช่วงล่างก็นิ่มๆยวบๆ ตามสไตล์

[นครอัญมณี]

ผมเคยใช้ตอนรุ่นปี 1993 ครับ เครื่อง 4A-FE 1,600 cc. 116 ม้า เกียร์ธรรมดา
ตัวรถดูใหญ่แต่น้ำหนักเบาครับ ต้องเปลี่ยนยาง+ช็อคอัพ+สปริง ถึงจะมั่นใจขึ้น
วิ่งลงเนินได้ 190+
อัตราเร่ง 0-100 ราว 11.6 วินาที
กินน้ำมัน ราว 12-13 กม./ลิตร
ตอนนั้นถือว่าใช้ได้แล้ว

ต่อมาเปลี่ยนเครื่องและช่วงล่างเป็น 3S-GE 2,000 cc. 180 ม้า เกียร์ Auto (ที่อยู่ใน Toyota Celica และ Altezza)
ใส่กล่องปลดล็อคความเร็วตามกฏหมายญี่ปุ่นที่อั้นไว้ที่ 180 km/h
จับติดแก๊สอีกต่างหาก คราวนี้ มันส์เลย ทั้งประหยัดทั้งแรง
วิ่งทางตรงได้ 220+
อัตราเร่ง 0-100 ราว 8 วินาที
กินน้ำมัน ราว 11-12 กม./ลิตร (ราคาแก๊สตอนนั้น วิ่งกิโลละไม่ถึง 1 บาท)

คือเรื่องราวในอดีตครับ..

[escudaeza]

ขอบคุณรีวิวครับ อ่านเพลินดี 

ปล. ถ้าจำไม่ผิด ได้เห็นโฆษณาของรุ่นนี้ ที่จะแนะนำระบบโครงสร้างGOA ที่เอาลูกตุ้มยักษ์มาเหวี่ยงใส่หน้ารถใช่ไหมครับ 

[GaB]

ขอบคุณครับ

พ่อผมซื้อมาตอนป้ายแดงเหมือนกัน 1.6GXi เหมือนกัน สีเดียวกันกับเจ้าของกระทู้เลย แต่เป็นเกียร์ออโต้ และเป็นโฉมแรกปี 96 ยังไม่ได้ไฟเพชร สมัยหัดขับใหม่ๆก็ขับคันนี้ แอบเอาออกไปเที่ยวก็คันนี้

รุ่นนี้ถ้าผมจำไม่ผิด โตโยต้าพยายามโปรโมทเรื่อง ABS กับ Airbag มากๆ เหมือนว่าจะให้เป็นอุปกรณ์พื้นฐานมาตั้งแต่รุ่นเริ่มต้นเลย

เห็นแล้วคิดถึงสมัยนั้น พวก Corona Exsior, Accord ไฟท้ายสองก้อน ยุคนั้นรุ่นท้อปคันเป็นล้าน ตอนนี้ไม่เกินแสนก็ซื้อได้แล้ว

[jaesz]

เครื่องตัวนี้ยอมรับเลยว่าทนมากๆครับ ติดแก๊ซวิ่งสามแสนโลสบายๆไม่ต้องตั้งวาวล์ครับ

ขับเบาๆถนอมๆนี่คงได้ครบล้านกิโลแน่ๆ
เติมแก๊ซโซฮอลได้นะเปลี่ยนท่อยางทั้งหมดครับ สภาพมันถึงเวลาละ

เครื่องโตโยต้าในปัจจุบัน หาทนๆแบบนี้เหลือไม่กี่ตัวละ

[mewzabahl]

อ่านแล้วคิดถึงเลย
"มันไม่ใช่รถที่จุกจิก ที่คุณต้องลุ้นในทุกวันที่ใช้ว่า จะสตาร์ทติดหรือไม่ จะไปเสียกลางทางหรือเปล่า
แล้วก็ไม่ใช่รถที่คุณจะสนุกไปกับมันยามลัดเลาะไปตามโค้งด้วยความเร็ว" ยืนยันตามเจ้าของกระทู้เลยครับ
มันเป็นโตโยต้ายุคสมัยก่อนแท้ๆ ออฟชั่นความปลอดภัยครบairbag abs สมัยนั้นคู่แข่งยังไม่ใส่มาให้เลย วัสดุภายในคุณภาพดี บุนุ่มเกือบทั้งคัน เบาะกว้างสบาย ช่วงล่างนุ่ม นุ่มจนย้วบยาบโครงเครง
ใช้มา16ปี ไม่เคยงอแง ไม่เคยดับกลางทาง ไม่เคยสตารด์ไม่ติด ช่วงล่างยังไม่พัง เป็นความประทับใจที่หาไม่ได้ในรถโตโยต้ายุคปัจจุบัน