เพื่อนก็คล้ายๆกันครับ เคยบอกให้ขาย A32 ทิ้งไปตั้งนาน ไม่ยอมขาย ไม่อยากซื้อรถใหม่ด้วย สุดท้ายโดนซ่อมนู่นซ่อมนี่ไปเรื่อยๆ ไม่จบไม่สิ้น ผมบอกว่า ลองจดๆๆดูนะ ทำอะไรไปบ้าง ปีละเท่าไหร่ ต้องทำบ่อยแค่ไหน พอเห็นรายการที่ทำ สุดท้ายต้องตัดใจขายไป
จริงครับ เอาคร่าวๆ ของ 'ป้าแก่'
ปี 2012-2015 เอาคร่าวๆ ก็ตกปีละ 40,000 เข้า 0 ตลอด
ปี 2016 หนักสุด คือ รวมๆแล้ว เสียไป 60,000+ เนื่องจาก ต้องมีการเปลี่ยนเครื่อง ที่อู่นอก และอื่นๆ จาก 0
ปี 2017 ตั้งแต่ต้นปีมา ก็เกือบ 50,000 บาทแล้วครับ (รวมเพลาขับ ที่จะเข้าไปชำระที่ 0 วันพรุ่งนี้)
ยิ่งเก่าเก็บนาน ก็จะมีภาระที่หนักขึ้นจริงๆ
เป็นกำลังใจให้ป้าแก่ครับ
ตัวเก่าของผมก็ใช้นานแบบนี้ เพิ่งเลิกใช้ไปสามปี หลังจากมีคันใหม่มาแทน
เป็นรถFord Mondeo ปี 1996 ประกอบนอกที่Genk เบลเยี่ยม จนโรงงานปิดไปแล้วมั้ง
ซื้อมือแรกใช้มือเดียวเลย วิ่งไปหกแสนกว่ากิโล ตอนนี้ก็นอนจอด
รอช่างที่สนิทกัน เข้าใจรถดุแลรุ่นนี้เป็นอยู่แล้ว มารับบริจาคเอาไปสักที
ว่างๆเดือนหนึ่งต้องคอยไปเอาแบตฯต่อลองสตาทเล่นสักครั้ง ไม่ขายครับ คงเหลือราคาน้อยมาก
ดูตามอายุการใช้งานของป้าแก่ แสนสองเอง ถือว่าไม่มากตรับ แต่อายุปีนั้นมากโขอยู่
เรื่องการทำงานหลักๆของเครื่องยนต์/เกียร์ไม่น่าห่วงนัก ยังใช้ได้อีกนาน
เรื่องที่สำคัญสุดต้องมีอะไหล่แบบที่ท่านข้างบนๆกล่าวไว้ อาจจะเป็นอะไหล่มือสองเชียงกง
ก็ได้ ลองดูอะไหล่ส่วนสำคัญๆไว้ แต่ไม่ต้องลงทุนซื้อมาเก็บถ้ายังมีให้พอหาได้
ที่อาจจะเจอ คือการเสียเล็กๆน้อยๆจุกจิก โดยเฉพาะอุปกรณืที่มีส่วนประกอบของยาง/พลาสติค ที่เสื่อมหมดอายุ
(แตกหักก็ติดกาว/กาวอีป็อกซี่ ซ่อมเองบ้างตรับ)
แต่ถ้าเป็นยาง/พลาสติกแตกหัก-รั่ว ของระบบเครื่องยนต์ ก็อาจจะมีการทำงานผิดปกติของระบบเครื่องยนต์ได้
แต่ก้ซ่อมแก้ไขได้หมด มักทำให้ไม่จุกจิก กวนใจ ไม่กล้าขับเดินทางไกล
แต่ดูจากระยะทางวิ่งมาน้อยๆ คิดว่าคงไม่ได้ใช้งานทางไกลอยู่แล้ว
ส่วนเรื่องความเหมาะสมในการใช้งาน คิดว่าคงถูกต้องตามที่คุณแม่พูด ..ขายดีกว่า
รถรุ่นใหม่กว่าไม่ต้องมาเสียค่าดูแล ปัญหาจุกจิกกวนใจที่มาตามอายุรถ ลดทอนความมั่นใจการใช้งานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
และรถรุ่นใหม่มักมาซึ่งความสะดวกสบาย พวงมาลัยไม่หนักมือ คล่องแคล่ว
ประหยัดน้ำมันกว่า สารพัดความปลอดภัยใหม่ๆที่ใส่มา และความปลอดภัยจากการควบคุมบังคับ/เบรก
สรุป สะดวกสบายขึ้นเยอะมาก
แต่สิ่งที่สำคัญกว่า คือคุณค่าทางใจของคุณพ่อ ซึ่งคุณพ่อรักอยู่ ก็ถือว่าดูแลตอบแทนให้กับสิ่งที่คุณพ่อรัก สบายใจ
ถ้าค่าใช้จ่ายที่เพิ่มบ้างจากการดูแล แต่ไม่เดือดร้อนนัก ก็ใช้ป้าแก่ต่อไปเถอะครับ จนคุณพ่อเห็นพ้องว่าควรขายแล้ว
เมื่อนั่นล่ะจะถึงเวลาของป้าแก่ซะที
(คิดเสียว่าตอบแทนผู้มีพระคุณไปเที่ยวต่างประเทศ ก็ไม่ได้อะไรเป็นสิ่งของกลับมา แต่ได้ความสุขใจเพลินใจของผู้มีพระคุณ)
