ของผมเริ่มหัดตอน11ขวบครับ ตัวโต ขาถึงพ่อก็ให้ลองหัดล่ะ จับครั้งแรกได้หัดวิ่งทางตรงๆ (ตอนนั้นมอเตอร์เวย์สร้างอยู่ แต่ยังไม่เปิด ถนนตรงๆ ว่างๆเลย)
พอได้จับครั้งที่2 ก็บนมอเตอร์เวย์ที่ยังไม่เปิดนี้แหละ จำได้ว่า กดซะ120 แต่กะระยะแซงไม่เป็น กางขวาออกไปเกือบตกไหล่ทางขวามือเลย จากนั้นก็ได้หัดขับบนทางเลี้ยวเป็นตัว Z พ่อผมสอนง่ายครับ ขับให้อยู่ในเลนส์ ดูเส้นถนน เลี้ยวตามโค้งอย่าให้ลงข้างทางพอ ส่วนเทคนิค กฎกติกามารยาท รวมถึงความปลอดภัย พ่อหามาให้อ่าน พวกหนังสือเกี่ยวกับการขับรถ และหนังสือติวก่อนสอบใบขับขี่
พออายุซัก15ปี พ่อปล่อยให้ขับคนเดียวในหมู่บ้าน แต่ไม่ให้ออกถนนใหญ่ มาปล่อยจริงๆก็ตอน16ปีล่ะ พอ18ปีก็สอบใบขับขี่ในวันเกิดเลย
พ่อไม่เคยยอมให้นั่งตักขับ พ่อบอกมันอันตราย ถ้าจะขับรอให้โตพอ ขาถึง พ่อดูว่าผมใจเย็นสุขุมพอ มีความระมัดระวังก็เริ่มสอนทักษะให้บ้างแล้ว บวกกับเวลานั่งรถไปกับพ่อ ดูพ่อขับ พ่อจะสอน อธิบายอะไรให้ฟังไปเรื่อยๆ ไม่เร่งรัดค่อยๆเก็บเกี่ยวประสบการณ์จนพ่อเห็นว่าพร้อม
ปัจจุบันเป็นคนขับรถให้พ่อไปล่ะ ไปไหนถ้าไปด้วยกันก็จะขับให้ จนเพื่อนๆพ่ออิจฉาว่ามีลูกขับรถให้สบายจริงๆ ผมก็ชอบขับเองมากกว่านั่งให้คนอื่นขับ มันไม่ได้ดั่งใจเหมือนเราขับเอง ถ้านั่งรถเพื่อน เพื่อนขับ ผมจะหลับเลยขี้เกียจลุ้นกับเพื่อน เชื่อใจคนขับ
