Rewind & Review: กว่าทศวรรษที่ผ่าน! กับความรักสั้น แต่ความจำฉันยาว!!!!!!!!

[BOBOSS]

เอ้ !! ไม่รู้ จะเริ่มยังไงดีครับ ZZZZ!!!!!
ง่ายๆ หละกัน ก่อนอื่นต้องขอทักทายและสวัสดีทุกท่านที่กำลังเปิดบทความนี้นะครับ จะด้วยความตั้งใจ หรือกดพลาดเข้ามาก็แล้วแต่ ขอขอบคุณนะครับ อืม ขอบคุณพื้นที่ในคอลัมน์ User Review ด้วยนะครับ
ผมเป็นสมาชิกใหม่ที่นี่ครับ เพิ่งจะสมัครสมาชิกก็วันแม่ที่ผ่านมานี่เอง ก่อนหน้านี้ก็ได้เข้ามาอ่านในเวปนี้ในหลายๆ บทความ รวมทั้ง รีวิวจากคุณ J!MMY และ Commander CHENG ก็ได้ประโยชน์ และความสนุกสนานตลอดมา
พอได้เข้ามาอ่าน คอลัมน์ User Review ก็ชอบนะครับ แต่หันมามองดูตัวเองว่าจะทำบ้าง ก็ฉุกคิดว่ารถที่ตัวเองใช้มันไม่ใช่รถตลาด เป็นรถประหลาดในสายตาคนรู้จักผมหลายๆ คน ก็ เลยยั้งใจไว้ คือกลัวมันจะแห้ว ว่ากันตรงๆ แต่พอได้อ่านคอลัมน์ 50 รถรุ่นดังในเมืองไทย 1985 ? 2005 โดย Commander CHENG มันก็ได้จุดประกายความคิดและแรงบันดาลใจของผมขึ้นมาใหม่ หรือพูดแบบ ฝรั่งก็ ?It is My Inspiration?....ว่าไอ้รถในยุคนี้ โดยเฉพาะยุค 90?s .......... มันเป็นยุคที่กำลังจะเปลี่ยนแปลงจาก Enjoy Human to Enjoy Environmental ในในยุคปัจจุบัน ...... ในความคิดผมมันเป็นยุคทองของวงการรถยนต์สมัยใหม่เลยไม่ว่าจะ ดีไซน์ที่หลายๆรุ่น ขึ้นแท่นคลาสสิคคาร์ไปแล้ว รวมถึง เทคโนโลยีใหม่ ต่างๆ มันถาโถมเข้ามา จนตั้งตัวกันไม่ติดทีเดียว
รวมถึงอยากจะลองเขียนไดอารี่เรื่องราวของรักของหวง ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา เพื่อเป็นความทรงจำในวัยที่จะย่างเข้าเลขสามในปลายปีนี้ และเผื่อในวัยที่เกษียณอายุแล้ว นำมันกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็คงได้อมยิ้มในใจลึกว่า ..... มรึงก็บ้าเข้าขั้นนะเนี่ย และอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกอาจจะช่วยแก้ไม่ให้เป็น โรคอัลไซเมอร์ก่อนวัยอันควร ............ว่าไปนั้นเลยตรู ... 

[BOBOSS]

มาดูการเดินทางของผมกันเลย ..... ตั้งแต่จำความได้ ผมก็ชื่นชอบจากเหล็กสี่ล้อ หรือ รถยนต์...โดยเหตุผลกลใดก็ไม่ทราบแน่ชัด .... ถึงขนาดเคยนั่งริมฟุตบาทนั่งดมควันดูรถราที่วิ่งผ่านไปผ่านมา .....   ซื้อหนังสือรถยนต์อ่านในวัยเด็ก ที่เพื่อนๆ รุ่นราวคราวเดียวกันซื้อการ์ตูนอ่าน ....
เริ่มกันที่รถคันแรกที่อยากจะเขียนถึงก่อนเลย ... ขอโทษด้วยที่ไม่มีรูปรถคันนี้นะครับ สมัยนู้นรูปมันยังเป็นแผ่นฟิลม์อยู่เลย ... มันคือ Mitsubishi Lancer รุ่นประวัติศาสตร์ ... ก็ E-car นั่นหละ ... มันเป็นรถป้ายแดงคันแรกของที่บ้านเลย ... สำหรับครอบครัวมนุษย์เงินเดือน เล็กๆ อย่างครอบครัวผม ... ตอนแรกก็เลือกอยู่หลายรุ่น แต่สุดท้ายมาลงเอยที่รุ่น GLX AUTOMATIC เครื่องคาบู สีแดงมาเหมี่ยว จำราคาที่แน่ชัดไม่ได้ พอเลือนที่สี่แสนกว่าๆ จองไปจองมา รอกันไปเกือบครึ่งปี รถก็ไม่ทีท่าว่าจะได้สักที ... จำได้ว่ายุคนั้นธุรกิจขายใบจองนี้มันอู้ฟู้ มากทีเดียว เฮ้อ ... สุดท้ายคุณพ่อผมก็กันฟันจนเลือดซิบ ขยับไปเล่นรุ่น1.6 GLXI AUTOMATIC เป็นรุ่นประกอบนอก (CBU) สีเขียวมะกอก คุณพ่อผมเรียกอย่างนั้น ราคาน้องนางคันนี้ในสมัยนั้นจำได้ว่า หกสิบหมื่น ทอนมาพันเดียว ... ผมก็ได้รถคันนี้ไว้หัดขับนั่นหละ มีอยู่หลายคราวที่บ้านให้ยืมขับไปโรงเรียน ตอนนั้นยังใส่ขาสั้นอยู่เลย ... จำได้ว่าห้าวพอตัวเลย ชวนเพื่อนๆขับไป ตจว เพื่อนผู้ชายนะครับ ... อย่าคิดมาก ... ดีนะที่คุณพ่อผม เล่นคอมไม่เป็น ไม่งั้นโดนเตะย้อนหลังแหงๆ ... น้องๆที่อ่านอยู่ อย่าเอาเป็น ตย.นะครับ
ด้วยเครื่องยนต์  4G92 แคมเดี่ยว 16 Valve ม้าประมาณ 110 ตัว ที่ 6000 รอบ กับแรงบิด 14.5 กก.-ม. ที่ 4500 รอบ ... โอ้ว! มันช่างแรงเสียจริง ... จะไม่แรงได้ไงวะ มึงเคยขับอยู่คันเดียว ... ตีนปลายที่ผมทำได้กว่า 190 กม./ชม. มันช่างทำให้เด็กวัยรุ่นคนนึงคึกคะนองได้พอตัว อัตราเร่งที่ไม่ขี้เหร่เลย กดเป็นมา ... ผมว่าเกียร์ออโตมิตซูมันแรงเกินตัวจริง...ไม่แรงได้ไงหละ เผลอกด OD OFF รอบเครื่อง กวาดไปเลข 8 พันกว่ารอบ เรดไลน์มันแค่ 6500 รอบนะ ... ทำไมกล่องมันไม่ตัดวะ ... สุดท้ายสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เกียร์ก็ต้องไปตามตรีน ฉันนั้น ด้วยเลขไมล์ แค่ สามหมื่นสามพันกว่าโล ผมจำแม่นเลย เพราะโดนคุณพ่อด่า ยกใหญ่ว่ามึงขับยังไงวะ เกียร์พัง ... แถมรถสมัยนู้น มันรับประกัน แค่ 2 ปี หรือ 50,000 กม. อย่างใดอย่างนึงถึงก่อน ... แล้วรถผมมันเลยสองปีมาหน่อยเดียว เลยต้องควักกระเป๋าซ่อมเอง จำได้ว่าต้องไปซ่อมที่ศูนย์ใหญ่มิตซู แถวรังสิตนู้นเลย ค่าซ่อมหมดไปสามหมื่นกว่า โดนด่าหูชาเลย สุดท้ายรถคันนี้ ตอนนี้ยังอยู่ในความครอบครองของคุณป้าผม สภาพก็ทรุดโทรมเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ยังวิ่งได้นะครับ เครื่องก็ตัวเดิม ปอกท่อไอ้ปืนโตสุดๆที่ผมเปลี่ยนยังอยู่ดีเลย วิ่งทั่ววัด ทำบุญทั่วไทย กว่า สองแสนโลแล้ว ...  เมื่อวานวันแม่...ยังเจอกันอยู่เลย ยังแอบคิดเล่นๆ ว่า ถ้ามันได้กลับมาอยู่ในมือผม ผมจะบูรณะให้มันใกล้เคียงกับตอนป้ายแดง แล้วเอาไปคืนให้คุณพ่อได้ใช้ขับเล่น แกคงมีความสุขใช่ย่อยเลยหละ

[BOBOSS]

คันต่อมาเป็นรถในตำนานอีกคันของเมืองไทย หลังจากทำน้องมิตซูกลับเจแปนกว่าเวลาอันควร ... ก็เลยขอที่บ้านว่าขอรถใช้แล้วเถอะ ... ก็ไปกับคุณพ่อเหมือนเดิม ไปแถวรัชดา ไปดูรถนะครับ อิอิ ... ดูไปดูมาก็ไปถูกใจกับเจ้าโลมาน้อย สีเขียวก้านมะลิ ตอนนั้นก็ดูรถไม่เป็นหรอกครับ งูๆ ปลาๆ อาศัยเชื่อใจ ว่าเต็นท์นั่นมีชื่อเสียง ตอนนี้เต็นท์นี้ก็ยังอยู่นะ แสดงว่าผมคงไม่โดนหลอกหละ 555 จับมาที่ สี่แสนหนึ่งหมื่นบาท กับโฉมแรก 12 Valve เดิมสนิท ก็ขับไปเรียน ไปเที่ยว และอื่นๆ คิดเอาเองนะค้าบ ... ขี่เซฟสมัยนู้นมันก็ดูโก้ไม่หยอกเหมือนกัน ถึงแม้ว่าท้องมันจะไม่เคยอิ่มเลย กับเครื่อง หกสูบแถวเรียง โบราณๆ ขับยังไงมันก็ ได้ ห้าโลลิตร เฮ้อ! อาศัยน้ำมันซุปเปอร์สมันนั้นมันอยู่ ที่สิบบาทเศษ มันก็พอกล้อมแกล้มไปได้ กับตีนปลายที่190 กม./ชม. ที่นิ่งสุดๆ ก็ยังทำให้ชื่นใจอยู่บ้าง ...

ในปีการศึกษาสุดท้าย ผมก็ได้มีโอกาสตกแต่งมันหละ หลังจากขี่ไปร่วมแปดหมื่นโล เครื่อง RB 20 E มันก็เริ่มหลวมซะงั้น เหยียบทีควันยังกะรถไก่ย่าง ... ก็เลยบอกคุณพ่อว่าเครื่องพังหละ ต้องเปลี่ยนเครื่องมั้ง ... พ่อผมก็เชื่อซะสนิทใจ หุหุ แกบอกว่าก็ลองไปศึกษาดูสิว่าทำยังไงได้บ้าง ... ศึกษาไปมาก็มาจบลงที่การควักใจเธออกมา ...  เอามาดูสิว่าทำไมมันถึงตะกละตะกรามขนาดนี้ ... เลยจับไปอดอาหารในอู่ซะเลย 555 ... สุดท้ายก็มาจบลงที่เครื่องเจ้าเส้นขอบฟ้า R32 GTS รุ่นโบลออฟบน พิมพ์นิยม เซฟยุคแรก ... เอาสเปคเครื่องไปดูกัน รหัส RB 20 DET 6 สูบเรียง DOHC 24 V. 1998 CC. 215 ม้า ที่ 6400 รอบ แรงบิดที่ 27กก.-ม. ที่ 3200 รอบ ... ก่อนที่มันจะกลายเป็น เครื่องเจ ในสมันนี้ ไอ้ยุ่นมันคง งงกันใหญ่ ว่า A31ที่เมืองไทย มันผลิตที่โรงงานสำโรงเหรอไงฟะ 

ภายนอกมาจบลงที่แต่งภายนอก 24 Valve ใส่ล้อ 17 ยางบาง วิ่งดีเลย เป็นรถมีหอยคันแรกที่ได้ขับ แรงพอตัว แต่ซดน้ามันเหมือนเคย 555 แต่ดีกว่าเครื่องเดิมนะ แถมวิ่งต่างกันฟ้ากะเหวลึกๆๆเลย? เคยเอาไปลองวิ่ง Test ดูที่ MMC Drag สนาม 1/4 mile ยอดฮิตในยุคนั้น ได้ดีสุด 15.7 วิ ที่ 145 กม./ชม. เอ้อรถผมเกียร์ออโตนะครับ ... ตีนปลาย จมไมล์เดิมที่ สองร้อย ยังไปต่อได้อีก จำได้ว่าเคยคิดแบบคำนวณเฟืองท้าย รอบเครื่อง อะไรอีกไม่รู้ ได้กว่า สองยี่ ... เคยลองอยู่หนเดียว แล้วเป็นครั้งที่ ยางแตกด้วย ลงทางด่วนมายางแฟบเลย คิดแล้วยังเสียวไม่หาย ... ประโยชน์ข้อนึงของยางซีรีย์ต่ำคือ ถ้ามันแบน หรือ แตกมัน ... จะมีอาการน้อยกว่ายางซีรีย์สูงๆ อันนี้ก็อ่านมานะครับ ... ความทรงจำกับรถคันนี้ อีกอย่างคือเป็นการขับรถชนครั้งแรก ... ขับไปจิ้มตูดกระบะ เพราะ ลืมตัว ประมาท ว่าใส่ยางอะไหล่อยู่ ก็ซ่อมหน้าไปนิดหน่อย.... หลังจากนั้นก็ขายไป ผมก็ไปเรียนต่อ ตปท. สองปีครับ

กลับมาจากเรียนก็ไม่รู้จะซื้อรถอะไรดี ... ก็มาจบที่เจ้าโลมาเหมือนเดิม เครื่องสกายไลน์แบบเดิม จับที่เต๊นท์มาสองกว่าๆ ... คันนี้ไม่มีอะไรมาก จบไม่สวยนัก ... สุดท้ายขับหมุนกลางถนน เพราะผมประมาท ไปชนกับขุนแผนเหล็ก ... เสียค่าชดใช้ไปบานเลย เครียดอยู่เป็นปี ... เรื่องจริงเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อยู่หลังพวงมาลัย อย่าประมาทนะครับ ... รวมถึงเวลาทำประกัน ต้องดูให้ดีว่าประกันชดใช้คู่กรณีเท่าไรนะครับ ยังดีที่ไม่มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตครับไม่งั้นผมแย่แน่ ... ผมก็ได้แต่ร้องเพลง พี่ตั้ม สมประสงค์ ... ก็เรามันโง่เอง โง่เอง ไม่อ่านกรมธรรม์ให้ดีเอง ...... แต่ยังไงเสียเจ้าโลมามันก็ช่วยชีวิตผมไว้หละกัน คิดในแง่ดีหละกันนะ .. .

หลังจากนั้นก็ถอดใจ จะเลิกขับรถซิ่งแล้ว ... ไปซื้อรถเล็กๆ มาใช้ดีกว่า ตอนนั้นใช้รถวันนึง 7 ? 8 สิบกิโลได้ แบบทำงานขับผ่าน 3 จังหวัด ... ไม่รู้ว่าถูกมนต์สะกดน้องพอลล่า Presenter คนงาม เหรอป่าว ทำให้ไปถูกใจน้อง JAZZ GD เข้าเต็มเปา ... สียอดฮิต น้องพอลล่าบอกต้องขาวเท่านั้น รุ่นท๊อป VTEC ไปเลย เซฟๆ AIRBAG ABS ครบๆ ... จ่ายไป 685,000 บาทถ้วน แพงฉิบเลย ... ไม่รู้ว่าผมยังดวงซวยต่อ เหรออย่างไร ... รถผมมีปัญหาในหลายเรื่องที่เป็นสาระสำคัญ ... อาจจะเป็น หนึ่ง ในหลายพันคัน ที่เกิดเคสแปลกๆ ขึ้น ... สุดท้ายดีลเลอร์ขอซื้อคืนไปหลักจากผมใช้ไป 6 เดือน วิ่งไป 11,000 กิโล โดยหักค่าเสื่อม ไป สิบกว่า % ผมก็ยอมๆ ไป แต่กว่าจะจบเรื่องก็ ไปเม้งกับมันหลายยกเหมือนกัน ... เฮ้อ แล้วตรูจะทำยังไงกับชีวิตวะเนี่ย ... ถอยรถใหม่แล้วยังเป็นแบบนี้ ... เลยบ้าหนักไปเลย บ้ายังไงติดตามกันต่อครับ
ปล. ผมบอกไม่ได้จริงๆ ครับ ว่ารถผมผิดปกติยังไง เพราะ ดีลเลอร์ มันให้เซ็นยินยอมว่าต้องเก็บเป็นความลับ ขอโทษจริงๆนะครับ 

[BOBOSS]

คันต่อมา คิดอะไรไม่ออกก็ขอยืมรถที่บ้านมาใช่ดีกว่า คันนี้ที่บ้านผมเค้าเรียกว่าเจ้าสีทอง ... ประวัติที่ซื้อนะตอนนั้น คือ เจ้ารถถังสวีเดนซีรีย์ เก้า ของคุณพ่อ เริ่มรวนเร อยากกลับยุโรปเต็มแก่ ... เลยคิดว่าจะเปลี่ยนรถใหม่ญี่ปุ่นขนาด สองพันซีซี สักคัน ...มีตัวเลือกอยู่ 3 คัน พ่อผม แกคงอยากจะกลับเป็นวัยรุ่น แกชอบ มาสด้า ทรงเฉี่ยว แลนติส วีหก นั่นเอง ... ส่วนแม่ผม ยัง ติดใจโลโก้เพชรอยู่ แกเชียร์ อัลติมา วีหก ... ส่วนผมก็เชียร์ ฮอนด้า แอคคอรด์ เจ้าไฟท้ายสองก้อนนี่หละ ... เลือกกันไป คุยกันไป ผมก็ชนะทุกเสียง หุหุ ... แลนติสนะสวย สมรรถนะดี ก็จริง แต่กังวลว่ามันจะเล็กไป แถมในระยะยาวก็กังวลเรื่องการบำรุงรักษา ... ส่วนเจ้าอัลติมา ได้ฟังมาว่าเกียร์ออโต นั่นเปราะยังกะปุยนุ่น แถมยังเคยมี ประสบการณ์ตรงกับ เจ้า E-car ก็เลยคิดว่ามันต้องเป็นแน่ๆ ... สุดท้ายมาจบที่เจ้าสีทอง รุ่น VTI-E จำคร่าวๆ ว่าถอยมา เก้าแสนสอง ที่ศูนย์ ใหญ่ แถวศรีอยุธยา ... มันเป็นรถที่ดีพอตัวเลยหละ ไม่จุกจิก เลย ในระยะ หก เจ็ด ปีแรก ... เครื่องก็วิ่งได้สมตัว แต่กินน้ำมันมากไปหน่อยครับ กับม้า 145 ตัว ... เจ้าสีทองเคยทำผมกินข้าวลิงกลางทางครั้งนึง ไดชาร์จเจ๊งครับ เสียกลางสะพานรัชโยธิน เปลี่ยนของรีบิ้ว หมดไปสามพันกว่าๆ ก็วิ่งปร๋อ เหมือนเดิม!!!

หลังจากหย่าขาดจากน้องพอลล่า ... ผมก็เอาเจ้าสีทองมาใช้ ... ก็ตกแต่งไปเรื่อย หลักๆ ก็แปลงเป็น SIR JDM Spec ... ทำมันหมดหละ ... ใครยังใช้รุ่นนี้อยู่ แล้วภายในเริ่มกลับบ้านแถวอยุธยาแล้ว ลองเปลี่ยนเป็นของสเปคญี่ปุ่นสิครับ วัสดุดีกว่า ทนกว่า แถมสวยกว่ามากด้วย ... ภายนอก เลาะหลังคา Moonroof ไว้ดูฝนดาวตกด้วย เอานี้ชอบมากๆ ... ฝากรูปไว้ลองดูครับ ... เนื่องด้วยสมันนู้น ใช้รถเยอะมาก แถมค่าน้ำมันถีบตัวไปมหาโหด เลยต้องลอง เอาไปดมแก็ส LPG  ... ผมติดแบบธรรมดาหละ เอาง่ายๆ ระบบดูดนี่หละ อยากลองอยู่แล้ว (แอบมีแผนในใจ อิอิ) ... ใช้ไปใช้มา ไม่รู้เป็นอะไร ... รถสตาร์ทยากเหลือเกิน ... ตั้งวาล์วใหม่ก็แล้ว หัวเทียนก็เปลี่ยนแล้ว ก็ยังไม่หาย ... ถามช่างหลายคน ปรึกษาผู้รู้หลายคน ก็บอกว่าเครื่องเริ่มไปแล้วหละ ... ในความเห็นส่วนตัวผม เครื่องฮอนด้า ดมแก้ส มันชอบจุกจิก มากกว่าพี่โต เค้าเยอะเลย ... อันนี้ส่วนตัวนะครับ

 ก็เลยได้ที ตามแผนที่วางไว้ ยก F22B กับแก๊สออก ... ทุปกระปุก ไปครึ่งแสนนิดๆ เพื่อสู่ขอหัวใจของสาวยุ่นทรงโต ทวินแคมหย่ายๆ ... เป็นอื่นไม่ได้ เลย นอกจาก H22A AUTO จาก Accord SIR ตรงรุ่น ยกใส่ทั้งแพ ... การลงเครื่องตรงรุ่นมันช่างง่ายดายมาก ... วางโดยช่างใหญ่ฮอนด้า แถวพรานนก แค่ 2 วัน ... เจ้าสีทองก็วิ่งปร๋อ กว่าเดิม กับม้ากว่า 190 ตัว ความจุ 2157 cc แถมมีระบบแคมกระดิก ผ่านระบบไอเสียของ MUGEN สำนักแต่งคู่บุญ ... มันช่างขับสนุก บวกเสียงหวานอันเป็นที่หลงใหลของสาวกฮอนด้า ช่วยเพิ่มแรงม้าในใจคนขับได้โขอยู่ ... 
อัตราเร่งดีขึ้นกว่าเครื่องเดิมมากครับ อัตราการกินน้ำมันก็ดีขึ้นครับ ตอนผมใช้อยู่ในเมืองทั่วไปได้เฉลี่ย 8 กม./ลิตร ซึ่งดีกว่าเครื่องติดรถกว่า 1 ? 2 กม./ลิตร  ? ทางไกลได้ร่วม 11-12 กม./ลิตร ? ใครยังมีรถรุ่นนี้อยู่ หรือตาเพชร ที่เครื่องเดิมเริ่มเก่าแล้ว หรืออยากได้กำลังวังชาแบบกำลังดี ... ถ้ายังรักมัน และอยากใช้อีกยาว แนะนำเลยครับ แล้วคุณจะไม่ผิดหวัง 

[BOBOSS]

สุดท้ายงานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา  ... ผมได้เปรยถามคุณพ่อเป็นระยะๆ ว่าขอขายเจ้าสีทองนะ ... ไม่ใช่มันไม่ดี เหรอเบื่อหรอก ... แต่ด้วยวัยอันอยากรู้อยากเห็น กับพอจะมีเงินเลี้ยงดูตัวเองบ้างแล้ว ... ก็เลยอยากจะลองใช้รถ ในฝันหลายรุ่น ๆ ในครั้งวัยเยาว์ ที่ได้แต่ชะเง้อคอมอง เวลามีรถรุ่นนั้นๆ ขับผ่าน ... สุดท้ายตื้ออยู่นานตอนแรกท่านยืนกระต่ายขาเดียวเลยว่า ไม่ๆๆๆ ... แถมว่า ผมอีกว่า กรูยอมให้เอารถป้ายแดงไปชำแหละ ไม่เตะมรึงก็บุญแล้ว ... สุดท้ายน้ำหยดลงหิน สักวันหินก็กร่อน ...ผมก็มัดมือชกเลย ว่าจะขายก็ต่อเมื่อได้ราคาที่ผมคิดว่าเหมาะสม ซึ่งมันก็มากกว่าราคาตลาดพอตัว ...  ผมก็ประกาศขายอยู่ประมาณ สามเดือน  ... เนื้อคู่ก็มาครับ... มีน้องที่ทำงานอยู่ในบริษัทในเครือ มาดูรถที่บ้าน ตอนมาถึงยังถามว่า อ้าวพี่ทำงานที่นี่เหรอ ... ไม่รู้เลยนะเนี่ย ... มาดู ในบ้านสิบห้านาทีได้ ก็บอกว่าโอเคครับ ผมเอาครับ ขอจัดยอดกับ Finance ก่อนะ ... ทุกวันนี้ผมยังเจอเจ้าสีทองอยู่ เป็นครั้งคราว ก็ยังไปตบหลัง(คา) ว่าเฮ้ย กรูคิดถึงมึงนะ ... แล้วก็ดีใจที่เจ้าของใหม่ เลี้ยงดูมันเป็นอย่างดี ... 

[BOBOSS]

ไม่ใช่รถในฝัน แต่เคยคิดเล่นๆ ว่าถ้าเจ้าของรถคันนี้ประกาศขาย ผมจะไม่ลังเลเลยที่จะขอเป็นตัวเลือกของเจ้านกสาริกาคันสวยคันนี้ ... และแล้ววันนั้นก็มาถึงครับ ... เจ้าของเก่า มีความจำเป็นต้องไปทำงานต่างประเทศ ประกอบกับมี สาลิการุ่นนี้อยู่อีกคันนึง เลยต้องขายมันออกมา ... อาจจะเป็นเพราะจังหวะที่ผมเคยทำงานที่เดียวกับเค้า เคยทำงานร่วมกันบ้าง ... เลยคุยกันง่าย ... มันเป็นรถที่ดีมากครับ ประกอบกลับเจ้าของเก่า ปรับปรุง ตกแต่งมาอย่างดี ... ได้แปลงเป็น SS III JDM Spec ตัวสุดท้าย ... ผมมาปรับปรุงนิดหน่อย ก็หล่อหละ !!! 

[BOBOSS]

มาดูที่หัวใจกันดีกว่า เครื่อง 3S GE BEAMS VVTI : 1,998 cc /200 ps/7000 Rpm / 21.0 Kgm/6000 Rpm ... พี่โตเค้าก็มีฝาแดงนะ อิอิ จากการใช้งานจริง ดูจากตัวเลขก็พอเดาๆ ว่า รอบมันจัด ... ใช่ครับ กำลังวังชามันมาในรอบสูงจริงๆ แต่ก็ขับสนุกครับ แม้ว่าจะเป็นเกียร์ออโต ... ปลายไม่เคยลองสุด ลองแค่ 170กม./ชม. ก็เสียวๆ ยังไงไม่รู้ อาจจะเป็นเพราะว่าลมมันเข้ามาดังเหลือเกิน ไม่ว่าจากหลังคากระจก และ กระจกประตู ตามประสารถไม่มีขอบทั้งหลาย

อัตราการกินน้ำมันนั้นพอตัวเลย  ตอนผมใช้อยู่ในเมืองทั่วไปได้เฉลี่ย 7 ปลาย กม./ลิตร ? ทางไกลได้ 10ปลาย กม./ลิตร ...  ทั้งนี้สเปคพี่ยุ่น ควรจะเติม 98 Hi Octane ... ซึ่งบ้านเรามันไม่มี เฮ้อ เลย ต้องมีเสียงเขกให้ได้ยินกันบ้าง ... ถามช่างใหญ่ พี่โต แถวประชาชื่น ก็บอกว่า ทำใจ ครับ ... มันแก้อะไรไม่ได้ แต่มันไม่พังง่ายหรอก ...เฮ้อ แต่เวลาเหยียบที ผมปวดใจครับ

[BOBOSS]

ใช้มาได้ร่วมปี ก็ถึงเวลาลาจาก ... เจ้าบ่าวหนุ่มหล่อมาสู่ขอไกลถึงเมืองเหนือ ... เฮ้อ อิจฉาจัง ป่านนี้เจ้าสาริกาน้อยคงได้มีบุญได้รับใช้ สาวเหนือน่ารักๆ ... หลายคนป่าวไม่รู้ 555 ... ตอนนี้ได้ข่าวแว่วมาว่า เจ้าของใหม่กำลังอาบน้ำเจ้าสาริกาใหม่ ให้เป็นสีขาว โอโม่ ให้เข้ากับสาวเหนือนั่นเอง หุหุ

สรุป ถ้าคุณชอบฟิลลิ่งรถคูเป้ เข้าไปนั่งแล้วใช่เลย ... สายพันธ์ แรลลี่โลก อดีตนะ... อะไหล่หาได้ทั่วไป แถมของตกแต่งมือสองก็มีพอควร จะเอาสวยก็สวยจริง สาวๆ ชอบมากนะครับ ตากลมๆ ...จะเอาแรงก็ไปได้ตามทุนทรัพย์ ... ด้วยราคาที่น่าจับต้อง จะช้าอยู่ใย ...  มือสอง มือสาม สภาพดี เดิมๆ ยังพอมีให้เลือกอยู่ครับ ...

จะมีนิดนึงคือ ด้วยความที่เป็นรถนำเข้า อะไหล่ เฉพาะตัวหลายอย่าง มันหาเทียบไม่ได้ เช่นโช้คอัพ ... ถ้าคุณ แปลงไปใช้ SS III & GT4 ก็ดี ... ราคาของใหม่ ได้ฟังแล้วอาจจะหน้ามืดได้ ... แต่ถ้าใช้ Spec Australia เดิมๆ ในบ้านเรา ก็ ไม่มีปัญหาครับ เครื่อง 5S เป็นที่ชำนาญของช่างไทยอยู่แล้ว ... เกร็ดเล็กน้อย รุ่นนี้มี GT4 Spec 4WD  เครื่อง 3sGTE ด้วย เมืองไทยมีอยู่ 25 คัน ที่ TMT นำเข้ามาขาย จริงๆ แล้วนำเข้ามา 50 คัน แต่ด้วยราคา มหาโหด กว่า สองล้านกลางๆ ในสมัยนั้น ทำให้ GT4 25 คัน ที่เหลือ ส่งไป Down Under ไปให้จิงโจ้ขี่แล้ว ... ถ้าคุณสนใจรุ่นนี้ แล้วเจอคนที่จะขาย จงรับมันไว้นะครับ อย่าปล่อยไป เพราะมันหายากเหลือเกิน ไม่รู้ว่าตอนนี้ มันยังเหลือวิ่งได้ในเมืองไทยสักกี่คัน
 

[BOBOSS]

หลังจากรับเจ้าสาลิกามาอยู่ในอ้อมอก ได้เดือนเศษ ... ก็ติดใจรถ Sport แบบถอนตัวไม่ขึ้น ... ลองทุบกระปุกอีกรอบ รวมกับไปตื้อ คุณแม่ให้ลงทุนร่วม บอกว่ารถ Sport ซื้อมาใช้ปีนึง ไม่ขาดทุนหรอก มีแต่กำไร 555 ... แต่ไม่ได้บอกแกนะว่ากำไรใช้ อิอิ

ด้วยที่ชื่นชอบรถตระกูล H เป็นทุน...ไม่นับน้องพอลล่านะ ... รถในฝันจะเป็นอะไรได้อีก ถ้าไม่ใช่ เจ้าตากลมๆ Integra DC2 ... อาจจะรักแรกพบ ตั้งแต่ไปดู เจ้าโลมาน้อย แถวรัชดา แล้วมันมีเจ้านี้อยู่ ด้วย ... แต่ตอนนั้น ค่าตัวน้องมันห่างไกลเหลือเกิน เปิดมา 55 หมื่นนะตอนนั้น ... ผ่านไปร่วม 10 ปี ราคาเจ้า DC2 ไม่มีทีท่าว่าจะตกเลย ... 10 ปีมันตกไปหลักหมื่น ... ไปดู เจ้าแดงคันนี้ มีดีที่เป็นรถมือเดียว แถมเป็นปี 1995 ปีสุดท้าย เครื่องเคราพอไหวอยู่ ตัวถังใช้ได้ ผ่านมีดหมอยันฮีมาบ้าง แต่ไม่ถึงกับผ่าตัดใหญ่ ก็ โอเคครับ สภาพมาตามรูปเลย แต่แมกไม่ใช้อันนี้นะครับ มาเปลี่ยนเองทีหลัง

เกร็ดเล็กน้อย รุ่นนี้นำเข้า โดยฮอนด้าไทย แค่ 2 ปี ปีหละ 150 คัน ตากลมแบบนี้เท่านั้น มีมูนรูฟ เครื่อง B18C Manual Transmission มีสองสีคือ ดำ กับ แดงม่าเหมี่ยวเท่านั้น ราคาป้ายแดง 970,000 บาท ถ้าผมจำไม่ผิดนะ ถ้าใครเคยถอยป้ายแดง แล้วไม่ใช่ แก้ให้ด้วยนะครับ
รถรุ่นนี้มันติดลมบน ไปแล้ว สภาพดีๆ เดิม ๆ ไม่รู้ยังเหลืออีกกี่คัน ส่วนมากก็จับแปลง JDM Type R spec กันเกือบหมด เห็นล่าสุด ทำเป็น 2000 spec เห็นตั้งขาย ไว้เกือบเจ็ดหลัก ... ขายได้ด้วยครับ แต่ของพี่เค้าสุดติ่ง จริงๆ

[BOBOSS]

สุดท้ายผมก็ต้านกระแส JDM ไม่อยู่จริงๆ เลยต้องอาบน้ำประแป้ง ให้ เป็น ตายาว กลับสีขาวรหัส NH0 ตามแบบสาวก Type R ทั้งหลาย ... ผมว่าสวยอยู่นะ555 

[BOBOSS]

เปิดกระโปรงดูกันดีกว่า เครื่อง B18C2 ฝาดำ 1,797 cc / 170 PS / 7600 rpm / 17.5 Kgm /6200 rpm...
ฝาแดงนี้พ่นเองนะครับ  อิอิ เครื่องเดิมๆ ทำให้เนี๊ยบโดย ช่างใหญ่ฮอนด้า แถวพรานนก ... อืม มีทำท่อ Type R กับ กรองเปลือยเท่านั้นนะครับ

จากการใช้งานจริง ดูจากตัวเลขก็พอเดาๆ ว่า รถมันรอบมันจัดอีกแล้ว แต่พอได้คู่กับเกียร์กระปุก มันขับสนุกมากครับ ... ทันทีที่ เทคเปิดที่ 4400 รอบ เหมือนโลกมันเปลี่ยนไป ... มันจะดึงอีกก๊อก จนสุดที่ 8200 รอบ ... ปลายไม่เคยลองสุดๆ กดไป 210กม./ชม.  ยังเหลืออีกหน่อยครับ ช่วงล่างดีมาก แฮนลิ่งดี ขับง่าย พวงมาลัยฉับไว  เบรกเดิมๆ พอไหว แต่ถ้าจะเล่นแรงๆ มีเบรกตัว Type R ให้ปรับเปลี่ยนได้ตามความชอบครับ

อัตราการกินน้ำมันนั้นดีมาก  ตอนผมใช้อยู่ในเมืองทั่วไปได้เฉลี่ย 9 โลกว่า กม./ลิตรกับการขับเล่นวันหยุด ต้องมีซัดกันบ้าง ? ทางไกลไม่เคยลองครับ แต่เคยให้พี่เขยยืมไปขับตอนรถแกเข้าอู่ แกบอกว่าขับเรื่อยชานเมืองได้กว่า 14 โล กม./ลิตร ...  ปล. คันนี้เติมแต่เบนซิน 95 นะครับ เพราะใช้น้อยมากๆ 

[BOBOSS]

ใช้มาได้ร่วมปี ก็ถึงเวลาลาจากกันตามเคย ... จริงๆ ไม่ได้คิดอยากขาย เพราะมันเป็นรถในฝันคันนึงทีเดียว แต่เพื่อการเดินทางต่อไปของผม มันก็จำเป็น เฮ้อ ...  เจ้าบ่าวหนุ่มแถบชานเมืองมาสู่ขอหลังจากลงขายแค่ สามวัน ... มาดูเที่ยง ๆ ตอนบ่ายๆ โทรมาว่าผมเอาครับ  ... เฮ้อ ตั้งตัวไม่ถูกเลย วันนี้เพิ่งพาไปอาบน้ำ เคลือบสี ให้อาหารมื้อสุดท้าย ... คิดแล้วยังใจหายจนถึงวันนี้เลยครับ ... ไม่ได้ยินข่าวมานานแล้ว ไม่รู้ว่ายังอยู่ดีหรือเปล่า

สรุป ถ้าคุณชอบความสวยแบบรถคูเป้ แต่เข้าไปนั่งแล้วเหมือนรถบ้าน ขับง่าย สนุก และประหยัดสมตัว ... สายพันธ์ Type R สามารถต่อยอดได้อีกนานโข ... แถมคุณค่า และ มูลค่าในตัวจะถีบตัวขึ้นไปอีก  ... อะไหล่หาได้ทั่วไป แถมของตกแต่งมือสองก็มีมาก ราคาไม่แพง ... แต่ด้วยราคาตัวรถที่ไม่มีค่ากลาง ขึ้นอยู่กับความพอใจ แถมรถมันหายากมาก ...  สภาพดี เดิมๆ ไม่แน่ใจว่ายังมีอีกกี่คัน ... ถ้าอยากจะได้ แล้วมันไม่มีให้ซื้อ มันปวดใจสุดๆ ... 
 
จะมีนิดนึงคือ ด้วยความที่เป็นรถนำเข้าเหมือนเดิม อะไหล่ เฉพาะตัวหลายอย่าง มันหาเทียบไม่ได้ แบบ Part No. มีนะ แต่จะสั่งไงหละ ถึงแม้ว่า Honda Thailand จะนำเข้าเองก็เถอะ อะไหล่หลายชิ้นมันไม่มี Stock จะสั่งก็สั่งไม่ได้ ที่ผมประสบกับตัวเอง ก็ ชิมรองผ้าเบรก ตัวละ ร้อยกว่าบาท สั่งไป หลายเดือน ก็ ไม่มีทีท่าว่าของมันจะมา สุดท้ายได้น้ำใจ ประธาน Integra Inc แกะให้จากอันที่ถอดจากรถแก ขอบคุณครับ

[BOBOSS]

อืม หลังจาก พล่ามมา หลายยกอยู่ ... ถ้าเขียนบรรยายไม่ได้เรื่องก็ขอโทษผู้อ่านด้วยนะครับ รูปจริงๆ มีเยอะอยู่ แต่ไม่อยากลงเยอะครับ รูปไม่คอยสวยนะครับ ผมถ่ายรูปไม่เก่งครับ .... เพราะตั้งใจให้มันเป็น Rewind วันวานยังหวานอยู่ ... รวมถึงน้องนางทั้งหลาย ผมก็ไม่ได้เป็นเจ้าของแล้ว ก็ ไม่อยากลงรายละเอียดมาครับ เกรงใจเจ้าของที่เค้าใช้อยู่ครับ ถ้าเจ้าของน้องนางทั้งหลายได้มาอ่าน ขออนุญาตนะครับ

หลังจากจบ Rewind ไปแล้ว มาพบกับ Review กันดีกว่า !!! รูปถ่ายไว้แล้ว ขอเวลารวบรวมเรื่องราวหน่อยนะครับ
รถประหลาดในฝันคันต่อไปของผมคือรถอะไร   ทายจากรูปกันดีกว่า เซียนรถในห้องนี้ น่าจะรู้ไม่ยาก
มันเป็นรถที่หลายๆ คนอยากขับ สักครั้งในชีวิต สำหรับคนรุ่น เดียวกับผมที่ชื่นชอบ หรือบ้ารถนั่นหละ
แต่ไม่เคยคิดว่าจะซื้อเลย เพราะ ได้ยินมาว่า ใช้งานทุกวันไม่ดีหรอก เปลือง พังง่าย แถมสภาพดีๆ หายาก ส่วนมากผ่านมีดหมอ รีแพร์มาทั้งนั้น .... ที่เค้าว่าๆกัน มันจะมีจริงกี่ข้อ เดี๋ยวรู้กันครับ 

จนมาวันนึง น้องที่ทำงานบอกว่า ... พี่ไอ้น้องที่อยู่อีกแผนกมันขับรถที่พี่ กะ พี่ กอฟ อยากได้หละ !!!
พี่ กอฟ (พี่ที่ทำงานที่บ้ารถเหมือนกัน ตอนนี้แกก็มีไอ้รถประหลาดนี่เหมือนกันครับ)

อุเหม่ !!! จุดไต้ตำตอซะแล้ว ... ก็เลยได้สืบสาวราวเรื่องว่า ....
ผมกะ พี่ กอฟ: เฮ้ย ไอ้ ... มรึงขับ ... ... เหรอ
น้องเจ้าของรถ : ครับพี่ เป็นรถมือเดียวครับ คุณแม่ใช้มาป้ายแดง ผมรับช่วงต่อมา แต่งไปนิดหน่อย
ผมกะ พี่ กอฟ: แล้วจะขายไหม
น้องเจ้าของรถ : ขายได้ก็ขายครับพี่
ผมกะ พี่ กอฟ: แล้วประกาศขายยัง จะขายเท่าไร
น้องเจ้าของรถ : ยังครับ ใครอยากซื้อ ก็มาถามเอาเอง!! ราคาขอไปคุยกับแม่ก่อนครับ
 ผมกะ พี่ กอฟ: ? คิดในใจ แล้วมรึงจะเข้าฌาน ขายในฝันเหรอวะ 
คือดูบุคลิก ท่าทางของน้องเจ้าของรถ .... คนร้อยคน ทาย ก็ไม่มีใครเชื่อว่า มรึง ขับ   
สุดท้าย ก็ได้มาอยู่ในความครอบครองผมจนได้!!! การเดินทางครั้งนี้จะเป็นอย่างไร ลองติดตามกันครับ ขอบคุณครับ
ขอเวลาหน่อยนะครับ จะรีบทำReviewให้เสร๊จ มีใครอยากอ่านมั่งเอ่ย

[JIRATH]

จขกท เป็นคนที่ใช้รถเยอะมากครับ รอชมเรื่อยๆ

[Akeem-CLII]

อ่านเพลินดีครับ ขอบคุณครับ

รออ่านต่อนะครับ

[Nioka]

ตอนแรกเห็นมันยาวว่าจะไม่อ่านแล้วนะ

อ่านไปอ่านมา อ่านตั้งแต่แรกจนจบเลย >< เพลินดีครับ รออ่านอยู่นะคร๊าบบ

[Ohmmypp]

รออ่านเช่นกันครับ  คันสุดท้ายนี่ อยากอ่าน สุดๆ

[Best_Vorakit]

จขกท.เขียนบทความได้น่าติดตามมากครับ
รออ่าน Review นะครับ

ปล.ผมเป็นพวกชอบคิดถึงรถที่เคยใช้แล้วมันดีมาก เวลาขายไปมักจะคิดถึงมัน  แต่คันที่สัมผัสจริงๆ มีแค่คันเดียวเอง คือ เจ้าสามห่วงสีเขียวเข้ม ปลายปี 94 รุ่น GLi 4Auto ตอนนี้ก็ยังคิดถึงอยู่นะ ออพชั่นมีเยอะดี ถ้าเทียบในสมัยนั้น..หวังว่าตอนนี้เจ้าของที่ได้ไปคงถนอมมันอย่างดีนะ มันก็จากเราไป 5 ปีแล้วครับ..

[MyName]

ขอบคุณมากคับสำหรับ Review ความจำยาว ยาวสมชื่อจริงๆ
อ่านแล้วสนุก น่าติดตามดีคับ 

[patzahut]

รอดู REVIEW ต่อ    ดีคับ ดี

[Hardyz]

จขกท เขียนได้น่าติดตามอ่านต่อมากครับ เชื่อว่าตอนนี้มีคนนั่งรออ่านเพียบแน่ๆ 

[อันตัวข้าฯนี้มีนามว่า"หมู"]

พี่เขียนได้น่าอ่านมาครับ อ่านแล้วเพลินดี

แล้วผมจะรอรีวิวของพี่ต่อนะครับ

[J!MMY]

สำนวนสวิงสวาย แต่อ่านเพลินใช้ได้ครับ

ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ กันที่นี่

 

[boykung]

สนุกดีครับ

รอคอยตอนต่อไปครับ

[Northbridge]

แวะมาปูเสื่อรอชมตอนต่อไปครับ

มีแต่รถในฝันผมทั้งนั้นเลยนะ 

[BOBOSS]

ขอบคุณทุกๆ ความเห็นนะครับ ... มาต่อกันเลยครับ

วันนี้ได้ชื่นใจแต่เช้าเลย เมื่อได้เจอลูกรักคันแรก เจ้าสีทองนั่นเอง ... เห็นแว้ปแรก ก็รู้สึกว่าทำไมรถที่สวนมาคันนี้มันดูคุ้นตาจังเลย พอเห็นทะเบียนก็ถึงบางอ้อเลย ..... น้องเจ้าของรถล้างมาซะเงาวับเลย  

คืนนี้คงต่อได้ไม่มากนะครับ  กว่าจะได้กลับถึงบ้านก็ดึกแล้ว .... งานเยอะจังเลย
ต่อจากตอนที่แล้วนะครับ....... เย็นวันนั้นก็ไม่รอช้า เดินไปดูรถกันเลย แว้ปแรกก็ อืม .... ก็ดูใช้ได้นะ แม้จะไม่เนี้ยบ เหมือนรถเทพๆ หลายคันที่เคยเห็น และเคยดูตามเวปต่างๆ  แต่ทรวงทรงยังดูดี เดิมๆ แม้สีจะหมองไปบ้าง ... สงสัยน้องมันไม่ค่อยล้างรถนะเนี่ย
เดิมทีเป็นรุ่น 1800 CC ตัวถังเป็น รหัส GC6 ขับเคลื่อน 4 อยู่แล้ว ... อยากรู้ว่าอิมมีรหัสอะไรบ้าง ลองค้นหาดูในเวปซูบารุได้เลยครับ มีกูรูซูบารุ หลายท่านตอบไว้อย่างละเอียดแจ่มแจ้งเลยครับ

น้องอิมคันนี้น่าจะเป็น Lot แรก ที่เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลจากดินแดนดาวลูกไก่ Fuji Heavy Industry มาเหยียบแดนสยาม โดยดูจาก เพลทข้างๆ เสา B ฝั่งผู้โดยสาร ... ตอกไว้ว่าผลิต Apr/1994
เพลทนี้ก็เหมือนสูติบัตรของน้องอิมนั่นเองครับ ...
น้องอิมผ่านร้อนผ่านหนาวมาร่วม 16 ปี ถ้าเป็นสาวๆ คงกำลังโตเป็นสาวเต็มที่ ... แต่นี้เป็นรถยนต์นะ... มันยังไหวเหรอ ถ้าเป็นที่บ้านเกิด คงได้ RECYCLE ไปสอง สามรอบแล้ว ... หรือไม่ก็ใกล้เก็บเป็น RETRO เต็มแก่แล้วหละ ... 

เปิดกระโปรง(รถ)ดู ... หัวใจเป็น EJ 20 T รุ่นแรกๆ ประกบเกียร์ออโตหน้าตาธรรมดาๆ ... อันนี้ชอบใจ พอตัวเลย เพราะเป็นโรคขี้เมื่อย ... เข็ดตั้งแต่เจ้า DC2 ขับรถติดมหาโหดทีไร แทบอยากจะจอดรถไว้ แล้วโบกแทกซี่แทนเลยครับ

นอกนั้นก็เดิมๆ มีล้อจากพี่ชายร่วมค่าย Legacy สีทองพิมพ์นิยม กับ ท่อไอเสีย เส้นโหด ขนาดประมาณลูกแมวเข้าไปวิ่งเล่นได้ แปะป้าย กากิโมโต เรซซิ่ง ... ซุ้มเสียงโหดร้ายยังกะมีม้าสามร้อยในคอก ...  แต่จริงๆนะจะมีสักร้อยกว่าๆ ได้ เฮ้อ!

หลังจากได้ตกลงปลงใจไปรับเจ้าอิมมาในอ้อมกอดแล้ว  ... น้องเจ้าของรถมันคงดีใจไม่น้อย ที่ปล่อยเจ้าอิมได้ หลังจากคิด(ในใจ)ว่าจะขายมานาน   ... หลังจากนั้นไม่ถึงเดือน น้องคนนี้ก็ลาออก ... ข้ามประเทศไปทำงานเมืองนอกเมืองนา ... ปล่อยเจ้าอิม ป้าแก่ขณะนั้นไว้ในความครอบครองของผม ... หรือมรึงหลอกกรูวะ 555

วันแรกที่ได้น้องอิมก็ ... ได้จังหวะไป สัมมนา งานที่หัวหิน ถิ่นมีหอย ! ... เลยต้องพาน้องอิมไปเที่ยวด้วยซะหน่อย เพื่อนร่วมทางของผมก็พี่กอฟคนเดิมนั่นหละ... ก่อนไปก็ไม่ลืม แวะถ่ายของเหลว เช็คสภาพยาง ช่วงล่าง ... ที่ Autobacs ซะหน่อย ... หวังว่า น้ำมันเครื่องตราม้าบิน จะช่วยเสกม้ายี่ปุ่นแก่ๆตื่นสัก ยี่สิบตัว ... อิอิ

First Impression: วันที่มีความสุข และประทับใจที่สุดของผม ... ส่วนมากก็จะเป็นวันแรกที่ได้ลองรถเต็มๆนั่นหละ เหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่สักชิ้น... กับน้องอิม นี่ใช่เลย ลองขับดู รถบ้าอะไรวะ เกาะถนนฉิบ จะเลี้ยว จะโยก มันช่างได้ดั่งใจเสียจริง บวกกับสุ้มเสียงมหาโหด ทำให้สะใจมากมาย
ลองใส่โค้งบนสะพานพระราม 4 ตัดใหม่แถวราชพฤกษ์ ... ใครเคยผ่าน ก็โค้งที่สอง... กว้างกำลังดี ... ลองใส่เต็มๆ ที่ 160 กม./ชม. !!!! เฮ้ย ทำไมมันนิ่งจังวะ เหมือนขับ ที่ร้อยเดียวเอง !!! ไม่แนะนำให้ลองนะครับ ผมเคยลองแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวจริง ... หลังจากนั้นใจไม่กล้าแล้วครับ

ผลัดให้พี่กอฟลองขับดูบ้าง ... ก็ประทับใจไม่แพ้กัน ... ขนาดที่ว่า แกต้องไปซื้ออิมมาแต่งเต็มๆ...วางคอแดง ไว้ขับเล่น เชียวหละ
ซิ่งกันไปไม่ถึงหัวหินดี ... ทำไมอยู่ดีๆ รถมันกินซ้ายขึ้นมาซะงั้นวะ !!! งานเข้าแล้วซิ 
มาดูรู้ทีหลังว่ายาง Sport คู่หน้า อายุไม่ถึงสองปีดี ... มันบวม เป่ง แถวบวมที่หน้ายางเลยนะ แปลกมากๆ ไม่เคยเจอ ... หรือเราขับกันโหดไปวะ เฮ้อ!!

จริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้แรงมากมายหรอกครับ ... แถมขากลับยังตามเจ้า สามดอคันสวย ตัวนอกครบๆ  ... เครื่องเครา น่าจะมีหลายแคม ... ไม่ทันด้วยซ้ำ ...  ไม่ได้แข่งกันบนถนนนะครับ แค่ลองขับตามกันนิดหน่อย แยกทางกันก็ทักทายกันครับ

จบแล้วครับกับความประทับใจแรกกับน้องอิม !!! 

ภาคต่อจะเป็นการปรังปรุง ตกแต่งแบบพอหอมปากหอมคอนะครับ
ดึกแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ... พรุ่งนี้ต้องไปทำงานเป็นลูกจ้างกินเงินเดือนต่อครับ

[BOBOSS]

มาต่อกันอีกนิดหลังอิ่มท้องกับอาหารกลางวัน !!! ขอต่อนิดนึงก่อนจะไปทำงานต่อในตอนบ่าย

หลังจากติดอกติดใจรถจากค่ายดาวลูกไก่ ... ก็ได้ยินข่าวว่ามีพี่ชายร่วมค่าย คือ NEW LEGACY WAGON ซึ่งเป็นรุ่นที่ผมชอบรูปทรงมากๆ เป็นรถแวนที่ดูดีจริงๆ อีกทั้งกว้างขวางดี น่าจะขับสบายกว่าน้องอิม (เป็นคนตัวใหญ่ ตอนนี้อ้วนเลยหละ เฮ้อ!)  ที่สำคัญมีหลังคามูนรูฟ กระจก ตั้งสองบาน ชอบจริงๆ ครับ ... น้องอิมเป็นรถผมคันแรก ที่ไม่มีมูนรูฟ ผิด concept ส่วนตัวไปหน่อยครับ

เจ้าเลคันนี้ประกาศรับสมัครเนื้อคู่อยู่ ... แถมคันนี้เป็นรุ่นพิเศษ ตัว TOP รหัสตัวถัง BG5 หัวใจทวินเทอร์โบ ซะด้วย ได้ข่าววงในมาว่า เมืองไทยมีแค่ 2 คันที่นำเข้ามาแบบป้ายแดงโดยผู้นำเข้าอิสระ ณ เวลานั้น รายละเอียดรุ่นนี้ เป็นยังไง คิดว่าหลายๆท่านๆได้อ่าน ในคอลัมน์ Subaru Legacy'93-98: มาดผู้ใหญ่ใจดีแต่มีเขี้ยวเล็บ REWIND by Commander CHENG ซึ่งละเอียดและสนุกสนานมากครับ

ตอนแรกจะโอนต่อน้องอิม ไปให้พี่กอฟ ... ซึ่ง ณ เวลานั้นแกก็หาน้องอิมมาครอบครองอยู่ !!! ... ก็กลัวน้องอิมน้อย กลอยใจจะ น้อยใจว่า ... ขี่หนูแป๊ปเดียว ก็จะทิ้งกันไปแล้ว เหรอ !
อีกทั้งยังติดเรื่องงบประมาณที่มีน้อยนิด ... เพราะเพิ่งจะไปเป็นหนี้ระยะยาวมากๆ กับบ้านหลังเล็กๆ ... เลยต้องตัดใจ เสียดายจังเลย!!! 

ไม่แนใจว่าเจ้าเลคันสวย คันนี้ ไปอยู่ไหนแล้ว ... ยังไงขออนุญาตใส่รูปให้หายคิดถึงหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ

[Nioka]

ยังติดตามอยู่นะคร๊าบ ^^

[BOBOSS]

เย็นนี้รถติดมหาโหดทั่วกรุงเทพอีกแล้ว ... ก็แน่หละ ฝนตกไม่ลืมหูลืมตา ขนาดนั่งทำงานอยู่บนตึกชั้น 29 ยังรู้สึกเลย ...

มาต่อกันเลยดีกว่าครับ!!! ก่อนจะดึกเกินไป

วัตถุประสงค์ ในการทำรถคันนี้ คือ ทำยังไงก็ได้ ให้มันขับใช้งานได้ทุกวัน ต้องไม่เตี้ย ไม่แข็งมาก ต้องแอร์เย็น เพลงเพราะ และต้องเกียร์ออโต เท่านั้น หุหุ ...
และที่สำคัญต้องหล่อ และเนียนพอตัว ... ตามกำลังปัจจัยที่มีจำกัดของตัวผมเอง ...
 
แล้วจะทำยังไงดีหละ ...  เริ่มๆจากหัวใจเดิมๆ เริ่มลากลับดาวลูกไก่ไปทีละน้อย ... และแล้วก็ไปลับจริงๆ ... ณ เช้าของวันหนึ่ง เฮ้ย ทำไมเช็คน้ำมันเครื่องแล้วไม่มีติดก้านวัดขึ้นมาเลยฟะ ... งานเข้าแล้วสิตรู 
หลังจากปรึกษากับหมอประจำตัวก็ได้ความว่า คงต้องผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ (อีกแล้ว) แถมสืบทราบมาว่า เกียร์ที่ประจำการอยู่ตอนนี้ มันไม่ตรงรุ่นอีก มิน่าหละ ขับแล้วมันแปลกๆ ไม่สมูทอย่างที่ควรจะเป็น ... จะเปลี่ยนหัวใจเป็นอะไรเดี๋ยวติดตามกันต่อนะครับ 

ภายนอกแน่นอนหละ ... ต้องให้ดูใหม่ สีเงาๆหน่อย ... ดูโหวงเฮ้งแล้วสีเดิมน่าจะผ่านมีดหมอมาหลายอยู่ แถมอาจจะเป็นหมอตี๋ข้างถนนด้วยสิ ... งั้นก็ต้องอาบน้ำ ขัดตัวกันชุดใหญ่หละสิ !!!

นอนก่ายหน้าผากอยู่เกือบอาทิตย์ ... จะปั้นดิน ... ให้เป็นดาวลูกไก่ ดวงใหม่จะทำสีอะไรดีนะ !!!
1)   สีขาวเหมือนเดิม ก็สวยนะ แต่ทำมามันก็ไม่แปลกพอสิ ... ทำเสร็จก็แค่ใหม่ขึ้น
2)   สีดำ ... อืม ดุดี แต่ เป็นคนรักความสะอาดมาก ถ้าสีดำนี่ไม่ต้องล้างรถทุกวันเลยเหรอ คิดแล้วเหนื่อย
3)   สีทองๆ สีตัวพิเศษของอิมตาเหยี่ยว S203 ... สวยๆๆๆ ชอบ ไม่เลอะง่ายด้วย แต่มันดูเรียบๆไป
4)   เอา สีนี้แหละ ... อิมทำสีอะไรดี ... คิดไม่ออกมันก็ต้องสีนี้เท่านั้น ... เลียนแบบชาวบ้านหละกัน
ก่อนจะเผยโฉมใหม่ ... ขอพาน้องอิมไปอาบน้ำให้สะอาดก่อนนะครับ ... 

[BOBOSS]

ลงโฟมชุดใหญ่แล้ว ก็ต้องลูบดินน้ำมันกันซะหน่อย จะได้ลื่นๆ มันๆ

เจ้าดินน้ำมันที่ลูบอยู่นี่ ... ไม่ใช่อันที่เราปั้นเล่นในโรงเรียนตอนเด็กๆ นะครับ ... แต่มันเป็น Special Clay ที่ใช้ขัดสีรถโดยเฉพาะ ของดีๆ ราคาก้อนหละหลายเงินอยู่ครับ ... ใช้ได้ผลหรือป่าวไม่รู้สิ ... รู้แต่ โรงงานรถอันดับหนึ่งของไทย ก็มีไอ้เจ้านี้ใช้อยู่ในโรงงาน หรือ ตามลานเก็บรถต่างๆ เพื่อที่จะขัดรถที่โดนผลกระทบจากฝุ่นหรือมลภาวะที่ใช้แค่แชมพูล้างรถแล้วล้างแล้วไม่ออก
ทำไมผมบอกได้นะเหรอ ก็ผมเคยไปสำรวจงานแบบนี้บ่อยๆ ตอนเป็นหนุ่มโรงงานนะสิ อิอิ

โชว์ก้นอีกแล้ว ... น้องอิมเราขี้อายนะเนี่ย
ถ้าเทียบกับรูปแรกๆ มีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง .... ใครทายได้บ้างครับ
แน่นอนไฟท้ายต้องเป็นตัวสุดท้าย เลนส์ขาวแดงตามสมัย ... ไฟท้ายนี่ดูปีที่เกิดได้นะครับ ไม่ว่าจะเป็นขาวแดง หรือขาวส้มถ้าแถบทับทิมสะท้อนแสงอยู่เหนือไฟถอยหลัง แสดงว่านะจะเกิด ตังแต่ปี 1997 โดยประมาณครับ ถ้าไปดูน้องอิมแล้วไฟท้ายมีแถบทับทิมสะท้อนแสงอยู่ตรงกลาง แสดงว่าเป็นก่อนปี 1997 โดยประมาณครับ
กันชนหลังต้องเป็นตัวอูม ที่อยู่ใน Version 4 ? 6 (อิม มีหลักๆ  6 Version , Model Life ร่วม 7 ปีครับ)
ฝาท้าย พร้อมหางหลัง Version 4 STI  ... ความชอบส่วนตัว หางไม่สูงมากนัก เพิ่มความปลอดภัยด้วยไฟเบรคในตัวครับ ... อิมส่วนมากชอบใส่หางสูงๆ ดูโหดๆ กว่านี้ ... 
เหมือนเดิมอยากรู้ว่าอิมมี Version อะไรบ้าง ... STI คืออะไรเป็นรุ่นพิเศษเหรอ ... ลองค้นหาดูในเวปซูบารุได้เลยครับ มีกูรูซูบารุ หลายท่านตอบไว้อย่างละเอียดแจ่มแจ้งเลย ... ไม่กล้าพิมพ์เยอะ ผมเด็กใหม่ในดาวลูกไก่ กลัวบอกผิด อิอิ