บางที่ค่ายใหญ่เกินไป ฝ่ายการตลาดก็คิดมากจนทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน นู่นก็ไม่ดี นี่ก็ไม่ได้ ทำดีก็กลัวรุ่นใหญ่เสียภาพพจน์ ทำไม่ดีก็ขายไม่ออก บางครั้งถึงขั้นต้องออกโปรดักส์ตัวนึงให้ขี้เหร่กว่าอีกตัวก็มี
ผมไปเห็น k car ประตูสไลด์ที่ญี่ปุ่นมา ไม่แน่ใจว่าของไดฮัทสุหรือซูซูกิ คือ ตาสองชั้นกระจังเวลไฟร์รุ่นล่าสุดเลย จนบางทีผมยังเรียกเป็นเบบี้เวลไฟร์เลย
ตัดกลับมาที่เซียนต้า.... อะไรของมุง ถ้ามาหน้าเบบี้อัลพาร์ด เบบี้เวลไฟร์ ยอดขายคงไม่ใช่ 800++แบบนี้หรอก น่าจะไป 1-2พันด้วยซ้ำ
ทีรถบางซีรี่ส์ก็อยากทำ ไส้กรอก บางซีรี่ส์ที่ทำไส้กรอก 3 ขนาดได้ก็ดันไม่ทำ
ที่บ่นๆมาไม่ใช่อะไรหรอกนะครับ คืออยากขับ baby vellfire บ้าง ><
เชื่อไหมพี่ว่ามันเป็นความประหลาดในเรื่องรสนิยม
รถหน้าตาแบบเซียนต้า เป็นรถที่ขายดีติดอันดับ 1 ในสิบ ถูกจริตคนญี่ปุ่น
แต่นอกประเทศมันไปไม่ค่อยได้ ในขณะที่ เอ็กซ์แพนเดอร์ ขายดีในตลาด
อาเซียน แต่ไม่มีขายในญี่ปุ่น เพราะถึงเอาไปขายก็คงไม่รุ่ง อาจจะด้วยเพราะ
ตัวรถมันไม่กระทัดรัดพอสำหรับที่จอดตามบ้านญี่ปุ่น ซึ่งเซียนต้าตอบโจทย์ตรงนี้
ได้ดีกว่า และคนญี่ปุ่นก็นิยมหน้าตาการ์ตูนแบบนั้นครับ
เรื่องรถที่หน้าตาแบบเซียนต้าเป็นรถขายดี อันนี้ผมเชื่อครับ จริตของคนญี่ปุ่นคงแนวๆนี้แหละ ไม่งั้ย Yaris เองก็เป็น Baby Sienta เหมือนกันครับ
ลองนึกสภาพว่า เอาแจ๊สตัวใหม่ ยาริสตัวญี่ปุ่น มาขายบ้านเรา ก็คงจะอืดๆเช่นกัน
ผมถึงบอกแหละ บริษัทใหญ่มากๆ บางครั้งการปรับตัวก็ลำบาก จะใช้บอดี้เดียวทำ สองหน้าตาให้ขาย 2 ประเทศ ก็ทำไม่ได้
แต่แปลกนะ ที alphard กับ vellfire ดันทำได้ อันนี้คือ งง กับเค้าจริงๆ
ที่ญี่ปุ่นนะครับ ตัวอย่างทั้ง ไดฮัทสุ และ ซูซูกิ มีบอดี้เดียวกันแต่ 2 หน้าตาหลายรุ่นมากๆ
แถมแนวน่ารักคิกขุก็เยอะจริงๆ
ส่วนเรื่องขนาดรถนี่ เป็นอะไรที่ค่อนข้างลำบากสำหรับญี่ปุ่นและอาเซียนพอสมควร อะไรที่เลยจากความกว้าง 1695 ไป คือแพงขึ้น
ไม่งั้น Step Wagon, Voxy, Noah, Serena(แต่ตัวประกอบมาเลย์ได้กว้างกว่าญี่ปุ่น) มีความกว้างเท่ากับ Honda Freed
แต่สำหรับตลาดอาเซียน ไม่ได้ซีเรียสเรื่องขนาดกับภาษีเสียเท่าไหร่ ยกเว้น Eco Car ในอินเดียมั๊ง