ตรงนี้ถ้ารายได้ของประชากรในประเทศเรายังไม่ปรับเปลี่ยนไปเหมือนที่ถูกแช่ใน 10 ปีที่ผ่านมา
วิถีชีวิตของคนก็ยังเหมือนเดิม แต่พวกผลิตภัณฑ์ต่างๆที่ทำมาสำหรับวงจรชีวิตประเทศที่เจริญแล้ว
แต่ถ้าเราไม่อยู่ในกลุ่มที่เอาตัวรอดได้แบบนั้นเราก็มีโอกาสโดนลากให้ย่ำแย่ไปด้วย
ผมเลยมองว่าเป็นเทรนที่น่าเฝ้าติดตามดูเหมือนกัน
ว่าค่ายรถยนต์ไหนจะทำมาเผื่อสำหรับลูกค้ากลุ่มที่กำลังพัฒนาอยู่หรือเปล่า
ที่ทำให้รถยนต์สามารถดูแลซ่อมแซมง่ายและอายุใช้งานยาวนาน
ถ้าเทียบกับพวกมือถือคงเห็นภาพ เมื่อก่อนตัวท็อปๆยังมีประกัน service อัพเดทอยู่แค่ประมาณ 2-3 ปี
ตอนนี้ยังต้องพัฒนามาเป็นอัพเดทใน 5 ปีสำหรับตัวท็อปด้วยราคาที่สูงขึ้น
ในวงการอิเล็กทรอนิกส์ก็จะมีเกรดของผลิตภัณฑ์ที่อายุไข 10 ปีอัพ .. 5 ปี .. 3 ปี .. 1 ปี..ลดหลั่นกันมา
ถ้าการออกแบบผลิตภัณฑ์เผื่อไว้อย่างพวกรุ่นท็อปก็จะใช้เกรดของ 10 ปี
พวกรุ่นรองก็จะใช้เกรด 5 ปีพวกรุ่นล่างก็จะใช้เกรดประมาณ 2 ปี
นี่ยังไม่นับวัสดุรีไซเคิลที่จะเสื่อมสลายตัวเองในระยะ 5-10 ปี
อย่างที่เป็นปัญหาของรถจากต่างประเทศที่ผ่านๆมาที่พบเจอกัน
ก็ได้แต่ให้เวลาพิสูจน์ตัวเองกันต่อไปว่าจะซื้อรถแล้วติดดอยหรือไม่