บางทีรถก็เป็นมากกว่ายานพาหนะนะครับ

[นายพรานจ๋าหมีมาแล้ว]

เรื่องมันมีอยู่ว่า.. ถ้าเพื่อนๆมีรถที่รักแสนรักอยู่คันนึง แต่เป็นรถเก่าคุณรักมากๆแต่ภรรยากับคุณแม่ไม่ชอบ (ชึ่งชื่อเจ้าของรถในเล่มเป็นของคุณพ่อ แต่คุณพ่อยกให้มาใช้)

ภรรยากับคุณแม่เขามองว่าต้องค่อยมาดูแลมันเสียเวลาไปกับมันเยอะ เขาเลยบอกให้ขายแต่คุณก็ไม่ยอมขายยังใช้ขับมาเรื่อยๆเพราะความชอบและผูกพันกับรถคันนั้น

ทีนี้มีอยู่ช่วงจังหวะนึงคุณต้องไปต่างประเทศเป็นเดือนๆ กลับมาอีกทีรู้ว่ารถตัวเองแสนรักถูกคุณแม่และภรรยาร่วมกันไปบังคับคุณพ่อให้ขาย แล้วคุณพ่อก็ขายไปตามที่ 2 คนบอก

เป็นคุณจะรู้สึกอย่างไร แล้วจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไรทีนี้พี่ชายผมร้องห่มร้องไห้ชวนผมกินเหล้าไม่อยากกลับบ้านมาหลายวันแล้ว  แกไปถามคุณพ่อขายต่อให้ใครไปแกก็ไม่ยอม

บอกกลัวจะตามไปซื้อกลับมา (ภรรยาและคุณแม่บังคับไม่ให้บอก) จะไปหาซื้อคันอื่นรุ่นเดียวกันก็ไม่ใช้คันเดิมที่แกขับแกรัก ตอนนี้แกเสียใจมากๆไปนอนคอนโดไม่กลับบ้านหลายวัน

แล้ว เพื่อนๆคิดว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไงดีครับ ผมนี้จนปัญญามากๆจะช่วยเหลือ แกพูดกับผมสั้นๆประโยคนึงว่า "แค่รถคันเดียวที่ขอร้องว่าไม่ให้ขายแล้วเป็นความสุขของพี่เขายังขาย

แล้ว เมียพี่กับแม่พี่เขาจะรักพี่ได้ไงแค่ความรู้สึดเล็กๆแค่นี้เขายังไม่แคร์"  ผมนี้จะชวยพี่เขาไงดีครับ

[aekoy]

ผมก็กำลังถูกกดดันอย่างหนักให้ขาย BMW E30 coupe แรกๆก็จากภรรยา ตอนนี้ก็มีแม่และพี่สาวมาร่วมวงด้วย จนบางครั้งก็เริ่มจะคล้อยตามเหมือนกัน

[e:smart Hybrid]

รุ่นไหนครับ

[sedan lover]

จัดหารถในฝันของเขาให้ออกมาสู่ความจริงครับ ให้ลืมคันเก่าไปเลย อาจแพงไปบ้าง เจ็บแต่จบ

[ซิ่งเข้าส้วม]

อนัตตาครับ แม้แต่ตัวเรายังไม่ใช่ของเรา รถมันเป็นแค่วัตถุ จะไปยึดมั่น นั้นไม่ได้ครับ

แน่ล่ะเคสนี้เมียและแม่ยายทำไม่ถูก แต่คนเราอายุเริ่มมากก็ควรที่จะรู้จักปล่อยวางครับ

คุณก็เช่นกันครับ แนะนำเค้าในฐานะเพื่อนให้รู้จักปล่อยวาง ถ้าเขาปล่อยวางไม่ได้และเป็นทุกข์มาก คุณก็คงต้องปล่อยวางให้เขาเป็นทุกข์ต่อไปครับ เพราะคุณก็ได้ให้คำแนะนำกับเขาไปแล้ว

แต่ในความเป็นจริงการที่เขาไม่กลับบ้าน มันน่าจะเป็นเรื่องความผิดหวังที่คนในครอบครัวทำให้เขาเสียใจมากกว่าครับ ต้องให้ถอยหลังกันคนละก้าว เมียก็ควรมาขอโทษ ผัวก็ควรที่จะให้อภัย ถ้าทำไม่ได้ก็เตรียมหย่าแค่นั้นครับ

[koko86]

อนัตตาครับ แม้แต่ตัวเรายังไม่ใช่ของเรา รถมันเป็นแค่วัตถุ จะไปยึดมั่น นั้นไม่ได้ครับ

แน่ล่ะเคสนี้เมียและแม่ยายทำไม่ถูก แต่คนเราอายุเริ่มมากก็ควรที่จะรู้จักปล่อยวางครับ

คุณก็เช่นกันครับ แนะนำเค้าในฐานะเพื่อนให้รู้จักปล่อยวาง ถ้าเขาปล่อยวางไม่ได้และเป็นทุกข์มาก คุณก็คงต้องปล่อยวางให้เขาเป็นทุกข์ต่อไปครับ เพราะคุณก็ได้ให้คำแนะนำกับเขาไปแล้ว

แต่ในความเป็นจริงการที่เขาไม่กลับบ้าน มันน่าจะเป็นเรื่องความผิดหวังที่คนในครอบครัวทำให้เขาเสียใจมากกว่าครับ ต้องให้ถอยหลังกันคนละก้าว เมียก็ควรมาขอโทษ ผัวก็ควรที่จะให้อภัย ถ้าทำไม่ได้ก็เตรียมหย่าแค่นั้นครับ

ตอบได้ซึ้งกินใจมาก
มันคือธรรมชาติ มันคือสัจธรรม
คนเราซักวันยังต้องตาย
รถก็ต้องมีจากเป็นเรื่องธรรมดา
และความจริงก็ต้องเป็นไปตามนั้นครับ

[Turin]

ผมมีรถคันแบบที่ว่าคันนึง คือ E30 คันแรก แต่ครั้งนั้นผมกลั้นใจขายเพราะตอนนั้นต้องทำทุกอย่างให้เข้ารูปเข้ารอย (แล้วมาตระหนักทีหลังว่าไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น แต่ ณ เวลานั้นทุกอย่างมันสับสนไปหมด เลยตัดทุกอย่างที่ไม่จำเป็นทิ้งหมด)

กลับมาเข้าเรื่อง ... ถ้าการดูแลรถคันที่ว่า ไม่ได้ทำให้ครอบครัวเดือดร้อน ผมว่าล้ำเส้นกันเกินไปจริงๆ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องขายรถ แต่เป็นเรื่องทำอะไรลับหลัง

ดีใจที่คนในครอบครัวผมไม่ได้เป็นแบบนี้ ...

[นายพรานจ๋าหมีมาแล้ว]

ผมก็กำลังถูกกดดันอย่างหนักให้ขาย BMW E30 coupe แรกๆก็จากภรรยา ตอนนี้ก็มีแม่และพี่สาวมาร่วมวงด้วย จนบางครั้งก็เริ่มจะคล้อยตามเหมือนกัน

ถ้าวินๆทั้งคู่ก็โอครับ แต่ถ้าอีกฝ่ายไมนนี้ก็เป็นปัญหา

รุ่นไหนครับ

Toyota Starlet EP82

จัดหารถในฝันของเขาให้ออกมาสู่ความจริงครับ ให้ลืมคันเก่าไปเลย อาจแพงไปบ้าง เจ็บแต่จบ

แกเป็นพวกชอบทำรถโน้นทำนี้ชอบหาของทำรถโน้นนี้นั้น นี้ผมก็บอกแกบิ้วๆแกให้ซื้อ 86 หรือ Brz ไปเลยอารมณ์น่าจะขับสนุกแบบคันเก่าแกมั้งหรืออาจจะดีกว่า

อนัตตาครับ แม้แต่ตัวเรายังไม่ใช่ของเรา รถมันเป็นแค่วัตถุ จะไปยึดมั่น นั้นไม่ได้ครับ

แน่ล่ะเคสนี้เมียและแม่ยายทำไม่ถูก แต่คนเราอายุเริ่มมากก็ควรที่จะรู้จักปล่อยวางครับ

คุณก็เช่นกันครับ แนะนำเค้าในฐานะเพื่อนให้รู้จักปล่อยวาง ถ้าเขาปล่อยวางไม่ได้และเป็นทุกข์มาก คุณก็คงต้องปล่อยวางให้เขาเป็นทุกข์ต่อไปครับ เพราะคุณก็ได้ให้คำแนะนำกับเขาไปแล้ว

แต่ในความเป็นจริงการที่เขาไม่กลับบ้าน มันน่าจะเป็นเรื่องความผิดหวังที่คนในครอบครัวทำให้เขาเสียใจมากกว่าครับ ต้องให้ถอยหลังกันคนละก้าว เมียก็ควรมาขอโทษ ผัวก็ควรที่จะให้อภัย ถ้าทำไม่ได้ก็เตรียมหย่าแค่นั้นครับ

ผมก็พยายามช่วยเท่าที่ช่วยได้ครับ หวังว่าเวลาแล้วอารมณืจะลดลงแล้วมีเหตุผลกันมาขึ้นทั้ง 2 ฝ่าย (สงสารคุณพ่อมาครับโดนทั้ง 2 ทาง)

ผมมีรถคันแบบที่ว่าคันนึง คือ E30 คันแรก แต่ครั้งนั้นผมกลั้นใจขายเพราะตอนนั้นต้องทำทุกอย่างให้เข้ารูปเข้ารอย (แล้วมาตระหนักทีหลังว่าไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น แต่ ณ เวลานั้นทุกอย่างมันสับสนไปหมด เลยตัดทุกอย่างที่ไม่จำเป็นทิ้งหมด)

กลับมาเข้าเรื่อง ... ถ้าการดูแลรถคันที่ว่า ไม่ได้ทำให้ครอบครัวเดือดร้อน ผมว่าล้ำเส้นกันเกินไปจริงๆ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องขายรถ แต่เป็นเรื่องทำอะไรลับหลัง

ดีใจที่คนในครอบครัวผมไม่ได้เป็นแบบนี้ ...

ผมสงสารพี่แกตรงประโยคที่ผมบอกนั้นแหละ คนที่บ้านก็เกินไปหน่อยตรงจุดนี้

[Turin]

จัดหารถในฝันของเขาให้ออกมาสู่ความจริงครับ ให้ลืมคันเก่าไปเลย อาจแพงไปบ้าง เจ็บแต่จบ

นึกถึงโฆษณานี้เลยครับ

[kiwiwi]

เอาตรงๆนะครับ

เลิก

คำเดียวสั้นๆ

ไม่ใช่ว่ารักรถมากกว่าเมียนะครับ
แต่อย่างที่คุณพูด ถูกแล้ว

ความสุขของคนเราอาจจะเล็กๆน้อยๆ
แต่คนที่เอาความสุขของเราไปขายได้เนี่ย

อยู่ต่อกันไปก็มีแต่ทรงกับทรุดครับ

ยิ่งเป็นของที่มีคุณค่าทางใจด้วยแล้ว.......
ยิ่งควรหยุดความสัมพันธ์ไว้ตรงนี้เลยครับ

ผมรู้จักท่านประธานบริษัทขายยาเล็กๆอยู่แห่งหนึ่ง
เป็นรุ่นคุณยายแล้วครับ

ลูกๆแกขับเบ๊นซ์ป้ายแดงมาทำงาน

แต่ตัวแกยังขับ bmw2002 มาทำงาน
แถมเป็นเกียร์ธรรมดาด้วย

ผมไม่ทราบเหตุผลหรอกว่าทำไมแกไม่ใช้รถใหม่ที่ขับง่ายๆกว่าคันนี้

แต่ผมเชื่อแน่ว่า คันนี้มีคุณค่าทางใจอย่างมากที่สุด

แนวทางผมอาจดูโหดร้ายนะครับ
แต่ลองหารถใหม่ให้เค้าใช้ดู

ใจของคนที่คุณว่า ไม่เหมือนเดิมอีกแล้วล่ะครับ

[J_Serie5]

เอาเงินให้พี่ชายไปซื้อคันใหม่ แต่อย่าไปซื้อคันเดิม หรือรุ่นเดิมล่ะ โน้มน้าวให้ดี เอาน้ำเย็นเข้าลูบ สมมติรถเดิมเป็นรถญี่ปุ่น ก็โน้มน้าวช่วยออกเงินเสนอ benz bmw ไปเลย(ถ้ามีเงิน) รับรองว่าถ้าได้ลองแล้วจะลืมรถญี่ปุ่นไปเลยครับ

[TheRealMeaw]

ผมว่า เรื่องแบบนี้ ให้เขาไปจัดการชีวิตเขาเองดีกว่าครับ คนเราทุกคนไม่เหมือนกัน ต่อให้รู้จักกันดีแค่ไหนก็ตาม คุณไม่มีวันรู้หรอกว่าบางสิ่งมันสำคัญสำหรับเขาแค่ไหน ถ้าเกิดเขาปล่อยวางได้ มันก็ดี แต่ถ้าเขาปล่อยวางไม่ได้ ก็ให้คนที่ตัดสินใจทำแบบนี้รับผลที่ตามมาเถอะครับ มันก็มีเรื่องแบบนี้มาเรื่อยๆนะ

คือคนที่ไม่ได้เล่นรถ เขาไม่รู้ว่า การยุ่งกับรถของคนอื่นไม่ว่าจะในกรณีไหนก็ตาม มันทำไม่ได้ มันไม่ใช่สิ่งที่ไม่ควรทำ แต่มันทำไม่ได้ ให้เขารับกรรมไปเถอะครับ เลิกๆกันไป จบ ไม่โหดเกินไปหรอก เลิกกันด้วยเหตุผลที่น้อยกว่านี้ก็ยังมีได้เลย

แล้วคนบางคนไม่ใช่ว่าเอาวัตถุเข้าแลกแล้วจะยอมนะครับ เอารถแพงๆดีๆให้ ไม่อยากได้ มีเยอะ ถามว่าได้ผลไหม มันก็อาจจะได้ผล แต่ถามว่าคนที่ได้รับจะมีความสุขจริงๆหรือไม่ มันก็แล้วแต่คน ถ้าเขารักรถคันเก่าคันนั้นจริงๆแล้วเขาไม่ยอมละครับ คนแบบนั้นก็มีนะ มีเยอะด้วย

นั่นแหละครับ พี่ของคุณเป็นคนเดียวที่จะตัดสินบทสรุปของเรื่องนี้ได้ บางทีปล่อยไว้สักเดือนสองเดือนอาจจะยอมกลับไปก็ได้ บางทีเขาก็อาจจะไม่ให้อภัยไปตลอดกาล ทำยังไงได้ละครับ ผมก็ไม่ได้ไปรู้จักเขาโดยตรงนี่ จะให้ผมคอมเมนต์โดยเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ผมว่ามันก็ไม่ค่อยจะมีประโยชน์เท่าไหร่หรอกครับ จะว่าไป คนที่น่าจะให้คำตอบได้ดีที่สุด น่าจะเป็น จขกท. เองครับ คนที่มาคอมเมนต์ไม่ได้ไปรู้จักพี่ของคุณด้วยตัวเอง ให้คำแนะนำได้หลากหลายแน่นอน แต่อันไหนละครับที่จะใช้ได้ผล? คุณเองรู้จักเขาดี คุณน่าจะตอบคำถามนี้ได้กว่าพวกเราทุกคนนะครับ

แต่ถ้าอยากได้คำแนะนำจริงๆ ผมตอบแบบเดาเอาเลยนะ ต่อให้ตามซื้อรถคันนั้นกลับมาได้เลยนะ ความไว้เนื้อเชื่อใจมันก็เสียไปแล้วครับ ถ้าไม่ได้รักกันจริง บอกเลยเรื่องนี้จบให้สวยยากมาก

[NS]

รถ อยากให้เป็นวัตถุ มันก็คือวัตถุ อยากให้เป็นลูก ก็ต้องดูแลแบบลูก ถ้าไม่มีภาระก็ไม่ใช่ปัญหา แต่ถ้าเป็นภาระจริงๆ ก็ต้องทำใจ เดี๋ยวเวลาก็บรรเทา ช่วงแรกก็อาจจะเจ็บ ให้เวลาสักพัก เดี๋ยวก็ลืมครับ หลายคนที่เขาเก็บ(รถ)ได้อย่างสบายใจเพราะต้องไม่เป็นภาระก่อนเลย เรื่องเวลาเป็นปัจจัยรอง

[TRcdi]

เรื่องแบบนี้พูดยาก 
ครอบครัวแต่ละคน พื้นฐานก็ต่างกัน 

แต่ที่แน่ๆ "เงิน"  "เวลา"  "สถานที่"  มีผลกับ
ของสะสม ของมีคุณค่าทางใจ สิ่งที่ชอบ (หลง)

คนรอบตัวผม  มีหลายกรณี เช่น
บ้าสัตว์เลี้ยง แต่ถนัดซื้อตัวใหม่ มากกว่าเลี้ยงเอง
บ้าโมเดล แต่บ้านแคบ แทบไม่มีที่จะนอนละ
บ้ามอไซค์ แต่คันเก่าๆ จอดทิ้งจนเก่า เกะกะ
บ้าตีกอล์ฟ แต่ไม่มีเวลาให้ลูกเมีย
บ้าแต่งรถ  แต่ยังขอเงินพ่อแม่ตลอด
.....

ผมมองว่า ตัวพี่ชายเอง น่าจะมีระดับ
ความรับผิดชอบ , ความสามารถ ที่ทำให้คน
รอบข้างเชื่อมั่น และยอมรับ   ยังไม่มากพอ

ลองถอยออกมา และมองแบบคนรอบตัว
ว่ารถคันนั้นสร้างปัญหา ความเบื่อหน่าย
อะไรเอาไว้บ้าง  เช่น  หมกมุ่นกับการแต่งรถ
จนไม่มีเวลาให้แฟน , ลงเงินแต่งรถไปมาก
ทั้งๆ ที่ควรนำไปลงทุน , รถเกะกะ ทำให้คันอื่น
ที่ใหม่กว่าต้องจอดลำบาก...ฯลฯ

ครอบครัว จขกท. ท่าทางสนิทสนมกันดี
อย่าให้ความสัมพันธ์ดีๆ  กระเทือนด้วยรถคันเดียว

ปล.ผมไม่เห็นด้วยนะ ที่ถูกเอาของรักไปขาย
แต่อย่างที่บอก  ลองทบทวนตัวเองครับ
และเอาเป็นแรงผลักดัน  ซื้อรถในฝันด้วย
น้ำพักน้ำแรงตัวเอง  และสร้างความสุขให้คน
รอบข้างไปพร้อมๆ กัน   รับรองว่าภูมิใจครับ

[thenic]

ล๊อกอินเพื่อตอบกระทู้นี้
สำหรับผม ผมก็มีรถที่รักมาก ถึงไม่ใช่รถใหม่ป้ายแดง(W124 E220) พ่อซื้อมือ2มาใช้แล้วได้รับมรดกเหมือนกัน เคยโดยบังคับให้ขายเหมือนกัน เพื่อแลกกับ w211 minor แต่ผมก็ไม่ยอม คิดว่าความรู้สึกไม่เหมือนกัน การที่โดนบังคับขายแบบนี้ เจ้าของรถเสียใจที่สุดครับ ผมก็เคยพูดกับลูกไว้ ถ้ารุ่นผมยังอยู่ w124 คันนี้จะจอดไว้แบบนี้แหละ แต่ถ้าตัวผมตาย จะเก็บหรือจะขายก็ได้ตามใจไม่รับรู้แล้วหรือว่าสิ้นสุดแล้ว วิธีแก้ของผมคือ หารถมาคืนครับ หรือหารถที่พี่เขาอยากได้ไปทดแทนครับ ต้องดูว่าเขาต้องการสิ่งใดทนแทน แต่ถ้านึกถึงตัวผมเองผมว่ายากมากครับ ราคารถเทียบกับปัจจุบันไม่ได้มีค่ามากมายอะไร แต่คุณค่าทางจิตใจสูงส่งยิ่งกว่าทุกสิ่งครับ ผมมองว่างานนี้ทางภรรยากับคุณแม่ทำสิ่งที่ผิดใหญ่หลวงครับ ถ้าเป็นผมก็ไม่อภัยให้ครับ กลัวว่าอาจจะถึงขั้นมีหย่า ย้ายออกจากบ้าน ย้ายที่ทำงานให้ไปอยู่ไกลๆบ้านไม่ต้องกลับบ้านเลยครับ งานนี้ต้องใช้ระยะเวลาช่วยรักษาจิตใจครับ

[Dark Overlord]

เจออีกแล้ว คนที่เป็นโรคแยกประเด็นไม่ได้
ประโยคนี้คือประโยคที่ทำให้เขาติดล็อคนั่นเองครับ
"แค่รถคันเดียวที่ขอร้องว่าไม่ให้ขายแล้วเป็นความสุขของพี่เขายังขาย
แล้ว เมียพี่กับแม่พี่เขาจะรักพี่ได้ไงแค่ความรู้สึดเล็กๆแค่นี้เขายังไม่แคร์"

คำตอบง่ายๆ คือ
เรื่องความรักในครอบครัวนั้นก็เรื่องหนึ่ง
ส่วนเรื่องการบังคับก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งครับ

ตอนนี้อยู่ที่เจ้าตัวแล้วว่า จะ value ให้กับความรักในครอบครัวมากขนาดไหน
ซึ่งถ้าเขารักครอบครัวมากๆ เขาก็พร้อมที่จะให้อภัย และปล่อยวาง

การที่เจ้าตัวต่อว่าๆ ผู้อื่นไม่แคร์ ไม่รักตน
ตรงนี้ก็กฎเรื่องเกี่ยวกับการย้อนกลับอีก ตามจิตวิทยา หมายถึง
เจ้าตัวนั่นเอง ที่ไม่ได้รัก หรือแคร์ผู้อื่นเท่าที่ควร
(ฉะนั้นเวลาจะว่าใคร ลองย้อนดูตัวเองครับ เพราะส่วนมาก ตัวเองนั่นแหล่ะที่เป็นแบบนั้นเอง)

จริงๆ ใครผิดใครถูกผมไม่อยากฟันธง เพราะผมไม่รู้ที่มาที่ไป รวมทั้งทุกๆ คนที่เข้ามาฟังเรื่องราว
นี้ก็ต่างไม่รู้ที่มาที่ไป เช่น อะไรที่ motive ที่ทำให้ที่บ้านต้องบังคับ และถึงกับต้องแอบทำ
และปกติพี่เขาเป็นคนแนวไหน ประมาณยังไง คือเราไม่รู้ข้อมูล detail อะไรตรงนี้เลย

แต่ย้อนกลับไปยังประโยคแรกที่ว่าไว แบบนี้เขาเรียกอาการว่า พี่เขาติดล็อคของตัวเองครับ
แยกเรื่องราวไม่ได้ ซึ่งคนเป็นโรคนี้เยอะมาก เพราะการศึกษาบ้านเรารึเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ
เพราะเมื่อก่อนผมก็เป็น และจำได้ว่าครูบาอาจารย์ สื่อต่างๆ วิทยุ โทรทัศน์ ละคร อะไรต่อมิอะไร
ต่างก็มีวิธีคิดแนวๆ นี้ จนมาตาเห็นธรรมเอาตอนหลัง ซึ่ง ใครที่แยกเรื่องเก่งๆ ถ้า iq ดีอยู่แล้วด้วยล่ะก็ ก็ยิ่ง
iq ดียิ่งขึ้นไปอีก แต่กลับกัน ถ้าแยกเรื่องไม่เก่ง หรือทำไม่เป็น ชีวิตอาจจะแย่ล้มลุกคลุกคลานเอาได้ครับ

วิธีแก้คือ คนที่อยากให้เขาหายจากการโศกเศร้าต้องทำการปลดล็อกประโยคที่ว่าให้ได้
แล้วบอกเขาให้รู้ว่า มันเป็นคนล่ะเรื่องกัน อาจจะต้องใช้ความพยายามหน่อย รับฟังเขามากๆ
ค่อยๆ ให้เขาระบายไปเรื่อยๆ แต่ท้ายที่สุด เขาต้องรู้ว่ามันคือคนล่ะเรื่องกัน พอปลดล็อคตรงนี้ได้
เขาจะมองอะไรต่อมิอะไรได้สว่างขึ้นครับ แต่บอกก่อนว่าปัญหาของเขากับทางบ้านคือพวกเราไม่รู้นะ
นี่แค่เรื่องปลายเหตุเรื่องหนึ่ง ส่วนต้นเรื่องที่มาที่ไปเราไม่รู้ ขอให้โชคดีครับ

[tozmania]

ชวนพี่ท่านทำนู่นทำนี่ไป กินลงกินเหล้า คุณทำไม่ได้มากกว่านี้หรอกครับ
ไม่ต้องแนะนำอะไรด้วย ให้เวลาพี่ท่านตัดสินใจเองครับ

ส่วนตัวผมคิดว่า ที่เค้าพูดมาประโยคหลังนี่ตอบทุกคำถามแล้วนะ
ขนาดความสุขเล็กๆ ยังทำกันได้แถมทำลับหลังอีก มันเสียความรู้สึกครับ

[ariazero]

แล้วแต่คน

ส่วนตัวผมแล้ว "ยิ่งตามกลับมา คุณจะไม่มีวันได้ของๆเดิม"

เปลี่ยนสิ่งใหม่ๆ ของที่รักษาแล้วสุดๆแล้วไม่ได้ก็ไม่ควรยึดติดครับ

คนเราก็ต้องเสียอะไรบางอย่าง ที่สำคัญจริงๆ ลืมไม่ลงอ่ะได้แต่ก็เอามันกลับมาไม่ได้

ไม่งั้นถ้าทำได้สิ่งแรกที่ผมอยากจะเอากลับมาคือ บุพการีของตัวเองเอามานั่งคุยกันต่อ มีเรื่องให้คุยอีกเป็นภูเขาเลากา เหอะๆ

[oatekung]

ผมโกรธน้ำตาไหลแทนเลย คนบางคนไม่รู้จักคำว่าของรัก    ความหมกมุ่นมันมีกันทุกคน
เราโตแล้วจริงๆก็ไม่ควรยึดติด  แต่ถ้าเจ้าของทำใจได้ ถ้ามันไม่เหมาะสม มีแล้วเค้าลำบากเค้าจะปล่อยเองแหละ ไม่ต้องไปช่วยคิดแทนเค้าหรอกครับ
ต้องปล่อยให้เขาหายโกรธเองอ่ะ ง้อเยอะๆหน่อย

[thenic]

ในมุมมองของผม ผมมองว่า ถ้าเจ้าของพร้อมที่จะปล่อย เขาก็ปล่อยได้ทุกอย่างหละครับ แต่ถ้าเขาไม่พร้อม เสียเท่าไหร่ยังไงเขาก็ไม่ยอมปล่อยครับ

[tarahlm]

คุณเป็นคนสำคัญที่สุดที่ช่วยแก้ปัญหานี้ครับ เพราะเป็นคนที่พี่ชายเขาไว้ใจที่สุดในเรื่องนี้
แต่แน่ล่ะ ต้องใช้วาทศิลป์และจิตวิทยาอย่างมากๆ (...ผมก็ไม่ได้เก่งด้านวาทศิลป์นี้เหมือนกันครับ)

ก่อนอื่นมาดูปัญหาคืออะไร เพื่อคลายตรงจุดนั้น ..รถขายไปแล้ว
คิดว่าอย่างไรพี่ชายก็พอรู้อนาคตว่าคงไม่ง่ายที่จะได้คืนแล้ว  เวลาที่ผ่านอาจจะค่อยๆรับจุดนี้ในใจไปได้บางส่วน

ตัวแก่นปัญหาจริงๆ คือ เวลานี้พี่ชายกำลังมีความเข้าใจผิดอยู่ในจิตใจเขา
(แต่คงจะบอกเขาตรงๆไม่ได้ว่าเขาเข้าใจผิดอยู่)
เขาคงเข้าใจว่าแฟน คุณแม่ รักเขาน้อย..ที่เขาได้ประกาศห้ามแล้วว่าอย่าขาย
แต่คงคิดว่าทั้งสอง คงรักเขาน้อย เลยกล้าที่จะขายรถไป ไม่ได้เห็นอกเห็นใจเขา ทั้งที่พูดไปแล้ว
ไม่มีใครเห็นความสำคัญของตัวเขา

แต่ในความเป็นจริงแล้ว ไม่ใช่เช่นนั้นอย่างที่พี่ชายเขาเข้าใจ
จึงต้องหาคำพูด..ที่จะทำให้เขารู้สึกว่า เขาอาจจะเข้าใจผิดที่คิดเช่นนั้นก่อนหน้า

..ทั้งแฟนและแม่ ไม่ใช่ไม่ได้รักเขาน้อย แม้แฟนและคุณแม่จะขายรถออกไปโดยไม่ได้บอก
แต่ทั้งคู่ไม่ได้ไม่รักเขา แฟนและคุณแม่ไม่ได้ขายเขาไปจากชีวิตครอบครัว

แต่ในสายตาแฟนและคุณแม่ไม่ได้มองว่า รถคันนั้นสำคัญจนขายไม่ได้(แบบที่พี่ชายผูกพัน)
อย่างไรก็ตาม ยังมีความรักต่อตัวพี่ชายเขามากเป็นปกติเยี่ยงคนทั่วไปที่รักแฟนของตัวเอง รักลูกของตัวเอง

อาจจะเป็นการประเมินที่ผิดไปของแฟนและคุณแม่ เป็นการให้ความสำคัญกับรถที่แตกต่างไป(กับพี่ชาย) มุมมองต่างกันได้

คุณคงต้องเป็นไม้แรกพูดให้เขาสว่างขึ้นนิดหนึ่งก่อน
เผื่อพี่ชายเขาจะเริ่มเข้าใจว่าความคิดเขาที่เขาเชื่อในใจเขาที่คิดว่าไม่รักอาจจะไม่ถูกต้องนัก
แต่คุณต้องไม่แสดงว่าเป็นการแก้ต่างแทนแฟนและคุณแม่ เพื่อให้รู้ว่าคุณยังเข้าใจเขาเห็นใจเขาตลอด

แล้วตามด้วยไม้สอง ถ้าเป็นไปได้ให้แฟนพร้อมแม่มาหาเขาถึงที่พักคอนโด และแสดงความเสียใจ(จะถึงขอโทษก็แล้วตามแต่)
เชื่อว่าพี่ชายเขาก็คงใจอ่อนลงเยอะ
มองว่าแฟนและคุณแม่ยังรักและเป็นห่วงเขาอยู่ จึงตามมาถึงที่พักเลย

ไม้ที่สามก็อาจให้แฟนและคุณแม่บอกว่าจะช่วยออกซื้อคันใหม่ด้วย
(แต่ไม่ต้องรับว่าจะไปตามคันเก่า ไม่เหมาะสมเพราะขายไปแล้ว คนซื้อไปแล้วเขาก็คงเสียใจ)

คุณลองนึกคำพูดดีๆ ผมคิดว่าช่วยพี่ชายได้แน่นอนครับ

[meeuwarn]

ปล่อยวางครับ  ครอบครัวสำคัญกว่ารถครับ

หลังๆคันไหนครบ 10ปี ขายทันทีหารถใหม่ครับ ถือเป็นกฏของบ้านครับ

ผู้หญิง เขาไม่ยอมให้คุณรักรถมากๆแน่ แถมกลัวรถดับกลางทางกลัวมากๆ  นี่เป็นธรรมชาติ

เรื่องเก็บรถเก่าไว้ผมเคยโดนรุมจากผู้หญิงทั้งบ้านโดยไม่ได้นัดหมายมาก่อน สุดท้ายก็ยอมๆไป

เกิดเป็นลูกผู้ชาย เกิดมาพร้อมกับ คำว่า "หน้าที่" ครับ และ "หน้าที่ต่อครอบครัว" สำคัญที่สุดมาก่อนทุกเรื่อง

อย่ารักรถมากกว่าครอบครัว ให้ความสำคัญมันเป็นระดับรองๆลงไป

[Tomz]

เอาเครื่องสำอางที่มันรัก ไปเททิ้งขยะมั่ง ดูดิมันจะรู้สึกยังไง

ส่วนแม่ ทำได้แค่คิด เดี๋ยวบาป 5555

[SM.]

น่าเห็นใจครับ แต่ต้องชั่งใจว่า ครอบครัว ก็สำคัญ จะทำอะไรก็ต้องนึกถึงคนในครอบครัวไว้เสมอ

ผมก็เคยโดนครับ แต่อาจจะไม่ใช่ของใหญ่โต แบบรถ แต่เป็นพวกหนังสือการ์ตูนสมัยเด็กๆ กับพวกการ์ด คือของสมัยยังมัธยมอยู่น่ะครับ พอโตมา โดนแบบเอาไปขายทิ้งหมดเลย ก็ใจหายมากๆครับ

[Nonlamer]

เรื่องยากเลยล่ะครับ จิตใจกำลังอ่อนไหว เหตุผลบอกยังไงก็ไม่เข้าหัวแหงๆ แล้วกรณีนี้มีโอกาสที่จะยึดติดกับความคิดผิดๆที่คิดเองเออเองในหัวตัวเองด้วยครับ

ใช้เวลาสักพักให้ทำใจได้ แล้วระหว่างนั้นไปคุยกับฝั่งคุณแม่ว่าหลังจากที่พี่คุณใจเย็นลงแล้วจะคุยแก้ความเข้าใจผิดยังไง ระหว่างนี้ก็คอยดูๆไว้ครับบางคนปล่อยไว้เฉยๆก็กลับมีอาการหนักกว่าเดิม

จากนั้นภาวนาว่าจะมีความเป็นผู้ใหญ่พอ ขอให้โชคดีครับ

[ยิ้มละไม]

พลัดพรากจากสิ่งที่รัก ก็เป็นทุกข์  ( รถที่รักโดนขายไป )

พบพานกับสิ่งที่ไม่รัก ก็เป็นทุกข์   ( เจอแม่+เมีย บังคับขาย )

ยึดติดกับอดีต ก็เป็นทุกข์  ( ยึดติดกับรถในอดีตที่เคยดูแลกันมา)

ปล่อยวางจาก สิ่งที่รักในอดีต ( รถที่รักโดนขายไป )  เป็นสุข

ทำใจรับกับสิ่งที่ไม่รัก ( เจอแม่+เมีย บังคับขาย )  โดยการให้อภัย เป็นสุข

อยู่กับปัจจุบัน ( หารุ่นใหม่ ๆ ถูกใจในปัจจุบันนี้ ) เป็นสุข

มีแค่นี้จริง ๆ แล้วทุกสิ่งในโลกนี้ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป รู้เท่าทันก็เป็นสุข ไปยึดติดก็เป็นทุกข์

ให้อภัยแม่+พ่อ+เมีย เป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง แต่การให้อภัยตัวเองในตอนนี้ เป็นสิ่งที่ควรทำที่สุด ณ ขณะนี้

[0%]

เดี่ยวมันก็ผ่านไป เวลาจะช่วยเยียวยา เราทำอะไรไม่ได้ แค่ได้รับฟัง และอยู่เคียงข้างก็ดีแล้ว

จริงๆนะ

[6162002]

ผมกลับมองว่า

ถ้ามันไม่มีอะไรหนักหนาสาหัสจริงๆ ครอบครัวเขาคงไม่บังคับขายหรอกครับ 

จำได้เหมือนเคยอ่านเคสคล้ายๆนี้  สุดท้ายครอบครัวออกมาแฉ ว่าหมกมุ่นกับงานอดิเรก งานการไม่ใส่ใจ จนร้านจะเจ๊ง ลูกไม่มีตังจะเรียนต่อ อะไรพวกนั้น 


ถ้ารู้จักจัดสรรค์ ไม่ให้ของรัก มากระทบชีวิตส่วนตัวและครอบครัว  ผมว่า ครอบครัวน่ะ ไม่มีใครเขามาบังคับเรื่องพวกนี้หรอกครับ

ป.ล. ผมอาจจะผิดก็ได้ครับ

[โบตั๋น]

เป็นผมคงทำอะไรไม่ได้
นอกจากรับฟัง อยู่ข้างๆ ไม่เลือกข้างว่าอยู่ฝั่งไหน ไม่ว่าฝ่ายไหนจะถูกก็ตาม
แล้วเวลาจะช่วยให้หลายๆสิ่งดีขึ้นครับ
แต่ความไว้ใจ(แม่และภรรยา)คงไม่เหมือนเดิมแน่นอน

[Buffy]

แค่แปลกใจว่า ทำไม แม่กับเมียต้องพยายามขายออกไปขนาดนั้น

มีเงื่อนงำอะไรหรือไม่