[the kit]

ปีเก่าผ่านไป ปีใหม่เข้ามา
ช่วงใกล้ปีใหม่หยุดยาว
จังหวัดอื่นไม่รู้เป็นไง แต่จังหวัดที่ผมอยู่นี่
“รถลา” เยอะมากกกก
โดยมากก็ทั้งเป็นทางผ่าน และกลับมาเยี่ยมบ้าน

คน ตจว. บางครอบครัว บางบ้าน นี่ มี “ค่านิยม” ตามๆ กันอยู่หลายอย่าง
โดยเฉพาะ ปีใหม่กับสงกรานต์
คนที่มีลูกหลานไปทำงาน “ต่างถิ่น”
เมื่อกลับมาเยี่ยมบ้าน ต้องมีของมาฝาก!!
คำว่า “ของฝาก” อย่านึกว่า แค่กระเช้าหรืออะไร ที่พอถือได้ไม่ลำบากเกินไป

“เปล่าเลย”
สำหรับของฝาก ของคน ตจว. บางที่
ตู้เย็น ,TV, รถมอไซค์ แม้แต่ ที่นอนขนาด 6 ฟุต  ผมก็เห็นมาแล้ว!!!

การกลับมาเยี่ยมบ้านทั้งที
ไม่มีรถ ไม่ใส่ทอง กลับมา ถือว่า
“ไม่ประสบความสำเร็จ!!”

ตจว. นี่ ถ้ายิ่งออกห่างจาก “อำเภอเมือง” มากเท่าไร
ถ้าเป็น กระบะ จะถือว่าดี
และถ้ายิ่งเป็น PPV brand หญ่ายยย รุ่นไฟแยงตา อันนี้ ถือว่า “สุด”
ตราดาว จากเยอรมัน “ดูไม่รวยเท่า” !!!???

แต่ถ้าเป็น ตจว. อำเภอเมือง หรือ อำเภอที่เจริญมากหน่อย
Brand หรูจากเยอรมัน โดยเฉพาะ “ตราดาว”
ก็ยังได้การยอมรับว่า “รวย” กว่าการที่คุณขับ brand อื่นมาแน่นอน

ตราดาว เป็นค่านิยมที่มีมานานในไทย
ถ้าไม่นับ “ซุป-คาร์” ยี่ห้อดังทั่วๆ ไป

รถหรู ในราคาจับต้องได้ สำหรับ “ชนชั้นกลาง” ขึ้นไป
ตราดาว ก็ยังได้รับการยอมรับมากกว่า คู่แข่งร่วมประเทศ
ว่ามันเป็นการแสดงถึง ความร่ำรวย? การประสบความสำเร็จ? ที่มีความปลอดภัยแถมมาด้วย
โดยเฉพาะ “สว.” อันนี้เป็นกันมาก
ไม่ต้องไปมองไกล พ่อผม ก็เป็น!!

พ่อผมนี่ ตราดาว “Loyalty” เลยนะ
ถ้าไหว ถ้าในช่วงราคาที่จะซื้อ มีตราดาวอยู่ “ให้ซื้อตราดาว”
ประมาณว่า “หลับตาซื้อ” ได้เลยในยี่ห้อนี้
ซื้อไปเหอะ ถูกเสมอยี่ห้อนี้!!?

ยิ่ง “ลูกเขย” ซื้อ GLS 450d
พ่อผม ก็ส่งรูปมาให้ดูมากมาย
ว่า “เฮ้ย มันเจ๋ง”

ก็นะ ราคาตาม option ที่เลือก รวมภาษีและค่ามลพิษ นู่นนี่นั้นแล้ว
แค่ สองกว่าถึงสามต้น  มันก็น่าซื้อ
แต่ถ้าอยู่ที่นู่น ผมก็อาจจะเลือกตัวอื่นอยู่ดี เพราะมันมีให้เลือกมากมาย

อ้อ..ลืมบอกไป..
ลูกเขยเขา อยู่ USA

ตอนนี้ พ่อกับแม่ผม โดยมากก็ใช้เวลาของชีวิตอยู่ที่นั้น
3-4 เดือน กลับมาไทยที
กลับมา 1-2 เดือน ก็ดูแล ย่า
นอกนั้น ก็ตรวจเช็คร่างกาย หาหมอตามนัด แล้วก็ไปต่อ

เมื่อช่วงสิ้นปี ท่านไปสกีที่ Vail, Colorado
ท่านเล่นไม่เก่งนัก โดยมากจะดูหลานเล่นซะมากกว่า
ไปอยู่ Ski resort อยู่หลายวัน
จากนั้นก็บินหนีหนาวจัด ก่อนกรมอุตุฯ สหรัฐ แจ้งว่า
สหรัฐ อาจจะเจอ Snow Storm
ไปที่ Anguilla แทน
ผมก็เพิ่งเคยได้ยินชื่อ เห็นท่านว่า อยู่แถบ Caribbean นะ

ที่ท่านบินบ่อย ไปบ่อย เพราะ
น้องสาวผม ลูกสาวท่าน ได้สามีอยู่ที่นั้น
“บัตรเขียว” ได้มานานแล้ว เพราะไปอยู่ ตั้งแต่เรียนมัธยม และทำงานอยู่ที่นั้น
ลูกเขยและน้องสาวผม  รายได้เขาดีเว่อๆ
เท่าที่ฟังมา รายได้เขาหา 1 เดือน ดีกว่ารายได้ผมหา 1 ปี!!!!

ตามเขาว่า “ขยันผิดที่ 10 ปีก็ไม่รวย”

สงสัยเราจะอยู่ผิดที่??
แต่เอาน่า  “ไม่รวย แต่สบายใจ”  พอมีพอกินก็พอแล้ว....

"เขาได้ดี เราก็ดีใจด้วย.."

ผมเห็นพ่อแม่ใช้ “บั้นปลาย” ชีวิตมีความสุข แบบนี้
ผม, น้องๆ และครอบครัวทุกคน ก็มีความสุขไปด้วย
พวกท่านอยากกินอะไร ก็ได้กิน  ได้เที่ยว ได้เห็น ได้สัมผัสหลากหลาย


ดูใน “Youtube” เห็น youtuber หลายท่าน ทั้งไทยและเทศ ไปเที่ยว
บางคนก็สร้างภาพ บางคนก็ทำ content
จริงไม่จริงก็ไม่รู้

แต่นี่ดู พ่อแม่ตัวเองไปเที่ยว
ส่งรูปมารายงานตัว พร้อมคำบรรยายแทบทุกวัน
เป็น Family Report

เออ จะว่าไป “พ่อแม่ผม” นี่ก็ “แน่” เหมือนกันนะ 555

ยิ่งฟัง “ค่าใช้จ่าย” ในการเที่ยว ในการกิน และนู่นนี่นั้น
เออ แล้วก็ เออ.....

“เมิดคำสิเว้า....”

ตอนผมและศรีภรรยา แก่ตัวลง
ถ้าลูกๆ มีงานการที่ดีทำ มีครอบครัวที่ดีแล้ว
ก็อยากจะ “เกษียณ” ตัวเอง ทำแบบนี้บ้าง... 
ถ้าเป็นไปได้…นะ...

..You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one..

Cr. – Imagine – John Lennon

[the kit]

กุมภาพันธ์
เดือนแห่งความรัก – ผิด
เดือนแห่งวันเกิดคุณภรรเมีย – ถูก


ณ วันๆ หนึ่งในเดือนนี้
ขณะนั่งทำงานกันอยู่
ก็มี phone call คุณเมีย
คุณเมียรับสายแล้วก็คุย  บลาๆๆ
คุยเสร็จ คุณเมียก็ “กรี๊ด” ดีใจ!!!???

อะไร เจอ “มิจ” หลอกมาเหรอ...!!???
แต่ถ้า “โดนหลอก” ก็ไม่น่าจะดีใจ
อะไร แล้วก็อะไร...

คุณเมีย : Weekend นี้ เราว่างไหม ป๊าติดงานไหนหรือเปล่า
ผม : ก็ไม่มีอะไรนะ ก็ทั่วไป มีอะไรสำคัญหรือเปล่า
คุณเมีย  : เข้ากรุงเทพกัน ไปเอาของ  ทำหน้ากรุ่มกริ่ม ยิ้มมุมปากแบบกว้างเต็มที่
                (ไอ้หน้าแบบนี้ล่ะ ทำผมกลัว  กลัวว่าจะต้องมีอะไรแน่ๆ เลย....!!!)
ผม : (แต่ก็...) ได้เลย weekend นี้  เราไปกัน..
      
 

จากนั้นเธอก็เข้ามากอดและหอมแก้ม และบอกว่า “กระเป๋าที่สั่งไว้ตั้งนาน
มาถึงแล้ว  ราคา “List” เลยนะ  แค่ซื้อก็ “กำไร” เลยนะ
ผม : จ้า กำไรก็กำไร (ถึงไม่กำไร คุณเธอก็ซื้ออยู่ดี!!)

มันก็บังเอิ๊ญบังเอิญ ที่ Shop ที่คุณภรรเมียสั่งของไว้..นานล่ะ..
ของมาพอดี
ก็ถือโอกาสนี้ จัดเป็น “ของขวัญวันเกิด” ปีนี้ ให้คุณภรรเมีย ซะเลย

ช่วงบ่ายของอีกวัน
“ซี้” โทรมา..
จขมบ - มึงจำ “เป๋าตัง” ที่กูให้น้องA ในวันเกิดเขาได้ไหมวะ
ผม -  ได้สิ ก็ของเมียมึงไง
จขมบ - นั้นแหละ เมียกูแ_งหา ในตู้ไม่เจอ เลยถามแม่บ้าน ก็ไม่เจอ
           มาถามกู  กูก็เลยบอกว่า ค่อยๆ หาเธอเก็บไว้ ในตู้ไหนหรือเปล่า...

          เชี่ย...  ซวยแล้วกู  เอาไงดีวะ มึงช่วยกูคิดหน่อย หาซื้อที่ไหนได้วะในจังหวัดเรามีไหม??
ผม - นั้นไง กูคิดไว้แล้ว มึงก็ไม่น่าเอาของเขามาเลย

จขมบ - ก็กูเห็นเขามีเยอะ เอามาซักใบ คงไม่รู้หรอก

ผม - ผู้หญิง sense เรื่องนี้ เขาดีจะตาย มึงดันไปยุ่ง

จขมบ - เออ กูรู้แล้ว เอาไงดีแก้ไงดี หาซื้อที่ไหนได้วะในจังหวัดเรามีไหม??

ผม - ไม่รู้ว่ะ กลัวจะเจอของปลอมซะมากกว่า พอดีกูมีเข้ากรุงเทพ

จขมบ - ดีเลย กูฝากซื้อด้วย มึงจำรุ่นได้ไหม

ผม - กูก็ไม่แน่ใจ แต่มันมีเหมือนๆ กันอยู่ 2 รุ่น ที่ผู้หญิงนิยมใช้
        คุณเมียกูก็มีอยู่ เห็นเก็บอยู่ในตู้เหมือนกัน เดาว่ารุ่นของเมียมึงก็น่าจะรุ่นเดียวกันนะ
       ราคาน่าจะ สองหมื่นกว่าได้มั้งนะ

จขมบ - เชี่ย แ_งแพงจังวะ น้อง A แ_งสบายเลย มันจะรู้ไหมว่าแพงขนาดนี้
            ตอนกู หยิบไปให้ไม่นึกว่า มันแพงขนาดนี้ แต่ก็ช่างมัน คงต้องซื้อแล้วล่ะ

ผม - ตอนทำล่ะไม่คิด ตอนนี้ ทำเป็นมาพูด  แต่กูก็ไม่รู้นะว่าใน shop เขาจะมีหรือเปล่า
        เออ แล้วถ้าซื้อได้ ปีผลิตมันต้องเป็นของปีนี้นะ  ไม่ใช่ปีที่เมียมึงซื้อมา
        ถ้าเขาเปิดดู เขาก็จะรู้นะว่ามันไม่ใช่!!

จขมบ – อะไรอีกวะ ของพวกนี้มันมีปีด้วยเหรอวะ วุ่นวายชิบ
             ช่างแ_ง ซื้อๆมาเหอะ

ผม - เออ เดี๋ยวกูดูมาให้ ถ้าไม่มีรุ่นหนึ่ง เอาอีกรุ่นที่หน้าตามันเหมือนๆ คล้ายๆกันนะ
        เออ เดี๋ยวกูจะบอกคุณเมียกูว่าไงวะเนี่ย ว่ามึงจะฝากซื้อกระเป๋า

จขมบ - เออ เมื่อกี้มึงบอกว่า อาซ้อมีกระเป๋าตังค์รุ่นนี้อยู่ ใช่ไหม
            งั้นก็เอา ใบของซ้อมาขายให้กู
            แล้วใบที่จะซื้อใหม่ มึงก็ซื้อใหม่ให้ซ้อเลย แบบนี้ดีไหม
            เพราะใบของซ้อ ปีมันก็จะได้ด้วย
           เพราะถ้าปีมันเก่ามาหน่อย เมียกูคงจำไม่ได้หรอก ว่าปีไหน

ผม -  เชี่ย เรื่องนี้ล่ะ ฉลาดเชียว หัวไวมาก แต่กูต้องถามเขาก่อนนะ ว่าจะขายหรือเปล่า
        แล้วกูจะบอกเขาว่าไง ว่ามึงจะซื้อ

จขมบ - มึงก็บอกว่า กูขอซื้อ จะเอาไปให้คนทำบัญชีเป็นของขวัญก็ได้
            มึงจะได้ไม่ลำบากใจ

ผม - ทีงี้ฉลาดเชียว เออ เดี๋ยวกูลองถามเขาดู แต่ถ้าเขาไม่ขาย ก็อย่ามาว่ากันนะโว๊ย

จขมบ – มึงก็ตะล่อมเขาให้กูหน่อย ว่ากูอยากเอาของขวัญให้ สนง.บัญชี แต่ไม่อยากจ่ายแพง

ผม - แล้วเลยให้กู ต้องมาจ่ายแพง ให้มึงนี่อะนะ

จขมบ – ถือว่าช่วยกูนะเพื่อนรัก  ใบเก่ากูให้มึง สองหมื่นเลย
            ส่วนใบใหม่เท่าไรไม่รู้ ที่เหลือมึงออกเอง ถือว่าได้ของใหม่ให้ อาซ้อคนสวยนะ

ไม่รู้ว่า “ดวง” มันดี หรือคุณภรรเมีย ผมอยากได้ใบใหม่ด้วย
ก็ ตกลง ขายให้  ทั้งๆที่ สภาพ Like New In Box เลย

ต่อสายด่วน โทรหามัน
ผม – คุณเมียกู เขาไม่ขายว่ะ คงต้องซื้อใหม่เอา
จขมบ - ซวยแล้วกู  เฮ้ยมึงบอก ซ้อคนสวยใหม่ว่า กูให้ราคาเท่าของใหม่เลย
            แบบนี้เขาคงขาย
            ถ้าใบใหม่ ปีใหม่ เมียกู จับได้มา ชีวิตกูจบแน่เลย
            มึงช่วยบอกซ้อหน่อยนะ (เสียงอ้อนนนน)
ผม - กูล้อเล่น ซ้อเขาขายให้ เขาคงอยากได้ใบใหม่พอดี
จขมบ - เชี่ย เรื่องแบบนี้ ใช่เรื่องล้อเล่นเหรอวะ แ_ง คอขาดบาดตายเลยนะมึง (เสียงจริงจัง)
ผม - โอนมา ราคาเท่าใบใหม่นะมึง ค่าน้ำมันรถ ค่าเดินกูอีก
จขมบ - เอาไปสองหมื่นพอ ที่เหลือถือว่าช่วยเพื่อน...นะเพื่อน

ถึง weekend ก็ “ขี่ม้า” เข้ากรุงฯ
ระหว่างทางก็แวะหา “ข้าวแกง” กินก่อน
จ่ายเบาๆ ค่อยไปหนักๆ กับของ “คุณภรรเมีย”

น่าดีใจกับเจ้าของห้างฯ นะ มาทีไร รถก็แน่นทุกที
ไปถึงห้างฯ ก็ตรงไปรับ ไปซื้อ “ของชอบ” ของคุณเมียเลย
ใช้เวลากับที่นี่ “นานมากกกกก”
ประหนึ่งว่า “โตมากับ shop” หรือ “เราจะโตไปด้วยกัน...”

ผมก็ดูนู่นนี่นั้น อยู่ในนั้นนั่นแหละ นั่งๆ เอนนอนรอไปเรื่อยๆ
วันนี้ ผมไม่ไป “ที่ชอบๆ” เพราะ ยังรู้สึก “งอน” จากครั้งที่แล้ว  ที่ไปแล้วไม่ได้อะไร
เพราะ “ไม่ขาย แล้วก็ไม่ขาย”
เพราะ ไอ้ที่เขาจะขาย ก็เป็นสิ่งที่เราไม่อยากได้ ก็เลยพักไปก่อน
เอาไว้หายงอนแล้ว จะไปใหม่!!
ทั้งๆ ที่จริง Shop เขาก็คงไม่ได้รู้สึกอะไร กับเราด้วยเลย
เพราะยังไง ของมันขายได้อยู่แล้ว 555

วันนี้ก็เลยมาอยู่ใน “Universe” ของคุณเมีย
คุณเมียถามว่า เอาอันนู่น อันนี้ไหม?
อันนั้นก็สวย อันนั้นก็เหมาะ กับผมนะ
“ไม่หรอก เท่าที่มีอยู่ก็ ใช้ 3 ส่วน เก็บ 10 ส่วนแล้ว ตามสบายเลยจ้า”

สรุป ที่ shop นี้ ผมได้แค่ “น้ำแร่” มา 3 ขวด แต่จ่ายไป “หกหลัก”
เอิ๊กๆๆๆ
“เมาน้ำแร่!!??”

แค่เห็น “คุณเมีย” มีความสุข 
“คุณสามี” ก็ควรจะมีความสุขไปด้วย
จริงไหม!!!???





From this moment as long as I live
I will love you, I promise you this
There is nothing I wouldn’t give
From this moment on

I will love you as long as I live
From this moment on
Cr. - From This Moment - Shania Twain




I need somebody who can love me at my worst
No, I'm not perfect, but I hope you see my worth
'Cause it's only you, nobody new, I put you first
And for you, girl, I swear I'd do the worst
Cr. - pink sweats - at my worst





..คอยอยู่เคียงข้างกันเสมอ
และเป็นเธอคนเดิมเสมอ
ทุกเวลา...
Cr. – เสมอ -  พงษ์สิทธิ์ คำภีร์